.jpg)
ទិដ្ឋភាពសណ្ឋាគារ មានរចនាប័ទ្មប្រណីត បែបបុរាណ ដិតដាមដោយប្រវត្តិសាស្ត្រសិល្បៈ។
ក្រុងឌុយប្លាំង: ការទទួលទានធ្លាប់ពីការចម្អែតក្រពះដើម្បីជីវិតរស់។ ប៉ុន្ដែអ៊ីនស្ដាក្រាមបានបង្ហាញថា សង្គមចែករំលែករូបភាពនាពេលបច្ចុប្បន្ន បានផ្លាស់ប្ដូរទម្លាប់ញ៉ាំ ដោយម្ហូបម្ហាគ្រប់យ៉ាងជាទស្សនីយភាពសប្បាយភ្នែក។
នៅក្រុងឌុយប្លាំង សណ្ឋាគារមួយបានបង្កើតគំនិតច្នៃប្រឌិតដោយបោះជំហានទៅមុខមុនបណ្ដាញសង្គមទៅទៀត។ រយៈពេល ២ ទសវត្សរ៍ The Merrion សណ្ឋាគារប្រណីតបំផុតប្រចាំទីក្រុងអៀរឡង់ បានបើកបម្រើសេវាកម្មដ៏ចម្លែកបំផុត ហើយ តែ សិល្បៈ (Art Tea) សេវាកម្មធ្វើខ្លួនឯង ២ វគ្គ ដែលចុងភៅរចនានំទៅជាវត្ថុសិល្បៈដ៏ល្អវិចិត្រ។
ទស្សនៈនេះយកលំនាំតាមគំនូរអឺរ៉ុបសតវត្សរ៍ទី ១៩ និងទី ២០ ដែលរំលេចលើជញ្ជាំងសណ្ឋាគារ ជាការចងក្រងលក្ខណៈឯកជនដ៏ធំបំផុតសម្រាប់ប្រទេសនេះ។
ជារៀងរាល់ថ្ងៃ មេចុងភៅបានផលិតនំចម្លងពីគំនូរក្នុងទម្រង់តូចៗ ដោយប្រែក្លាយពីគំនូរលើជញ្ជាំងមកជានំចំណីសម្រាប់ទទួលទាន។
នំ Battenberg ពណ៌ខៀវ និងលឿង យកលំនាំតាមគំនូររបស់សណ្ឋាគារមួយ ព្រមទាំងសាំងវិចប្រពៃណីអៀរឡង់ផងដែរ។ ប៉ុន្ដែវគ្គទីពីរ ជាវិជ្ជាវេទមន្ដ។
គំនូរអគារកសិដ្ឋានរបស់ ស្ដេហ្វេន ម៉ាកឃេនណា ដែលរំលេចរូបរាងជានំផ្អែមជាមួយក្រែមកាហ្វេ យកលំនាំតាមគំនូរ ខ្ទះឆា បំពង់ភ្លើង ស៊ុត និងក្រូចឆ្មារក្នុងឆ្នាំ ១៩៣០ របស់លោក វីលៀម ស្កុត ដែលត្រូវបានរចនាជានំ ប៊ីស្គីត វ៉ានីឡាជាមួយទឹកក្រូច។
អាងហែលទឹកនៃសណ្ឋាគារ ត្រូវបានលម្អដោយផ្ទាំងគំនូរ។
គំនិតបង្កើតសេវាកម្ម តែ សិល្បៈ មានតាំងពីឆ្នាំ ២០០០ ដោយមេចុងភៅផលិតនំប្រចាំសណ្ឋាគារ ផូ ខេលលី និងជាប់រហស្សនាមថា ផ្ទាំងគំនូរវិចិត្រដែលអាចញ៉ាំបាន ហើយវាបានទទួលការពេញនិយមជាបន្ដបន្ទាប់។ ខណៈទឹកតែមានការពេញនិយមខ្លាំង សេវាកម្មលក់នំ រួមទាំង បង្អែមផ្ទាំងគំនូរ គួបនឹងទឹកតែជាភាពទាក់ទាញចម្បងរបស់សណ្ឋាគារប្រណីតនេះ។
ទាំងពណ៌សម្បុរ និងការឌីហ្សាញនៃអគារនីមួយៗ ត្រូវបានយកលំនាំតាមគំនូរទស្សនីយភាពអៀរឡង់របស់ ផូល ហេនរី ខណៈអ្នកគាំទ្រសិល្បៈទាំងនេះអាចស្ដាប់បទបង្ហាញពីប្រវត្ដិសាស្ដ្រ និងដំណើរទំនងនៃការចងក្រងទុក។
ក្រៅពីស្នាដៃសិល្បៈ ភាពផ្ចិតផ្ចង់លម្អិតត្រូវបានធ្វើឡើងឲ្យកាន់តែទាក់ទាញ។ សូម្បីតែអគារក៏ត្រូវបានរំលេចនូវភាពស្រស់ស្អាតជាមួយគ្រឿងលម្អ អមដោយទិដ្ឋភាពធម្មជាតិដ៏ត្រជាក់ភ្នែក៕HR
នំបង្អែម និងផ្ទាំងគំនូរដែលអាចទទួលទានបាន ជាមួយទឹកតែ។
