ការ​កាន់​កែវ​រត់​រក​ទឹក​ផឹក ខណៈ​ចុះ​ជើង​ជាន់​ទឹ​ក​​ដី​ត្រ​ជាក់​​ជា​លើក​ដំបូ​ង គឺ​ជា​រឿង​ដែល​គួរ​ឲ្យ​អស់​សំណើច និង​ជា​រឿង​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ចង​ចាំ​មិន​អាច​បំភ្លេច​បាន សម្រាប់​លោក ហង្ស ពុទ្ធា ដែល​ជា​មនុស្ស​ម្នាក់​ ក្នុង​ចំ​ណោម​និស្សិត​ខ្មែរ​រាប់​ពាន់​នាក់ដែល​បាន​អាហា​រូបករណ៍​ ទៅ​សិក្សា​​នៅ​សហភាពសូវៀត ​ក្នុង​អំឡុង​ទសវត្សរ៍ ៨០។