ភ្នំពេញៈ របាយការណ៍របស់គម្រោងរោងចក្រកាន់តែប្រសើរនៅកម្ពុជា (BFC) បានបង្ហាញអំពីការបន្តប្រើប្រាស់កិច្ចសន្យារយៈពេលខ្លីនៅតាមរោងចក្រដែលត្រូវបានធ្វើការសិក្សាស្រាវជ្រាវ ខណៈបញ្ហានេះជាបញ្ហាមួយដែលកំពុងត្រូវបានពិភាក្សាដោយសហជីពក្រសួងការងារ និងនិយោជក ប៉ុន្តែបានបង្ហាញថា ស្ទើរតែគ្មានករណីប្រើប្រាស់ពលកម្មកុមារនៅតាមរោងចក្រ។
កម្មវិធីអនុលោមភាពរបស់អង្គការអន្តរជាតិខាងការងារបានធ្វើការសិក្សាស្រាវជ្រាវប្រចាំឆ្នាំទៅលើរោងចក្រនាំចេញសម្លៀកបំពាក់ និងស្បែកជើងដែលមានសហគ្រាសចំនួន ៣៩៥ ក្នុងចំណោមសហគ្រាស ៥៥៨ ដែលបានចុះបញ្ជីជាមួយគម្រោង រោងចក្រកាន់តែប្រសើរនៅកម្ពុជា។
ការសិក្សាស្រាវជ្រាវនេះបានរកឃើញការប្រើប្រាស់ពលកម្មកុមារតែ ៤ ករណីប៉ុណ្ណោះនៅតាមរោងចក្រកាត់ដេរសម្លៀកបំពាក់ ហើយករណី ៣ ក្នុងចំណោមករណីទាំង ៤ នោះកុមារត្រូវបានផ្តល់ឲ្យនូវការបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ និងទទួលបានប្រាក់ខែប្រចាំខែផងដែរ។
លោកស្រី Esther Germans ប្រធានកម្មវិធី BFC បានថ្លែងថា៖ «ខ្ញុំគិតថា សមិទ្ធផលដ៏ធំបំផុតគឺថាគំនិតផ្តួចផ្តើមតម្លាភាពរបស់យើងកំពុងជំរុញឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរ និងការកាត់បន្ថយករណីពលកម្មកុមារបានយ៉ាងច្រើន។ តាមរយៈការងាររបស់យើង យើងឃើញថាភាគច្រើនបំផុតនៃកុមារទាំងនោះគឺប្រើឯកសារក្លែងក្លាយ»។
ទោះយ៉ាងណាក្តីរបាយការណ៍បានបង្ហាញថាមិនមានការកែលម្អច្រើនទេលើលក្ខខណ្ឌសុខភាព និងសុវត្ថិភាពកម្មករដែលប្រហែល ១ ភាគ ៣ នៃរោងចក្រទាំងនោះបន្តប្រើប្រាស់កិច្ចសន្យាមានថិរវេលាកំណត់ជាជាងកិច្ចសន្យាការងារមានថិរវេលាមិនកំណត់បន្ទាប់ពីធ្វើការបាន ២ ឆ្នាំ។
៣៥ ភាគរយនៃរោងចក្រទាំងនោះមិនបានផ្ទេរកម្មករទៅកិច្ចសន្យាមានថិរវេលាមិនកំណត់បន្ទាប់ពីធ្វើការបានពីរឆ្នាំ ផ្អែកទៅលើសេចក្តីសម្រេចរបស់ក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ញាកណ្តាល ខណៈរោងចក្រចំនួន ១៦៦ មិនផ្តល់ជម្រើសនៃការផ្តល់កិច្ចសន្យាមានថិរវេលាមិនកំណត់ទៅកម្មករទាល់តែសោះ។
ការបន្តប្រើប្រាស់កិច្ចសន្យារយៈពេលខ្លីគឺនៅតែជាបញ្ហាចម្រូងចម្រាសរវាងសហជីព និយោជក និងក្រសួងការងារខណៈកម្មករត្អូញត្អែរថាការបន្តប្រើប្រាស់កិច្ចសន្យារយៈពេលខ្លីទាំងនេះប៉ះពាល់ដល់សន្តិសុខការងាររបស់ពួកគេ។
បញ្ហានេះមានលក្ខណៈខ្លាំងឡើងបន្ទាប់ពីក្រសួងការងារកាលពីខែវិច្ឆិកា បានសម្រេចបកស្រាយច្បាប់ធ្វើឲ្យកិច្ចសន្យាមួយក្លាយជាកិច្ចសន្យាមានថិរវេលាមិនកំណត់លុះត្រាតែធ្វើការងារបាន ៤ ឆ្នាំហើយត្រូវបានរិះគន់ដោយសហជីព និងសកម្មជនសិទ្ធិការងារ។
អ្នកស្រី សៀក ហុង មេដឹកនាំសហជីពម្នាក់នៅរោងចក្រ Horizon ក្នុងខេត្តកំពង់ឆ្នាំងបានថ្លែងថាកម្មករទទួលបានកិច្ចសន្យាតែរយៈពេល ៣ ខែដោយធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សកម្មភាពរបស់សហជីពដោយសារការភ័យខ្លាច។
អ្នកស្រីបានបន្តថា៖ «យើងបានខិតខំតស៊ូជាច្រើនដើម្បីរៀបចំសហជីពនៅក្នុងរោងចក្រនេះខណៈកម្មករមានការភ័យខ្លាចថារោងចក្រនឹងមិនបន្តកិច្ចសន្យាដល់ពួកគេ ប្រសិនបើរោងចក្រដឹងថាកម្មករទាំងនោះជាសមាជិកសហជីព»។
នៅក្នុងអត្ថាធិប្បាយសង្ខេបមួយតំណាងនិយោជក លោក កាំង ម៉ូនីកា បានថ្លែងថារបាយការណ៍នេះគឺជាសូចនាករបង្ហាញអំពីការកែលម្អស្តង់ដាររោងចក្រ ប៉ុន្តែលោកមិនបានធ្វើអត្ថាធិប្បាយអំពីបញ្ហាកិច្ចសន្យាការងារ ឬបញ្ហាសុខភាព និងសុវត្ថិភាពកម្មករទេដោយលោកថ្លែងថានៅមានចំណុចមិនយល់ស្របគ្នាមួយចំនួនចំពោះលទ្ធផលរកឃើញនេះ។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «របាយការណ៍នេះមិនសុក្រឹត ១០០ ភាគរយទេ ហើយពេលខ្លះ យើងមិនយល់ស្របជាមួយគម្រោងរោងចក្រកាន់តែប្រសើរនៅកម្ពុជា (BFC)»។
របាយការណ៍នេះបង្ហាញការកើនឡើងបន្តិចចំពោះហិង្សាទៅលើសេរីភាពនៃសមាគម និងការរារាំងនៅក្នុងប្រតិបត្តិការរបស់សហជីព៕ PS