.jpg)
សិស្សថ្នាក់ទី៤ នៅសាលា Fairfield Methodist Primary School កំពុងអានសៀវភៅក្នុងបណ្ណាល័យ។ សាលាដាក់ឲ្យពីកម្រិតលើបឋមអង្គុយជាសិស្សកម្រិតទាបៗដើម្បីជួយដល់ការអានរបស់ពួកគេ។ ដោយ NG SOR LUAN/the strait times
សិស្សសាលាបឋមសិក្សាថ្នាក់ទី ៤ ជនជាតិសិង្ហបុរី បានជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ២ ក្នុងការប្រឡងប្រជែងលក្ខណៈអន្តរជាតិមួយដើម្បីវាស់ស្ទង់កម្រិតសមត្ថភាពក្នុងការអាន ដោយមានសិស្សមកពីតំបន់នានាចំនួន៥៨រូប ចូលរួមការប្រឡងនេះ។
លទ្ធផលរបស់ Progress in International Reading Literacy Study (PIRLS) ដែលចេញផ្សាយកាលពីខែមុន បានរកឃើញថា សិស្សខាងលើបានយកឈ្នះដៃគូប្រកួតមកពីបណ្តាប្រទេសនានាក្នុងការស្រាវជ្រាវអត្ថបទតាមរយៈប្រព័ន្ធអនឡាញ។
សិស្សសិង្ហបុរីបានជាប់ចំណាត់ថ្នាក់កំពូល ដោយបាននាំមុខសិស្សមកពីតំបន់ និងប្រទេសចំនួន ១៣ ដែលរួមមានទាំងសហរដ្ឋអាមេរិកផងដែរ លើការប្រកួតតាមអនឡាញ ដែលគេតម្រូវឲ្យពួកគេឆ្លើយសំណួរទាក់ទងនឹងព័ត៌មានលើគេហទំព័រ។
នេះគឺជាលើកដំបូងហើយដែលកម្មវិធីនេះធ្វើឡើងក្នុងរយៈពេល ៥ ឆ្នាំម្តង ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០០១ ដែលបានរួមបញ្ចូលផ្នែកមួយក្នុងការវាយតម្លៃសមត្ថភាពរបស់សិស្សទាក់ទងនឹងការ យល់ដឹងពីព័ត៌មានលើបណ្តាញអ៊ីនធឺណិត ដើម្បីតាមដានពិនិត្យមើលនូវការផ្លាស់ប្តូរនិន្នាការរបស់សិស្សក្មេងៗក្នុងការប្រើប្រាស់ និងទទួលបានព័ត៌មានក្នុងសម័យឌីជីថលនេះ។
សិស្សប្រហែល ៦៥០០ នាក់ មកពីបណ្តាសាលាបឋមសិក្សាចំនួន ១៧៧ បានចូលរួមការប្រឡងនេះ កាលពីឆ្នាំ ២០១៦ ខណៈមានសិស្សសរុបច្រើនជាង ៣១៩ ០០០ នាក់ទូទាំងប្រទេសដែលបានចូលរួម។
សិស្សមកពីប្រទេសរុស្ស៊ី បានជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ១ ក្នុងការប្រកួតជាមួយសិស្សមកពីតំបន់ចំនួន ៥៨ នៅក្នុងវគ្គនេះ ខណៈសិស្សមកពីទីក្រុងហុងកុង ជាប់លេខ ៣ អៀរឡង់ជាប់លេខ ៤ និងហ្វាំងឡង់ជាប់លេខ ៥។
សិង្ហបុរី ជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ៤ ក្នុងការប្រកួតក្នុងកម្មវិធីនេះកាលពីឆ្នាំ២០១១ ដោយនៅពេលនោះមានសិស្សមកពីតំបន់ចំនួន ៤៥ ចូលរួមប្រកួត។
ការប្រឡងដែលទទួលបានការឧបត្ថម្ភពី International Association for Evaluation of Educational Achievement បានវាយតម្លៃចំពោះការអាន និងសមត្ថភាពក្នុងការយល់ដឹងរបស់សិស្ស ក៏ដូចជាការផ្គុំព័ត៌មាន និងការសន្និដ្ឋានអត្ថបទ។ សិស្សទទួលបានអត្ថបទសម្រាប់អានចំនួន២ ដែលជារឿងប្រឌិតបែបរៀបរាប់ ក៏ដូចជាអត្ថបទដែលផ្អែកលើព័ត៌មាន ព្រមទាំងអត្ថបទសារព័ត៌មានផងដែរ ហើយពួកគេត្រូវឆ្លើយនឹងសំណួរពហុជ្រើសរើស និងសំណួរដែលតម្រូវឲ្យឆ្លើយដោយការសរសេរលើក្រដាសផងដែរ។
សិស្សសិង្ហបុរី ច្រើនជាង ១ ភាគ ៤ ឬ ២៩ ភាគរយ បានឈ្នះពិន្ទុលំដាប់ «កំពូល» ដែលជាកម្រិតដ៏ខ្ពស់បំផុតមួយនៃសមិទ្ធផលក្នុងការសិក្សាក្នុងឆ្នាំសិក្សា ២០១៦ ដែលស្រដៀងគ្នាទៅនឹងលទ្ធផលសិក្សាឆ្នាំ ២០១១ ផងដែរ។ ចំនួនសមាមាត្រអន្តរជាតិនៃសិស្សដែលមានអាយុស្របាលៗគ្នានេះ គឺមានចំនួនតែ១០ភាគរយ ប៉ុណ្ណោះ។
ក្រសួងអប់រំ បានកោតសរសើរដល់ភាពល្អប្រសើររបស់សិង្ហបុរីក្នុងការផ្លាស់ប្តូរនូវវិធីនៃការបង្រៀនភាសាអង់គ្លេសនៅតាមសាលាកាលពីអំឡុងពេលប៉ុន្មានទសវត្សរ៍មុន ដូចជាការណែនាំនូវយុទ្ធសាស្ត្រសម្រាប់ការរៀន និងការអានភាសាងអង់គ្លេស ហៅកាត់ Stellar (Strategies for English Language Learning and Reading)។
ជាមួយនឹងយុទ្ធសាស្ត្រនេះ វេយ្យាករណ៍ និងវាក្យស័ព្ទត្រូវបានបង្រៀនតាមរយៈរឿងនិទាន និងអត្ថបទសម្រាប់កុមារជាងសៀវភៅរៀន និងសន្លឹកកិច្ចការ។
លោក Sng Chern Wei នាយករង ផ្នែកកម្មវិធីសិក្សាចំណេះដឹងទូទៅ នៃក្រសួងអប់រំ បានថ្លែងថា៖ «យើងពិតជាមានក្តីរំភើបក្រៃលែងដែលយុទ្ធសាស្ត្រកម្មវិធីសិក្សាដូចជា Stellar កំពុងត្រូវបានប្រើប្រាស់ និងលទ្ធផលក្នុងបរិបទដ៏សម្បូរបែបក្នុងប្រទេសយើងនេះបានបង្ហាញនូវភាពជោគជ័យ»។
សិស្សដែលខ្សោយជាងនេះក៏បានបង្ហាញពីសមត្ថភាពនៃការយល់ដឹងកាន់តែល្អប្រសើរផងដែរ។
មានតែសិស្ស ៣ភាគរយប៉ុណ្ណោះ ដែលបានទទួលពិន្ទុ «ទាប» ក្នុងការអានកាលពីឆ្នាំ២០១៦ កន្លងទៅ នេះបើប្រៀបធៀបទៅនឹងសិស្ស១៤ភាគរយទៀត ដែលបានឆ្លងកាត់គ្រប់ប្រព័ន្ធអប់រំ។
កាលពីឆ្នាំ ២០១១ ចំនួនសមាមាត្ររបស់សិស្សសិង្ហបុរី ដែលមានអាយុស្របាលគ្នានេះក៏មានចំនួន៣ភាគរយផងដែរ ប៉ុន្តែតួលេខនេះមានចំនួនដល់ទៅ១០ភាគរយ កាលពីឆ្នាំ២០០១។
លោកស្រី Sofia Gita Parkash ប្រធាននាយកដ្ឋានភាសាអង់គ្លេសនៅសាលា Fairfield Methodist Primary School បាននិយាយថា ខ្លួនបានផ្សារភ្ជាប់កូនសិស្សកម្រិតលើបឋមសិក្សាជាមួយសិស្សដែលស្ថិតនៅកម្រិតទាបជាងនេះដើម្បីជួយពួកគេលើការអាន។ សិស្សក៏ត្រូវបានជ្រើសរើសឲ្យជួយដល់សិស្សដែលមកទស្សនកិច្ចនៅសាលា និងសរសេរអត្ថបទផងដែរ។
លោកស្រីថ្លែងថា៖ «យើងចង់ឲ្យសិស្សរៀនអំពីការគោរព ការប្រើប្រាស់ភាសា ការដោះស្រាយស្ថានការណ៍ផ្សេងៗគ្នា និងការរស់នៅជាមួយវប្បធម៌ និងបរិបទ»។
របាយការណ៍របស់ PIRLS ក៏បានរកឃើញថា សិស្សដែលឪពុកម្តាយជួយជំរុញឲ្យពួកគេចូលរួមក្នុងសកម្មភាពនានា ដូចជាការអាន ការនិយាយពីក្មេងៗ ឬច្រៀងទៅកាន់ពួកគេ នឹងធ្វើឲ្យពួកគេមានសមត្ថភាពប្រសើរជាងក្មេងៗដែលមិនបានឆ្លងកាត់បទពិសោធទាំងអស់នេះ។
សិស្សថ្នាក់ទី៦ ឈ្មោះ Nathaniel Tan អាយុ១១ឆ្នាំ ដែលមានឪពុកអាយុ៤៤ឆ្នាំ ជាអ្នកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុនទូរគមនាគមន៍មួយដែលតែងតែអានឲ្យគាត់ស្តាប់ជារៀងរាល់ថ្ងៃតាំងពីគាត់នៅក្មេង បាននិយាយថា៖ «ឲ្យតែពេលណាខ្ញុំទំនេរ ខ្ញុំអានជានិច្ច»។
អ្នកនាង Kam Sook Wei អាយុ ៣៥ ឆ្នាំ តែងតែអានជារៀងរាល់ថ្ងៃឲ្យកូនស្រីរៀននៅថ្នាក់ទី២ និងកូនប្រុសនៅថ្នាក់មត្តេយ្យកម្រិត ២ ស្តាប់តាំងពីពួកគេមានអាយុ៤ខែមកម្ល៉េះ។ អ្នកនាងបាននិយាយថា ៖ «ខ្ញុំអានឲ្យពួកគេស្តាប់ជារៀងរាល់យប់ មិនថាពួកគេស្តាប់ ឬមិនស្តាប់នោះទេ»។
អ្នកនាង Kam ដែលជាម្ចាស់មុខជំនួញមួយរូបនោះបានបន្តថា ៖«នៅក្នុងឡាន ខ្ញុំចាក់សំឡេងឲ្យពួកគេស្តាប់ និងបើកប៉ុស្តិ៍ BBC ឲ្យពួកគេស្តាប់ផងដែរ»៕
Amelia Teng
The Strait Times
