.jpg)
ក្រដាស វ៉ាស៊ិ ធ្វើពីសរសៃរុក្ខជាតិកូហ្សូដែលមានភាពស្វិតជាប់បានយូរ។ រូបថត AFP
ក្រុងតូក្យូ: ធ្លាប់ជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់ក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ជនជាតិជប៉ុន ក្រដាសមហាសែនស្ដើង វ៉ាស៊ិ ត្រូវបានប្រើប្រាស់ចាប់ពីការសរសេរ គំនូរ ស្រោមអំពូល ឆត្រ និងសន្ទះទ្វាររូត។ តែតម្រូវការបានធ្លាក់ចុះ ដោយសារជីវិតប្រចាំថ្ងៃបច្ចុប្បន្នកាន់តែនិយមបែបបស្ចិមប្រទេស។
ទោះប្រវត្ដិក្រដាសស្ដើងអាយុ ១៣០០ ឆ្នាំ និងជាបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌អរូបីរបស់អង្គការ យូណេស្កូ ក្រដាស វ៉ាស៊ិ កំពុងតែប្រឈមនឹងការលំបាកទាក់ទាញអតិថិជន ហើយតម្លៃទីផ្សារបានធ្លាក់ចុះជាង ៥០ ភាគរយក្នុងរយៈពេល ២ ទសវត្សរ៍។
ប៉ុន្ដែរោងពុម្ពតូចមួយនៅភាគខាងលិចប្រទេសជប៉ុន លោក ហ៊ីរ៉ូយ៉ូស៊ិ ឈីនហ្សៃ ជាអ្នកផលិតក្រដាសបុរាណនេះជំនាន់ទី ៤ បានផលិតក្រដាស វ៉ាស៊ិ ដើម្បីបង្កើនប្រជាប្រិយភាពឡើងវិញទាំងការប្រើប្រាស់ក្នុងស្រុក និងអន្ដរជាតិ។
រោងចក្រផលិតក្រដាសប្រពៃណីនៅភូមិ ហ៊ីដាកា ឆ្ងាយពីក្រុងតូក្យូ។ រូបថត AFP
ផលិតផលរបស់លោក ឈីនហ្សៃ ជាក្រដាសស្ដើងបំផុតក្នុងលោកបានជួយសង្គ្រោះឯកសារប្រវត្ដិសាស្ដ្រនៅតាមសារមន្ទីរ និងបណ្ណាល័យធំៗរួមទាំងនៅក្រុងប៉ារីស សារមន្ទីរចក្រភពអង់គ្លេស និងបណ្ណាល័យសភាក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនពីការពុកផុយ។
បុរសអាយុ ៥០ ឆ្នាំរូបនេះបានប្រាប់ AFP ថាក្រដាស វ៉ាស៊ិ ងាយស្រួលបត់កាច់ និងប្រើប្រាស់បានយូរ។ ក្រដាសសិប្បកម្មតាមបែបប្រពៃណីត្រូវបានផលិតឡើងពីរុក្ខជាតិឈ្មោះ កូហ្សូ ឬដើមមន។
ស្ថិតនៅរោងចក្រដ៏តូចមួយក្នុងភូមិហ៊ីដាកាចម្ងាយ ៦៤០ គីឡូម៉ែត្រភាគនិរតីក្រុងតូក្យូ អ្នកផលិតក្រដាសរូបនេះបានថ្លែងថា៖ «សៀវភៅចាស់ៗរបស់ជប៉ុនបន្សល់ទុកតាំងពីសតវត្សរ៍ទី ៧ និងទី ៨ នៅមានគុណភាពល្អ ព្រោះជាតិសរសៃរុក្ខជាតិកូហ្សូ»។
ក្រដាស វ៉ាស៊ិ មានកម្រាស់តែ ០,០២ មិល្លីម៉ែត្រ បើធៀបនឹងក្រដាសស្ដង់ដា ០,០៩ មិល្លីម៉ែត្រ។
លោក ឈិនហ្សៃ បានបន្ដថា៖ «វាហាក់បីដូចជាក្រដាសសំណាញ់ដែលផលិតឡើងចម្បងពីជាតិសរសៃ។ វាស្ដើងប្រហាក់ប្រហែលនឹងស្បែកមនុស្ស»៕ HR
