ក្រុងបាងកក៖ ការផ្ដល់ចំណីមិនគ្រប់គ្រាន់ និងការដាក់ច្រវាក់ជើងរាប់ម៉ោង បានធ្វើឲ្យដំរីរាប់សិបក្បាលនៅប្រទេស ថៃ ប្រឈមការអត់ឃ្លាន លក់បន្តទៅសួនសត្វ ប្រើក្នុងសកម្មភាពកាប់ឈើខុសច្បាប់ និងដើរសុំទាន ខណៈដែលការរីករាលដាលនៃវីរុសកូរ៉ូណាបានធ្វើឲ្យបាត់បង់ចំនួនភ្ញៀវទេសចរមួយផ្នែកធំ។
មុនការផ្ទុះវីរុសកូរ៉ូណា ជីវិតរបស់សត្វដំរីប្រមាណ ២ ០០០ ក្បាល ដែលបម្រើការក្នុងវិស័យទេសចរណ៍នៅថៃរងការធ្វើបាបដោយហិង្សាបង្ខំឲ្យផ្ដល់ការកម្សាន្តដល់មនុស្ស ដូចជាការដឹកដើរលេង និងការសម្ដែងជាដើម។
ដល់វេលាដែលវិស័យទេសចរណ៍ទូទាំងសកលលោកប្រែជាទ្រឹង សត្វទាំងនេះអស់ឱកាសស្វែងរកចំណូល ចិញ្ចឹមក្រពះពួកវាដែល ១ ក្បាលៗ ត្រូវការអាហារ ៣០០ គីឡូក្រាមក្នុង ១ ថ្ងៃ។
ជំរំសត្វដំរី និងក្រុមអ្នកអភិរក្សសត្វបានព្រមានថា ភាពអត់ឃ្លាន និងការគំរាមកំហែងប្រើប្រាស់សត្វក្នុងគោលបំណងផ្សេង នឹងកើតមានឆាប់ៗ បើមិនមានវិធានការបន្ទាន់។
នៅឈៀងម៉ៃ ជាតំបន់ទេសចរណ៍ដ៍ល្បីល្បាញនៅភាគខាងជើងប្រទេស ថៃ គឺជាទឹកដីសម្បូរជំរំសត្វដំរី និងតំបន់អភិរក្ស ដោយក្នុងនោះកន្លែងខ្លះស្អុយឈ្មោះពីទង្វើធ្វើបាបសត្វ ហើយកន្លែងខ្លះទៀតចិញ្ចឹមសត្វប្រកបដោយមនុស្សធម៌។
ក្នុងវីដេអូមួយដែលត្រូវបានផ្ញើមកទីភ្នាក់ងារ AFP បានបង្ហាញទិដ្ឋភាពដំរីជាប់ខ្នោះជើងនឹងបង្គោល ហើយគ្រវីក្បាលទៅមកបែបមួម៉ៅ នៅជំរំមួយកន្លែង។
ពួកវាស្ថិតក្នុងចំណោមដំរី ២ ០០០ ក្បាល ដែល «អត់ការងារធ្វើ» ព្រោះអវត្តមានភ្ញៀវទេសចរ។ នេះបើយោងតាម Theerapat Trungprakan ប្រធានសមាគមសម្ព័ន្ធដំរី។
លោកបារម្ភថា សត្វទាំងនោះនឹងត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងសកម្មភាពកាប់ឈើខុសច្បាប់ ឬដើរសុំទាន។
ការថមថយការងារនៅក្នុងវិស័យទេសចរណ៍របស់សត្វដំរី បានផ្ដើមដាំក្បាលចុះតាំងពីចុងខែមករា ពេលភ្ញៀវទេសចរ ៤០ លាននាក់ មកកាន់ប្រទេស ថៃ បានធ្លាក់ចុះ ៨០ ភាគរយ នៅខែកុម្ភៈ ព្រោះតែទីក្រុងមួយចំនួននៅចិនបានផ្អាកការធ្វើដំណើរ។
សេចក្ដីអំពាវនាវជាច្រើនបានស្នើឲ្យរដ្ឋាភិបាលផ្ដល់ថវិកាគាំទ្រជំរំដំរី ដើម្បីថែរក្សាសត្វទាំងនោះបន្តទៀត។
ម្ចាស់ឧទ្យានសង្គ្រោះដំរី Apichet Duangde ត្អូញត្អែរថា៖ «ក្នុង ១ ថ្ងៃ យើងត្រូវការយ៉ាងតិច ១ ០០០ បាត (៣០ ដុល្លារ) ក្នុងការចិញ្ចឹមដំរី ១ ក្បាល»។
បើទ័លច្រកខ្លាំង ដល់ថ្នាក់ត្រូវលែងដំរីទាំង ៨ ក្បាល ដែលលោកបានសង្គ្រោះពីរោងសៀក និងក្រុមកាប់ឈើខុសច្បាប់នោះឲ្យចូលព្រៃវិញ ពួកវារឹតតែប្រឈមការស្លាប់ដោយសារការប្រហារពីដំរីព្រៃកាងជម្រក។
លោកប្ដេជ្ញាថា៖ «ខ្ញុំមិនបោះបង់ ពួកវាចោលនោះទេ»៕ AFP