.jpg)
មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល និងដៃគូពេលចូលរួមក្នុងវេទិកាទប់ស្កាត់សំណល់ប្លាស្ទិកពីម្សិលមិញ។ រូបថត សហការី
ភ្នំពេញៈ រដ្ឋាភិបាល សង្គមស៊ីវិល រួមទាំងដៃគូពាក់ព័ន្ធដទៃទៀតបង្ហាញការប្តេជ្ញាចិត្តរួមគ្នាក្នុងការបង្កើតសកម្មភាពជាវិជ្ជមាន ដើម្បីរួមគ្នាប្រឆាំងនឹងវិបត្តិប្លាស្ទិកដែលកំពុងផ្តល់ផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដល់ភពផែនដី ជាពិសេសមនុស្ស និងសត្វ ខណៈការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកកំពុងមានការកើនឡើងខ្លាំងទាំងក្នុងប្រទេស កម្ពុជា និងពិភពលោក។
ការប្រកាសពីការប្ដេជ្ញាចិត្តរួមគ្នាក្នុងការកាត់បន្ថយសំណល់ប្លាស្ទិកនេះបានធ្វើឡើងនៅក្នុងវេទិកាជាតិស្តីពីសកម្មភាពទប់ស្កាត់សំណល់ប្លាស្ទិកនៅកម្ពុជា កាលពីម្សិលមិញនៅសណ្ឋាគារកាំបូឌីយ៉ាណា រាជធានីភ្នំពេញដែលមានអ្នកចូលរួមប្រមាណជាង ១០០ នាក់ ដោយបានធ្វើការជជែកពិភាក្សាជុំវិញវិធានការ និងការផ្សព្វផ្សាយពីផលវិបាកនៃសំណល់ប្លាស្ទិក។
លោក Richard Marshall សេដ្ឋវិទូប្រចាំប្រទេសនៃកម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍សហប្រជាជាតិនៅកម្ពុជា (UNDP) បានលើកឡើងថា រហូតមកទល់ពេលនេះ ការប្រើប្រាស់សំណល់ប្លាស្ទិកនៅទូទាំងពិភពលោកបានកើនឡើងដល់ទៅ ៨,៣ ពាន់លានតោន ឬស្មើនឹងចំនួនដំរីជាង ១ ពាន់លានក្បាល។ លោកបន្តថា ជាងនេះទៅទៀតតាមការព្យាករ បើសិនបើគ្មានការទប់ស្កាត់ឲ្យបានទាន់ពេលវេលាទេ សំណល់ប្លាស្ទិកនេះអាចនឹងកើនឡើងដល់ ៣៤ ពាន់លានតោននៅក្នុងឆ្នាំ ២០៥០ ខាងមុខ។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «យើងរស់នៅក្នុងពិភពមួយដែលមានប្លាស្ទិក ហើយនៅក្នុងឆាកជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង ក៏ជួបនឹងបញ្ហាលើការចំណាយដ៏ធំធេងទៅលើប្លាស្ទិក។ បញ្ហាទាំងនេះមិនមានភាពងាយស្រួលនោះទេ ស្របពេលដែលវាត្រូវការចំណាយពេលរលាយទៅវិញដល់ទៅរាប់រយឆ្នាំ»។
លោក Richard ថ្លែងថាជារៀងរាល់ឆ្នាំបរិមាណសំណល់ប្លាស្ទិកប្រមាណជា ៨ លានតោន បានហូរចូលទៅកាន់សមុទ្រតាមរយៈទន្លេធំៗជាច្រើនក្នុងនោះទន្លេមេគង្គក៏ជាប្រភពនៃការបំពុលមួយផងដែរ។ ដូច្នេះមានតែការផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថរបស់មនុស្សម្នាក់ៗក្នុងការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកប៉ុណ្ណោះ ទើបអាចទប់ស្កាត់នូវការកើនឡើងនៃសំណល់ប្លាស្ទិកទាំងនេះ។
លោក នេត្រ ភក្ត្រា រដ្ឋលេខាធិការ និងជាអ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថានបានថ្លែងក្នុងឱកាសនោះថា សំណល់ប្លាស្ទិក មិនមែនគ្រាន់តែជាក្តីកង្វល់របស់ពិភពលោកនោះទេ ប៉ុន្តែកម្ពុជាក៏កំពុងតែមានក្តីកង្វល់ខ្លាំងជុំវិញការកើនឡើងនៃសំណល់ប្លាស្ទិកនេះផងដែរ។
លោកបន្តថា មានតែការផ្តើមចេញពីការកាត់បន្ថយនូវការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកទៅលើអាហារប្រចាំថ្ងៃរបស់ពលរដ្ឋទូទៅនោះទេ ទើបអាចដោះស្រាយបាន ព្រោះកំណើនទាំងនេះគឺមានការចូលរួមចំណែកពីការផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់រស់នៅ ការវេចខ្ចប់អាហារ និងកង្វះការយល់ដឹងពីវិធីក្នុងការទុកដាក់ និងញែកសំណល់សំរាមនានាឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «ផលប៉ះពាល់បរិស្ថានដែលបង្កឡើងដោយប្លាស្ទិកកាន់តែមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរទៅៗមកលើជីវចម្រុះ ជីវិតសត្វសមុទ្រ បរិស្ថានធម្មជាតិ និងបានបង្កហានិភ័យដល់សុខុមាលភាពសាធារណៈ។ បណ្ដាប្រទេសអាស៊ានបានទទួលស្គាល់ពីតម្រូវការក្នុងការចាត់វិធានការ និងសកម្មភាពរួមគ្នាដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងវិបត្តិនៃសំណល់ប្លាស្ទិក។ ក្នុងនោះក៏មានកម្ពុជាមួយដែរដែលបានប្តេជ្ញាចិត្តយ៉ាងមុតមាំ»។
តាមរយៈការទប់ស្កាត់នេះលោក នេត្រ ភក្ត្រា បានអះអាងថាកម្ពុជាបានអនុវត្តវិធានជាច្រើនដូចជា បន្តអនុវត្តវិធានការដ៏តឹងរ៉ឹងប្រឆាំងនឹងការលួចនាំចូលទំនិញហាមឃាត់ និងមិនអនុញ្ញាតឲ្យមានជាដាច់ខាតចំពោះការនាំចូលនូវសំណល់ប្លាស្ទិកមកកែច្នៃនៅកម្ពុជា។ លើសពីនេះថែមទាំងបានផ្សព្វផ្សាយ និងបន្តផ្សព្វផ្សាយអប់រំពីផលប៉ះពាល់ពីសំណល់ប្លាស្ទិកទៅកាន់ប្រជាពលរដ្ឋ ជាពិសេសការទុកដាក់សំណល់ប្លាស្ទិកឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។
តាមទិន្នន័យឆ្នាំ ២០១៨ បានបង្ហាញថា សំណល់រឹងដែលបានប្រមូលចាក់នៅទីលានសរុបមានប្រមាណ ១ ៧០៩ ៣៧៩ តោន ធៀបនឹងឆ្នាំ ២០១៧ កើនឡើងជាង ២ សែនតោន ឬស្មើនឹង ១៣,៦៨ ភាគរយ។ បន្ថែមពីនេះ សំរាមដែលបានបង្កើតឡើងក្នុង ១ ឆ្នាំៗនៅប្រទេស កម្ពុជា មានប្រមាណជាង ៤ លានតោន ក្នុងនោះប្រមាណជា ២០ ភាគរយ នៃសំរាមទាំងនេះគឺជាសំណល់ប្លាស្ទិក ហើយរាជធានីភ្នំពេញបានបង្កើតបរិមាណសំរាមច្រើនជាងគេដោយក្នុង ១ ថ្ងៃៗមានប្រមាណជា ៣ ០០០ តោន។ នេះបើតាមរបាយការណ៍របស់ក្រសួងបរិស្ថាន៕
