.jpg)
លិង្គព្រះឥសូរឥតក្បាលដែលរកឃើញកាលពីសប្តាហ៍មុន នៅខេត្តក្រចេះ។ សហការី
ក្រចេះ: ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវប្រវត្តិសាស្ដ្រ បានរកឃើញលិង្គព្រះឥសូរអត់ក្បាល និងចាត់ទុកថា គឺជាលិង្គចម្លែកស្ថិតនៅលើគ្រឹះប្រាសាទបុរាណបាក់បែកមួយ ក្នុងភូមិអូរក្រសាំង ឃុំបឹងចារ ស្រុកសំបូរ ខេត្តក្រចេះ ដែលជាអតីតដែនដីរបស់ទីក្រុងសម្ភុបុរៈ នាសម័យចេនឡា។
លោក ធុយ ចាន់ធួន អនុប្រធានសមាគមអ្នកប្រវត្តិសាស្ដ្រកម្ពុជា និងជាអនុប្រធានវិទ្យាស្ថានសិល្បៈ និងវប្បធម៌ នៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជាបានសរសេរបង្ហោះតាមហ្វេសប៊ុកនៅថ្ងៃទី ១៧ ខែ ឧសភា ថា កាលពីថ្ងៃទី ១០ ខែ ឧសភា លោកបានដឹកនាំសិក្ខាកាមរបស់រាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា ចុះទៅសិក្សានៅទីក្រុងបុរាណសម្ភុបុរៈ និងបានរកវត្ថុបុរាណថ្មីបន្ថែមទៀត ដែលពុំទាន់មានអ្នករកឃើញនៅឡើយ ក្នុងនោះដូចជា រណ្ដៅផ្ទាំងដាប់ថ្មបង្ហូរទឹកមន្តចេញពីប្រាសាទចំនួន ២ បំណែកមេទ្វារ ទម្រព្រះបែកបាក់ជាច្រើនដុំ និងលិង្គព្រះឥសូរចម្លែកមួយដែលមានប្រវែង ១ ម៉ែត្រ។
លោក ចាន់ធួន បានប្រាប់ភ្នំពេញ ប៉ុស្ដិ៍ កាលពីថ្ងៃទី ១៩ ឧសភា ថា មូលហេតុដែលលោកសន្មតថា ជាលិង្គចម្លែក ដោយសារជាលិង្គគ្មានក្បាលនិងមិនធ្លាប់បានឃើញកន្លងមកឡើយ ព្រោះលិង្គនេះអាចត្រូវបានគេធ្វើឡើងស្រោបអំពីមាសជាវត្ថុដ៏មានតម្លៃនៅក្បាលលិង្គ និងត្រូវបានគេលួចកាត់យក ទើបធ្វើឱ្យលិង្គនោះខុសពីលិង្គដទៃដែលមាននៅក្នុងសារមន្ទីរជាតិភ្នំពេញ នៅមណ្ឌលអភិរក្សអង្គរ និងតាមសារមន្ទីរបុរាណនានានៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
លោកថា៖ «លិង្គដែលអត់ក្បាលហ្នឹងណា៎ អ្នកជំនាញនៅតំបន់អង្គរមួយចំនួនដែលជាមិត្តភក្ដិបានផ្ដល់ជាយោបល់មកខ្ញុំថា អាហ្នឹងប្រាកដជាចម្លែកព្រោះស្អី លិង្គហ្នឹងវាអត់មានក្បាល ក្បាលវាអាចគេដាក់លោហៈ ធាតុគ្របពីលើ យើងឃើញលិង្គពីដើមគ្របមាស ប្រាក់ ឬក៏សំរឹទ្ធ អ៊ីចឹងក្បាលលិង្គហ្នឹងប្រហែលគ្របវត្ថុមានតម្លៃទាំងអស់ហ្នឹង ហើយត្រូវឈ្មួញជីកយកទៅ។ គ្រប់កន្លែង ១០០% នៃប្រាសាទទាំងអស់ អ្វីដែលខ្ញុំរកឃើញ គឺសុទ្ធតែជាការបំផ្លាញរបស់មនុស្សជីកយកគ្រឹះទាំងអស់ គឺជីកគ្រឹះក្រោមរកមើលកំណប់»។
លោក ចាន់ធួន បន្ថែមថា កាលពីខែមីនាកន្លងទៅ លោកក៏បានរកឃើញប្រភេទលិង្គចម្លែកចំនួន ៣ ដុំដែរ ដែលត្រូវបានគេធ្វើឡើងរាងប៉ុនៗគ្នានៅក្បែរគ្នាដូចទៅនឹងជើងចង្ក្រាន។
អ្នកស្រាវជ្រាវវត្ថុបុរាណប្រវត្តិសាស្ដ្រ ចាត់ទុកលិង្គចម្លែកទាំងនេះ ថាជាវត្ថុមានតម្លៃសម្រាប់ធ្វើជាតឹកតាងសម្រាប់ប្រវត្តិសាស្ដ្រជាតិ និងបានអំពាវនាវឱ្យអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធជាពិសេស មន្ត្រីវប្បធម៌ គួរទៅយកវត្ថុទាំងនេះ ទៅតម្កល់ទុកនៅក្នុងសារមន្ទីរ។
លោកបន្ថែមថា៖ «ព្រោះខ្ញុំអត់មានលុយទៅដឹកទេ បើខ្ញុំមានលុយ ខ្ញុំនឹងដឹកមកជូនដល់សារមន្ទីរទៀតប្រសិនបើមាន។ ខ្ញុំសូមអំពាវនាវអាជ្ញាធរ ជាពិសេសមន្ទីរវប្បធម៌ខេត្តក្រចេះ ឃើញរបាយការណ៍របស់ខ្ញុំហើយ ដឹងព័ត៌មានពីខ្ញុំហើយ សួរខ្ញុំឱ្យច្បាស់ថែមទៀតទៅ ហើយទៅយករបស់ទាំងហ្នឹងមកតម្កល់ទុកក្នុងសារមន្ទីរទៅ ដើម្បីកុំឱ្យគេលួច ព្រោះបុរាណវត្ថុនេះគឺថ្លៃណាស់»។
លោកស្រី ហុក ផល្លីនី អនុប្រធានមន្ទីរវប្បធម៌និងវិចិត្រសិល្បៈខេត្តក្រចេះ ប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍ ម្សិលមិញថា នៅពេលចូលធ្វើការងារវិញនៅថ្ងៃនេះ លោកស្រីនឹងប្រាប់ដំណឹងអំពីការរកឃើញលិង្គបុរាណទាំងនេះទៅប្រធានមន្ទីរនិងមន្រ្តីជំនាញ ចុះទៅដល់ទីតាំងដើម្បីនាំយកវត្ថុបុរាណទាំងនោះមករក្សាទុក។
លោកស្រីបានថ្លែងថា៖ «ឱ្យតែដឹងប្រធានមន្ទីរគាត់នឹងឱ្យមន្រ្តីជំនាញគាត់ខាងបេតិកភណ្ឌគេចុះទៅ»។
លោក ធុយ ចាន់ធួន បានដឹកនាំអ្នកប្រវត្តិសាស្ដ្រចុះសិក្សាស្រាវជ្រាវតាំងពីឆ្នាំ ២០១៥ នៅទីក្រុងបុរាណ ប្រាសាទបុរាណ រមណីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ដ្រ និងទីតាំងបុរាណស្ថានដែលមានទំនាក់ទំនងជាមួយអរិយធម៌ចេនឡា។ កាលពីថ្ងៃទី ៧ ខែ ឧសភា កន្លងទៅនេះ លោកអះអាងថា មានគ្រឹះប្រាសាទបុរាណជាង ១០០ ត្រូវបានគេសាងសង់ឡើងក្នុងដែនដីទីក្រុងសម្ភុបុរៈនាសតវត្សរ៍ទី ៦-៧ ហើយពុំធ្លាប់មានអ្នករកឃើញពីមុនមកឡើយ និងទើបត្រូវបានរកឃើញជាបន្តបន្ទាប់ស្ថិតនៅក្នុងខេត្តក្រចេះ។
លោក ចាន់ធួន បញ្ជាក់ថា ការចុះសិក្សារយៈពេលកន្លងមកនេះ គឺលោកបានប្រើប្រាស់ថវិកាជាប្រាក់ខែផ្ទាល់ខ្លួន ដើម្បីចំណាយលើមធ្យោបាយធ្វើដំណើរការស្នាក់នៅ និងការហូបចុកជាដើម ស្របពេលបច្ចុប្បន្ននេះ លោកបានអំពាវនាវ ដល់រដ្ឋាភិបាលគួរមានមូលនិធិសម្រាប់ជួយដល់ការងារស្រាវជ្រាវប្រវត្តិសាស្ដ្រនាពេលខាងមុខ៕
