.jpg)
បងប្អូនភ្លោះ សយ សុខ និង សយ សី ឡើងប្រដាល់យកលុយទៅរៀនរហូតចប់បរិញ្ញាបត្រ។ សហការី
ភ្នំពេញ៖ អ្នកប្រដាល់មិនតិចទេ នាសម័យបច្ចុប្បន្ន ដែលបានចំណាយពេលទៅហ្វឹកហាត់ប្រដាល់ ដើម្បីឡើងប្រកួតយកថវិកាមកទ្រទ្រង់ជីវភាពគ្រួសារ និងបន្តការសិក្សា។ ជាក់ស្តែងអ្នកប្រដាល់ឆ្នើមល្បីល្បាញក្នុងកម្រិតមធ្យម ២ នាក់បងប្អូន ជាកូនភ្លោះ គឺកីឡាករ សយ សុខ និង សយ សី របស់ក្លិបវិបុលដារិទ្ធិខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ បានសាងនូវស្នាដៃអាចចាត់ទុកជាគំរូសម្រាប់អ្នកប្រដាល់ជំនាន់ក្រោយ។
អ្នកប្រដាល់ ដែលមានមុខ និងរូបរាងដូចគ្នាជាបងប្អូនភ្លោះទាំង ២ នាក់នេះ មានជីវភាពក្រីក្របំផុត ហើយបានចាប់យកមុខរបរជាកីឡាករប្រយុទ្ធ ឡើងប្រកួតរកលុយយកមករៀនសូត្ររហូតបានបញ្ចប់បរិញ្ញាបត្រ។ ចំណុចល្អពិសេសរបស់កីឡាករកូនភ្លោះនេះ មានឈ្មោះល្បីលើសង្វៀនប្រកួត និងរៀនបានខ្ពស់ផងដែរ ដោយបានចាត់ទុកថា ការតស៊ូលំបាកក្នុងពិភពកីឡាប្រដាល់គុនខ្មែរ ទទួលបានលទ្ធផលផ្លែផ្កា គួរជាទីពេញចិត្ត។
នៅក្នុងបទសម្ភាសជាមួយ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ សយ សុខ និង សយ សី គឺជាកូនកសិករ មានជីវភាពគ្រួសារក្រីក្រ ដែលមានបងប្អូនច្រើនដល់ទៅ ៧ នាក់ ក្នុងនោះមានតែកូនទី ៥ ជាកូនភ្លោះទាំង ២ នេះទេ ដែលហក់ចូលក្នុងពិភពប្រដាល់ ដើម្បីរកប្រាក់ជួយគ្រួសារបានផង និងរៀនបានចប់កម្រិតបរិញ្ញាបត្រផង។
សយ សុខ និង សយ សី មានអាយុ ២៦ ឆ្នាំ បានចំណាយពេលក្នុងប្រដាល់រយៈពេល ៨ ឆ្នាំ ហើយបច្ចុប្បន្ននេះ សយ សី ជាបង បានបញ្ចប់បរិញ្ញាបត្រផ្នែកអគ្គីសនី ពីវិទ្យាស្ថានបណ្តុះបណ្តាលបច្ចេកទេស ហៅកាត់ថា NTTI។ ចំណែក សយ សុខ បានបញ្ចប់ជំនាញវិស្វករសំណង់ស៊ីវិល។
សយ សី និយាយថា៖ «ខ្ញុំមានបងប្អូនច្រើន ជីវភាពលំបាក ដោយឪពុកម្តាយ គាត់ធ្វើស្រែចម្ការ។ ពេលខ្ញុំរៀនបានត្រឹមថ្នាក់ទី ១០ គឺជីវភាពកាន់តែលំបាក ហើយពេលនោះខ្ញុំគិតជាមួយប្អូនថា ចូលហាត់ប្រដាល់ ដើម្បីប្រកួតរកលុយ ព្រោះស្គាល់លោកគ្រូប្រដាល់ ឡុង វិបុល នៅស្រុកជាមួយគ្នា។ បន្ទាប់មក យើងបានសុំគាត់ហាត់ និងឡើងប្រកួត ដើម្បីរកប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់ការសិក្សា ហើយជាបន្តបន្ទាប់ ពួកខ្ញុំបានឡើងប្រកួត ព្រមទាំងទទួលបានតម្លៃខ្លួនយកទៅរៀនរហូតដល់ពេលនេះ»។
ចំណែក សយ សុខ បានបន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំមានឪពុកឈ្មោះ សយ ជឹម អ្នកម្តាយ ឈ្មោះ យ៉ន ថុល រស់នៅភូមិតាលន ឃុំត្រពាំងព្រះ ស្រុកព្រៃឈរ ខេត្តកំពង់ចាម មានមុខរបរធ្វើស្រែចម្ការតិចតួច។ ដើមឡើយ ២ នាក់បងប្អូនខ្ញុំ រៀននៅវិទ្យាល័យនរោត្តមរណឫទ្ធិគន្ធបុប្ផានៅខេត្ត និងមកបន្តរៀនវិទ្យាល័យនៅភ្នំពេញ ហើយក្នុងរយៈពេលជាង ៤ ឆ្នាំ ការចំណាយលើការបង់សាលា និងហូបចុក គឺបានពីការប្រកួតប្រដាល់ រហូតដល់បានបញ្ចប់ការសិក្សា»។
សយ សុខ បញ្ជាក់ថា៖ «ទោះជាយ៉ាងណា ខ្ញុំ និងបងខ្ញុំ មិនដែលដណ្តើមបានជើងឯក ឬខ្សែក្រវាត់ទេ គឺបានត្រឹមជើងឯករង ក្នុងការប្រកួតជម្រើសជាតិប្រចាំឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែការហ្វឹកហាត់ និងគោរពវិន័យបានល្អ គឺទទួលបានឱកាសឡើងប្រកួតបានលុយជួយជីវភាពជានិច្ច»។
«ក្រោយបញ្ចប់ការសិក្សានឹងស្វែងរកការងារធ្វើ ដើម្បីអភិវឌ្ឍខ្លួនឱ្យបានប្រសើរដូចគេ តែនៅតែមិនដាច់អាល័យ ពីការហ្វឹកហាត់ក្បាច់គុន និងឡើងប្រកួតទៅតាមសមត្ថភាព សុខភាព និងពេលវេលាជាក់ស្តែង ព្រោះជារបរស្របច្បាប់ ដែលផ្តល់សុខភាព និងកំណើតឱ្យយើងខ្ញុំ»។ នេះជាសម្ដីរបស់ សយ សុខ និយាយបន្ថែម។
ចំណែក សយ សី ជាបង បន្ថែមថា៖ «ជាវិស្វករ មិនលំបាករកការងារធ្វើទេ នៅក្រុមហ៊ុនវិស័យឯកជនមួយចំនួន ព្រោះគេត្រូវការជំនាញនេះដែរ ពិសេសខ្ញុំធ្លាប់ទទួលការលំបាក ក្នុងជីវភាពក្រីក្រ តស៊ូក្នុងជីវិត គឺខ្ញុំនឹងឈានទៅរកការងារតាមបច្ចេកទេសជំនាញគិតថា ជីវិតនឹងប្រសើរជាងពីមុន។ ខ្ញុំមិនភ្លេចកំណើតជាកីឡាករទេ ពិសេសគ្រូបង្វឹក អ៊ីចឹងពេលខ្ញុំមានជីវភាពធូរធា ខ្ញុំចង់បង្កើតក្លិបមួយ ដើម្បីបណ្តុះបណ្តាលបង្វឹកដល់ក្មេងៗជំនាន់ក្រោយ ដើម្បីឱ្យមានឱកាសបានប្រកួតរកប្រាក់យកទៅបន្តការរៀនសូត្រដូចរូបខ្ញុំ»៕
