.jpg)
លោក បឺត សំខាន់ បានលើកដៃឲ្យកីឡាករ ម៉ន វណ្ណី ឈ្នះ ពេលលោកធ្វើជាអាជ្ញាកណ្តាល នៅលើសង្វៀនថោន កន្លងមក។ សហការី
ភ្នំពេញ៖ អតីតអ្នកប្រដាល់ឆ្នើមម្នាក់ ក្នុងចំណោមអ្នកប្រដាល់ខ្លាំងៗ លំដាប់ជួរមុខកាលពីអំឡុងឆ្នាំ ២០០០ ដល់ ឆ្នាំ ២០១៤ បឺត សំខាន់ ដែលបានបន្សល់ទុកនូវស្នាដៃ ជាម្ចាស់ខ្សែក្រវាត់ និងជាជើងឯករង ២ ស្ថាប័នផងនោះ បានវិវឌ្ឍខ្លួនមកធ្វើជាគ្រូបង្វឹកផង និងជាចៅក្រមអាជ្ញាកណ្តាលផង នាពេលបច្ចុប្បន្ន។
មានស្រុកកំណើតនៅភូមិតាក្រៀម ឃុំតាក្រៀម ស្រុកបាណន ខេត្តបាត់ដំបង បឺត សំខាន់ បាននាំបងប្អូនមកប្រឡូកលើសង្វៀនប្រដាល់ មានដូចជាជើងខ្លាំង បឺត ខាំ, បឺត សំណព្វ, បឺត សំរេច និង បឺត ជីវិត ដោយកាលនោះ ពួកគេជាបងប្អូនត្រកូល «បឺត» ដ៏ល្បីលំដាប់ជួរមុខ នៅក្នុងពិភពប្រដាល់គុខខ្មែរ ហើយបច្ចុប្បន្នមាន បឺត សង្ឃឹម បន្តផងដែរ។
គិតមកដល់បច្ចុប្បន្ន បឺត សំខាន់ ដែលធ្លាប់ឆ្លងកាត់ការប្រកួតនៅជនបទ និងទីក្រុងបានជាង ២០០ ដងនោះ បានសម្រេចក្តីបំណងជាគ្រូបង្វឹករបស់ក្លិបរ៉ាហាប់ស្វាយប៉ាក ដែលមានទីតាំងនៅសង្កាត់ស្វាយប៉ាក ខ័ណ្ឌឫស្សីកែវ រាជធានីភ្នំពេញ ក្រោមការគ្រប់គ្រង និងឧបត្ថម្ភពីអង្គការក្រៅរាជរដ្ឋាភិបាលមួយ តាំងពីឆ្នាំ ២០០៩ គឺក្រោយពេលដែល បឺត សំខាន់ បានលាឈប់ពីអាជីពជាកីឡាករ ក្នុងក្លិបសាលវ័ន្តកីឡា ដោយសារវ័យកាន់តែចាស់ កម្លាំងធ្លាក់ចុះ ប្រកួតមិនបានល្អ។
កាលនៅជាកីឡាករ បឺត សំខាន់ ជាអ្នកប្រដាល់ខ្លាំងមួយរូប មិនដែលចាញ់ដោយសន្លប់នោះទេ ហើយក្បាច់ពិសេសប្រចាំត្រកូលរបស់គេ គឺមានភាពរហ័ស និងគេចពីដៃគូបានលឿនដោយគេនៅចាំបានថា ធ្លាប់ឈ្នះ និងចាញ់កីឡាករលំដាប់ជួរមុខមួយចំនួនដូចជា អ្នកលេងកែងរហ័ស ឡោ សំណាង ឈ្នះកណ្តុរជ្រែកដី វ៉ន ពិសិដ្ឋ ឈ្នះ សឹង្ហ សារៈ ប៉ុន្តែ បឺត សំខាន់ មិនដែលឈ្នះ ពេជ្រ ប៊ុនធឿន នោះឡើយ។ ទោះបីជាយ៉ាងណា លទ្ធផលដែល បឺត សំខាន់ ទទួលបានជាសក្ខីភាព គឺជាម្ចាស់ខ្សែក្រវាត់ ១ និងជាជើងឯករងខ្សែក្រវាត់ចំនួន ២ ទៀត។
បឺត សំខាន់ បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ថា៖ «ខ្ញុំចាំបានថា នៅវគ្គផ្តាច់ព្រ័ត្រខ្សែក្រវាត់ស្រាផែនដី ទម្ងន់ ៥១ គីឡូក្រាម ខ្ញុំចាញ់ ឡោ សំណាង ទទួលបានត្រឹមលេខ ២ ក្នុងឆ្នាំ ២០០៤ ហើយខ្ញុំបានឈ្នះជើងឯករង ១ ទៀត គឺខ្សែក្រវាត់ទម្ងន់ ៥៤ គ.ក្រ ក្រោយចាញ់ ពេជ្រ ប៊ុនធឿន មកពីក្លិបសាមគ្គីខេត្តបាត់ដំបង នៅវគ្គផ្តាច់ព្រ័ត្រ ក្នុងឆ្នាំ ២០០៣។ ប៉ុន្តែ នៅឆ្នាំ ២០០៧ ខ្ញុំបានផ្តួលកីឡាករ សឹង្ហ សារៈ របស់ក្លិបកងទ័ពឆត្រយោង ៩១១ ដើម្បីឈ្នះបានខ្សែក្រវាត់ K Cement ទម្ងន់ ៥៤ គីឡូក្រាម នៅសង្វៀនប៉ុស្តិ៍លេខ ៥»។
បឺត សំខាន់ បន្តថា៖ «ជាបន្តបន្ទាប់មកទៀត ដោយសារវ័យយើងចាស់ផង កម្លាំងធ្លាក់ចុះផង និងការប្រកួតមិនសូវបានល្អផង ទើបខ្ញុំស្វែងរកអាជីពជាគ្រូបង្វឹក ហើយនៅឆ្នាំ ២០១៩ ខ្ញុំទទួលបានជាគ្រូបង្វឹកឲ្យក្លិបអង្គការមួយ ដែលបានជួយនូវជីវភាព និងការហូបចុកស្នាក់នៅដល់ក្រុមកីឡាករ»។
អតីតជើងខ្លាំងវ័យ ៣៨ ឆ្នាំរូបនេះ បានបន្ថែមថា៖ «ក្នុងរយៈពេល ១០ ឆ្នាំនេះ ខ្ញុំផលិតបានកីឡាករលំដាប់កម្រិតល្អមធ្យម អាចនឹងប្រកួតប្រជែងជាមួយគេបាន ព្រោះក្នុងចំណោមកីឡាករជិត ២០ នាក់នោះ ទទួលបានការហ្វឹកហាត់ ហូបចុក ស្នាក់នៅ ពីអង្គការមួយ ដែលធ្វើឲ្យពួកគេរក្សាបាននូវគុណភាព និងសមត្ថភាពល្អៗ ដូចជា ខាំ សាបាន, បឺត សង្ឃឹម, ខាំ សូរិយា, ខាំ ខ្លានាង, ខាំ កូនខ្លា, ខាំ វណ្ណៈ និង បឺត ចិត្រា ជាដើម ដែលមានសមត្ថភាពប្រកួតជាគូឯករង ឬគូអន្តរជាតិខ្លះៗហើយ»។
បឺត សំខាន់ បានបញ្ជាក់ថា៖ «ក្រៅពីមុខរបរគ្រូបង្វឹកឲ្យក្លិបរ៉ាហាប់ស្វាយប៉ាក គឺសហព័ន្ធប្រដាល់គុនខ្មែរ បានអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំចូលរៀនវគ្គបណ្តុះបណ្តាលមួយចំនួន ហើយសព្វថ្ងៃ ខ្ញុំជាចៅក្រមអាជ្ញាកណ្តាលឲ្យស្ថានីយទូរទស្សន៍ PNN និង Town ព្រមទាំងសង្វៀន ១ ទៀត គឺពន្លកគុនខ្មែរ ដែលខ្ញុំធ្វើដោយស្ម័គ្រចិត្ត រៀងរាល់ ២ សប្តាហ៍ម្តង»។
តាមការអះអាងរបស់ បឺត សំខាន់ បានឲ្យដឹងថា ឱពុករបស់គេ ជាអ្នកប្រដាល់ជនបទ ឯម្តាយជាអ្នកចម្រៀង ដោយសុំមិនប្រាប់ឈ្មោះ។ កាលនៅជាកីឡាករ បឺត សំខាន់ មិនធ្លាប់ជាប់ពាក់ព័ន្ធរឿងប្រកួតមិនប្រក្រតី និងទទួលរងការជាប់ពិន័យ ឬការប្រកួតស៊ីលុយម្តងណានោះទេ ហើយពេលក្លាយជាគ្រូបង្វឹក និងជាចៅក្រមអាជ្ញាកណ្តាល បច្ចុប្បន្នក៏ បឺត សំខាន់ មិនដែលទទួលនូវការពិន័យ ឬបំពេញការងារខុសឆ្គងអ្វីនោះដែរ ខណៈដែលមហាជនមួយចំនួន បានកោតសរសើរ និងលើកទឹកចិត្តដល់រូបគេថា «ជាគ្រូបង្វឹកល្អ ចៅក្រមអាជ្ញាកណ្តាលល្អ» ដែលមានវ័យក្មេងជាងគេ៕
