.jpg)
លោក ម៉ាក់ សាខន និងលោក ញ៉ូវ ម៉ាក់ (កណ្តាល) ពេលថតជាមួយក្រុមកីឡាករ កាលពីឆ្នាំ ២០១២។ ពន្លក
ភ្នំពេញ៖ អតីតអ្នកប្រដាល់មានបទពិសោធតិចនៅលើសង្វៀន លោក ម៉ាក់ សាខន បាននិងកំពុងធ្វើឱ្យកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់ខ្លួនមានភាពល្បីឡើង ក្នុងនាមជាគ្រូបង្វឹកដែលមានសមត្ថភាពអាចបណ្តុះបណ្តាលបានកីឡាករ កីឡាការិនីប្រដាល់ល្អៗ ខណៈការងារនេះ ជាកេរមរតកបន្តពីឪពុកបង្កើតរបស់លោក គឺព្រឹទ្ធាចារ្យ ញ៉ូវ ម៉ាក់ ដែលបច្ចុប្បន្នមានវ័យចំណាស់ និងបានចូលនិវត្តន៍។
ក្លិបប្រដាល់តាឡីដំរីមានឫទ្ធិ និងក្លិបរតនគិរី ដែលស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រង និងបង្វឹកផ្ទាល់របស់លោក ម៉ាក់ សាខន បានក្លាយជាក្លិបល្បី មានភាពលេចធ្លោ ក្នុងចំណោមក្លិបជាង ១០០ ដែលចុះបញ្ជីនឹងសហព័ន្ធកីឡាប្រដាល់គុនខ្មែរ ហើយក្លិបនេះ មានកូនសិស្សជាអចិន្រៃ្តយ៍ ១៥ នាក់ ដែលស្នាក់នៅហូបចុកផ្ទាល់នៅផ្ទះលោក ញ៉ូវ ម៉ាក់ ស្ថិតនៅភូមិតាឡី សង្កាត់ដង្កោ ខណ្ឌដង្កោ។
ម៉ាក់ សាខន បានប្រាប់ថា៖ «កាលអាយុ ១៣ ឆ្នាំ ខ្ញុំបានចូលហាត់ប្រដាល់ លុះដល់ឆ្នាំ ១៩៩៨ និងឆ្នាំ ១៩៩៩ ខ្ញុំបានចូលប្រកួតជើងឯកជាតិ ដោយខ្ញុំបានផ្ញើខ្លួនក្នុងក្រុមជម្រើសជាតិ និងហ្វឹកហាត់ជាមួយគ្រូជម្រើសជាតិ ឆោម ឆារី ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនបានជាប់ជម្រើសជាតិនោះទេ ហើយនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំបានឡើងប្រកួតត្រឹម ៤ លើក គឺសកល ២ និងគុនខ្មែរ ២ ដោយឈ្នះបាន ២ លើក»។
យ៉ាងណាក៏ដោយ បុរសវ័យ ៤០ ឆ្នាំ លោក ម៉ាក់ សាខន ដែលមានកូនក្នុងបន្ទុក ៤ នាក់ ហើយមានកូនម្នាក់ជាអ្នកហាត់ប្រដាល់ដែរនោះ គឺអាចបណ្តុះបណ្តាលបានកីឡាករល្អៗ ដែលមានសមត្ថភាពខ្ពស់ ទាំងលើផ្នែកប្រដាល់សកល និងគុនខ្មែរ ហើយក្នុងចំណោមនោះ ក៏មានអ្នកធ្លាប់ឈ្នះមេដាយលើឆាកអន្តរជាតិជូនជាតិដែរ ពិសេស ផល សុផាត ដែលធ្លាប់ឈ្នះមេដាយប្រាក់ ផ្នែកប្រដាល់សកលនៅស៊ីហ្គេមជូនកម្ពុជាបានមុនគេ។
លោក សាខន បន្តថា៖ «ខ្ញុំទទួលភារកិច្ចនេះពីលោកឪពុក ហើយមិនអួតទេ កីឡាករចេញពីក្លិបខ្ញុំ គឺមានគុណភាពសមត្ថភាពល្អទទួលយកបាន ក្នុងនោះមានទាំងប្រដាល់សកល និងគុនខ្មែរ ដូចជាកីឡាករ ផល សុផាត, ផល សោភ័ណ្ឌ, ម៉ាត់ ភិរុន, ម៉ាក់ សាមឿន, ម៉ាត់ ភិរក្សយាំងកុយ, ចាន់ថា ប៊ូថង, ឃួន ក្លាធំ, អ៊ំ ចំរើនផង់ សុភាព, ផង់ សម្ភស្ស, នៅ ស៊ីថា, ងួន គា, ផាន់ ចំណាន, ភួន ពិសិដ្ឋ, យ៉ន់ ដារ័ត្ន, ធា វាសនា កីឡាការិនី នៅ ស្រីពៅ និង សឹង តុ ជាដើម គឺជាលំដាប់អ្នកខ្លាំងៗ ចេញពីស្នាដៃខ្ញុំបង្វឹកផ្ទាល់»។
ទាក់ទងនឹងជីវភាពរស់នៅវិញ លោក ម៉ាក់ សាខន និយាយថា៖ «ខ្ញុំមានប្រពន្ធរកស៊ីបន្តិចបន្តួចទប់ជីវភាព ចំណែកខ្ញុំផ្ទាល់បានប្រាក់ពីធ្វើគណៈកម្មការ ដោយពីដំបូង ១ ថ្ងៃ បាន ៨ ដុល្លារ ហើយឆ្នាំ ២០២០ នេះ បាន ១៥ ដុល្លារ ប៉ុន្តែដោយបញ្ហាកូវីដ ១៩ យើងខកខានប្រកួត ហេតុនេះលំបាកមែនទែន។ ចំណែកកីឡាករក៏មានការលំបាកដែរ ដោយខកខានប្រកួតយូរសប្តាហ៍ គឺគ្មានអ្វីហូបទេ»។
លោកបញ្ជាក់ថា៖ «ពីមុន ខ្ញុំបានជួយត្រឹមអង្ករដាំបាយ ចំណែកម្ហូប គឺក្រុមកីឡាករ រៃអង្គាសលុយគ្នាទិញហូបជុំគ្នា តាមលទ្ធភាព ដោយពេលខ្លះ ទើបប្រកួតរួចមានលុយក៏ហូបបែបឆ្ងាញ់ទៅ តែបើខកខានប្រកួតយូរ អត់លុយ ឆាត្រកួនលាយសៀងអ៊ីចឹងទៅ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ជីវភាពអ្នកប្រដាល់ សាមញ្ញបំផុត គឺបើយើងមិននិយមចូលចិត្ត និងហ៊ានលះបង់ទេ មិនអាចធ្វើបានទេ»។
ចំណែកលោកព្រឹទ្ធាចារ្យ ញ៉ូវ ម៉ាក់ ថ្លែងថា៖ «កីឡាប្រដាល់ គឺជានិស្ស័យ និងចំណង់ចំណូលចិត្ត ហើយការរីកចម្រើនមកដល់ពេលនេះ គឺក្លិបតាឡីដំរីមានឫទ្ធិ ពិតជាមានលំដាប់ជួរមុខ។ ពីដំបូង ខ្ញុំមានដៃគូជួយជាកម្លាំងចិត្ត និងថវិកាខ្លះ ដូចជា លោក សាមឿន អតីតចៅសង្កាត់ដង្កោ តែងតែជួយឧបត្ថម្ភគាំទ្រជាដរាប។ ឥឡូវខ្ញុំចាស់ហើយ គឺបានប្រគល់ឱ្យកូន ម៉ាក់ សាខន គ្រប់គ្រង ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅតែតាមមើលជានិច្ច ហើយកូនខ្ញុំមួយនេះ ប្រកួតលើសង្វៀនមិនសូវល្អទេ តែបង្វឹកអត្តពលិកបានល្អណាស់»៕
