ភ្នំពេញ៖ ជីវិតគឺជាការតស៊ូ។ ពីអតីតក្មេងដើររើសអេតចាយនៅគំនរសំរាមស្ទឹងមានជ័យជាថ្នូរនឹងអាហារចម្អែតក្រពះ យុវជនក្រុមតន្ដ្រីឈ្មោះ «ដូចឆ្កែ» បានដុះពន្លកឡើង។ «ដូចឆ្កែ» បង្កើតឡើង ៥ ឆ្នាំហើយក្រុមចម្រៀងដ៏ចម្លែកនេះ បានបញ្ចេញចម្រៀងជាង ១០ បទ។
ប៉ុន្ដែចម្រៀងមានប្រជាប្រិយភាពច្រើននោះគឺ «ជីវិតដូចឆ្កែ» និង «ខាំគ្នាដូចឆ្កែ» ជាបទនេះសុទ្ធតែនិយាយពីប្រវត្តិពួកគេរស់នៅយ៉ាងលំបាកដូចសត្វឆ្កែ។ នេះក៏ជាមូលហេតុតែមួយដែលពួកគេយកវាជាឈ្មោះក្រុម។
ថ្ងៃមួយមានអ្នកកាសែតពីអាល្លឺម៉ង់ម្នាក់មកសុំពួកគេសម្ភាស ដោយមិនច្បាស់ថា អ្នកកាសែតបរទេសរូបនោះស្គាល់ក្រុមចម្រៀងនេះតាមណាទេ។ ក្រោយចុះផ្សាយពេលនោះ មានការផ្ទុះឡើងនៅអាល្លឺម៉ង់។ រហូតដល់ពួកគេត្រូវបានអញ្ជើញឱ្យមានការប្រគំតន្រ្តីនៅលើឆាកអន្តរជាតិមួយ Wacken open air កាលពីឆ្នាំ ២០១៨។
កាលនោះពួកគេបានត្រៀមលិខិតឆ្លងដែនរួចជាស្រេច ប៉ុន្តែបែរជាធ្លាក់ទិដ្ឋាការ ព្រោះទូតអាល្លឺម៉ង់ឃើញពួកគេក្រពេកខ្លាចទៅហើយធ្វើអំពើខុសច្បាប់នៅប្រទេសគេ។ ប៉ុន្តែដោយមានការគាំទ្រច្រើន គេបានព្យាយាមរកមធ្យោបាយរហូតដល់បានជោគជ័យឆ្នាំ ២០១៩ ពួកគេបានទៅដល់លើឆាកអន្តរជាតិ។
លោក សុខ វិជ័យ និង អ៊ុច ធារ៉ា ក្នុងចំណោមសមាជិកក្រុម ៤ នាក់ បានរំឭកថា៖ «វាជាពេលវេលាដ៏អស្ចារ្យមួយក្នុងជីវិត។ យើងមិននឹកស្មានថា មានមនុស្សកុះករមកគាំទ្រយើងបែបនេះ។ ជាងនេះទៀត យើងទទួលបានការស្វាគមន៍យ៉ាងកក់ក្ដៅពីសំណាក់ពួកគេ។ យើងមានមោទនភាពណាស់ដែលអាចយកទង់ជាតិខ្មែរទៅលើឆាកអន្តរជាតិ»។
ពួកគេអះអាងថា៖ «យើងក៏ធ្លាប់ទៅប្រទេសវៀតណាម ២ ដងដែរ។ យើងមិនគិតទេថា មានអ្នកមកមើលតែពេលនោះមនុស្សយ៉ាងច្រើនគេថែមទាំងចេះនិយាយខ្មែរពាក្យអរគុណ និងជម្រាបសួរទៀត»។
ប៉ុន្តែពេលសួរពីមតិយោបល់ប្រជាជនក្នុងស្រុកវិញ លោក វិជ័យ និយាយយ៉ាងក្ដុកក្ដួលថា ពួកគេមិនទទួលបានអ្វីក្រៅពីពាក្យមើលងាយទេ។ តែលោកថា ពួកគេមិនបន្ទោសទេ ព្រោះនេះជាមតិយោបល់មនុស្សម្នាក់ៗ ហើយវាក៏ជាតន្ត្រីថ្មីដែលពិបាកនឹងទទួលយក។
យុវជន វិជ័យ បានប្រាប់ថា ពួកគេមិនសូមអ្វីច្រើនទេ សូមឱ្យមហាជនបើកចិត្តឱ្យទូលាយ និងឱ្យតម្លៃទៅលើពួកគេដែលជាសិល្បករ និងគ្រប់ប្រភេទតន្ត្រីព្រោះគេធ្វើដោយចេញពីចិត្តពិតៗ។
ថ្វីដ្បិតតែពួកគេមិនធ្លាប់ឆ្លងកាត់ការរៀនសូត្រ ឬសាលាតូរ្យតន្ត្រីច្បាស់លាស់យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏វាមិនអាចបញ្ឈប់ទេពកោសល្យរបស់ក្រុម ដូចឆ្កែ នេះរះលើវិថីចម្រៀងបានទេ។
លោក វិជ័យ បានរៀបរាប់ពីចំណុចនាំឱ្យមានការផ្លាស់ប្ដូរជីវិតពួកគេថា៖ «ពួកយើងជាអ្នកជិតខាងគ្នា។ យើងរស់នៅលើគំនរសំរាមនេះ ព្រមទាំងតែងរើសអាហារដែលអាចញ៉ាំបាន និងខ្លះយកលក់»។
លោកបានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្ដិ៍ ថា៖ «កាលនោះ យូរម្ដងៗមានក្រុមអង្គការចុះចែកបាយ ហើយយើងក៏បានជួបអង្គការដែលឈ្មោះ Moms Against Poverty។ ពេលនោះហើយដែលយើងបានទៅអង្គការរៀន និងទទួលការឧបត្ថម្ភ»។
សមាជិកខ្លះអាយុច្រើនពេក ពិបាកចូលរៀនឡើងវិញ ពួកគេក៏សម្រេចចិត្ដសុំអង្គការរៀនជំនាញផ្នែកតន្ដ្រី ខណៈសមាជិក ២ នាក់ទៀត អាចចូលរៀនបន្ដបាន។ ការផ្ដួចផ្ដើមបង្កើតក្រុម «ដូចឆ្កែ» កើតឡើងពេលអ្នកគ្រប់គ្រងនៅអង្គការលោក ធីម៉ុន ស៊ីប៊ែល បាននាំពួកគេទៅមើលក្រុមចម្រៀង SLITEN6IX សម្ដែងជាក្រុម ម៉េតថល (Metal) ទី១ នៅកម្ពុជា។
យុវជន វិជ័យ បានរៀបរាប់ពីអារម្មណ៍ថា៖ «និយាយតាមត្រង់ ពេលឃើញការសម្ដែងនោះ យើងនិយាយគ្នាថា ក្រុមហ្នឹងលេងភ្លេងបទស្អី ស្ដាប់មិនយល់ លេងហ្គីតាគ្រវីក្បាលឡើងចង់ជ្រុះហើយ»។
លោកបន្ដថា៖ «ពេលត្រឡប់មកវិញ ទិដ្ឋភាពនៃការសម្ដែងចេះតែវិលវល់ក្នុងគំនិត។ យើងផ្ដើមគិតថា យើងអាចលេងតន្រ្តីនេះបន្ធូរបន្ថយកំហឹងយើងបាន ព្រោះកាលនៅក្មេងយើងឆាប់ខឹង និងឆាប់ឆេវឆាវណាស់»។
ដោយគិតថា នេះជាឱកាសកម្រនៅកម្ពុជា លោក វិជ័យ ប្រាប់ថា ពួកគេចង់ធ្វើជាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកដំបូងនោះ។ ពួកគេមានគេចាប់ផ្ដើមស្គាល់ខ្លះ ហើយត្រូវបានគេអញ្ជើញទៅលេងនៅតាមបារ៍ផ្សេងៗ ជាពិសេសបារ៍បរទេស។
សមាជិកក្រុមបានអរគុណដល់អង្គការ Mom Against Poverty ថា៖ «យើងពិតជាអរគុណដល់អង្គការ។ អរគុណដែលធ្វើឱ្យយើងមានក្ដីសង្ឃឹម រកឃើញអ្វីដែលយើងចង់ធ្វើ។ ខ្ញុំសូមឱ្យចិត្ត និងបេះដូង»៕