សម្ភារធ្វើពីស្រទបស្លា គឺជាគំនិតសាកល្បងថ្មីមួយរបស់ស្ថាបនិកជាអ្នកគិតគូរដល់បរិស្ថាន លោក ហួ ឆៃងន់ ស្របពេលដែលប្រជាជនកម្ពុជាមានការយល់ដឹងច្រើន និងបង្កើនឥរិយាបថជម្រើសសម្ភារមិនមែនប្លាស្ទិក រួមមានការកែច្នៃរបស់ប្រើប្រាស់ពីឫស្សី ផ្ដៅ និងរពាក់។
ស្ថាបនិក Areca Cam ផលិតផលស្រទបស្លាបានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ ថា គំនិតផ្ដួចផ្ដើមនៃការផលិតកើតចេញពីបទពិសោធការងារបរិស្ថាន ដោយរូបលោកក៏ជាស្ថាបនិក និងនាយកប្រតិបត្តិនៃ «ក្រៀលកម្ពុជា» (Creal Cambodia) ដើម្បីបរិស្ថាន និងការកាត់បន្ថយប្លាស្ទិកនៅកម្ពុជា។
លោក ឆៃងន់ បានរំឭកប្រាប់ថា៖ «ពេលខ្ញុំប្រឡូកជាមួយការងារបរិស្ថាន ជារឿងធុញទ្រាន់ណាស់ពេលឃើញប្រអប់ស្នោសព្វគ្រប់បែបយ៉ាងនៅគ្រប់កន្លែង។ អ្នកឡើងភ្នំក៏យកទៅជាមួយហើយសម្រាប់ការងារប្រចាំថ្ងៃដែលមិនចាំបាច់ក៏ប្រើវា»។
លោកបានទទូចថា៖ «យើងដឹងថារបស់អស់នេះមិនល្អដល់បរិស្ថាន យើងក៏ព្យាយាមរករបស់អីដែលអាចជំនួសការប្រើប្រាស់វាបាន»។
តាមពិតទៅផលិតផលស្រទាប់ស្លាមិនមែនជាផលិតផលទី ១ ដែលលោកធ្វើឡើងទាក់ទងជាមួយនឹងការងារបរិស្ថានទេ។
ដំណើរការអាជីវកម្មជាង ២ ឆ្នាំ លោក ឆៃងន់ បានដាក់លក់នូវសម្ភារធ្វើពីឫស្សី ដូចជាកែវ និងដបទឹករក្សាកម្ដៅ ជាដើម។
បន្ថែមពីលើជម្រើសសម្ភារគិតគូរបរិស្ថាននេះ ផលិតផលពីស្រទបស្លាមិនត្រឹមតែជាចំណែកធំមួយនៃការកាត់បន្ថយប្លាស្ទិកនោះទេ។ លោកអះអាងថា ចង្វាក់ផលិតកម្មបានផ្ដល់ការងារដល់ប្រជាជនសហគមន៍អំឡុងពេលមានវិបត្តិកូវីដផងដែរ។
លោកបានពន្យល់ប្រាប់ថា៖ «ពេលយើងដើររកទិញស្រទបស្លាតាមភូមិ ចាស់ៗ ក្មេងៗមួយចំនួនដែលមិនមានអ្វីធ្វើ គាត់បានដើររើសស្រទបស្លាមកលក់ឱ្យយើង។ មួយវិញទៀតស្រទបស្លាងាយស្រួលផលិតចេញជាចាន និងសម្ភារផ្សេងទៀត។ សម្រាប់អ្នកដែលមិនចេះអក្សរក៏អាចធ្វើបានដោយគ្រាន់តែយកមកលាងទឹកឱ្យស្អាតហើយដាក់ចូលម៉ាស៊ីនជាការស្រេច»។
ទោះជាផលិតផលពីស្រទបស្លាមិនទាន់បានដាក់លក់ជាផ្លូវការនៅលើទីផ្សារក្ដី តែស្ថាបនិកវ័យ ៣០ ឆ្នាំរូបនេះបានប្រាប់ថា៖ «យើងទើបតែចាប់ផ្ដើមការផលិតសាកល្បងកាលពីដើមឆ្នាំ ២០២១ នេះឯង។ ក្នុងខណៈពេលនេះយើងកំពុងបន្តការសិក្សាស្រាវជ្រាវទៅលើការផលិតជាបន្តបន្ទាប់ដូចជាលើទំហំដែលទីផ្សារត្រូវការ និងស្វែងរកចំនួនស្រទបស្លាដែលយើងនឹងត្រូវការផងដែរ»។
លោក ឆៃងន់ បញ្ជាក់ថា៖ «យើងសាកល្បងប្រើប្រចាំថ្ងៃខ្លួនឯង និងឱ្យក្រុមការងារយើងសាកល្បងព្រោះយើងមិនទាន់ផលិតបានទូលំទូលាយច្រើនទេ»។
ក្នុងដំណាក់កាលនៃការសាកល្បង លោកបានប្រាប់ថាលោកជួបប្រទះបញ្ហាមួយចំនួន។ អតិថិជនភាគច្រើនសូញសាញរឿងតម្លៃ ដោយសារតែវាជាផលិតផលធម្មជាតិ និងធ្វើដោយដៃ ដូច្នេះតម្លៃរបស់វាខ្ពស់ជាងគេបន្តិច។ បញ្ហាមួយទៀតគឺការផ្គត់ផ្គង់ស្រទបស្លា និងការរក្សាទុក។
លោកបន្តថា៖ «ប្រជាពលរដ្ឋចង់លក់ៗចង់អត់ៗដែលធ្វើឱ្យពិបាកនៅពេលមានតម្រូវការ។ បើសិនយកមកស្ដុកទុកវាងាយខូចនាំឱ្យខូចខាតដើមទុន។ តែបើមិនស្តុកទុកភ្ញៀវរកច្រើនអាចនឹងមិនមានឱ្យពួកគាត់តាមការកំណត់»។
យ៉ាងណាមិញលោកបានឱ្យដឹងវិញថាលោកបានប្ដូរវិធីសាស្ត្រផលិតដោយការសម្ងួត ដែលអាចទុកបានយូរជាងការយកស្រទបស្លាមករក្សាទុកតែម្ដង។ ម្យ៉ាងទៀត ដំណើរការបែបនេះ វាបានជួយកម្ចាត់មេរោគរួចរាល់ធ្វើឱ្យស្រទបស្លាមិនងាយដុះផ្សិត ខូចទ្រង់ទ្រាយ ឬរលានោះទេ។
ស្ថាបនិក Areca Cam ផលិតផលស្រទបស្លាបានពន្យល់ប្រាប់ពីវិធីសាស្ត្រនេះថា៖ «យើងអាចទុកបានយូរដែរព្រោះ ៣ ទៅ ៤ ខែ ដែលយើងបើកសាកល្បងមិនទាន់ឃើញមានបញ្ហាអ្វីទេ។ ប៉ុន្តែទាក់ទងនឹងការទុកដាក់វាអាស្រ័យលើកត្តា ២ យ៉ាង។ វាអាចអាស្រ័យលើកម្លាំងម៉ាស៊ីនយើង និងអាស្រ័យលើអ្នករក្សាទុកដែរ»។
លោក ឆៃងន់ បន្តថា៖ «បើគ្រាន់តែទុកធម្មតាវាមិនជាបញ្ហាអីទេ។ បើគាត់លាងផ្កាប់ កុំផ្កាប់ឱ្យហប់បិទជិតខ្លាំងពេក ដាក់វាឱ្យរាងឆ្ងាយពីគេបន្តិចក៏ល្អ។ យើងប្រើ ៦ ទៅ ៧ ដងមិនទាន់ឃើញមានបញ្ហាអីទេ»។
ពេលនេះសម្ភារដែលលោកផលិតបាន រួមមាន ចានដាក់បាយដាក់សម្ល ប្រអប់ ស្លាបព្រា សម និងកាំបិត។ គម្រោងក្នុងថ្ងៃអនាគតលោកចង់អភិវឌ្ឍជាចំណីសត្វដោយតម្រូវឱ្យមានបច្ចេកទេសមួយចំនួនក្នុងការកែច្នៃ។
ទីតាំងផលិតដំបូង និងដំណើរការប្រមូលស្រទបស្លា ត្រូវបានលោកកំណត់យកខេត្តកំពង់ចាម និងខេត្តត្បូងឃ្មុំព្រោះលោកប្រាប់ថា វាជាខេត្តដែលសម្បូរស្រទបស្លាស្រាប់។ ដូច្នេះតម្លៃទិញយកធនធានអាចនឹងធូរថ្លៃ តែគោលដៅបន្ទាប់លោកនឹងព្យាយាមស្វែងរកនៅតាមខេត្តជុំវិញ ហើយដាក់ម៉ាស៊ីនកែច្នៃផលិតនៅខេត្តសៀមរាបមួយទៀត។
លោក ឆៃងន់ បានឱ្យដឹងថាថ្វីដ្បិតតែឥឡូវការងារទាក់ទងបរិស្ថានមានការគាំទ្រច្រើនតែការគាំទ្រមាន ២ ប្រភេទ គឺការគាំទ្រទៅលើស្មារតីផលិត និងការគាំទ្រទៅលើស្មារតីនៃការប្រើប្រាស់។
អ្នកគិតគូរដល់បរិស្ថានរូបនេះបាននិយាយថា៖ «ហើយខ្ញុំគិតថាពួកយើងនៅដំណាក់កាលទី ១ ភាគច្រើនប៉ុន្តែជាក់ស្ដែងយើងមិនមានការព្រួយបារម្ភចំពោះទីផ្សារនៃការប្រើប្រាស់ទេ។ ដោយសារយើងមានក្រុមស្ម័គ្រចិត្ត និងមានបុគ្គលិកហាត់ការច្រើន។ យើងក៏ជាដៃគូមួយរបស់ក្រសួងបរិស្ថាន ដូចនេះយើងមានដៃគូមួយចំនួនក្នុងការបោះឱ្យពួកគាត់។ ក្រៅពីនេះក៏មានភ្ញៀវសួរនាំច្រើនដែរ ដូចជាម្ចាស់ភោជនីយដ្ឋានខ្លះគាត់ថាឱ្យតែមានគាត់ទិញយកតែម្ដង»។
លោកកត់សម្គាល់ឃើញថា៖ «ខ្ញុំយល់ថាស្មារតីនៃការចូលរួមការពារបរិស្ថានមានសារៈសំខាន់តែលើសពីនេះជាការសំណូមពរមួយសូមឱ្យអ្នកដែលស្រឡាញ់បរិស្ថានទាំងអស់ក្នុងរបៀបមួយដែលជាក់លាក់ ព្រោះបើត្រឹមការនិយាយមិនសូវជាការជាក់ស្ដែងទេ។ យើងបង្កើតក្រុមការងារដោយមិនមានជំនួយពីណាទេ។ យើងមានស្មារតីក្នុងការធ្វើការងារ និងចិញ្ចឹមខ្លួនឯង ដូចនេះបើមិនមានការគាំទ្រ ប្រហែលជាពិបាកក្នុងការដើរទៅមុខ»៕