.jpg)
លោក លូ ម៉េង នៅតូបលក់បាយក្នុងផ្សារ ដែលប្រើប្រាស់ជ្រក់ជាគ្រឿងញ៉ាំបន្ថែមជាមួយសាច់។ ហុង មិនា
ភ្នំពេញ: ជ្រក់ ដែលដាក់លក់ក្នុងចានដែក ធុងជ័រ និងក្រឡ និងរមែងជាមុខម្ហូបបន្ទាប់បន្សំឬជាអាហារសំខាន់ក្នុងរបបទទួលទានខ្មែរ អាចជាបន្លែ ផ្លែឈើ ត្រី ក្ដាម ឬអង្ក្រង។
រហូតមកទល់សព្វថ្ងៃ ទាំងម្ហូបជ្រក់ និងម្ជូរត្រូវបានដាក់លក់គ្រប់ទិសទីទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា។ ដូច្នេះ ភ្នំពេញ ប៉ុស្ដិ៍បានធ្វើបទសម្ភាសជាមួយមេចុងភៅកម្ពុជា និងជានាយកក្រុមហ៊ុន Thalias លោក លូ ម៉េង។
យោងតាមលោក លូ ម៉េង បានឲ្យដឹងថា ម្ហូបជ្រក់មានឥទ្ធិពលមកពីបារាំង និង ចិន ជាពិសេសពលរដ្ឋចិនអម្បូរទៀជីវ ដែលបានមករស់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជារាប់សតវត្សរ៍មុន។
លោកនិយាយថា៖ «នៅហ្គ័ងដុងតំបន់ចិនទៀជីវរស់នៅ ហើយពួកគេធ្វើជ្រក់ជាច្រើនប្រភេទពីព្រោះពួកគេជាប្រជានេសាទ។ ដូច្នេះពេលចេញទៅណាមកណាពួកគេត្រូវយកម្ហូបតាម និងរៀបចំទុកដាក់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ទាំងការប្រឡាក់អំបិលរក្សាទុកឲ្យបានយូរ និងជ្រក់ថែមទៀតផង»។
នៅភាគខាងជើងផ្សារបឹងកេងកង ផ្ទះលេខ ១៧ ផ្ទូវ ៣៨០ គឺជាហាងលក់ជ្រក់ម្ជូរតូចចង្អៀតមួយ ដោយតាំងទូកញ្ចក់ដាក់ម្ជូរ និងរំលេចយីហោ 888 ជាអក្សរពណ៌ក្រហម។
លោក ម៉េង បានបន្ដថា៖ «នេះគឺជាតូបលក់ជ្រក់ម្ជូរចំណាស់មួយនៅផ្សារបឹងកេងកង។ អាហារជ្រក់ប្រភេទនេះ បាននិងកំពុងតែមានប្រជាប្រិយភាពរយៈពេល ២០ ឆ្នាំ និងពេញនិយមខ្លាំងមួយទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះ»។
លោកបន្ថែមថា៖ «ភាគច្រើនជាយុវវ័យ និងស្ដ្រីមានផ្ទៃពោះចូលចិត្ដខ្លាំង ពីព្រោះវាត្រូវបានចាត់ទុកជាឱសថសម្រួលអាការចាញ់កូន»។
អាជីវករលក់ជ្រក់ត្រសក់ សណ្ដែកបណ្ដុះ ស្ពៃ និងក្រអៅឈូក។ ហុង មិនា
ចំពោះជ្រក់ប្រពៃណីលោកម៉េងបានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្ដិ៍ ថា នៅកន្លែងលក់ជ្រក់ក្នុងហាងដ៏តូចចង្អៀត លោកបានជួបអ្នកស្រី មិន ធីតា ដែលលក់ជ្រក់តាំងពីអ្នកស្រីអាយុ ១២ ឆ្នាំមុនពេលបន្ដវេនរបរនេះពីម្ដាយ។
នៅទីនេះអ្នកស្រីបានលក់ត្រសក់ជ្រក់បែបខ្មែររួមទាំងស្វាយជ្រក់ ល្ហុងជ្រក់ ដែលប្រើទឹកអង្ករ ស្ករត្នោត និងទឹកខ្មេះ ជាមួយសណ្ដែកបណ្ដុះ និងក្រអៅឈូក។ អ្នកស្រីក៏មានលក់ស្ពៃក្ដោបជ្រក់ និងបន្លែស្លឹកបៃតងផ្សេងៗទៀតដោយលោក ម៉េង យល់ថា គ្រឿងជ្រក់ទាំងនេះមានកំណើតមកពីចិន។
ចំពោះមុខម្ហូបខ្មែរលោកម៉េងបានសម្គាល់ឃើញថា ជ្រក់អាចប្រើជាម្ហូបផ្ដើម និងក្លែម។ មេចុងភៅដែលអង្គុយភ្លក្សបាយស្រូប មាន់អាំងអមដោយជ្រក់ បានលើកឡើងថា៖ «សម្រាប់ពលរដ្ឋបស្ចិមប្រទេសពួកគេញ៉ាំសាច់ជ្រូកអាំងឬឆ្អឹងជំនីរជាមួយសាលាដ យើងទទួលទានជាមួយជ្រក់»។
ទន្ទឹមនឹងនោះផងដែរ អ្នកស្រី ធីតា និយាយថា ជ្រក់ក៏ជាអាហារចម្បងសម្រាប់កម្មករសំណង់ និងរោងចក្រ ខណៈអ្នកមានធូរធារបន្ថែមម្ហូបជ្រក់ជាគ្រឿងបន្ទាប់បន្សំប៉ុណ្ណោះ។
អ្នកស្រីបន្ដថា៖ «យើងទទួលទានជ្រក់រៀងរាល់ថ្ងៃមិនថា អ្នកមាន ឬអ្នកក្រឡើយ»៕HR
តូបលក់ម្ជូរគ្រឿងជ្រក់ អាយុកាលចំណាស់មួយនៅម្ដុំបឹងកេងកង។ ហុង មិនា
