.jpg)
សំណង់វិមានឈើពីបុរាណរបស់ជនជាតិដើមភាគតិច ម៉ុង នៅវៀតណាម។ រូបថត AFP
ក្រុងហាណូយ: លោក វួង ឌុយបាវ បានខំផ្ចិតផ្ចង់មើលយ៉ាងយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះអគារបុរាណរបស់ខ្លួនជាកេរដំណែលជនជាតិដើមភាគតិច ម៉ុង នៅទឹកដីវៀតណាមដែលលោកបានអះអាងថាមន្ដ្រីមូលដ្ឋានបានដណ្ដើមយកពីក្រុមគ្រួសារលោក។
ជាមួយដំបូលរចនាប័ទ្មបែបចិនអគារឈើទាក់ទុកនូវស្លាកស្លាមប្រវត្ដិជាច្រើន។
សសររចនានូវគំនូរឆ្លាក់រូបផ្កាអាភៀនដែលបង្ហាញពីជំនួញដ៏គគ្រឹកគគ្រែងក្នុងសម័យមុន និងរបងដែកដែលដែកត្រូវបាននាំចូលពីអតីតអាណានិគមបារាំង។
កសាងឡើងក្នុងឆ្នាំ ១៩០៣ ដោយអធិរាជសង្គ្រាមជាជីតារបស់លោក បាវ ដែលប្រើលុយពីជំនួញអាភៀន បុរសចូលនិវត្ដន៍រូបនេះបានអះអាងថា អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានបានយកអចលនទ្រព្យរបស់ខ្លួនស្ថិតក្នុងភាគខាងជើងខេត្ដហាហ្គៀង និងមិនព្រមប្រគល់ឲ្យរូបលោកវិញឡើយ។
ប្រពៃណីជនជាតិដើមភាគតិចជាភាពទាក់ទាញដល់វិស័យទេសចរណ៍។ រូបថត AFP
លោកបានប្រាប់ទីភ្នាក់ងារ AFP ពីអគារដែលអាជ្ញាធរប្រើជាសារមន្ទីរនោះថា៖ «ពលរដ្ឋម៉ុង នៅជុំវិញពិភពលោកចាត់ទុកទីនេះជាផ្ទះរបស់ខ្លួន។ ដូច្នេះយើងមិនអាចឲ្យវាបាត់បង់ឡើយ»។
លោក បាវ បានរស់នៅក្នុងទីក្រុងហាណូយពេលនេះ តែពេលត្រឡប់មកលេងក្រុមគ្រួសារទើបលោកបានដឹងថា អាជ្ញាធរបានយកទ្រព្យសម្បត្ដិនេះ និងមិនសងមកវិញទេ ពីព្រោះលោកមិនមានឯកសារបញ្ជាក់ច្បាស់លាស់។
ពលរដ្ឋម៉ុងជាច្រើនបារម្ភខ្លាចរដ្ឋាភិបាលកំពុងយកវប្បធម៌របស់ខ្លួនដើម្បីបង្កើនចំណូលពិវិស័យទេសចរណ៍។ ក្នុងប្រទេសវៀតណាម ពួកគេមិនត្រូវបានចាត់ទុកថាបង្កើនចំណូលជាតិនោះទេ ហើយពលរដ្ឋជនជាតិភាគតិច ៦០ ភាគរយក្នុងចំណោម ១ លាននាក់នៅវៀតណាមរស់នៅក្រោមបន្ទាត់ក្រីក្រ។
ពលរដ្ឋម៉ុងមួយចំនួនរីករាយក្នុងការទទួលយកនូវគោលការណ៍របស់រដ្ឋាភិបាល បើវាជាការអភិវឌ្ឍប្រសើរឡើង។
ជនជាតិភាគតិចឈ្មោះ វ៉ា ធីម៉េ ដែលលក់ដំឡូងចៀនក្បែរចិញ្ចើមផ្លូវបាននិយាយថា៖ «គួរតែរក្សាប្រពៃណី ខ្លួនយើងផង និងកូនចៅយើងផងក៏ដូចជាភ្ញៀវទេសចរដែលចង់ដឹងចង់ឃើញដែលអាចជាថ្នូរនឹងចំណូលថែមទៀត»។
ប៉ុន្ដែសម្រាប់ពលរដ្ឋខ្លះទៀតការបាត់បង់វិមានឈើនេះគឺជាផ្នែកមួយនៃបញ្ហាប្រឈមដ៏ធំចំពោះភាពរលំរលាយនៃប្រវត្ដិសាស្ដ្រ និងចំណូលពីវិស័យទេសចរណ៍ថែមទៀត»។
លោក សាបាស្ទៀន រុមប៊ី បេក្ខភាពថ្នាក់បណ្ឌិតមកពីសាកលវិទ្យាល័យ វ៉ាវិក ដែលការស្រាវជ្រាវរបស់លោកផ្ដោតទៅលើជំនឿសាសនាជនជាតិដើមភាគតិចម៉ុងបាននិយាយថា៖ «វាជាបញ្ហាមួយក្នុងចំណោមបញ្ហាជាច្រើនដែលធ្វើឲ្យជនជាតិម៉ុងយល់ថាខ្លួនគ្មានតម្លៃក្នុងសង្គម និងកាន់តែឯកោ»៕ HR
