ក្រុងគួឡាឡាំពួ: ស្វាកន្ទុយជ្រូកចេះមួលទងផ្លែដូងរហូតដល់របេះដាច់ធ្លាក់ដល់ដី។ វាជាសកម្មភាពជោគជ័យស្ដួចស្ដើងសម្រាប់កូនសិស្សតូចនៅសាលារៀនម៉ាឡេស៊ីមួយ ដែលបង្វឹកស្វាប្រមូលផលដូងជូនប្រជាកសិករ។
ហ្វូងស្វារាប់ពាន់ក្បាលត្រូវបានបង្រៀនប្រកបរបររកស៊ីរយៈពេល ៤ ទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះ ដោយបុរសម្នាក់រហ្សនាម លោកតា វ៉ាន ក្នុងភូមិតូចមួយភាគខាងជើងប្រទេស។
ប្រាក់ថ្លៃសិក្សាបន្ដិចបន្ដួច ពលរដ្ឋទូទាំងប្រទេស បានបញ្ជូនកូនសិស្សពានរមករៀនឡើងបេះផ្លែដូង។ ការបង្រៀនសត្វស្វាបេះដូងផ្លែឈើ កាលពីអតីត បានបង្កជាកំហឹងតវ៉ាពីក្រុមអង្គការសិទ្ធិសត្វ ដែលចាត់ទុកជាទង្វើព្រៃផ្សៃ តែលោកតា វ៉ាន ឈ្មោះដើម វ៉ាន អ៊ិប្រាហ៊ីម វ៉ានម៉ាត បានទទូចថា លោកស្រឡាញ់ និងយកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះសត្វ។
បុរសវ័យ ៦៣ ឆ្នាំ បាននិយាយរៀបរាប់ ខណៈកូនស្វាឡើងតោងក្បាល និងខ្លះកំពុងហ្វឹកហាត់ឡើងដើមដូងថា៖ «ពួកវាហាក់បីដូចជាកូនរបស់យើងអ៊ីចឹង។ ពេលពួកវាទម្លាក់ផ្លែដូង យើងបង្ហាញពីការស្រឡាញ់ ដោយការស្ទាបអង្អែលពួកវា»។
លោកតា វ៉ាន បានប្រាប់ថា ដើម្បីបង្វឹកស្វាឲ្យមានសមត្ថភាពឡើងបេះផ្លែដូងអាចចំណាយពេលចាប់ពីប៉ុន្មានថ្ងៃទៅមួយខែ អាស្រ័យលើបញ្ញាសត្វនីមួយៗ។
ប៉ុន្ដែពេលចេះសព្វគ្រប់ ពួកវាអាចបេះផ្លែដូងបានប្រមាណ ៨០០ ផ្លែក្នុងមួយថ្ងៃ ដែលលោកអាចរកចំណូលបាន ១៥០ រីងហ្គីត (១៥៥០០០ រៀល) សម្រាប់ការបង្វឹកមួយចប់។
លោក ម៉ាត អាលី ហ្សាការីយ៉ា ជាអ្នកបេះផ្លែដូងម្នាក់ បានកោតសរសើរលោក វ៉ាន អ៊ិប្រាហ៊ីម ចំពោះវិធីបង្វឹកស្វាដ៏ទន់ភ្លន់របស់លោក។ លោកបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំបានឃើញអ្នកផ្សេងបង្វឹកសត្វស្វា ជួនកាលពួកវាអត់ចង់ឡើងបេះផ្លែដូង សត្វស្វាត្រូវបានគ្រវែងចូលទន្លេមិនខាន»។
ជំនួញរបស់លោក វ៉ាន អ៊ិប្រាហ៊ីម នឹងមិនមានអាយុកាលឋិតថេរនោះទេ លោកបានកាត់បន្ថយតាំងពីកើតជំងឺសសៃឈាមខួរក្បាលកាលពីពីរឆ្នាំមុន ហើយពេលនេះ លោកដើរដោយត្រូវប្រើឈើច្រត។
គ្មានកូនណាម្នាក់ក្នុងចំណោម ៥ នាក់ ចាប់អារម្មណ៍ចង់បន្ដវេនឪពុក តែលោកបាននិយាយថា មានអ្នកបង្រៀនសត្វស្វាច្រើនទៀតក្នុងប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ដែលនឹងបន្ដកិច្ចការនេះពេលលោកចូលនិវត្ដន៍ទៅ៕ AFP/HR