.jpg)
ភូមិឋានបុរាណមនុស្សតឿ នៅប្រទេសអឺរ៉ុប រំពឹងមានភ្ញៀវទេសចរមកទស្សនានាំចំណូលដល់អ្នកស្រុក។
ក្រុងតេអេរ៉ង់: នៅតំបន់ដាច់ស្រយាលមួយក្នុងខេត្ដខូរ៉សាន ប្រទេសអ៊ីរ៉ង់ ក្បែរព្រំដែន អាហ្វហ្គានីស្ថាន ជាភូមិឋានមួយ ដែលរហូតដល់ប្រមាណ ១ សតវត្សរ៍មុន ត្រូវបានមនុស្សតឿមកតាំងលំនៅ។
វត្ដមានរបស់ក្រុមមនុស្សតឿត្រូវបានរកឃើញលើស្ថាបត្យកម្មក្នុងស្រុក។ ចំណោមផ្ទះថ្ម និងដីឥដ្ឋប្រមាណ ២០០ ខ្នង ដែលបង្កើតបានជាភូមិឋានបុរាណមួយ ពលរដ្ឋពី ៧០ ទៅ ៨០ នាក់សុទ្ធតែមានកម្ពស់ទាបៗបំផុត។ ផ្ទះទាបៗរបស់ពួកគេមានកម្ពស់តិចជាង ២ ម៉ែត្រ និងមានច្រកទ្វារតូចចង្អៀតដែលមនុស្សធម្មតាមិនអាចចូលរួច បើមិនដើរឱនចុះនោះទេ។ ផ្ទះខ្លះមានពិតានត្រឹមតែ ១៤០ សង់ទីម៉ែត្រ។
អាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងសាច់ញាតិជិតបំផុត របបអាហារខ្សត់ខ្សោយ និងទឹកផឹកសម្បូរជាតិបារតបានធ្វើឲ្យពលរដ្ឋភូមិម៉ាឃូនីក មានកម្ពស់ទាបជាងមនុស្សធម្មតាកន្លះម៉ែត្រ។
អស់រយៈពេលជាច្រើនសតវត្សរ៍ ដូនតាក្នុងភូមិឋាននេះរស់នៅស្ទើរតែឯកោពីពិភពស៊ីវិល័យ។ តំបន់នេះមានសភាពរាំងស្ងួតខ្លាំង ក្រៀមក្រោះ និងដាច់ស្រយាល ដែលមានការលំបាកដល់ការដាំដំណាំ និងចិញ្ចឹមសត្វ។
ពលរដ្ឋតឿទាំងនេះរស់បាន ដោយសាររបបអាហារបួសសាមញ្ញផលិតឡើងពីកាកទឹកដោះ និងធញ្ញជាតិមួយប្រភេទដាំដុះតាមតំបន់ភ្នំ។
កត្ដាកង្វះជីវជាតិអាហារបានរួចចំណែកយ៉ាងសំខាន់ចំពោះបញ្ហាកម្ពស់មនុស្ស។ ភាពឯកាក៏បង្ខំឲ្យពលរដ្ឋរៀបការជាមួយសាច់ញាតិគ្រួសារឯង ដែលបង្កជាបញ្ហាដល់ហ្សែនរវាងម្ដាយ និងឪពុកដោយជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ដល់កូនចៅ។ ហ្ស៊ែនខ្លះក៏បង្កើតជាពូជតឿបន្ដទៀត។
ការសង់ផ្ទះតូចទាបបែបនេះមានន័យថា ពួកគេចំណាយសម្ភារតិច ដែលងាយស្រួលដល់សត្វពាហនៈអូសទាញ។
ផ្ទះត្រូវបានសង់ទាបៗដើម្បីបន្ថយការចំណាយលើគ្រឿងសំណង់។
នៅពាក់កណ្ដាលសតវត្សរ៍ទី ២០ តំបន់នេះមានការអភិវឌ្ឍជាមួយហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងការប្រើប្រាស់យានយន្ដ ដែលអ្នកភូមិម៉ាឃូនិក អាចនាំយកស្បៀងអាហារដូចជា ស្រូវ អង្ករ និងមាន់មកបំប៉នសរីរាង្គ។
កុមារមានសុខភាពល្អ និងលូតលាស់ខ្ពស់ជាងឪពុកម្ដាយ ហើយសេវាកម្មថែទាំសុខភាពកាន់តែប្រសើរឡើង។ ពលរដ្ឋភាគច្រើនចំណោម ៧០០ នាក់ ពេលនេះមានកម្ពស់ធម្មតាដូចអ្នកភូមិដទៃ។
ស្ថាបត្យកម្មដ៏ថ្មឯករបស់ភូមិ ម៉ាឃូនិក និងដំណើររឿងរ៉ាវរបស់អ្នកភូមិបានទាក់ចិត្ដភ្ញៀវទេសចរ ដែលពលរដ្ឋរំពឹងថា ថ្ងៃណាមួយនឹងបង្កើតឱកាសការងារ និងជំនួញក្នុងភូមិកាន់តែប្រសើរ៕HR
សព្វថ្ងៃប្រជាជនភាគច្រើនមានកម្ពស់ប្រក្រតី និងប្ដូរទៅនៅផ្ទះថ្ម។
