.jpg)
លោកបណ្ឌិត តាកេស៊ី ណាកាហ្គាវ៉ា នាពេលធ្វើសន្និសីទសារព័ត៌មានម្សិលមិញនៅស្ថានទូតជប៉ុន។ រូបថត ហ៊ាន រង្សី
ភ្នំពេញៈ លោកបណ្ឌិត តាកេស៊ី ណាកាហ្គាវ៉ា ដែលបានរួមចំណែកជំរុញការអប់រំ និងមិត្តភាពរវាងប្រទេសជប៉ុន និងកម្ពុជាក្នុងនាមជាតំណាងនៃក្រុម JSA និងក្រុម JASA កាលពីថ្ងៃទី ២២ ខែសីហា ឆ្នាំ ២០១៩ បានធ្វើសន្និសីទសារព័ត៌មានមួយសម្រាប់ខួប ២៥ ឆ្នាំនៃការរួមចំណែករបស់លោកលើការថែរក្សាបេតិកភណ្ឌប្រវត្តិសាស្ត្រនៅកម្ពុជា ខណៈលោកមានវត្តមានធ្វើការនៅស្រុកខ្មែរប្រមាណ ២៧ ឆ្នាំមកហើយដែរ។
លោកបណ្ឌិត និងក្រុមការងារពេលចុះទៅតំបន់ប្រាសាទសំបូរព្រៃគុក។ រូប សហការី
នារយៈពេល ២៥ ឆ្នាំនេះក្រុមការងាររបស់លោកបណ្ឌិត តាកេស៊ី ណាកាហ្គាវ៉ា និងអ្នកជំនាញពាក់ព័ន្ធរបស់ខ្មែរបានសម្រេចការងារ ៥ ដំណាក់កាលធំៗរួមមានដូចជា ដំណាក់កាលទី ១ (ឆ្នាំ ១៩៩៤-១៩៩៩) បានធ្វើការជួសជុលបណ្ណាល័យខាងជើងនៃប្រាសាទបាយ័នដែលមានភាពទ្រុឌទ្រោមខ្លាំង ដំណាក់កាលទី ២ (ឆ្នាំ ១៩៩៩-២០០៥) បានធ្វើការជួសជុលបណ្ណាល័យខាងជើងនៃប្រាសាទអង្គរវត្ត និងមជ្ឈមណ្ឌលនៃព្រះរាជវង្សានុវង្ស ដែលជាទីកន្លែងដ៏កម្រនៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍។ ដំណាក់កាលទី ៣ (ឆ្នាំ ២០០៥-២០១១) បណ្ណាល័យខាងជើង និងខាងត្បូងប្រាសាទបាយ័នជាការងារបញ្ចប់លើគម្រោងជួសជុលទាំង ២ ដំណាក់កាលមុន។ ឯដំណាក់កាលទី ៤ (ឆ្នាំ ២០១១-២០១៨) ជាការធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវរូបរាងនៃប្រាសាទបាយ័នខាងកើតដោយធ្វើការអភិរក្ស និងជួសជុលជ្រុងពន្លាទិសអាគ្នេយ៍ ខ្លោងទ្វារខាងកើត និងទីធ្លាជុំវិញផ្នែកខាងក្រៅប្រាសាទបាយ័ន។ ចំណែកដំណាក់កាលទី ៥ (ឆ្នាំ ២០១៨-២០២១) ការងារធ្វើទៅលើតួកណ្តាល និងចម្លាក់លឹបខាងក្នុងនៃប្រាសាទបាយ័ន គឺតួកណ្តាលប្រាសាទមានថ្មរាងស៊ីឡាំងមានកម្ពស់ ៤២ ម៉ែត្រស្ថិតនៅលើថ្នាក់កម្ពស់ ១០ ម៉ែត្រ ខណៈការស្រាវជ្រាវបង្ហាញថា តួកណ្តាលនៃប្រាសាទពឹងទៅលើមូលដ្ឋានគ្រឹះខ្សាច់ ហើយចម្លាក់លឹបខាងក្នុងមានប្រវែង ២៧០ ម៉ែត្របង្ហាញពីការគោរពតាមសាសនាព្រាហ្មណ៍ និងការបូជាអាទិទេព។
គម្រោងនៃការជួសជុល និងស្តារនៅតំបន់ប្រាសាទបាយ័ន។ រូបថត សហការី
លោកបណ្ឌិតជាប្រធានក្រុមរដ្ឋាភិបាលជប៉ុនលើការថែរក្សាការពារប្រាសាទអង្គរ (JSA) បង្កើតនៅឆ្នាំ ១៩៩៤ និងជាសហប្រធាននៃគម្រោងជប៉ុន-អប្សរាការពារប្រាសាទអង្គរ (JASA) នៅឆ្នាំ ២០០៥ ព្រមទាំងបណ្តុះបណ្តាលអ្នកជំនាញបច្ចេកទេសកម្ពុជាជាច្រើនរូបលើគម្រោងចំនួន ២៥ ឆ្នាំមកនេះ។
បទពិសោធ ២៥ ឆ្នាំរបស់លោកបណ្ឌិតគឺបានសិក្សាស៊ីជម្រៅពីប្រវត្តិនៃស្ថាបត្យកម្ម ស្រាវជ្រាវ ជួសជុល អភិរក្ស និងបណ្តុះបណ្តាលធនធានមនុស្សនៅតាមតំបន់ប្រាសាទបុរាណជាបេតិកភណ្ឌប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់កម្ពុជា។ លោកបណ្ឌិតបានកោតសរសើរ និងសង្កត់ធ្ងន់លើការស្រាវជ្រាវឃើញពីវិធីសាស្ត្រដ៏អស្ចារ្យរបស់បុព្វបុរសខ្មែរក្នុងការកសាងគ្រឹះប្រាសាទមានបច្ចេកទេសច្នៃប្រឌិតខ្ពស់ថា៖ «ខ្ញុំសូមកោតសរសើរពីវិធីសាស្ត្រនៃការកសាងគ្រឹះប្រាសាទបុរាណរបស់ដូនតាខ្មែរតាំងពីបុរាណកាលមក។ រូបមន្តពិសេសរបស់បុព្វបុរសខ្មែរគឺការប្រើដីខ្សាច់ចាក់បង្ហាប់តាមថ្នាក់ ឬជាន់នៅតាមគ្រឹះប្រាសាទបុរាណនានាគឺជាទស្សនវិស័យស្វែងយល់បានឆ្ងាយ សព្វគ្រប់ ស្របតាមអាកាសធាតុកម្ពុជាមាន ២ រដូវអាចធន់បានរាប់រយ ឬពាន់ឆ្នាំ»៕
