ភ្នំពេញ៖ ខណៈភាគច្រើនធ្លាប់តែដឹងឮ និងឃើញស្នាដៃរបស់លោក ម៉ក់ រ៉េមីស្សា ប្រើបច្ចេកទេសថតដ៏ចំណានបញ្ចេញជាស្នាដៃចុះផ្សាយនៅតាមបណ្តាញសារព័ត៌មាននានា និងទទួលការកោតសរសើពីគុណភាពនៃការថតរូបបានល្អពីសំណាក់អ្នកអាននោះ ស្រាប់តែឱកាសប្រារព្ធកម្មវិធីមហោស្រពរូបថតភ្នំពេញឆ្នាំ ២០១៩ នេះ លោកក៏មានចំណងដៃដ៏ពិសេស អបអរសាទរខួបទី ១០ នៃការរៀបចំមហោស្រពផងដែរ ជាមួយស្នាដៃគំនូរចំនួន ១០ ផ្ទាំង ដាក់តាំងនៅវិចិត្រសាលនៃវិទ្យាស្ថានបារាំង។
បើតាមការបង្ហើបប្រាប់ពីលោក សុវណ្ណ ភីឡុង នាយករងនៃសមាគមអ្នកថតរូបបង្ហើបឲ្យដឹងពីការបង្កើតស្នាដៃគំនូរចំនួន ១០ ផ្ទាំង របស់អ្នកថតរូបជើងចាស់លោក ម៉ក់ រ៉េមីស្សា ដែលកំពុងតែដាក់តាំងនៅក្នុងវិចិត្រសាលនៃវិទ្យាស្ថានបារាំង នាឱកាសប្រារព្ធមហោស្រពរូបថតភ្នំពេញឆ្នាំនេះថា៖ «ក្នុងមហោស្រពពិព័រណ៍រូបថតខួបលើកទី ១០ នេះ លោកបានបញ្ចប់កម្រងរូបគំនូរមួយ ដែលលោកគូររូបលោកខ្លួនឯងជាជាងថតរូបចំនួន ១០ ផ្ទាំង។ រូបគំនូរទាំងនោះ បង្ហាញពីរូបលោកនៅក្នុងទឹកមុខអស់កម្លាំង ល្ហិតល្ហៃ ដោយសារការងាររបស់លោកនឿយហត់ខ្លាំង ដោយសារទម្ងន់នៃកាមេរ៉ា ដោយសារការងារដដែលៗ ហើយក៏ទំនងជាភាពធុញទ្រាន់នឹងអាជីពផងដែរមើលទៅនោះ។
ប៉ុន្តែនេះ គឺគ្រាន់តែចង់ប្រាប់ថា លោកក៏មិនបានបាត់បង់ជំនាញជាជាងគំនូរ ដែលធ្លាប់បានរៀនពីមុនមកនោះទេ ហើយបើទោះបីជារូបគំនូរទាំងនោះ មានពណ៌ស្លេកជាងពណ៌រូបថតរបស់លោកក្ដី ក៏លោកនៅតែចោទសួរខ្លួនឯងពីអំពីអត្ថន័យ និងខ្លឹមសារនៃរូបដូចគ្នាទៀតផងដែរ»។
លោក សុវណ្ណ ភីឡុង បន្តឲ្យដឹងថា៖ «ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៩៥ មកនៅពេល ដែលបញ្ចប់ការសិក្សាផ្នែកគំនូរនៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ នៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ។ លោក ម៉ក់ រ៉េមីស្សា មិនដែលកាន់ជក់គូររូបទាល់តែសោះ។ លោកបានចំណាយពេលទាំងស្រុងទៅលើការងារថតរូប។ ទន្ទឹមនឹងការប្រកបអាជីពជាអ្នកថតរូបសារព័ត៌មាន លោកក៏ឆ្លៀតធ្វើកិច្ចការផ្ទាល់ខ្លួនមួយទៀត គឺការតាក់តែងរឿងព្រេងបែបទស្សនវិជ្ជា តាមរយៈរូបភាព និងនិយាយអំពីប្រធានបទផ្ទាល់ខ្លួន ដែលបង្ហាញពីក្តីកង្វល់របស់លោកចំពោះបរិស្ថាន និងការចងចាំ ដោយប្រើពណ៌នៅក្នុងវិធីសាស្ត្រដ៏ប៉ិនប្រសប់របស់លោក។ លោក ម៉ក់ រ៉េមីស្សា ជាអ្នកថតរូបឆ្នើមរបស់ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មាន EPA រយៈពេល ១២ ឆ្នាំ និងជាអតីតអ្នកថតរូបនៅសារព័ត៌មានបារាំង Cambodge Soir ចំនួន ១០ ឆ្នាំដែរ» ។
លោកគ្រូបង្រៀនផ្នែកថតរូបដ៏ល្បីនៅសាលាថតរូបនៃវិទ្យាស្ថានបារាំងរូបនេះ ក៏ធ្លាប់បង្ហើបប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ពីដំណើរការប្រកបអាជីពរបស់ខ្លួនដែរថា៖ «តាមពិតទៅ កាលពីដំបូងឡើយ ខ្ញុំគឺជានិស្សិតដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សានៅផ្នែកគំនូរ ហើយក្រោយពេលរៀនចប់ក៏បានប្រឡូកវិស័យគំនូរនេះបានប៉ុន្មានឆ្នាំដែរ។ តែក្រោយមកក៏មានការពេញនិយមខាងថតរូប ក៏បានជំរុញខ្ញុំប្រែក្លាយទៅជាអ្នកថតរូបវិញ។ កាលពីដំបូងឡើយ ខ្ញុំធ្វើការជាអ្នកថតរូបឲ្យទស្សនាវដ្តី Le Mekong នៅក្នុងចន្លោះឆ្នាំ ១៩៩៦-៩៧ ហើយក្រោយមកខ្ញុំក៏បានទៅធ្វើការនៅកាសែតបារាំងមានឈ្មោះ Cambodge Soir បានចំនួន ១០ ឆ្នាំ និងចុងក្រោយរហូតដល់ពេលនេះនៅ EPA មានចំនួនប្រហែលជា១២-១៣ ឆ្នាំដែរ» ៕