ក្រុងប៉េកាំង៖ យុវវ័យចិន រ៉ូប៊ីន បានចំណាយពេលជាច្រើនលើអនឡាញដោយជជែកជាមួយសង្សាររបស់នាង ដែលតែងតែមានឆន្ទៈចង់ស្ដាប់បញ្ហារបស់នាងជានិច្ច ដរាបណានាងនៅតែបន្ដបង់ប្រាក់ជាវសេវាសង្សារនិម្មិត។
និស្សិតត្រៀមរៀនផ្នែកវេជ្ជសាស្ដ្រអាយុ ១៩ ឆ្នាំ បានចំណាយប្រាក់ជាង ១ ០០០ យន់ (១៥០ ដុល្លារ) និយាយជាមួយ «មិត្ដប្រុសនិម្មិត»។ អត់មានការជជែកអំពីផ្លូវភេទនោះទេ តែបុរសៗដែលគិតថ្លៃលើមិត្ដភាព និងទំនាក់ទំនងផ្អែមល្ហែម ចាប់ពីការខលដាស់ពេលព្រឹក រហូតដល់ផ្ដោះផ្ដងសារឆ្លើយឆ្លង និងសន្ទនាជាវីដេអូ។
កញ្ញា រ៉ូប៊ីន ដែលមិនចង់ប្រាប់ឈ្មោះពិត បាននិយាយថា៖ «បើនរណាម្នាក់មានបំណងចង់រាប់អានខ្ញុំ និងជជែកលេងជាមួយខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងហ៊ានចំណាយប្រាក់។ បើខ្ញុំស្ដ្រេសខ្លាំង តែដោយសារខ្ញុំផ្ដល់ប្រាក់ឲ្យ (សង្សារនិម្មិត) ពួកគេត្រូវតែយល់ពីខ្ញុំ»។
ជម្រើសសម្រាប់មិត្ដភាពក៏កំពុងតែកើនឡើងបានផ្ដល់ប្រជាប្រិយភាពខ្លាំងក្នុងចំណោមយុវតីចំណូលមធ្យមចិន ដែលតែងតែផ្ដោតលើអាជីពការងារដោយមិនមានបំណងចង់ រៀបការ និងបង្កើតគ្រួសារឆាប់ៗ។
ហាងលក់មិត្ដភក្ដិ និងដៃគូនិម្មិត អាចរកបាននៅតាមបណ្ដាញសង្គមចិន WeChat ឬវេបសាយពាណិជ្ជកម្មអេឡិចត្រូនិក Taobao ជាដើម។
នៅពេលថ្ងៃ ហ្សួនស៊ុន ស៊ូ អាយុ ២២ ឆ្នាំ គឺជាពាណិជ្ជករបរទេសម្នាក់ក្នុងទីក្រុងប៉េកាំង។ ពេលរាត្រី លោកជជែកជាមួយនារី ដែលហ៊ានចំណាយប្រាក់លើទំនាក់ទំនងតាមទូរស័ព្ទ។
លោកនិយាយថា៖ «ខណៈយើងទាក់ទងគ្នា ខ្ញុំបានប្រាប់ខ្លួនឯងថា ខ្ញុំពិតជាសង្សារគាត់ ដូច្នេះ តើខ្ញុំត្រូវធ្វើខ្លួនយ៉ាងដូចម្ដេចចំពោះគាត់?។ ប៉ុន្ដែយើងបញ្ចប់កិច្ចសន្យា ហើយខ្ញុំលែងគិតអ្វីទៀតហើយ»។
តម្លៃរាប់អានមិត្ដនិម្មិត ចាប់ពីប៉ុន្មានយន់សម្រាប់ការផ្ញើសារឆ្លើយឆ្លងរយៈពេលកន្លះម៉ោង រហូតដល់រាប់ពាន់យន់ ដើម្បីបន្ដរក្សាទំនាក់ទំនងតាមទូរស័ព្ទពេញ ១ ខែ។
លោក គ្រីស ខេខេ តាន់ ជាជំនួយការសាស្ដ្រាចារ្យសាកលវិទ្យាល័យណានជីង ដែលបានស្រាវជ្រាវលើទំនោរនេះ បាននិយាយថា៖ «មនុស្សយើងកាន់តែចេះលក់ដូរទំនាក់ទំនងដូចទំនិញអ៊ីចឹង»៕ AFP/HR