.jpg)
អ្នកនាង ទូច ស្រីល័ក្ខណ៍ ក្នុងឈុតសារុង និងស្រោមខ្នើយដេរពីសារុង។ រូបថត ហ្វេសប៊ុក
ភ្នំពេញៈ ក្រោយពីធ្វើឲ្យផ្អើលពិភពសិល្បៈតាមរយៈការច្នៃម៉ូដសារុងខ្មែរធ្វើជារ៉ូបរាត្រីឈុតស៊ីវិល័យរហូតដល់សម្ភារប្រើប្រាស់តុបតែងលម្អផ្ទះនោះ តារាចម្រៀងចាយរាង អ្នកនាង ទូច ស្រីល័ក្ខណ៍ បានធ្វើឲ្យសមិទ្ធផលរបស់ខ្លួនល្បីឆ្លងទ្វីបដោយទទួលបានការគាំទ្រច្រើនពីបងប្អូនខ្មែរឯនាយសមុទ្ររហូតដល់ជនបរទេស។
តារាស្រីមានចរិតរួសរាយរាក់ទាក់មិនឆ្មើងឆ្មៃអ្នកនាង ទូច ស្រីល័ក្ខណ៍ ឈរជើងនៅលើវិថីសិល្បៈដោយមិនពឹងផ្អែកលើផលិតកម្មរូបនេះបានរៀបរាប់ថា៖ «ផ្តើមចេញពីអ្នកនៅជុំវិញខ្លួនរបស់ខ្ញុំដូចជា យាយខ្ញុំ និងម៉ាក់ខ្ញុំគាត់ចូលចិត្តស្លៀកសារុងដែលស៊កនៅចង្កេះ ជួនកាលគាត់យកមកចោមពុងងូតទឹក វាមានតាំងពីយូរណាស់មកហើយ ខ្ញុំផ្ទាល់ក៏មិនបានដឹងពីប្រភពរបស់សារុងកើតចេញពីណាដូចគ្នា គ្រាន់តែដឹងថាវាជារបស់ដែលដូនតាខ្មែរយើងគាត់ប្រើ ហើយសារុងក៏ជាផ្នែកមួយនៃសិល្បៈដូចគ្នា ទើបខ្ញុំគិតថាសារុងអាចយកមកកាត់ជាមួយហូលផាមួងច្នៃចេញជាម៉ូដផ្សេងៗ ដែលអាចពាក់ចូលក្នុងកម្មវិធីធំៗបានមិនមែនសម្រាប់ស្លៀកតែនៅក្នុងផ្ទះនោះទេ ដោយមិនចាំបាច់ប៉ាក់ ឬមួយឌិនអ្វីនោះទេ ព្រោះវាមានផ្កាស្រស់ស្អាតស្រាប់ ហើយយើងមិនពិបាកនោះទេ»។
អ្នកនាងបានឲ្យដឹងដែរថា សារុងខ្មែរមានលក្ខណៈខុសពីសារុងសាសន៍ដទៃ ដោយភាគច្រើនមានពណ៌លឿង ក្រហម ខៀវ ផ្កាកុលាប។ ក្រណាត់រាងស្តើងបន្តិចព្រមទាំងមានផ្ការាងតូច មិនរីកធំទេ។ អ្នកនាងបានជាវមកពីផ្សារអូរឫស្សី យកមកអ៊ុតកាវរឹងរួចដេរជាខោអាវ រ៉ូបប៉ោង ឈុតរាត្រីសមោសរ និងរបស់ប្រើប្រាស់ដូចជាស្រោមខ្នើយ ស្រោមពូក បូចងសក់រួមទាំងរបស់ផ្សេងៗជាច្រើនទៀត។
សម្រាប់តម្លៃរ៉ូបចាប់ពី ៨០ ដុល្លារទៅ ១០០ ដុល្លារ។ សម្លៀកបំពាក់ធម្មតាចាប់ពី ៤០ ទៅ ៥០ ដុល្លារ។ របស់ប្រើប្រាស់នៅក្នុងផ្ទះដូចជាស្រោមខ្នើយតម្លៃចាប់ពី ៣ ដុល្លារ។
ភាគច្រើនភ្ញៀវនិយមចូលចិត្តសម្លៀកបំពាក់ធ្វើការ និងទៅសមុទ្រជាងគេ ហើយអតិថិជនមិនមានតែក្នុងប្រទេសដែរគឺមានទីផ្សារពីបងប្អូនខ្មែរជាអាណិកជនខ្មែរអាមេរិក បារាំង និងអូស្ត្រាលីបានកុម្ម៉ង់ស្ទើរតែរចនាឲ្យមិនទាន់ដូចគ្នា។ សូម្បីតែបរទេសក៏មានការចាប់អារម្មណ៍នឹងឈុតសារុងរបស់អ្នកនាងដែរ។
នៅថ្ងៃខាងមុខនេះតារាស្រីពហុជំនាញរូបនេះចង់បើកហាងតូចមួយ និងមានទីតាំងច្បាស់លាស់សម្រាប់តាំងលក់នៅក្នុងទីផ្សារដើម្បីឲ្យជនបរទេសបានស្គាល់សារុងខ្មែរ។
អ្នកនាងបានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្ដិ៍ ថា៖ «ខ្ញុំបានយកសារុងមកច្នៃមុនគេ អ៊ីចឹងហើយខ្ញុំត្រូវតែរក្សាអ្វីដែលគេហៅថា ប្រ៊េន (Brand) របស់ខ្លួនឯងអាចថាថ្ងៃក្រោយគេលែងហៅខ្ញុំថាស្រីល័ក្ខណ៍ ហើយប្តូរមកហៅថា កញ្ញាសារុងក៏ខ្ញុំសប្បាយចិត្តដែរ ទោះបី ៥០ ទៅ ៦០ ឆ្នាំទៀតក៏ខ្ញុំនៅតែបន្តធ្វើដែរ»៕
