ក្រុងម៉ិកស៊ីកូ: ស្ថិតនៅជម្រៅចុះទៅក្រោមដីប្រមាណ៣០៤ម៉ែត្រនៃតំបន់វាលខ្សាច់ឈីហួនហួ ក្នុងប្រទេសម៉ិកស៊ិកឯណោះ គេបានឃើញរូងក្រហូងដីដ៏ធំសម្បើមមួយ ដោយបងប្អូនប្រុសពីរនាក់នៅក្នុងតំបន់រ៉ែ ណៃកា ដែលជាអណ្តូងជីករករ៉ែសំណ និងប្រាក់នៅចន្លោះឆ្នាំ ២០០៧ និងឆ្នាំ ២០០៨។
ល្អាងមានលក្ខណៈចម្លែក និងមើលទៅគួរឲ្យព្រឺព្រួចដោយគេឃើញមានសិលាស្ដម្ភ (ថ្មរាង ៤ជ្រុងទ្រវែង) គ្រីស្តាល់ដ៏ធំដែលមានប្រវែងរហូតដល់ ១១ ម៉ែត្រ ស្មើនឹងកម្ពស់មនុស្ស ៦ នាក់។
អ្វីដែលកាន់តែគួរឲ្យព្រឺព្រួចទៅទៀតនោះ គឺនៅតាមមាត់រូងនោះមានចម្រូងចម្រឹងថ្មគ្រីស្តាល់ដ៏ស្រួចស្ញាញដែលដុះច្រូងច្រាងចាប់តាំងពីលើរហូតដល់ក្រោមតែម្តង។
រណ្តៅសិលាស្ដម្ភគ្រីស្តាល់ត្រូវបានកកើតឡើងមានលាយជាមួយសារធាតុគីមីនានាផងដែរដូចជា អំបិលកាបូណាតស៊ុលផាត ដែលហូរច្រោះចូលទៅក្នុងរណ្តៅនេះរយៈពេលរាប់លានឆ្នាំមកហើយ។
ចំណែកទឹកអំបិលកាបូណាតស៊ុលផាត នោះមានសីតុណ្ហភាពក្តៅល្មម ដោយសារតែវាមានសារធាតុល្បាយនៃម៉ាក់ម៉ាស្ថិតនៅពីក្រោមល្អាងជិត២គីឡូម៉ែត្រ។
គួរបញ្ជាក់ថា រយៈពេល៦០ម៉ឺនឆ្នាំមុន សារធាតុល្បាយម៉ាក់ម៉ាបានចាប់ផ្តើមត្រជាក់កកបន្តិចម្តងៗលុះដល់រាប់សតវត្សរ៍ទៅវានឹងក្លាយទៅជាសិលាស្ដម្ភគ្រីស្តាល់ពណ៌សដូចសាជូរផុសចេញពីផ្ទៃទឹក ដូចករណីសិលាគ្រីស្តាល់ដែលគេបានរកឃើញកាលពីឆ្នាំ១៩៨៥ នោះអ៊ីចឹងដែរ។
ដោយសារតែសិលាស្ដម្ភគ្រីស្តាល់ទាំងនេះមានរាងដូចជាទឹកកក រូបភាពនេះបង្ហាញថា វាច្បាស់ជាចុះត្រជាក់ណាស់ហើយនៅខាងក្នុងល្អាងនោះ។ប៉ុន្ដែគ្រាន់តែមើលនឹងភ្នែក វាមិនមែនជាការពិតឡើយ។
ជាក់ស្ដែង វាមានសីតុណ្ហភាពដល់ទៅ ៤៤អង្សាសេឯណោះ ជាមួយនឹងសំណើមពី ៩០ ទៅ ១០០ ភាគរយតែម្តង។ ដូច្នេះពេលចូលទៅក្នុងល្អាងសិលាស្ដម្ភនោះអ្នកត្រូវពាក់អាវសុវត្ថិភាពការពារ និងស្ពាយបំពង់ខ្យល់ត្រជាក់ជាប់ជានិច្ច។
បច្ចុប្បន្ននេះ ចំពោះមាត់ច្រកចូលល្អាងសិលាស្ដម្ភគ្រីស្តាល់នេះត្រូវបានគេជួសជុលដោយ ប្រើចម្រឹងដែកថែបអបដើម្បីការពារកុំឲ្យមានការបែកធ្លាក់នូវដុំសិលាតូចៗដ៏ស្រួចស្ញាញច្រូងច្រាងផងដែរ៕ PR
