ខេត្តសៀមរាប៖ ឧបករណ៍នេសាទត្រីបែបប្រពៃណីខ្មែរ រួមមានដូចជាអង្រុត ទ្រូ និងឈ្នាង សម័យបច្ចុប្បន្នត្រូវបានជំនួសទៅដោយឧបករណ៍ទំនើបៗ និងធ្វើឱ្យកូនខ្មែរជំនាន់ក្រោយស្ទើរតែភ្លេចនូវអត្តសញ្ញាណជាតិមួយនេះបាត់ទៅហើយ។
ដូច្នះហើយបានជាជំរុញចិត្តឱ្យអ្នកស្រី រឿម ធារ៉ា នាំយកមកនូវគ្រឿងសម្គាល់ផ្នែកវប្បធម៌ទាំងនេះវិញ ដោយប្រើគំនិតច្នៃប្រឌិតសណ្ឋានជាសម្ភារតូចៗ រាងឃ្យូតៗ និងគួរឱ្យស្រឡាញ់ ប្រើប្រាស់ជាកាដូនាថ្ងៃរៀបពិធីអាពាហ៍ពិពាហ៍ ឬជាគ្រឿវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ និងវត្ថុដាក់តាំងលម្អ កំពុងតែពេញនិយម។
ការប្រកបមុខរបរនេះ គឺមានក្នុងភូមិកំណើតរបស់អ្នកស្រី ធារ៉ា ផ្ទាល់តែម្តង ដែលជាការចេះធ្វើតៗគ្នារបស់អ្នកភូមិប្រីយ៍ចាស់ សង្កាត់ទឹកវិល ខេត្តសៀមរាប។ ខណៈសម្ភារបែបប្រពៃណីនេះ ត្រូវបានលក់ដំបូងនៅតាមផ្សារ តាមទីប្រាសាទបុរាណ និងរមណីយដ្ឋាននានា លក្ខណៈជាគ្រឿងបញ្ញើដ៏សាមញ្ញាសម្រាប់ទេសចរមកកម្សាន្ត ដោយគេទើបច្នៃជាកាដូកំដរដៃ ក្នុងពិធីមង្គលការ នាប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយនេះផងដែរ។
អ្នកស្រី រឿម ធារ៉ា ប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ ពីគំនិតច្នៃជាសម្ភារគ្រឿងឧបករណ៍នេសាទជាកាដូនាថ្ងៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ថា៖ «ម្ដាយខ្ញុំជាអ្នកនឹកឃើញគំនិតនេះ។ គាត់ថាវាជាស្នាដៃប្រពៃណីខ្មែរ ប្រសិនបើសាកដាក់ជូនភ្ញៀវប្រហែលជាមានការពេញចិត្ត ព្រោះពីមុនមក មិនដែលមានអ្នកធ្វើជាការវេចខ្ចប់អ៊ីចឹងទេ។ ខ្ញុំក៏គិតថា វាជាគំនិតល្អ។ ប្រសិនបើ អីវ៉ាន់នេះ ដាក់លក់ទៅមានអ្នកទិញច្រើន អ្នកភូមិ ក៏មានការងារច្រើន ព្រោះជាក់ស្ដែង កាលពីមុនពួកគាត់ធ្វើតែតិចតួចទេ តែបន្ទាប់ពីមានការកុម្ម៉ង់ធ្វើជាកាដូថ្ងៃអាពាហ៍ពិពាហ៍មកពួកគាត់ក៏មានការងារច្រើន អាចរកចំណូលបន្ថែម»។
មកទល់ពេលនេះ មានអ្នកធ្វើច្រើនស្ទើរតែ ១ ភូមិទៅហើយ ភាគច្រើនគឺជាមនុស្សដែលមានអាយុចន្លោះ ៣០ ឆ្នាំ ដល់ ៧០ ឆ្នាំ និងជាស្ត្រីមេផ្ទះ ដែលមិនអាចបំពេញការងារខាងក្រៅបាន ហើយពួកគាត់ឆ្លៀតធ្វើដើម្បីរកប្រាក់ចំណូលបន្ថែម។
ស្រ្តីវ័យ ៣៣ ឆ្នាំរូបនេះបន្តថា៖ «ខ្ញុំទទួលបានការគាំទ្រច្រើន និងមានអតិថិជនក្នុងស្រុក និងខ្មែរអាណិកជន ក្រៅស្រុកខ្លះ រួមមានអ្នកលក់កាដូមង្គលការ អ្នកលក់វត្ថុសិប្បកម្មខ្មែរ និងក្រុមហ៊ុនបាយ័នអូតូ ដែលតែងតែយកផលិតផលយើងជូនភ្ញៀវ នាពេលអញ្ជើញមកជួសជុលរថយន្ត»។
ក្រៅពីសម្ភារកាដូសិរីមង្គល ក៏មានអត្ថប្រយោជន៍ធ្វើជាវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ និងគ្រឿងលម្អ ជាឧបករណ៍តូចៗ អាចយកធ្វើជាបន្តោងសោ ធំអាចដាក់តាំងលម្អ ឬដាក់អំពូលភ្លើងក៏បាន។ សម្ភារដែលអ្នកស្រីមានរួមមានកូនឈ្នាង កូនត្រក កូនអង្រុត កូនស្មុគ និងមានស្មុគស្លឹកត្នោត ដាក់ធ្វើជាប្រអប់ក្រមា និងស្មុគដាក់ផ្លែឈើពេលហែជំនូន កម្រាល មួក ដែលមានការតុបតែងសម្ភារ ដូចជាកាវទៀន (gluegun) ខ្សែបូ ខ្សែមាស ថង់ ឬស្បៃ សម្រាប់ខ្ចប់។
ចំពោះតម្លៃរបស់វា គឺអាស្រ័យទៅតាមទំហំ ដែលអតិថិជនចង់បាន ដោយតម្លៃគឺគិតចាប់ពី ១ ០០០ រៀលឡើងទៅ។ តែចង្វាក់សិប្បកម្មឈា្នងមង្គល នៅខេត្តសៀមរាបមួយនេះ នាគ្រាមានវិបត្តិកូវីដ ១៩ ហាក់មានការធ្លាក់ចុះ ដោយទទួលធ្វើតាមការកុម្ម៉ង់ពីអតិថិជនប៉ុណ្ណោះ ដូចជា តាមតម្រូវការរបស់ប្រជាជន និងអង្គការនានា ក្នុងការផ្សព្វផ្សាយបន្ថែម ឱ្យជួយគាំទ្រផលិតផលក្នុងសហគមន៍។
អ្នកស្រី រឿម ធារ៉ា បានបញ្ជាក់ថា៖ «ពេលមុនកូវីដ អាជីវកម្មដំណើរការល្អដែរ តែបច្ចុប្បន្នរាងស្ងាត់ទៅវិញ មិនសូវមានការលក់ចេញ ខ្ញុំក៏កាត់បន្ថយការប្រមូលទិញពីសិប្បករដែរ ព្រោះសម្ភារអស់នេះ បើទិញទុក គឺងាយនឹងខូចដុះផ្សិតផងដែរ»។
ដោយសិប្បករសុទ្ធសឹងតែជាអ្នកភូមិទាំងអស់ ហើយសម្ភារទាំងនេះ គឺធ្វើពីធនធាននៃរុក្ខជាតិធម្មជាតិផ្សេងៗគ្នា មានឫស្សី វល្លិ ផ្ដៅ ឈើស្លែងគង់ និងសរសៃត្នោត ដូចនេះសិប្បករ ត្រូវរកទិញនៅតាមភូមិផ្សេងៗដូចជាតំបន់អង្គរ និងសម្រាប់វល្លិ ត្រូវរកតំបន់ភ្នំគូលែន។
អ្នកស្រី រឿម ធារ៉ា ឱ្យដឹងថា៖ «សិប្បករភាគច្រើន មានវ័យចំណាស់ទៅហើយ មិនអាចចេញទៅរកធនធានខ្លួនឯងទេ ព្រោះពេលចូលព្រៃអង្គរវាងងឹត។ ប្រភេទវល្លិដីទាល់តែត្រូវវែកមើល ហេតុនេះធម្មតា គឺគាត់មានកូនចៅជួយទៅរកឱ្យ ដូចជាម្ដាយរបស់ខ្ញុំ អ្នកធ្វើផ្ទាល់ ខ្ញុំ និងបងប្រុស ជាអ្នកជួយរកឱ្យគាត់យកមកធ្វើតែម្ដង»។
ទោះបីជាចាប់ផ្តើមធ្វើអាជីវកម្មពីឆ្នាំ ២០១៨ មកក្តីតែអ្នកស្រី ធារ៉ា មិនទាន់មានហាងទេ ព្រោះខ្វះខាតលទ្ធភាពដោយគ្រាន់តែប្រមូលទិញពីអ្នកភូមិមកស្តុក នៅផ្ទះ ដើម្បីលក់បន្តប៉ុណ្ណោះ ហើយអ្នកស្រីក៏ចង់បើកលើសពីអាជីវកម្មផងដែរ ដោយអាចបង្កើតការងារ និងមានស្ថិរភាពរកប្រាក់ចំណូលដល់ប្រជាជនក្នុងភូមិ ជាពិសេសចាស់ៗសម្រាប់ការងារពួកគាត់មិនចាំបាច់ពឹងកូនៗ ១០០ ភាគរយ។
អ្នកស្រីបង្ហើបថា៖ «គោលដៅ ដ៏ធំបំផុតក្នុងការជំរុញឱ្យប្រកបរបរនេះ គឺការស្រឡាញ់ផលិតផលខ្មែរ និងចង់អភិវឌ្ឍការផលិតវត្ថុនេះ ឱ្យដើរទៅមុខជារៀងរហូត ទោះបីកាលៈទេសៈណាក៏ដោយ។ ដូចនេះថ្ងៃអនាគត នាងខ្ញុំចង់បង្កើតរោងសិប្បកម្មមួយដោយខ្លួនឯង និងហាងសម្រាប់តាំងលក់ផលិតផលស្នាដៃខ្មែរ។ ជាចុងក្រោយនាងខ្ញុំ ក៏ដូចជាអ្នកភូមិទាំងមូល សូមឱ្យបងប្អូនទាំងក្នុងស្រុក និងក្រៅស្រុកពិសេស អ្នកអានជួយគាំទ្រផលិតផលខ្មែរឱ្យបានច្រើន ដើម្បីកុំឱ្យបាត់បង់ និងឱ្យក្មេងជំនាន់ក្រោយបានស្គាល់ឧបករណ៍នេសាទខ្មែរ ពិសេសរួមចំណែកផ្តល់កាងារឱ្យប្រជាជនក្នុងភូមិបានប្រកបរបរនេះបន្តទៀត»។
សម្រាប់រាល់ការជាវឈ្នាងមង្គល អាចទាក់ទងបានតាមទំព័រហ្វេសប៊ុកឈ្មោះថា @Khmerhandicrafts៕
វីដេអូ៖