.jpg)
ភ្ញៀវទេសចរចិន និងកូរ៉េ មក ទស្សនាស្វែងយល់ពីចង្វាក់ផលិតកម្មផលិតសូត្រ ដោយឥតគិតថ្លៃ នៅសារមន្ទីរសូត្រ។ ហេង ជីវ័ន
សៀមរាប: ក្រៅពីដំណើរកម្សាន្ដវិលទៅកាន់អតីតកាលក្នុងតំបន់ប្រាង្គប្រាសាទអង្គរ ភ្ញៀវទេសចរអាចមានឱកាសបានឃើញនូវចង្វាក់ផលិតកម្ម សម្លៀកបំពាក់ និងសម្ភារប្រើប្រាស់ពីសូត្របែបប្រពៃណី ចាប់ពីការចិញ្ចឹមដង្កូវនាង ស្រាវសំបុកនាងចេញជាសរសៃសូត្រ ជ្រលក់ពណ៌ ចងគាត និងស្នាដៃតម្បាញដ៏ល្អវិចិត្រ រំលេចជាវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍សម្រាប់លក់ឲ្យភ្ញៀវទេសចរផងដែរ។
កសិដ្ឋានសូត្រអង្គរ ស្ថិតក្នុងស្រុកពួក ចម្ងាយធ្វើដំណើរប្រមាណ ២០ នាទីពីក្រុងសៀមរាប បានក្លាយជាគោលដៅទេសចរណ៍ចម្បងមួយដែលទទួលស្វាគមន៍ភ្ញៀវទេសចរពី ៥០០ ទៅជាង ១០០០ នាក់ក្នុង ១ ថ្ងៃ ដោយបើកទ្វារនៅម៉ោង ៨ ព្រឹកដល់ម៉ោង ៥ ល្ងាច។
លោក បញ្ញា ជាមគ្គុទេ្ទសក៍មានបទពិសោធ ៦ ឆ្នាំនៅកសិដ្ឋានសូត្រអង្គរ បានប្រាប់ថា៖ «ជាមធ្យមនៅ High Season ភ្ញៀវកើនដល់ជាង ១០០០ នាក់ តែសម្រាប់រដូវធ្លាក់ភ្ញៀវ មានប្រមាណតែ ៥០០ នាក់មកទស្សនាកសិដ្ឋាននេះ។ ភាគច្រើនជាភ្ញៀវជនជាតិចិន និងកូរ៉េ»។
លោកបានអះអាងថា ទោះបីជាភ្ញៀវជនជាតិចិន និងកូរ៉េមកទស្សនាកសិដ្ឋានសូត្រអង្គរមានចំនួនច្រើនលើសលប់យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ការទិញទំនិញសមិទ្ធផលសូត្រនៅមានចំនួនតិចតួច បើប្រៀបធៀបនឹងភ្ញៀវជនជាតិអាមេរិក ដែលមានចំនួនតិចជាងឆ្ងាយ។
យ៉ាងណាមិញ លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «ទាំងភ្ញៀវជាតិ និងអន្ដរជាតិ សម្រាប់ការចូលទស្សនាចង្វាក់ផលិតកម្មសូត្រ មិនតម្រូវឲ្យមានការបង់ប្រាក់ថ្លៃសំបុត្រអ្វីនោះទេ»។
កសិដ្ឋាន សូត្រអង្គរ ស្ថិតក្នុងសហ-គ្រាស សិប្បករអង្គរ (Artisans Angkor) ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយមជ្ឈមណ្ឌលសូត្រជាតិក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៣ ហើយចន្លោះឆ្នាំ ១៩៩៣ និងឆ្នាំ ១៩៩៤ មជ្ឈមណ្ឌលបានអភិវឌ្ឍកាន់តែធំឡើង។ ពី ១៩៩៣ ដល់ ២០០៣ ក្រុមហ៊ុនទទួលការឧបត្ថម្ភពីរដ្ឋាភិបាលបារាំង និងសហភាពអឺរ៉ុប។
ប៉ុន្ដែដល់បច្ចុប្បន្ននេះ ក្រុមហ៊ុនបានប្រែក្លាយជាកម្មសិទ្ធិរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលខ្មែរ ដែលរួមមាន ក្រសួងទេសចរណ៍ អាជ្ញាធរអប្សរា និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ។
សូត្រស្រាវពីសម្បុកនាងមេអំបៅខ្មែរពណ៌លឿងល្អ។ ហេង ជីវ័ន
ស្ថិតលើផ្ទៃដីប្រមាណ ៨ ហិកតា លោក បញ្ញា បាននាំភ្ញៀវចំណុចចាប់ផ្ដើមត្រង់សាលតាំងរូបភាព និងរចនាសម្ព័ន្ធកសិដ្ឋាន រួចឆ្ពោះដំណើរទៅកាន់ចម្ការមន ដែលមានពូជមនជាច្រើនប្រទេស។
ចេញពីចម្ការមន ភ្ញៀវផ្ដើមឡើងផ្ទះដង្កូវនាងស្ថិតនៅខាងឆ្វេងនៃចម្ការមន ខណៈលោក បញ្ញា បន្ដរៀបរាប់ថា៖ «ដង្កូវនាងមួយតាំងពីកំណើតរហូតដល់ថ្ងៃបញ្ចេញសូត្រត្រូវស៊ីស្លឹកមនប្រមាណ ៤០០ ក្រាម។ សូត្រក្បាលប្រវែង ១០០ ម៉ែត្រ និងសូត្រសាច់ប្រវែង ៣០០ ម៉ែត្រ ត្រូវបានស្រាវចេញពីសំបុកនាងតែមួយ ជាពូជបានមកពីមេអំបៅខ្មែរ ដែលផលិតសូត្រពណ៌លឿងដ៏ល្អឯកខុសពីបណ្ដាសូត្រប្រទេសដទៃ»។
វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ពីផលិតផលសូត្រខ្មែរដ៏ប្រណីត។ ហេង ជីវ័ន
នៅក្នុងសាលធំ ដែលជាចង្វាក់ផលិតកម្មបំលែងសំបុកនាងទៅជាសរសៃសូត្ររហូតដល់ជ្រលក់ពណ៌។ មគ្គុទេ្ទសក៍រំលេចស្នាមញញឹមលើផ្ទៃមុខរូបនេះ បានបន្ដថា៖ «ក្រោយពីស្រាវសរសៃសូត្ររួច ដល់ដំណាក់កាលប្រមោក (ស្ងោរ) ដើម្បីឲ្យវាចេញជាតិជ័រ ទន់ និងប្ដូរពណ៌លឿងទៅជាពណ៌ស ដែលងាយស្រួលជ្រលក់ពណ៌ផ្សេងៗតាមចិត្ដចង់»។
លោក បញ្ញា បានលើកឡើងថា៖ «ពួកគាត់ចងសរសៃសូត្រដោយប្រើថង់ការ៉ុង ដើម្បីងាយស្រួលជ្រលក់ពណ៌តាមក្បាច់ផ្កាភ្ញីផ្សេង។ ចំពោះដំណាក់កាលជ្រលក់ពណ៌សូត្រ ត្រូវចំណាយពេល ៧ ថ្ងៃ។ ចំណែកឯការត្បាញមានរយៈពេល ៤ ថ្ងៃសម្រាប់បរិមាណសំពត់មួយ។ ប៉ុន្ដែដំណើរចង្វាក់ផលិតកម្មតាំងពីការចិញ្ចឹមដង្កូវនាង ត្រូវប្រើពេល ២ ខែ»។
ទៅសាលធំមួយទៀត ស្ដ្រីតម្បាញដែលត្រូវបានបណ្ដុះបណ្ដាលយ៉ាងតិច ៦ ខែ ចាប់ផ្ដើម កំពុងតែមមាញឹកបោះហូតខ្សែអំបោះសូត្រម្ដងមួយសរសៃៗ ខណៈជើងមិនទំនេរធាក់ទាញគោះកីតម្បាញទៅតាមក្បួនខ្នាតនៃផ្កាភ្ញី។
សាលចុងក្រោយ គឺហាងលក់ផលិតផលសម្រេចដែលមានតាំងលក់សម្លៀកបំពាក់ កាបូប កន្សែងបង់ក និងសម្ភារប្រើប្រាស់ជាច្រើនប្រភេទទៀត ដែលរចនាឡើងពីសរសៃសូត្រខ្មែរពិត៕
ភ្ញៀវទេសចរថតរូបការតាំងបង្ហាញនូវដំណាក់កាលផលិតសូត្រ។ ហេង ជីវ័ន
ទិដ្ឋភាពនៅ កសិដ្ឋាន សូត្រអង្គរ ស្ថិតក្នុងស្រុកពួក ខេត្តសៀមរាប។ ហេង ជីវ័ន
