.jpg)
នៅវេលាម៉ោងជិត ៦ ល្ងាច ប្រចៀវ ចាប់ផ្ដើមហោះចេញពីរូងទៅរកចំណី និងបន្តរហូតដល់ម៉ោងប្រមាណ ៨ យប់។ ហុង មិនា
ក្រុងបាត់ដំបង៖ បុរសចំណាស់ពាក់អាវយឺត ខោខ្លី អង្គុយកៅអីជ័រ លើតុមានអាហារសម្រន់ ពងទាកូន និងទឹកដូង ជុំសាច់ញាតិ លោក ណាន់ សុផាន់ណារិទ្ធ ដែលហោះពីប្រទេស បារាំង ខំរំពៃមើលទ័ពប្រចៀវហើរចេញរាប់ពាន់ម៉ឺនក្បាលពីល្អាងភ្នំសំពៅនាពេលសុរិយាហៀបអស្ដង្គត។
បុរសវ័យ ៥៦ ឆ្នាំ មកលេងមាតុភូមិកំណើតពីទីក្រុងប៉ារីសរូបនេះបាននិយាយថា៖ «យើងទៅបាណន់ជិះណូរីមើលទេសភាពស្រុកស្រែ ហើយពេលនេះ យើងមកអង្គុយមើលប្រចៀវ និងញ៉ាំពងទាជាមួយគ្នា»។
លោក ដាំ ឆាង អតីតប្រធានសហគមន៍ល្អាងប្រចៀវភ្នំសំពៅ បានឲ្យដឹងថា កាលពីមុន នៅស្រុកបាណន់ខេត្តបាត់ដំបង មានល្អាងភ្នំបាណន់ ១ ភ្នំសំពៅមាន ៣ និងភ្នំក្រពើ ២ ដែលល្អាងទាំងនោះជាកន្លែងសត្វប្រចៀវរស់នៅកើតកូនចៅដ៏រញៀវ។
ដោយបារម្ភពីការចាកចេញនៃហ្វូងប្រចៀវទាំង ២ ល្អាងចុងក្រោយ ដែលធ្វើឲ្យបាត់ទាំងចំណូលពលរដ្ឋ លោកបានចងក្រងជាសហគមន៍ល្អាងប្រចៀវភ្នំសំពៅ ដើម្បីអភិរក្សសត្វប្រចៀវ ផ្ដល់សេវាកម្មទេសចរណ៍ និងការបន្តប្រមូលផលអាចម៍ប្រចៀវ។
ទ័ពប្រចៀវហោះហើរលើអាកាស បង្កើតបានជាទស្សនីយភាពដែលភ្ញៀវទន្ទឹងរង់ចាំមើល។ ហុង មិនា
លោក រឿត សាវន ជាប្រធានសហគមន៍ល្អាងប្រចៀវភ្នំសំពៅថ្មីបានបន្ដថា បច្ចុប្បន្ន មានតែល្អាងភ្នំសំពៅចំនួន ២ កន្លែង គឺមួយនៅល្អាងខាងកើត និងមួយទៀតនៅល្អាងខាងលិច ព្រមទាំងល្អាងរំសាយសក់ ដែលនៅមានសេសសល់សត្វប្រចៀវរស់នៅ ក្រោយពីពលរដ្ឋមួយចំនួននាំគ្នាចាប់ប្រចៀវធ្វើជាចំណី និងរំខានជម្រកពួកវា ដោយការដុត ឬគប់ដុំថ្ម។
លោកនិយាយថា៖ «ដើម្បីជាកិច្ចការពារពេលប្រចៀវហើរចេញពីល្អាងទៅរកចំណី ក្រុមការងារយើងតាមឃ្លាំមើលដល់វាលស្រែពេលពួកវាហើរទាបៗ ក្រែងលោមានក្មេងគប់»។
លោក សាវន អាយុ ៣៩ ឆ្នាំ បានបញ្ជាក់ថា៖ «ចំនួនប្រចៀវក្នុងល្អាងទាំង ២ បានថយចុះប្រមាណ ៧០ ភាគរយ ដែលអាចមកពីកត្ដា ចំណាកស្រុកទៅរស់នៅល្អាងដទៃ និងការដាក់មង ពេលពួកវាហើរដល់មាត់បឹងទន្លេសាបជាដើម»។
ថ្ងៃបាក់រសៀល តុដែកអ៊ីណុក កៅអីជ័រក្រហមចាប់ផ្ដើមត្រូវបានដំឡើងនៅអមសងខាងដងផ្លូវស្ថិតនៅទិសខាងកើតនៃភ្នំសំពៅក្បែរវត្ដភ្នំសំពៅ សម្រាប់ស្វាគមន៍ភ្ញៀវអង្គុយទស្សនាហ្វូងប្រចៀវចេញចរស្វែងរកចំណីនាពេលរាត្រី។
ដៃម្ខាងកាន់កាមេរ៉ាឌីជីថល ខណៈដៃម្ខាងទៀតកាន់ទូរស័ព្ទផ្ដិតយកទិដ្ឋភាពដ៏ជក់ចិត្ដដែលហ្វូងប្រចៀវហើររេរាំជាខ្សែវែងអន្លាយរយៈពេលជាច្រើននាទី ទេសចរមកពីសិង្ហបុរី កញ្ញា ជេន្នី តាន់ បានប្រាប់ថា៖ «វាពិតជាស្រស់ស្អាត ពេលបានឃើញប្រចៀវដ៏ច្រើនសន្ធឹកហើរចេញពីល្អាងបែបនេះ»។
ភ្ញៀវទេសចរបរទេសទាញទូរស័ព្ទថតទិដ្ឋភាពហ្វូងប្រចៀវចេញពីល្អាង។ហុង មិនា
លោក បូ រ៉ា ជាប្រជាការពារនៅជើងភ្នំសំពៅប៉ែកខាងកើត រយៈពេល ៦ ឆ្នាំ បានសម្គាល់ថា ថ្ងៃចុងសប្ដាហ៍ និងថ្ងៃបុណ្យ សម្បូរភ្ញៀវខ្លាំង ដល់ថ្នាក់រកតែកន្លែងចតរថយន្តពុំបានផង។
ប្រជាការពាររូបនេះបានណែនាំថា៖ «បើភ្ញៀវមិនចង់មកទីនេះអ៊ូអរពេក ពួកគេអាចទស្សនាពីចម្ងាយឯវាលស្រែខាងកើតភ្នំ។ ពួកគេអាចមើលហ្វូងប្រចៀវហើរពេលថ្ងៃជិតលិច ស្អាតម្យ៉ាងដែរ»។
លោកថា ជាទូទៅប្រចៀវចាប់ផ្ដើមចេញពីរូងចន្លោះម៉ោងជិត ៦ ល្ងាច រហូតដល់ម៉ោង ៨ ឬ ៨ កន្លះយប់។
ចំពោះសក្ដានុពលល្អាងប្រចៀវ លោក អ៊ុច អ៊ុំភីនី ស្សារ៉ា ប្រធានមន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្ដបាត់ដំបង បានឲ្យដឹងថា ល្អាងប្រចៀវភ្នំសំពៅ បានប្រែក្លាយជាតំបន់ទេសចរណ៍ដ៏ទាក់ទាញមួយសម្រាប់ខេត្ដល្បីក្រូចពោធិ៍សាត់នេះ។
លោក ហ្សារ៉ា បានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្ដិ៍ ថា៖ «រៀងរាល់ល្ងាច ពេលព្រះអាទិត្យកំពុងរៀបអស្ដង្គត ហ្វូងប្រចៀវរាប់សែនក្បាលបាននាំគ្នាហោះប្រជ្រៀតចេញពីក្នុងរូងក្នុងសំឡេងយ៉ាងកងរំពងដូចជាក្បួនទ័ពចេញទៅច្បាំង។
សកម្មភាពនេះបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិ មកទស្សនា និងថតយករូបភាពអនុវស្សាវរីយ៍ដែលជាមធ្យមមានចន្លោះពី ២៥០ ទៅ ៣០០ នាក់ ក្នុងមួយថ្ងៃ»។
ផ្លូវទៅកាន់ច្រកល្អាងប្រចៀវ ដែលមានរៀបតុលក់អាហារសម្រន់។ ហុង មិនា
ប្រធានមន្ទីររូបនេះបានអំពាវនាវដល់ពលរដ្ឋនាំគ្នាចូលរួមអភិរក្ស ដោយឈប់គប់ទៅលើហ្វូងប្រចៀវពេលកំពុងហោះហើរចេញពីរូង ឬល្អាងភ្នំ។
ក្រៅសក្ដានុពលទេសចរណ៍ល្អាងប្រចៀវក៏ជាប្រភពធនធានជីធម្មជាតិដ៏ល្អសម្រាប់ប្រើប្រាស់លើវិស័យកសិកម្មផងដែរ។
លោក រឿត សាវន ប្រធានសហគមន៍ បានឲ្យដឹងថា សព្វថ្ងៃសហគមន៍ប្រមូលផលជីអាចម៍ប្រចៀវក្នុងល្អាងភ្នំទាំង ២ ចន្លោះពី ៧០ ទៅ ៨០ ការុងក្នុងរយៈពេលកន្លះខែម្ដង ដោយលក់ឲ្យប្រជាកសិករក្នុងស្រុក ១ ការុង តម្លៃ ២៥ ០០០ រៀល។
ល្អាងប្រចៀវរយៈកម្ពស់ប្រមាណ ៥០ ម៉ែត្រ ស្ថិតនៅភាគឦសាន ឬខាងកើតភ្នំសំពៅ ចម្ងាយជាង ១៣ គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងបាត់ដំបង ដោយភ្ញៀវទេសចរធ្វើដំណើរតាមផ្លូវជាតិលេខ ៥៧ និងបត់ឆ្វេងចូលតាមវត្ដភ្នំសំពៅ៕
វីដេអូ៖
