កំពង់ឆ្នាំង៖ គន់មើលពីផ្លូវកៅស៊ូលេខ ១៣៦ ដែលតភ្ជាប់ចំណុចជិតផ្សារឧដុង្គឆ្ពោះទៅអមលាំង អ្នកដំណើរនឹងបានឃើញភ្នំមួយដែលមានថ្មធំមួយដុំដុះបន្ដុបឈរត្រង់ដ៏គួរឲ្យទាក់ទាញ។ នេះជាភ្នំវត្ដព្រះធាតុដែលពលរដ្ឋខ្មែរភាគច្រើនមានជំនឿបារមីស័ក្ដិសិទ្ធិហើយក៏ជាកន្លែងសម្រាកលម្ហែដែលអន្ទងចិត្ដទេសចរមកកម្សាន្ដ និងថតរូបលើភ្នំ ផ្ទាំងថ្មធំៗផងដែរ។
ភ្នំ ១ អារាម ២ បានរំលេចនូវទស្សនីយភាពវត្ដនៅក្បែរជើងភ្នំទាំងសងខាងរួមនឹងសំណង់សក្ការបូជាអែបផ្ទាំងថ្មធំៗលើកំពូលភ្នំ។ អារាមព្រះធាតុក្រោម និងព្រះធាតុលើ សុទ្ធតែមានភាពទាក់ទាញអ្នកបួងសួង និងភ្ញៀវទេសចរដូចៗគ្នា។ ប៉ុន្ដែគោលដៅរួម គឺភ្ញៀវទេសចរនឹងគយគន់ទេសភាពពីលើខ្នងភ្នំ ក្រោមម្លប់ថ្មយក្ស និងដើមស្វាយអាយុកាលរាប់រយឆ្នាំ។
អង្គុយបត់ជើងថ្វាយបង្គំ ៣ ដងដៃកាន់ធូប ៣ សរសៃ លើកប្រណម្យបួងសួងក្នុងអាស្រមសក្ការៈដែលសង់លើខឿនគ្រឹះប្រាសាទបុរាណ អ្នកស្រី ជឹមរដ្ឋា អាយុ ៣៤ ឆ្នាំបានវិលមកកាន់អារាមព្រះធាតុជាច្រើនលើកច្រើនសា បំណងបួងសួងសុំសេចក្ដីសុខ និងប្រកបរបររកទទួលទានថ្កុំថ្កើង។
អ្នកស្រីបាននិយាយក្រោយឈានជើងចេញពីទីសក្ការៈបារមីជ័យរក្សាស្ថិតនៅកំពូលភ្នំព្រះធាតុថា៖ «កាលពេលខ្ញុំនៅអត់ [ជីវភាពខ្សត់ខ្សោយ] ខ្ញុំបានបែបន់ថា ខ្ញុំមានលុយទិញម៉ូតូអាសង់ ០១៤ [Dream 2014] ជិះ។ ស្រាប់ទៅវិញបានតែ ២-៣ ខែនិយាយត្រង់ ខ្ញុំត្រូវកន្ទុយលេខ និងមានលុយទិញម៉ូតូជិះប្រាកដមែន»។
អ្នកស្រីបន្ដថា៖ «ក្រោយមកខ្ញុំមកបែរបន់ម្ដងទៀតដោយមានបំណងរកស៊ីមានបានដូចគេ។ ឥឡូវខ្ញុំមានមុខរបរ មានឡានទំនើបជិះដូចគេដូចឯងអ៊ីចឹងទៅ។ ដំបូងឡើយគ្រួសារខ្ញុំធ្វើជាមន្ដ្រីប៉ូលិសបានប្រាក់ខែតែ ៣០ ម៉ឺនរហូតដល់ជាង ១ លានរៀល។ ចាយមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ»។
លោក សុខ ធួក ប្រធានមន្ទីរវប្បធម៌ខេត្ដកំពង់ឆ្នាំងបានឲ្យដឹងថា នៅលើកំពូលភ្នំមានគ្រឹះប្រាសាទ និងជាទីឋានសក្ការបូជា។ ប្រជាជនខ្មែរតែងតែមានជំនឿនៅទីកន្លែងណាមានវត្ថុគោរពសក្ការបូជា។ ចំពោះគ្រឹះប្រាសាទវត្ដព្រះធាតុនោះពីមុនមក ខ្មែរគោរពព្រហ្មញ្ញសាសនាហើយក្រោយមក បានប្រែក្លាយទៅជាវត្ដតាមជំនឿព្រះពុទ្ធសាសនាវិញ។ អ៊ីចឹងវត្ដព្រះធាតុនេះជាបណ្ដុំសាសនា ២ គឺព្រហ្មញ្ញ និងព្រះពុទ្ធសាសនា។
លោក សុខ ធួក បានប្រាប់ភ្នំពេញ ប៉ុស្ដិ៍ ថា៖ «ជំនឿទីឋានស័ក្ដិសិទ្ធិនេះ វាទាក់ទងនឹងព្រហ្មញ្ញសាសនានេះហើយ។ ទីណាមានវត្ថុសក្ការបូជា ទីនោះជាទីឋានស័ក្ដិសិទ្ធិហើយ មិនថាតែវត្ដព្រះធាតុ ទីតាំងណាក៏ដោយឲ្យតែមានជំនឿព្រហ្មញ្ញសាសនាទីតាំងនោះត្រូវបានចាត់ទុកជាទីឋានស័ក្ដិសិទ្ធិទាំងអស់»។
នៅក្រោមម្លប់ស្វាយត្រឈឹងត្រឈៃក្បែរបំណែកថ្មយក្សលោក តាម៉ុក ញ៉ាន បានឆ្លៀតពេលទំនេរពីការងារស្រែចម្ការមកសម្អាតទីអារាមបាននិយាយបន្ថែមពីលើជំនឿដ៏ស័ក្ដិសិទ្ធិនៃវត្ដព្រះធាតុដោយសំដៅលើតថភាពជាក់ស្ដែងនៃបាតុភូតធម្មជាតិ ដែលបន្សល់ទុកត្រឹមថ្មយក្ស ១ ដុំយ៉ាងឯកា។
និយាយបណ្ដើរធ្វើកាយវិការចង្អុលប្រាប់អំពីតថភាពផ្ទាំងថ្មបណ្ដើរ លោកតា ញ៉ាន បានឲ្យដឹងថា៖ «តាមពិត វាមានថ្មធំ ២ ដុំ ដែលដោតជាប់លើកំពូលភ្នំព្រះធាតុនេះ។ ប៉ុន្ដែមួយដុំខាងលិចបានដួលរលំ និងបាក់ជា ២ កំណាត់ធំៗ ដែលយើងអាចមើលឃើញនូវស្នាមរហែកស៊ីគ្នាបេះបិទ»។
ស្ថិតនៅចន្លោះបំណែកថ្មទាំង ២ ដុំ មានដើមស្វាយចំណាស់ ១ ដើម ដែលលោកអះអាងថា វាមានអាយុកាលរាប់រយៈឆ្នាំមកហើយដែរ។
លោកតា ម៉ុក ញ៉ាន អាយុ ៦៧ ឆ្នាំ ដែលបានឆ្លងកាត់ចៅអធិការវត្ដចំនួន ៥ អង្គរួចទៅហើយ បានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្ដិ៍ ថា៖ «តាំងពីខ្ញុំដឹងក្ដីមក ខ្ញុំឃើញវានៅទីនេះ និងធំប៉ុណ្ណឹងទៅហើយ។ ខ្ញុំមិនដឹងថា វាដុះ ឬត្រូវគេដាំតាំងពីពេលណាឡើយ។ ស្វាយបុរាណនៅលើភ្នំនេះ មាន ៣ ដើម»។
លោក សុខ ធួក ប្រធានមន្ទីរវប្បធម៌ខេត្ដកំពង់ឆ្នាំងបានបន្ដថា ប្រាសាទវត្ដព្រះធាតុកសាងឡើងតាំងពីសតវត្សរ៍ទី ៨ ឬ ៩ ហើយចំពោះភាពអស្ចារ្យនៃដុំថ្មបន្ដុបលើកំពូលភ្នំ លោកបានបកស្រាយថា វាមិនពាក់ព័ន្ធនឹងប្រវត្ដិសាស្ដ្រអ្វីនោះទេ វាគ្រាន់តែជាបាតុភូតធម្មជាតិប៉ុណ្ណោះ។
លោកលើកឡើងថា៖ «វាគ្រាន់តែបាតុភូតធម្មជាតិដ៏គួរឲ្យស្ញប់ស្ញែង។ នៅក្នុងសៀវភៅសរសេរអំពីវត្ដព្រះធាតុនេះ ក៏មិនបានរៀបរាប់អំពីទិដ្ឋភាពថ្មមួយដុំធំដោតជាប់កំពូលភ្នំនោះដែរ។ វាផ្ដោតលើការនាំយកជំនឿព្រះពុទ្ធសាសនាចូលមក និងការកសាងអារាមលើកំពូលភ្នំ»។
វត្ដព្រះធាតុលើ ដែលមានសំណង់អារាម និងទីសក្ការៈនៅផ្នែកខាងលើនៃភ្នំត្រូវបានកសាងឡើងក្នុងឆ្នាំ ២០០៩ ដោយផ្ដើមពីព្រះចៅអធិការ ១ អង្គ គង់នៅលើកំពូលភ្នំ ដែលទីតាំងនោះដំបូងព័ទ្ធជុំវិញដោយព្រៃបន្លា។
លោក សេង សាលី ប្រធានមន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្ដកំពង់ឆ្នាំងឲ្យដឹងថា អារាមព្រះធាតុទាំង ២ ដើរតួនាទីជាទីឋានសក្ការៈបែបសាសនាផង និងជារមណីយដ្ឋានសម្រាប់ពុទ្ធបរិស័ទ និងភ្ញៀវទេសចរគ្រប់ប្រភេទផងដែរ។
លោកបាននិយាយថា៖ «យើងកំណត់ជារមណីយដ្ឋានមួយដែរ ដែលជារមណីយដ្ឋានបែបសាសនា។ ភ្ញៀវអាចមកធ្វើបុណ្យធ្វើទានផង និងកម្សាន្ដសប្បាយផងក្នុងឱកាសបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ចូលឆ្នាំ និងបុណ្យផ្សេងៗ។ យើងដាក់ជូនដោយឥតគិតថ្លៃ ដោយមិនតម្រូវលក់សំបុត្រ និងភាស៊ីម៉ូតូឡានអ្វីឡើយ»។
ចូលតាមច្រកខាងកើតភ្នំ នោះជាវត្ដព្រះធាតុក្រោម ដែលមានសំណង់សាលាឆាន់មួយ ព្រះវិហារមួយ អាស្រម និងចម្លាក់ព្រះពុទ្ធរូប ជាពិសេស ជណ្ដើរបេតុងពត់ពេនឡើងកំពូលភ្នំ ជាអ្វីដែលរំលេចនូវទិដ្ឋភាពស្រស់ស្អាតនៅក្នុងរូបថត។
វត្ដព្រះធាតុក្រោមក៏ត្រូវបានជឿថា ជាទីឋានសក្ការបូជាដ៏ស័ក្ដិសិទ្ធិ ដែលអ្នកមានជំនឿមកបែរបន់ចំពោះបារមីព្រះម៉ែស្រីគ្រប់ល័ក្ខណ៍។ អារាមនេះបានរក្សាទុកនូវវត្ថុតាងកីតម្បាញដែលអតីតនារីគ្រប់ល័ក្ខណ៍ធ្លាប់បានប្រើប្រាស់ផងដែរ។
លោក មាស សាវុន អាយុ ៥៥ ឆ្នាំ ជាអាចារ្យ និងជាអ្នកថែរក្សាទីឋានសក្ការៈនេះតាំងពីមិនទាន់កកើតជាវត្ដអារាម និយាយថា៖ «គិតតាំងពីការកសាង អារាមនេះមានអាយុ ៣២ ឆ្នាំហើយ។ មានពលរដ្ឋមកគ្រប់ច្រកល្ហកតាំងពីបណ្ដាខេត្ដនានា ក៏ដូចជាក្រុងភ្នំពេញ មកបួងសួងទីកន្លែងស័ក្ដិសិទ្ធិនៃព្រះម៉ែស្រីគ្រប់ល័ក្ខណ៍នេះ។ បងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋមកបែបន់ និងបានសម្រេចតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ពួកគាត់ ហើយពួកគាត់មកលាមាត់លាកក៏បានកសាងវត្ដនេះឡើង»។
លោក សាវុន បាននិយាយ និងចង្អុលទៅកន្លែងរក្សាទុកកម្ទេចឈើកីតម្បាញនៅក្បែរព្រះពុទ្ធបដិមាជាច្រើនអង្គថា៖ «មានការនិយាយតៗគ្នាថា ព្រះម៉ែស្រីគ្រប់ល័ក្ខណ៍ជានារីគ្រប់ល័ក្ខណ៍ ដែលមកលាក់ខ្លួននៅទីនេះ ដោយការធ្វើតម្បាញតាំងពីបរមបុរាណ។ គាត់ជានារីស្អាតគ្រប់ល័ក្ខណ៍ និងជានារីបរិសុទ្ធ»។
នារដូវវស្សា ទិដ្ឋភាពភ្នំព្រះធាតុរំលេចនូវរុក្ខជាតិបៃតងស្រស់អមដោយផ្ទាំងថ្មភ្នំធំៗ ដែលផ្ដល់ម្លប់ត្រឈឹងត្រឈៃដល់អ្នកដំណើរជិតឆ្ងាយនូវផាសុកភាព។ ចំណែកឯរដូវប្រាំង ភ្នំព្រះធាតុ ប្រែសម្រស់មួយបែបទៀតទៅជាពណ៌មាស ខណៈដើមឈើធំជម្រុះសន្លឹកទុំ និងរុក្ខជាតិតូចៗដែលក្រៀមស្វិតត្រូវបានព្រះអគ្គីលេបត្របាក់ទៅតាមធម្មជាតិ។
រមណីយដ្ឋានភ្នំព្រះធាតុ ស្ថិតក្នុងភូមិច្រកកូវ ឃុំពាម ស្រុកសាមគ្គីមានជ័យ ចម្ងាយប្រមាណ ៩០ គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ ដោយធ្វើដំណើរតាមខេត្ដកំពង់ស្ពឺ នៃផ្លូវលេខ ១៣៦ បត់ស្ដាំតាមទំនប់បឹងអន្លង់ជ្រៃ ឬ ៨២ គីឡូម៉ែត្រពីក្រុងកំពង់ឆ្នាំង៕
វីដេអូ៖