.jpg)
សីតុណ្ហភាពនៅក្នុងល្អាង និងទឹកមានសភាពក្ដៅឧណ្ហៗ។ AFP
ក្រុងប៊ុយដាប៉ែស: មិនសុទ្ធតែក្ដីសុបិនរបស់អ្នកមុជទឹកទាំងអស់នឹកនាដល់ការគយគន់ហ្វូងមច្ឆាហែលកាត់សួនផ្កាថ្មក្នុងផ្ទៃទឹកថ្លាដូចកញ្ចក់នោះទេ។ ចំពោះអ្នកស្រី ឡូរ៉ា ទួមីនេន ជាអ្នកជំនាញមុជទឹកអត់ធ្លាប់ឃើញទិដ្ឋភាពបែបនេះក្នុងដែនសមុទ្រក្រហម តែវាមាននៅបាតល្អាងស្ថិតក្រោមក្រុងប៊ុយដាប៉ែស។
ទីក្រុង ហុងគ្រី មួយនេះ មានឈ្មោះល្បីល្បាញទូទាំងពិភពលោកចំពោះស្ប៉ាទឹកក្ដៅ និងបាសាំងទឹកក្ដៅឧណ្ហៗ រួចហើយ។
ប៉ុន្ដែប្រព័ន្ធល្អាង ចានុស មុលណា ឈ្មោះត្រូវបានយកលំនាំតាមឱសថការីហុងគ្រី ដែលបានរកឃើញល្អាងក្នុងសតវត្សរ៍ទី ១៩ បានក្លាយជាគោលដៅទេសចរណ៍សំខាន់សម្រាប់អ្នកចូលចិត្ដមុជទឹក។
ប្រវែង ៧ គីឡូម៉ែត្រ និងធ្លាប់បើកទ្វារស្វាគមន៍តែក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ដ្រ ល្អាងនេះបន្ដទទួលសាធារណជន ដែលមានសមត្ថភាពមុជទឹក ពេលមជ្ឈមណ្ឌលមុជទឹកមួយបានបោះទីតាំងក្នុងឆ្នាំ ២០១៥។
ក្រុមភ្ញៀវទេសចរមុជទឹកត្រូវបានអមដំណើរដោយបុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌល ដែលដឹកនាំពួកគេជាមួយជំនួយគោលការណ៍ណែនាំធ្វើដំណើរតាមផ្លូវតូចចង្អៀត និងច្រកល្អាងខ្វាត់ខ្វែងថែមទៀត។
លោក អាត់ទីឡា ហូស្សហ្ស៊ូ ដែលបានបើកមជ្ឈមណ្ឌលតាំងពីដំណើរការសេវាកម្ម បាននិយាយថា៖ «វាជាល្អាងទឹកក្រោមដីតែមួយគត់នៅក្រុងប៊ុយដាប៉ែស ដែលបើកទ្វារស្វាគមន៍មហាជន។ ទីតាំងក្នុងក្រុងនេះធ្វើឲ្យយើងកាន់តែពិសេស។ ការមុជទឹកក្ដៅឧណ្ហៗពិតជាកម្រមានណាស់»។
លោកបន្ដថា៖ «អត្ថប្រយោជន៍លេងទឹកក្រោមដីក្នុងទីក្រុង គឺលោកអ្នកមិនចាំបាច់ស្ពាយសម្ភារឡើងភ្នំ ឬចុះជ្រលងជ្រៅឡើយ»។
ទីតាំងល្អាងមុជទឹកស្ថិតនៅចំកណ្ដាលក្រុងអំណោយផលដល់ទេសចរ។ AFP
ផ្លូវចូលមជ្ឈមណ្ឌលល្អាង ជាទ្វារដែកធម្មតាមួយក្បែរមហាវិថីក្រុង និងស្ថិតនៅមិនឆ្ងាយពីទន្លេ ដានូ។
យោងតាមវេបសាយមជ្ឈមណ្ឌលមុជទឹកនេះ ល្អាងបានកកើតឡើងរាប់ពាន់ឆ្នាំមុនពេលភូមិសាស្ដ្រក្រុងប៊ុយដាប៉ែសត្រូវបានបែកប្រេះ។ ទឹកក្ដៅកើនឡើងបានលេបត្របាក់ថ្មដើម្បីបានជាល្អាងជាច្រើន។
កំពុងធ្វើដំណើរទៅមជ្ឈមណ្ឌលមុជទឹក ជនជាតិរុស្ស៊ី អ៊ីរីណា លីតវីនេនកូ អាយុ ៣៨ ឆ្នាំ បាននិយាយថា៖ «នៅទីនេះ លោកអ្នកគ្រាន់តែដើរ និងមុជទឹកតែបន្តិច វាដល់ភ្លាម»។
នៅខាងក្រៅខ្យល់សរទរដូវត្រជាក់ខ្លាំង ប៉ុន្ដែនៅខាងក្នុងក្ដៅសើម ធ្វើឲ្យអ្នកមុជទឹកគ្រាន់តែប្ដូរខោអាវរួចក៏បែកញើសតែម្ដង៕
