.jpg)
លោក អាត់ ធន់ ប្រធានសម្ព័នសហជីពប្រជាធិបតេយ្យកម្មករកាត់ដេរកម្ពុជា (រូបស្ដាំ)។ រូបថត ហ្វេសប៊ុក
ភ្នំពេញៈ ទាំងបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនទាំងកម្មករកាត់ដេរទទួលបានការថែទាំសុខភាពពីក្រសួងការងារ ប៉ុន្តែកិច្ចការនេះត្រូវក្រុមកម្មករនិយាយថាមានការរង់ចាំយូរពេលពួកគេទៅរកសេវាមិនបង់ប្រាក់នេះនៅតាមមន្ទីរពេទ្យរដ្ឋរីឯការធ្វើកូដកម្មរបស់កម្មករកាត់ដេរវិញត្រូវបានប្រធានសហជីពនិយាយថា ភាពស្ងប់ស្ងាត់នេះមិនមានន័យថាគ្មានការរំលោភសិទ្ធិកម្មករនោះទេ។
ជុំវិញបញ្ហានេះភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍បានសម្ភាសលោក អាត់ ធន់ ប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពប្រជាធិបតេយ្យកម្មករកាត់ដេរកម្ពុជា (CCAWDU) ដែលមានខ្លឹមសារដូចខាងក្រោម ៖
រាជរដ្ឋាភិបាលបានកែសម្រួលមាត្រាមួយចំនួននៅក្នុងអនុក្រឹត្យដោយផ្តល់ការថែទាំសុខភាពឥតគិតថ្លៃសម្រាប់និយោជិតហើយនិយោជកជាអ្នកបង់ថ្លៃ។ រឿងនេះចាប់អនុវត្តពីថ្ងៃទី ១ មករា ឆ្នាំ ២០១៨ តទៅ។ ពេលនេះលោកសង្កេតឃើញថាដំណើរការនៃការអនុវត្តនេះមានសម្ទុះយ៉ាងម៉េចដែរ?
ចាប់ពីខែមករា២០១៨ តទៅកម្មករកាត់ដេរមិនចាំបាច់បង់ប្រាក់ថ្លៃពិនិត្យសុខភាពនៅតាមមន្ទីរពេទ្យរដ្ឋទៀតទេ។ អ៊ីចឹងបញ្ហានេះបើសរុបទៅនិយោជកត្រូវបង់គ្រោះថ្នាក់ការងារ 0,៨ ភាគរយ ហើយចំពោះការបង់ថ្លៃថែទាំសុខភាពហ្នឹងគឺ ១,៣ ភាគរយបើសរុបទៅគឺ ៣,៤ ភាគរយនៃការបង់ទៅលើសន្តិសុខសង្គមនៅពេលបច្ចុប្បន្នហ្នឹង។
ការបង់នេះខ្ញុំគិតថាវាមិនទាន់ច្រើនទេបើយើងប្រៀបធៀបនៅប្រទេសវៀតណាមគឺនិយោជកត្រូវបង់រហូតដល់ ២៣ ភាគរយទៅលើរបបសន្តិសុខសង្គមឯកម្មករនិយោជិតត្រូវបង់ ៩ ភាគរយ។
ចំណែកនៅកម្ពុជាវិញនិយោជកទើបតែបង់ ៣,៤ ភាគរយអ៊ីចឹងវាជាចំនួនតិចមែនទែនដែលវិនិយោគទៅលើវិស័យផ្នែកសន្តិសុខសង្គមហ្នឹង។ បើយើងមើលទៅប្រទេសវៀតណាមទំហំប្រជាពលរដ្ឋគេច្រើនទំហំថវិកាជាតិគេធំ ប៉ុន្តែគេចំណាយមួយផ្នែកពីរដ្ឋទៀតចូលទៅសន្តិសុខសង្គមប្រហែលជា ៦ ភាគរយ។ ចំណែកឯនៅកម្ពុជាយើងវិញការចំណាយលើវិស័យសន្តិសុខសង្គម និងជំនួយសង្គមវិញតែ ០,៦ ភាគរយទេបានន័យថាវាតិចមែនទែនពីរបបសន្តិសុខសង្គមនេះ។
ករណីនេះហេតុអ្វីកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុនរាជរដ្ឋាភិបាលមិនអនុវត្តនូវការផ្តល់សេវារបបសន្តិសុខសង្គមដូចពេលបច្ចុប្បន្ននេះ?
តាមពិតទៅសេវារបបសន្តិសុខសង្គមនេះគឺរដ្ឋាភិបាលចាប់អនុវត្តតាំងពីឆ្នាំ ២០០៨ មក ប៉ុន្តែឆ្នាំ ២០០៨ គេអនុវត្តចំពោះគ្រោះថ្នាក់ការងាររីឯឆ្នាំ ២០១៧ នេះគេអនុវត្តនូវរបបថ្មីមួយទៀតទៅលើជំងឺទូទៅគឺសេវាថែទាំសុខភាពហ្នឹង។ មិនមែនរាជរដ្ឋាភិបាលមិនអនុវត្តទេគឺបានអនុវត្តហើយគ្រាន់តែថាកាលពីឆ្នាំ ២០១៧ គឺកម្មករចេញ ១,៣ ភាគរយគឺថារដ្ឋាភិបាលផ្ទេរឲ្យនិយោជកចេញ ១,៣ ភាគរយជំនួសកម្មករតែប៉ុណ្ណឹងទេ។
ប្រសិនបើការងារនេះធ្វើទៅបានរលូនមែនតើលោកគិតថានឹងជួយសម្រួលដល់ជីវភាពកម្មករបានកម្រិតណាដែរ?
តាមពិតទៅកម្មករយើងចំណាយទៅលើថ្លៃសេវាពេទ្យច្រើនដែរហើយអ្នកខ្លះរហូតដល់គាត់មានជំងឺគាត់មិនហ៊ានទៅពេទ្យទេដោយសារតែគាត់គ្មានលុយបង់ថ្លៃព្យាបាលហ្នឹងរហូតដល់អ្នកខ្លះមានជំងឺឈឺធ្ងន់ហើយមិនហ៊ានទៅពេទ្យព្រោះត្រូវចំណាយលុយច្រើនរហូតពី ៥០០ ទៅ ១ ពាន់ដុល្លារ។
ក៏ប៉ុន្តែមានជំងឺមួយចំនួនដូចជាគ្រុនពោះវៀនអីជាដើមដែលអាចព្យាបាលបានតែគាត់មិនទៅពេទ្យទេព្រោះបញ្ហាលុយហើយនៅពេលដែលអនុវត្តសេវាថែទាំសុខភាពឃើញថា បើសិនជាគាត់ឈឺល្មមៗគាត់អាចទៅព្យាបាលបានដែរពេលនោះគឺថាជំងឺរបស់គាត់មិនអាចទុកយូររហូតហួសពេលព្យាបាលបានទេនេះចំណុចទី ១ ។ ចំណុចទី ២ គឺគាត់មិនបាច់បង់ថ្លៃព្យាបាលទៀតទេព្រោះសេវារបបសន្តិសុខសង្គមនេះត្រូវបង់ជំនួសឲ្យក្រុមកម្មកររួចហើយ។
ក៏ប៉ុន្តែគ្រាន់តែថាសេវាពេទ្យជាទូទៅនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាហ្នឹងគឺភាគច្រើនតែងតែទៅរកសេវាឯកជនតែគេយកថ្លៃបើសេវារដ្ឋវិញតែងតែមានការយកជាទឹកតែទៅឲ្យគ្រូពេទ្យនេះកន្លងមក។ អ៊ីចឹងនៅពេលកម្មករយើងប្រើប្រាស់សេវាហ្នឹងទៅជាគាត់មិនសូវយកចិត្តទុកដាក់ហើយឥឡូវហ្នឹងកំពុងតែមានបញ្ហានៃការមិនសូវយកចិត្តទុកដាក់របស់គ្រូពេទ្យរហូតដល់មានការចោទប្រកាន់ថាមានការរើសអើងទៅលើប័ណ្ណសុខភាពរបបសន្តិសុខសង្គម ប.ស.ស ហ្នឹងផង។
អ៊ីចឹងបើយើងពិនិត្យមើលទៅវាអាចត្រូវដូចអ្វីដែលកម្មករនិយាយដោយសារតែកន្លងមកពេទ្យរដ្ឋមិនមានអ្នកធ្វើការមិនមានសេវាល្អទេ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលបេឡាជាតិដុះដាលគឺតម្រូវឲ្យមានកុងត្រាភាគច្រើនគឺមន្ទីរពេទ្យរដ្ឋ។ អ៊ីចឹងមន្ទីរពេទ្យក៏ចាប់ផ្តើមរៀបចំទទួលសេវារបស់ប្រជាពលរដ្ឋដែលពីមុនគ្រូពេទ្យធ្វើការតិចតួចតែឥឡូវគ្រូពេទ្យគាត់ធ្វើការច្រើន។
ដល់ពេលអ៊ីចឹងទៅវាអាចជារឿងថ្មីសម្រាប់ខាងនិយោជកដែរហើយក៏ខាងពេទ្យដែរដែលគាត់មានឥរិយាបថធ្លាប់ធ្វើមួយៗដល់ឥឡូវគាត់ធ្វើច្រើន ឬគាត់ធ្លាប់ព្យាបាលទទួលបានសេវា ឬក៏ព្យាបាលមិនសូវយកចិត្តទុកដាក់ ឬក៏គាត់ទៅព្យាបាលនៅកន្លែងឯកជនរបស់គាត់ឥឡូវដល់ពេលមានសេវានេះគ្រូពេទ្យចាប់ផ្តើមអនុវត្តហើយ។
ក្រុមកម្មករបាននិយាយថាសេវាថែទាំសុខភាពនេះបើពួកគេទៅមន្ទីរពេទ្យត្រូវអង្គុយរង់ចាំយូរតើលោកសង្កេតឃើញដូចក្រុមកម្មករនិយាយដែរទេ?
រឿងនេះជាការពិតហើយព្រោះកន្លងមកកម្មករគាត់មិនសូវប្រើប្រាស់សេវានេះទេពួកគាត់ទៅរកសេវាពេទ្យថ្លៃៗ ឬឈឺល្មមៗគាត់ទៅពេទ្យឯកជន ឬពេទ្យផ្សេងៗហើយណាមួយកម្មករមិនសូវជាមានលុយគាត់ខ្លាចអស់លុយច្រើន។
ឥឡូវគាត់ទៅពេទ្យដូចជាកាល់ម៉ែតអីហ្នឹងធ្វើឲ្យតាមមន្ទីរពេទ្យមួយចំនួនចាល់។ ដូចខ្ញុំបាននិយាយពីខាងដើមអ៊ីចឹងថាពេទ្យរដ្ឋភាគច្រើនមិនសូវជាមានអ្នកបម្រើសេវាកម្មល្អហើយបុគ្គលិកពេទ្យមួយចំនួនមិនសូវជាអ្នកសកម្មទេព្រោះមនុស្សអត់មានជំងឺទៅព្យាបាល។ ដល់ពេលឥឡូវមានកុងត្រាជាមួយមន្ទីរពេទ្យរដ្ឋអ៊ីចឹងខាងមន្ទីរពេទ្យនឹងត្រូវបង្កើនសេវាកម្មខ្លួនឯងដូច្នេះពេទ្យនឹងត្រូវផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថហើយពលរដ្ឋទៅច្រើនរឿងអីថាមិនជន់នោះ។
និយាយជារួមទៅក្រុមកម្មករនិយោជិតក្រោយពីមានការយកចិត្តទុកដាក់ពីរដ្ឋាភិបាលមកតើពួកគាត់មានការប្រែប្រួលអ្វីខ្លះដែរ?
បញ្ហានេះដូចជាមិនមានការប្រែប្រួលអីទេដូចជាបញ្ហាសុខភាពអីគឺមិនទាន់អនុវត្តទេអ៊ីចឹងវាមិនទាន់មានអីដែលថាប្រសើរទេ។ ចំពោះប្រាក់ឈ្នួលកន្លងមកមានការឡើងតែឡើងកម្រិតទាបខណៈទំនិញនៅទីផ្សារក៏ឡើងដែរដូច្នេះវាមិនទាន់ឃើញមានជាសញ្ញាវិជ្ជមានប៉ុន្មានទេ។ វាប្រសើរហើយតែស្ថិតនៅក្នុងកម្រិតទាប។
ចំពោះការទាស់ទែងគ្នារវាងកម្មករ និងនិយោជកហាក់ដូចជាមិនសូវកើតមានតើបញ្ហានេះយ៉ាងម៉េចដែរលោក?
ខ្ញុំទទួលស្គាល់ថាឥឡូវនេះមិនសូវមានកូដកម្មទេ ប៉ុន្តែមិនមែនមានន័យថា គ្មានជម្លោះទេគឺមានជម្លោះកាន់តែច្រើនជាងមុនទៀតហើយការរំលោភសិទ្ធិច្រើនជាងមុន។ ប៉ុន្តែយើងដឹងហើយថាច្បាប់ថ្មីកម្មករពិបាកនៅក្នុងការរកអ្នកតំណាងដើម្បីជួយដោះស្រាយ ឬក៏គាត់ពិបាកក្នុងការធ្វើកូដកម្ម។
ចំពោះរឿងនយោបាយថ្មីៗនេះកាន់តែដាក់បន្ទុកបន្ថែមទៀតអ៊ីចឹងខាងសហជីពខាងកម្មករហ្នឹងកំពុងបន្តរងនូវភាពអយុត្តិធម៌មួយចំនួនដែលយើងមិនហ៊ានធ្វើការតវ៉ា ឬក៏ទាមទារភ្លាមៗទេបានន័យថាមិនមែនថាស្ងាត់ហ្នឹងសន្តិភាពទេតែដោយសារមកពីឥទ្ធិពលនៃច្បាប់សហជីពថ្មី និងរឿងនយោបាយហ្នឹងធ្វើឲ្យកម្មករនៅស្ងៀមមួយកន្លែងសិនមិនហ៊ានតវ៉ា៕
