.jpg)
លោក សួន វិសាល ប្រធានគណៈមេធាវីនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាពេលផ្ដល់បទសម្ភាសថ្មីៗនេះ។ ផា លីណា
អស់ ២ សប្ដាហ៍មកហើយដែលភ្នំពេញ-ប៉ុស្ដិ៍បានផ្សព្វផ្សាយពីតួនាទីនៃគណៈមេធាវីនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាក្នុងការការពារក្ដី ពិសេសជួយជនក្រីក្រដោយមិនយកកម្រៃដោយមានការផ្ដល់កិច្ចសម្ភាសន៍ពីលោក សួន វិសាលប្រធានគណៈមេធាវីនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃនេះយើងសូមមិត្តអ្នកអានតាមដានវគ្គបញ្ចប់ទាក់ទងនឹងការបណ្ដុះបណ្ដាលដែលមានខ្លឹមសារដូចតទៅ៖
ចំពោះគ្រូបង្រៀនមេធាវី តើមានជនបរទេសចូលរួមបង្រៀនដែរឬទេ?
នៅក្នុងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិគឺ ទី ១ យើងជ្រើសរើសមេធាវីរបស់យើងដែលមានវ័យចំណាស់ និងមានបទពិសោធយូរក្នុងវិជ្ជាជីវៈ និងមានសញ្ញាបត្រខ្ពស់ គឺយើងឲ្យចូលរួមបង្រៀន។ ទី ២ គឺយើងឲ្យចៅក្រមមានជំនាញមួយចំនួនដែលប្រកបវិជ្ជាជីវៈមេធាវីទាក់ទងនឹងនីតិវិធីក៏ដូចបញ្ហាមួយចំនួនដែលចៅក្រមគាត់អាចសង្កេតមើលឃើញថា ពេលមេធាវីណាម្នាក់ទៅការពារក្តីចំពោះមុខតុលាការគាត់ [ចៅក្រម] ដឹងថា តើមេធាវីនោះចេះកម្រិតណា ឥរិយាបថកម្រិតណា។
អ៊ីចឹងយើងអញ្ជើញគាត់មកចូលបង្រៀនមួយចំនួនដែរ។ ទន្ទឹមនេះយើងក៏មានអញ្ជើញមេធាវីបរទេសដែលជាគ្រូបង្គោលកម្រិតអន្តរជាតិល្បីៗឲ្យមកជួយបង្រៀនដែរជាពិសេសមុខវិជ្ជាសំខាន់ៗដែលយើងមិនទាន់ចេះដល់។
ខ្ញុំសូមជម្រាបជូនថាទាក់ទងនឹងបច្ចេកទេសការពារក្តីគឺខ្ញុំបង្រៀនតែម្នាក់ឯងទេ អ៊ីចឹងសិស្សយើងច្រើន ហើយយើងខ្ញុំកាន់តែមមាញឹក អ៊ីចឹងខ្ញុំក៏អញ្ជើញមេធាវីបរទេសដែលមានជំនាញផ្នែកខាងហ្នឹងមកជួយបង្រៀន។
មួយទៀតគឺច្បាប់ពាណិជ្ជកម្មក៏យើងផ្តោតលើផងដែរ ព្រោះទីផ្សារសេរីគឺខាងពាណិជ្ជកម្មអាចមានលំហូរទៅវិញទៅមករវាងប្រទេសមួយទៅប្រទេសមួយគេធ្វើវិនិយោគទុនឆ្លងប្រទេសនោះគឺយើងត្រូវរៀនឲ្យដឹងពេលមានករណីនេះកើតឡើងគឺយើងយល់ពីបញ្ហាហ្នឹង។
ច្បាប់ពាណិជ្ជកម្មគឺយើងបានបញ្ចូលក្នុងកម្មវិធីសិក្សាហើយខ្ញុំរួមជាមួយសាស្ត្រាចារ្យមួយចំនួន យើងបានសរសេរសៀវភៅទាក់ទងនឹងច្បាប់ពាណិជ្ជកម្មទាក់ទងទម្រង់ច្បាប់គឺយើងសរសេរហើយយើងបង្រៀនសិស្សរបស់យើងឲ្យចេះកាន់តែច្រើន។
ចំពោះការបង្រៀនដល់មេធាវីនេះ តើប្រភពថវិកាបានមកពីណា?
ការបង្រៀននេះគឺយើងមានប្រភពថវិកាសំខាន់ៗ ទី ១ គឺគណៈមេធាវីយើងត្រូវសន្សំលុយមួយចំនួនទុកចំណាយផ្នែករដ្ឋបាលដោយចំណូលបានមកពីសមាជិកបង់រៀងរាល់ខែ បានន័យថាក្នុង ១ ខែ ១០ ដុល្លារ ប្រសិនបើយើងមាន ១ ពាន់នាក់គឺបានក្នុង ១ ឆ្នាំ ១២ ម៉ឺនដុល្លារ។ អ៊ីចឹងបើយើងមានគ្នា ១៣០០ នាក់បានន័យថាយើងសន្សំបានជិត ២០ ម៉ឺនដុល្លារដែរ អ៊ីចឹងយើងព្យាយាមកាត់បន្ថយចំណាយលើរដ្ឋបាលឲ្យបានទាបបំផុត។
យើងកាត់ក្នុងចំនួនណាមួយក្នុង ១ ខែគឺយើងអាចប្រតិបត្តិការថវិកាហ្នឹងសម្រាប់បង្រៀន។ ទី ២ សិស្សផ្ទាល់ នៅពេលគាត់ចូលប្រកបវិជ្ជាជីវៈមេធាវីតាមបទពិសោធរបស់គាត់គឺបង់ ២ ពាន់ដុល្លារសម្រាប់ជួយគណៈមេធាវីក្នុងការទ្រទ្រង់សកម្មភាពមួយចំនួន។
ចំពោះសិស្សរបស់យើងគឺគាត់បង់ ២ ពាន់ដុល្លារដែរដូច្នេះយើងបានប្រាក់នេះមួយចំនួនសម្រាប់ប្រតិបត្តិការ។ តាមពិតការបង់ប្រាក់ ២ ពាន់ដុល្លារនេះគឺមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ តែគណៈមេធាវីសន្សំពីប្រាក់វិភាគទានសម្រាប់ជួយឧបត្ថម្ភលើកិច្ចការមួយចំនួន។
ដោយសារគណៈមេធាវី មានមេធាវីសម្រាប់ជួយជនក្រីក្រ តើមកទល់បច្ចុប្បន្នមានការគាំទ្រពីសាធារណជនបែបណាដែរ? ហើយតើគណៈមេធាវីទទួលតែរឿងក្តីឧក្រិដ្ឋឬយ៉ាងណា?
តាមច្បាប់គឺយើងតម្រូវថារឿងឧក្រិដ្ឋចាំបាច់ត្រូវតែមានមេធាវី អ៊ីចឹងគណៈមេធាវីផ្តោតជាពិសេសលើរឿងឧក្រិដ្ឋជាអាទិភាព ហើយមកទល់ពេលនេះយើងនៅមិនទាន់បានផ្តល់សេវាការពារក្តីជូនជនក្រីក្រលើរឿងមជ្ឈិមទេ។ ព្រោះសូម្បីរឿងឧក្រិដ្ឋក៏យើងមិនទាន់បានបំពេញគ្រប់គ្រាន់ល្មមផង តែដល់រឿងមជ្ឈិមនោះគឺយើងពិបាកនឹងធ្វើ ហើយបើយើងធ្វើគឺយើងត្រូវការថវិកាច្រើន។
យើងខ្ញុំធ្លាប់ប្រតិបត្តិការការពារក្តីជូនជនក្រីក្រហ្នឹងគឺយើងគ្រប់គ្រងគម្រោងតាំងពីឆ្នាំ ១៩៩៤ តាំងពីមិនទាន់មានគណៈមេធាវីដែលទំហំនៃការការពារជនក្រីក្រនៅទូទាំងប្រទេស បើយើងធ្វើឲ្យបានពេញលេញអាចត្រូវការថវិកា ២ លានដុល្លារក្នុង ១ ឆ្នាំ ហើយមកទល់ពេលនេះយើងមានត្រឹម ២០ ម៉ឺនដុល្លារ ដូច្នេះជាផ្នែកមួយតូចណាស់។
ប៉ុន្តែអ្វីដែលយើងធ្វើបានដោយសារឆន្ទៈរបស់មេធាវីហើយខ្ញុំសូមកោតសរសើរ និងថ្លែងអំណរគុណដល់មេធាវីទាំងអស់ដែលចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងកិច្ចការពារក្តីជូនជនក្រីក្រនេះ។
ចំណុចដែលយើងធ្វើបន្ទាប់គឺជំរុញឲ្យមានមេធាវីនៅតាមបណ្តាខេត្តឲ្យបានច្រើនតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។
តើលោកបានជួបបញ្ហាបែបណាក្នុងការដឹកនាំគណៈមេធាវី ហើយទទួលបានលទ្ធផលយ៉ាងដូចម្តេចដែរ?
តាមធម្មតាការងារយើងចៀសមិនផុតទេពីបញ្ហាប្រឈម ប៉ុន្តែការប្រឈមទាំងអស់នោះគឺយើងអាចដោះស្រាយបាន។
ដូចខ្ញុំជម្រាបជូនអ៊ីចឹង បញ្ហាទី ១ ដែលខ្ញុំចូលកាន់គណៈមេធាវីគឺមិនទាន់មានប្រព័ន្ធការងារពេញលេញបានន័យថាការកត់បញ្ជី ការតាមដានអីវាពិបាក។
ឥឡូវនេះយើងបានធ្វើកំណែទម្រង់ ហើយយើងមានប្រព័ន្ធទិន្នន័យដែលងាយស្រួលគ្រប់គ្រង។ បញ្ហាទី ២ គឺការប្រឈមនឹងថវិកាដែលយើងមានតិច តែសកម្មភាពការងារច្រើន ប៉ុន្តែទោះបីយ៉ាងណាក៏ដោយនៅពេលយើងប្រើប្រាស់គំនិតច្នៃប្រឌិត គឺយើងអាចជម្នះបាន។ ទន្ទឹមនឹងនេះគឺយើងជម្នះបញ្ហាប្រឈមបាននាពេលកន្លងមកដោយសាររដ្ឋាភិបាលគាំទ្ររាល់សកម្មភាពរបស់យើងដែលពីមុនមន្ត្រីអនុវត្តច្បាប់មិនទាន់ស្គាល់ច្បាស់ពីតួនាទីមេធាវីទេ យើងបានជួបប្រទះក្នុងការអនុវត្តការងារមួយចំនួន។
ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីជួបបញ្ហាមកយើងបានប្រជុំជាមួយស្ថាប័នដឹកនាំក្នុងកម្រិតជាតិដូចជា ក្រសួងសំខាន់ៗមួយចំនួនគឺក្រសួងមហាផ្ទៃជាមួយសម្តេចក្រឡាហោម យើងបានស្នើសុំគោលការណ៍ណែនាំពីសម្តេចដើម្បីផ្តល់អនុសាសន៍ដល់យើងក្នុងការជំរុញឲ្យនគរបាលយុត្តិធម៌អនុវត្តច្បាប់ អ៊ីចឹងយើងទទួលបានដូចជាសិទ្ធិមេធាវីក្នុងការចូលជួបកូនក្តីក្នុងពន្ធនាគារដែលមិនមានបន្ទប់មេធាវី។
តែឥឡូវយើងធ្វើបន្ទប់មេធាវីខ្លួនយើងបានហើយមេធាវីអាចជួបកូនក្តីបានដោយយើងធ្វើនៅទូទាំងប្រទេសតាមពន្ធនាគារដើម្បីឲ្យមេធាវីយើងធ្វើការឲ្យបានសមរម្យក្នុងការជួបកូនក្តីដែលជាចំណុចសំខាន់។
ទាក់ទងនឹងចំណុចនេះខ្ញុំចង់សង្ខេបជូនផងដែរពីសមិទ្ធផលក្នុងរយៈពេល ២ ឆ្នាំកន្លងទៅគឺយើងធ្វើបានមួយចំនួនធំដោយជម្នះបានឧបសគ្គទាំងឡាយ។
ទី ១ គឺយើងបានធ្វើកំណែទម្រង់រដ្ឋបាលឲ្យមានលក្ខណៈទំនើបដែលអាចជួយបម្រើសេវាកម្មមេធាវីបានល្អប្រសើរ។
ទី ២ ទាក់ទងវិស័យអប់រំគឺយើងបានកែទម្រង់បង្កើនម៉ោងឲ្យសញ្ញាបត្រ និងបង្កើតកម្មវិធីអប់រំអ៊ីចឹងយើងធ្វើបាន។
ទី ៣ គឺយើងបានបង្កើនកិច្ចសហប្រតិបត្តិការជាមួយអន្តរជាតិដែលគេទទួលស្គាល់ហើយគេបានផ្តល់កិត្តិយសឲ្យយើងគឺយើងបានធ្វើជាប្រធានគណៈកម្មការច្បាប់ប្រចាំអាស៊ានដែលជាតំណាងប្រទេសយើងសម្រាប់ចរចាច្បាប់ក្នុង ១០ ប្រទេសហ្នឹង។
ចំពោះកម្រិតអន្តរជាតិគឺគណៈមេធាវីអន្តរជាតិក៏ដូចជាគណៈមេធាវីអាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិកផ្តល់កិត្តិយសឲ្យយើងធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះសម្រាប់រៀបចំមហាសន្និបាតប្រចាំឆ្នាំ និងមានកម្មវិធីផ្លាស់ប្តូរបទពិសោធទៅវិញទៅមកដែលជាការកែទម្រង់កម្រិតអន្តរជាតិ។
សមិទ្ធផលសំខាន់ដែលយើងធ្វើបានមួយកម្រិតទៀតនោះគឺមានការទទួលស្គាល់ និងសហការជាមួយគណៈមេធាវីរបស់យើងបានល្អពិសេសយើងបានសហការជាមួយក្រសួងមហាផ្ទៃហើយសម្ដេចនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បានគាំទ្រសកម្មភាពរបស់គណៈមេធាវីមួយចំនួន។
យើងបង្កើតឲ្យមានគណៈមេធាវីតាមបណ្តាខេត្តនីមួយៗដែលពីមុនមិនធ្លាប់មានតំណាងធ្វើការឲ្យបានលឿនបំផុតទាក់ទងសេវាកម្មជួយជនក្រីក្រ។ សមិទ្ធផលមួយទៀតគឺយើងបានបញ្ជូនមេធាវីទៅដល់ខេត្តដាច់ស្រយាលដែលពីមុនមិនធ្លាប់មានតែឥឡូវមានមេធាវីហើយ៕
