វេលាម៉ោង ១ រសៀលនាថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ខណៈសិស្សកំពុងត្រៀមចូលរៀន អ្នកស្រី Nagaya Keiko ដែលជាគ្រូបង្រៀនតន្ត្រីជនជាតិជប៉ុនកំពុងឈរនៅជិតក្តារខៀនជាមួយនឹងឧបករណ៍ និងសម្ភារបង្រៀនតន្ត្រី ដើម្បីត្រៀមបង្រៀនកូនសិស្សរបស់គាត់។
យោងតាមទីភ្នាក់ងារសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិជប៉ុន (Jica) អត្រាចុះឈ្មោះចូលរៀនរបស់កុមារតូចអាយុពី ៣ ដល់ ៥ ឆ្នាំនៅកម្ពុជាគឺនៅមានកម្រិតទាបនៅឡើយ ពោលគឺកុមារអាយុ ៣ ឆ្នាំដែលបានចុះឈ្មោះចូលរៀនមាន ១៦,៦ ភាគរយកុមារអាយុ ៤ ឆ្នាំមាន ២៩,១ ភាគរយ និងកុមារអាយុ ៥ ឆ្នាំមានត្រឹមត្រែ ៦១,៤ ភាគរយប៉ុណ្ណោះ។
អង្គការ Jica កំពុងគាំទ្រគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ធនធានមនុស្សក្រោមផែនការយុទ្ធសាស្ត្រវិស័យអប់រំ ២០១៩-២០២៣ របស់ក្រសួងអប់រំ ដើម្បីលើកកម្ពស់សមត្ថភាពគ្រូបង្រៀន និងលទ្ធផលនៃការសិក្សារបស់សិស្ស។
អង្គការ Jica បានកសាងវិទ្យាស្ថានគរុកោសល្យសាកល្បងចំនួន ២ គឺ ១ ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ និង ១ ទៀតនៅក្នុងក្រុងបាត់ដំបង ដែលជាផ្នែកមួយនៃគម្រោងសហប្រតិបត្តិការបច្ចេកទេសរយៈពេល ៦ ឆ្នាំរបស់ខ្លួនអនុវត្តរូបមន្ត «១២+៤» ដើម្បីធានាថាគ្រូបង្រៀនមានមូលដ្ឋានគ្រឹះរឹងមាំរយៈពេល ៤ ឆ្នាំក្រោយបញ្ចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ។
បច្ចុប្បន្នគ្រូបង្រៀននៃកម្មវិធីអ្នកស្ម័គ្រចិត្តសហប្រតិបត្តិការក្រៅប្រទេសជប៉ុន (JOCV) ចំនួន ១៨ នាក់កំពុងស្ថិតនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាជួយឲ្យការចូលរៀនរបស់កុមារតូចនៅកម្ពុជាកាន់តែប្រសើរ។
អ្នកគ្រូ Nagaya អាយុ ៣០ ឆ្នាំមានដើមកំណើតមកពីទីក្រុង Nagoya នៃខេត្ត Aichi ប្រទេសជប៉ុនបានមកដល់ប្រទេសកម្ពុជាកាលពី ៨ ខែមុន បន្ទាប់ពីអ្នកគ្រូចូលរួមក្នុងកម្មវិធី JOCV។
អ្នកគ្រូបានចំណាយពេល ៧០ ថ្ងៃដើម្បីរៀនអានភាសាខ្មែរនៅប្រទេសជប៉ុនមុនពេលធ្វើដំណើរមកក្រុងបាត់ដំបងដើម្បីបង្រៀននៅសាលាបឋមសិក្សាអនុវត្តដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅក្នុងវិទ្យាស្ថានគរុកោសល្យខេត្ត។
អ្នកគ្រូ Nagaya ជិះកង់ក្នុងចម្ងាយផ្លូវប្រហែល ៤ គីឡូម៉ែត្រដើម្បីមកបង្រៀនជារៀងរាល់ថ្ងៃហើយពេលល្ងាចគាត់ចំណាយពេលរៀននិយាយភាសាខ្មែរនៅវត្តក្បែរនោះ។
អ្នកគ្រូ Nagaya ប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍តាមរយៈអ្នកបកប្រែថា គាត់មកកាន់ប្រទេសកម្ពុជាពីព្រោះគាត់បានដឹងអំពីប្រវត្តិដ៏ឈឺចាប់របស់កម្ពុជា ហើយគាត់ចង់ជួយប្រទេសនេះ»។
«វាពិតជាលំបាកណាស់ក្នុងការធ្វើឲ្យក្មេងៗសប្បាយចិត្តក្នុងពេលដែលអ្នកមានអារម្មណ៍សោកសៅ។ ខ្ញុំចូលចិត្តប្រជាជនកម្ពុជា ពួកគេមានចិត្តល្អ ដូច្នេះខ្ញុំពិតជាស្រឡាញ់ទីនេះណាស់»។
អតីតនិស្សិតសាកលវិទ្យាល័យ Aichi University of Education រូបនេះបន្តថា៖ «ប្រទេសកម្ពុជាកំពុងជួបការលំបាក ពីព្រោះមានសាលារៀនគ្រប់គ្រាន់ហើយ ប៉ុន្តែនៅខ្វះគ្រូបង្រៀនថ្នាក់បឋមសិក្សា»។
អ្នកគ្រូ Nagaya បង្រៀនសិស្សចំនួន ៣៦១ នាក់ចាប់ពីថ្នាក់ទី ១ រហូតដល់ថ្នាក់ទី ៦ ហើយគាត់ បង្រៀនមុខវិជ្ជាគណិតវិទ្យា និងវិទ្យាសាស្ត្រទៅថ្នាក់ខ្ពស់ជាងនេះ។
អ្នកគ្រូឲ្យដឹងថា គាត់បានដាក់ពាក្យចូលរួមកម្មវិធី JOCV ខណៈគាត់កំពុងបង្រៀនតន្ត្រីនៅសាលាបឋមសិក្សាមួយនៅឯស្រុកកំណើតរបស់គាត់។
នៅពេលសួរថា តើសិស្សកម្ពុជាខុសគ្នាយ៉ាងណាពីអតីតសិស្សរបស់គាត់នៅសាលាបឋមសិក្សា Narawa Elementary School អ្នកគ្រូ Nagaya ឆ្លើយទាំងយកក្រមាទប់សំណើចថា៖ «សិស្សជប៉ុនគឺខុសពីសិស្សនៅកម្ពុជា។ សិស្សទាំងអស់នៅពេលពួកគេឮសំឡេងជួងគេត្រូវ ទៅអង្គុយទៅក្នុងថ្នាក់ ហើយនៅពេលគ្រួបង្រៀនកូនសិស្សស្តាប់។ ប៉ុន្តែនៅកម្ពុជាកូនសិស្សតូចៗចូលចិត្តលេងច្រើន»។
អ្នកគ្រូ Nagaya លើកឡើងថាកូនសិស្សនៅទីនេះមិនមានសម្ភារប្រណីតៗដូចនៅសាលាប្រទេសជប៉ុនទេ ប៉ុន្តែអ្នកគ្រូតន្ត្រីរូបនេះនៅតែមានសុទិដ្ឋិនិយមថា ក្មេងៗទាំងនេះនឹងមានអនាគតភ្លឺស្វាងនៅពេលអនាគត។
លោកស្រី ទេព វណ្ឌី នាយិការងនៃវិទ្យាស្ថានគរុកោសល្យបាត់ដំបង (BTEC) ថ្លែងថា លោកស្រីពិតជាសូមកោតសរសើរការលះបង់របស់អ្នកគ្រូ Nagaya ចំពោះសាលារៀន និងកូនសិស្សរបស់គាត់។
លោកស្រីបានសង្កត់ធ្ងន់ថា វាពិតជាមានតម្លៃណាស់ដែលមានគ្រូបង្រៀនប្រកបដោយការលះបង់ និងសមត្ថភាពនៅវិទ្យាស្ថាននេះ សង្ឃឹមថាលោកគ្រូអ្នកគ្រូផ្សេងនឹងយកគំរូតាម។
លោកស្រីបានបន្ថែមថា ការលះបង់របស់គាត់គឺបង្ហាញពីការងារដែលរដ្ឋាភិបាលជប៉ុនកំពុងធ្វើនៅក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា។
លោកស្រី ទេព វណ្ឌី ថ្លែងថា៖ «រហូតមកដល់ពេលនេះវិទ្យាស្ថាន BTEC បានបណ្តុះបណ្តាលគ្រូបាន ២ ជំនាន់ហើយ ដោយប្រើប្រាស់រូបមន្ត ១២+៤ ហើយវាមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់គរុសិស្សដែលទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាលល្អបំផុតពីគ្រូដែលមានសមត្ថភាពដើម្បីបង្កើនសមត្ថភាពធនធានមនុស្សនៅកម្ពុជា និងបង្កើនការចុះឈ្មោះចូលរៀនរបស់សិស្ស»៕