ភ្នំពេញៈ កម្មករនិយោជិតដែលបម្រើការនៅក្នុងវិស័យទេសចរណ៍និងសេវាកម្មនិងក្នុងវិស័យកសិកម្ម និងតំណាងសហព័ន្ធសហជីពប្រមាណជាង ១០០ នាក់ បានប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅលើផ្លូវសហព័ន្ធរុស្ស៊ី មុខក្រសួងការងារកាលពីម្សិលមិញដើម្បីស្នើសុំឲ្យមានការកំណត់ប្រាក់ខែគោលនិងលក្ខខណ្ឌការងារមួយចំនួនឲ្យមានភាពប្រសើរឡើងដូចនៅក្នុងវិស័យរោងចក្រកាត់ដេរ ដែលនេះជាការទាមទារលើកទី១ ពីវិស័យទាំង ២ នេះ។
នៅក្នុងសំណើដោយឡែកពីគ្នារបស់សហព័ន្ធសហជីពដែលតំណាងឲ្យកម្មករនិយោជិតនៅក្នុងវិស័យទាំង ២ នេះដែលដាក់ជូនដល់ក្រសួងការងារដោយស្នើឲ្យក្រសួងកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលគោលឲ្យបាន ៣០០ ដុល្លារក្នុង ១ ខែ និងកែប្រែលក្ខខណ្ឌការងារមួយចំនួន ដើម្បីធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវជីវភាពរបស់ពួកគេ ព្រមទាំងកំណត់ប្រាក់ធានានុគ្រោះឲ្យបាន ១០ ភាគរយ។
អ្នកស្រី ហោ មុនី ជាកម្មករនិយោជិតម្នាក់នៅក្នុងសណ្ឋាគារមួយនៅក្នុងខេត្តសៀមរាបដោយសុំលាក់ឈ្មោះសណ្ឋាគារ ដែលបានចូលរួមនៅក្នុងការទាមទារនោះបានឲ្យដឹងថា ក្រុមកម្មករចង់ឲ្យក្រសួងកំណត់លក្ខខណ្ឌការងារសម្រាប់កម្មករក្នុងវិស័យទេសចរណ៍ដែលបច្ចុប្បន្ន មិនទាន់មានច្បាប់ធានាសម្រាប់កម្មករនយោជិតនៅក្នុងវិស័យនេះទេ ហើយប្រាក់ឈ្មួល និងអត្ថប្រយោជន៍ផ្សេងៗដែលទទួលបាន គឺតិចតួចបំផុត ដោយអាស្រ័យទៅលើការកំណត់របស់ថៅកែ។
អ្នកស្រី មុនី បានថ្លែងថា៖ «ព្រោះនៅពេលអត់មានច្បាប់ច្បាស់លាស់មួយ ខាងក្រុមថៅកែ ចង់ធ្វើអីស្រេចតែចិត្តរបស់ពួកគាត់ ទាក់ទងនឹងប្រាក់ខែគោល ម៉ោងសម្រាក ឬក៏ម៉ោងធ្វើការ ហើយកន្លែងខ្លះ រហូតដល់អត់មានអាហារសម្រាប់ញ៉ាំដែលវាពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងច្រើនទៀត ជាពិសេសរឿងប្រាក់ខែគោល ដែលពួកយើងរួមគ្នានៅថ្ងៃនេះ ដើម្បីយកញត្តិមកដាក់ ហើយបើមានច្បាប់ជាក់លាក់ នោះខាងថៅកែ នឹងមិនអាចកេងប្រវ័ញ្ចកម្លាំងពលកម្មពួកយើងបានទៀតទេ»។
លោក សេង សុខឃឿន ជាកម្មករនិយោជិតម្នាក់ទៀតនៅក្នុងវិស័យកសិកម្ម បានអះអាងថា ជាទូទៅ ការងារក្នុងវិស័យកសិកម្ម គឺជាការងារដែលប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ ប៉ុន្តែសម្រាប់លក្ខខណ្ឌការងារ និងប្រាក់ឈ្នួលនៅក្នុងវិស័យនេះគឺតិចតួចបំផុត ដែលមិនសមល្មមធ្វើឲ្យជីវភាពគ្រួសារល្អប្រសើរនោះទេ។
លោក សុខឃឿន ថ្លែងថា៖ «ការងារប្រាក់កម្រៃតិចហើយ ចំណែកឯលក្ខខណ្ឌការងារ ក៏មិនទៀងទាត់ទៀត គឺថៅកែចង់បញ្ឈប់ពេលណា គឺស្រេចតែចិត្ត ហើយកិច្ចសន្យាដែលមានជាមួយ នឹងក្រុមហ៊ុន ក៏ប្រឈមនឹងធ្វើឲ្យពួកយើងរងគ្រោះទៅទៀត ព្រោះថៅកែចង់បញ្ចប់នៅពេលណាក៏បាន ព្រោះគ្មានកិច្ចសន្យាជាក់លាក់»។
លោកថ្លែងបន្តថា៖ «យើងមានការលំបាកខ្លាំងណាស់ ព្រោះពួកយើងនៅក្នុងព្រៃ ហើយត្រូវក្រោកពីយប់ ហើយបញ្ហាសុខភាពរបស់ពួកយើងផ្សេងៗគ្នា ចំណែកប្រាក់ខែគោលទទួលបានតិច ដូច្នេះពិបាកក្នុងការហូបចុក ព្រោះម្ហូបថ្លៃទៀត។ ក្នុងវិស័យកសិកម្មហ្នឹង ថៅកែគាត់ចំណេញច្រើន តែឲ្យប្រាក់ខែកម្មករតិច»។
លោក ម៉ម រិទ្ធី ប្រធានសហព័ន្ធសហជីព សហជីព សកម្មជន និងកម្មករនិយោជិតក្នុងវិស័យទេសចរណ៍ និងសេវាកម្មកម្ពុជា (CTSWF) បានថ្លែងក្រោយពីដាក់ញត្តិជូនក្រសួងថា ដល់ពេលហើយ ដែលរដ្ឋាភិបាល ជាពិសេសក្រសួងការងារ គិតគូរដល់កម្មករក្នុងវិស័យផ្សេងទៀត ក្រៅពីវិស័យកាត់ដេរ និងផលិតស្បែកជើង ព្រោះថាគ្រប់វិស័យទាំងអស់សុទ្ធតែបានចូលរួមជួយជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ចជាតិ។ ដូច្នេះរំពឹងថា ក្រសួង នឹងអាចពិចារណា លើសំណើកម្មករទាំង ២ វិស័យនេះ ដើម្បីពួកគេអាចទទួលបានលក្ខខណ្ឌការងារ និងការគិតគូរពីរដ្ឋាភិបាល។
លោក រិទ្ធី ថ្លែងថា៖ «ស្នើឲ្យក្រសួងកំណត់ក្នុងឆ្នាំ ២០១៩ នេះ ហើយយើងនឹងតាមដានការងារបន្តទៀត យ៉ាងយូរខែ ៩ បើអត់មានការកំណត់ទេ យើងនឹងមានយុទ្ធនាការតស៊ូមតិផ្សេងទៀត ដើម្បីតាមដានការងារនេះ ឲ្យមានការកំណត់ប្រាក់ខែ និងអត្ថប្រយោជន៍ផ្សេង »។
លោក ហេង សួរ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ បណ្តុះបណ្តាល វិជ្ជាជីវៈ បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ពីម្សិលមិញថា ក្រសួងនឹងពិនិត្យលើការស្នើសុំនេះ ដោយនឹងបង្កើតក្រុមជំនាញ ដើម្បីសិក្សាជុំវិញវិស័យទាំងនេះ ហើយបើសិនជាមានលទ្ធភាពនោះ ក្រសួងនឹងពិចារណាលើសំណើទាំងនេះ។
លោក សួរ ថ្លែងថា៖ «ជាការពិតក្រសួងបានទទួលញត្តិពីបងប្អូន ហើយក្រសួងនឹងបញ្ចូលទៅស្ថាប័នអង្គភាពពាក់ព័ន្ធ ជំនាញ ដើម្បីសិក្សា ហើយនឹងស្នើសុំជំនួយបច្ចេកទេសពីដៃគូពាក់ព័ន្ធ ដើម្បីពិចារណាទៅលើការសិក្សាមួយ ហើយក្នុងករណីដែលយើងមានលទ្ធភាព យើងនឹងធ្វើការពិភាក្សាជាមួយដៃគូពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀតនៅក្នុងយុទ្ធនាការគណៈកម្មការប្រឹក្សាការងារដើម្បីពិនិត្យលើសំណើទាំងអស់នោះ»។
លោក ហេង សួរ បានអះអាងថា គ្រប់កម្មករនិយោជិតទាំងអស់ គឺត្រូវគ្រប់គ្រងដោយច្បាប់ស្តីពីការងារ និងច្បាប់ស្តីពីរបបសន្តិសុខសង្គម ប៉ុន្តែលក្ខខណ្ឌនៅក្នុងវិស័យកសិកម្ម និងផ្នែកសេវាកម្មនៅជំពូកដោយឡែកនៃច្បាប់ស្តីពីការងារ រួមទាំងក្នុងវិស័យកសិកម្ម។
លោក សួរ ថ្លែងថា៖ «ជារួម កម្មករនិយោជិតមានសិទ្ធិសេរីភាពក្នុងការលើកសំណើនានា ដែលសំណើខ្លះអាចមាននៅក្នុងច្បាប់ ឬលិខិតបទដ្ឋានរួចហើយ ដែល កម្មករអាចមិនទាន់បានជ្រាប រីឯសំណើខ្លះគឺថ្មី ដែលទាមទារឱ្យមានការសិក្សាស៊ីជម្រៅជាមួយភាគីពាក់ព័ន្ធនៃយន្តការត្រីភាគី ក៏ដូចជាជំនួយបច្ចេកទេសពីដៃគូរបស់យើង»។
បើតាមតំណាងសហជីពក្នុងវិស័យទាំងទេសចរណ៍ សេវា និងកសិកម្ម បានអះអាងថា ចំពោះវិស័យទេសចរណ៍ គឺមានកម្មករទូទាំងប្រទេស ៦០ ម៉ឺននាក់ ចំណែកក្នុងវិស័យកសិកម្ម គឺមានកម្មករ ស្ទើរពាក់កណ្តាល នៃកម្មករដែលមានក្នុងប្រទេសសរុប។ ខណៈសហជីព អះអាងថា ក្នុង ១ ខែៗ កម្មករទាំងនេះ ទទួលបានប្រាក់ខែគោលរបស់គេចន្លោះត្រឹមតែ ៨០ ដុល្ហារទៅ ១៣០ ដុល្លារតែប៉ុណ្ណោះ ដោយវាមិនអាចជួយឲ្យកម្មករក្នុងវិស័យទាំងនេះទទួលបានជីវភាពល្អប្រសើរបានទេ ស្របពេលទំនិញនៅលើទីផ្សារ មានការឡើងថ្លៃ៕