ភ្នំពេញៈ ការសិក្សាថ្មីមួយបានបង្ហាញថា កម្ពុជាបានខាតបង់ថវិកាជាតិក្នុង ១ ឆ្នាំ ប្រមាណជា ៦៦៣ លានដុល្លារអាមេរិក ឬស្មើ ៣ ភាគរយ នៃផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប (GDP) ដែលបណ្ដាលមកពីថ្នាំជក់ ស្របពេលដែលពលរដ្ឋកម្ពុជា ១៥ ០០០ នាក់ បានស្លាប់ជារៀងរាល់ឆ្នាំដោយសារជំងឺទាក់ទងនឹងថ្នាំជក់ហើយភាគច្រើននៃពួកគេគឺជាយុវជន និងពលរដ្ឋក្រីក្រ។
របាយការណ៍ថ្មីអំពីផលប៉ះពាល់នៃថ្នាំជក់លើផ្នែកសុខភាព និងសេដ្ឋកិច្ចនៅកម្ពុជាត្រូវបានសិក្សាដោយក្រុមការងារអន្តរជាតិដឹកនាំដោយកម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍សហប្រជាជាតិនៅកម្ពុជា (UNDP) អង្គការសុខភាពពិភពលោក (WHO) និង RTI International ហើយត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយកាលពីម្សិលមិញ បន្ទាប់ពីបានចំណាយពេលសិក្សាអស់ ១២ ខែកន្លងមក។
ការរកឃើញនេះ បានបង្ហាញថា ការខាតបង់របស់កម្ពុជា មានអត្រាខ្ពស់ទ្វេដង បើប្រៀបធៀបជាមួយនឹងប្រទេសដទៃ ដែលតម្រូវឲ្យមានវិធានការចាំបាច់មួយចំនួនបន្ថែមទៀតពីលើវិធានការដែលមានស្រាប់ទោះជាបច្ចុប្បន្នអត្រាអ្នកជក់បារីនៅកម្ពុជាមានការធ្លាក់ចុះក៏ដោយ។
តាមរយៈការសិក្សានេះបញ្ជាក់ថា៖ «ថ្នាំជក់ នៅតែជាកត្តាហានិភ័យចម្បង ដែលប៉ះពាល់ដល់សុខភាព សេដ្ឋកិច្ច និងសង្គមដែលបណ្តាលឲ្យប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាប្រមាណ ២៩០ នាក់ ក្នុង ១ សប្តាហ៍បានបាត់បង់ជីវិត ដោយសារជំងឺបណ្តាលមកពីថ្នាំជក់ ហើយភាគច្រើននៃពួកគេគឺក្នុងចំណោមពលរដ្ឋកម្ពុជាដែលមានប្រាក់ចំណូលទាបបំផុត»។
លោក RodrigoSantos មន្ត្រីបច្ចេកទេសនៃអង្គការ WHO Framework convention on tobacco control បាននិយាយក្រោយបញ្ចប់ការបង្ហាញរបាយការណ៍ថា ការខាតបង់ទាំងនេះ បូករួមទាំងការចំណាយលើការថែទាំសុខភាពនិងការបាត់បង់ផលិតភាព «លាក់មុខ» ដោយសារការស្លាប់មុនអាយុ ពិការភាព និងការសម្រាកក្នុងពេលធ្វើការដើម្បីជក់បារី។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «ការសិក្សានេះគឺជាលើកទី១ របស់កម្ពុជាដែលយើងអាចប្រៀបធៀបជាមួយនឹងការសិក្សារបស់ប្រទេសដទៃទៀតដែលបានសិក្សាដូចគ្នាដោយបង្ហាញថាមធ្យមភាគថ្នាក់សកលនៅតាមប្រទេសផ្សេងៗគឺបានចំណាយការខាតបង់ដោយសារការប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់ហ្នឹង តែ ១,៨ ភាគរយ ខណៈកម្ពុជាបានចំណាយដល់ ៣ ភាគរយ នៃ GDP សរុប។ បានន័យថា ការខាតរបស់កម្ពុជាហ្នឹង គឺកើនឡើងទ្វេដង ហើយច្រើនជាងប្រទេសផ្សេងៗទៀត»។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លោក Rodrigo បាននិយាយថា កម្ពុជាបានអនុវត្តនូវវិធានការល្អៗមួយចំនួនរួចមកហើយតាមរយៈការអនុម័តច្បាប់ និងវិធានមួយចំនួនដែលធ្វើឲ្យការប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់នៅក្នុងប្រទេសនេះ មានការធ្លាក់ចុះ ដូច្នេះវិធានការបន្ទាប់គឺការអនុវត្តច្បាប់ដែលមានស្រាប់ ជាពិសេសគឺការដំឡើងពន្ធលើផលិតផលថ្នាំជក់ គឺជាកត្តាចាំបាច់ដែលគេទទួលស្គាល់ថាវាជាវិធានការដែលអាចចូលរួមកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់ទូទាំងសកលលោក ក៏ដូចជានៅកម្ពុជា។
តាមការសិក្សាអង្កេតស្រាវជ្រាវនៅទូទាំងប្រទេសរៀងរាល់ ៥ ឆ្នាំម្តង ស្តីពីការប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់ក្នុងចំណោមមនុស្សពេញវ័យដោយវិទ្យាស្ថានជាតិស្ថិតិនៃក្រសួងផែនការបានបង្ហាញថា ប្រេវ៉ាឡង់នៃការប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់ក្នុងចំណោមមនុស្សពេញវ័យអាយុចាប់ពី ១៨ ឆ្នាំឡើងទៅ បានថយចុះក្នុងរយៈពេល ១០ ឆ្នាំចុងក្រោយ នេះគឺចុះ ១៣,៦៨ ភាគរយ ពោលគឺពី ៤៨,៩៨ ភាគរយ មកនៅត្រឹម ៣៥,៣ ភាគរយ ចំពោះបុរស និងថយចុះ ៨,៩៣ ភាគរយ ចំពោះស្ត្រី ពោលពី ២០,៥៣ ភាគរយ មកនៅត្រឹម ១១,៦ ភាគរយ។
លោក អឿន បូរ៉ារ័ត្នន៍ រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងសុខាភិបាលបានថ្លែងថា កម្ពុជានឹងសិក្សាជាមួយការរកឃើញនេះ ហើយជឿជាក់ថា លទ្ធផលនេះនឹងកសាងការគាំទ្រពីស្ថាប័នរដ្ឋដើម្បីបង្កើនការអនុវត្តបន្ថែមទៀតក្នុងការត្រួតពិនិត្យថ្នាំជក់ នៅកម្ពុជាខណៈលោកអះអាងថា កន្លងមកកម្ពុជាបានសម្រេចការងារជាច្រើនក្នុងការទប់ស្កាត់ពីផលប៉ះពាល់នៃផលិតផលថ្នាំជក់នេះ។
លោកបញ្ជាក់ថា៖ «ទន្ទឹមនឹងនេះយើងក៏នៅមានបញ្ហាប្រឈមមួយចំនួនដែលទាក់ទងនឹងការងារត្រួតពិនិត្យថ្នាំជក់ ដូចជាការអនុវត្តច្បាប់មិនទាន់បានពេញលេញ ពន្ធផលិតផលថ្នាំជក់នៅទាប ខ្វះការចូលរួមពីភាគីពាក់ព័ន្ធ និងសាធារណជនជាដើម។ ដូច្នេះយើងទាំងអស់គ្នានឹងខិតខំប្រឹងប្រែងបន្ថែមទៀតដើម្បីជំរុញការងារថ្នាំជក់ឲ្យកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព»។
បើតាមលោក Rodrigo ការប្រើប្រាស់ថ្នាំជក់ ត្រូវបានទទួលស្គាល់ពីកត្តាហានិភ័យបង្កឲ្យមានជំងឺមិនឆ្លងចំនួន ៤ មានដូចជា ជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង ជំងឺមហារីក (មាត់ស្បូន ថ្លើម សួត សុដន់ ក្រពះ) ជំងឺផ្លូវដង្ហើម និងជំងឺទឹកនោមផ្អែម ដែលលោករំពឹងថា នៅពេលកម្ពុជាអាចអនុវត្តវិធានការត្រួតពិនិត្យថ្នាំជក់បានពេញលេញនោះពលរដ្ឋប្រមាណ ៥៧ ០០០ នាក់ នៅក្នុងប្រទេសនេះនឹងត្រូវបានជួយសង្គ្រោះ ហើយថវិកាប្រមាណ ៧,៩ ពាន់ពាន់លានរៀល នឹងត្រូវបានបញ្ចៀសការខាតបង់ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចក្នុងរយៈពេល ១៥ ឆ្នាំខាងមុខ៕