The Phnom Penh Post Search

Search form

Logo of Phnom Penh Post newspaper Phnom Penh Post - ការ​អនុញ្ញាត​​ឲ្យ​​លេង​ភ្នាល់​បាញ់ ​រ៉ុកែ្កត​​ ធ្វើឲ្យ​ពលរដ្ឋ​ភ័យ

ការ​អនុញ្ញាត​​ឲ្យ​​លេង​ភ្នាល់​បាញ់ ​រ៉ុកែ្កត​​ ធ្វើឲ្យ​ពលរដ្ឋ​ភ័យ

គ្រាប់​រ៉ុក្កែត​ត្រូវ​បាន​គេ​បាញ់​ឡើង​ទៅ​លើ​ចេញ​ពី​ទីតាំង​ដី​របស់​ក្រុមហ៊ុន​។
គ្រាប់​រ៉ុក្កែត​ត្រូវ​បាន​គេ​បាញ់​ឡើង​ទៅ​លើ​ចេញ​ពី​ទីតាំង​ដី​របស់​ក្រុមហ៊ុន​។ ហេង ជីវ័ន

ការ​អនុញ្ញាត​​ឲ្យ​​លេង​ភ្នាល់​បាញ់ ​រ៉ុកែ្កត​​ ធ្វើឲ្យ​ពលរដ្ឋ​ភ័យ

ឧត្តរមានជ័យៈ «​ប្រាំ...បួន..​.​បី ... ពីរ ... មួយ!» ជា​ការ​បន្លឺ​ចេញ​ពី​​ឧបករណ៍​ឧគ្ឃោសនស័ព្ទ​។ ប៉ុន្មាន​នាទី​ក្រោយ​មក​រ៉ុក្កែត​បាន​បាញ់​ចេញ​ហោះ​ឡើង​ទៅ​លើ​មេឃ​យ៉ាង​ឆាប់​រហ័ស។

អ្នក​លេង​ល្បែង​ជនជាតិ​ថៃ​រាប់​រយ​នាក់​នាំ​គ្នា​សម្លឹង​មើល​រ៉ុក្កែត​ដែល​​​​​​បាញ់​ឡើង​លើ​មេឃ​ហើយ​ទី​បំផុត​បាន​ក្លាយ​ជា​ចំណុច​ខ្មៅ​តូច​មួយ​បន្សល់​ទុក​នូវ​ផ្សែង​ស​ក្រាស់​។ ម្នាក់ៗ​បាន​ភ្នាល់​ប្រាក់​ជាច្រើន​ថា ​តើ​រ៉ុក្កែត​នោះ​នៅ​លើ​មេឃ​យូរ​ប៉ុន​ណា និង​បាន​ខ្ពស់​ប៉ុន​ណា?

រ៉ុកែ្កត​ ដែល​អាច​ហោះ​ឡើង​លើ​ដល់ ២ គីឡូម៉ែត្រ​អាច​ធ្វើឲ្យ​អ្នក​លេង​ល្បែង​សប្បាយ​ចិត្ត​ប៉ុន្តែ​រ៉ុកែ្កត​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​រស់នៅ​ខាង​ក្រោម​មាន​ការ​ភិតភ័យ​។ ផ្ទះ និង​វាលស្រែ​បាន​រង​ការ​បំផ្លិច​បំផ្លាញ​ដោយ​គ្រាប់​រ៉ុកែ្កត​រៀងរាល់​សប្តាហ៍។ ទោះ​បី​ជា​អ្នក​ភូមិ​មាន​ក្តី​បារម្ភ និង​មាន​ការ​បង្ក្រាប​នៅ​ថៃ​ក៏​ដោយ​ក៏​ប៉ុន្តែ​ប្រតិបតិ្តការ​នេះ​ស្រប​ច្បាប់​ទាំង​ស្រុង​នៅ​កម្ពុជា​។

ប្រតិបតិ្តករ​បាន​ទទួល​អាជ្ញាប័ណ្ណ​ពី​ក្រសួង​មហាផ្ទៃ​ដែល​​ចុះ​ហត្ថលេខា​ដោយ​មន្រ្តី​នគរបាល​ជាន់​ខ្ពស់​បើ​ ទោះបី​ជា​​អ្នក​ស្រុក​ចោទ​ថា ​អាជ្ញាធរ​យក​ប្រាក់​ពី​គម្រោង​នេះ​មក​ដាក់​ហោ​ប៉ៅ​របស់​ខ្លួន​​ក៏ដោយ​។​ ប៉ុន្តែ ក្នុង​តំបន់​ដាច់​ស្រយាល​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​ដែល​​​​​ជា​ទី​ក្រីក្រ​បំផុត​ គឺជា​អតីត​បន្ទាយ​​អន្លង់វែង​របស់​ខ្មែរ​ក្រហម​អាជ្ញាធរ​មិន​អើពើ​ចំពោះ​ពាក្យ​បណ្តឹង​ទេ​ហើយ​​គ្រាប់​រ៉ុក្កែត​បាន​បន្ត​ធ្លាក់​ចុះ​​មក​លើ​ផ្ទះ​ និង​វាលស្រែ​។

ការ​បាញ់​គ្រាប់​រ៉ុកែ្កត​គឺជា​ប្រពៃណី​យូរ​មក​ហើយ​នៅ​ថៃ។ ក្នុង​អំឡុង​ពិធី​បាញ់​គ្រាប់​រ៉ុក្កែត​ប្រចាំ​ឆ្នាំ​នៅ​ខែ​ឧសភា និង​មិថុនា​ គ្រាប់​រ៉ុក្កែត​ដែល​ធ្វើ​នៅ​តាម​ផ្ទះ​បាន​បាញ់​នៅ​ទូទាំង​​​នៃ​តំបន់​ឦសាន​នៅក្នុង​ប្រទេស​ថៃ​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​ពិធី​បុណ្យ​តាម​បែប​ព្រះពុទ្ធសាសនា​ដែល​​​​​​ជា​សញ្ញា​បង្ហាញ​ពី​ការ​ចាប់​ផ្តើម​នៃ​រដូវវស្សា។ ប៉ុន្តែ​ការ​លេង​ល្បែង​នៅ​ថៃ​គឺ​ខុស​ច្បាប់​ហើយ​បើ​ទោះបី​ជា​ការ​​ភ្នាល់​លើ​​ការ​បាញ់​គ្រាប់​រ៉ុកែ្កត​មាន​ជា​ទូទៅ​ក៏ដោយ ក៏​ប៉ុន្តែ​អាជ្ញាធរ​ថៃ​នៅ​ពេល​នេះ​បាន​បង្ក្រាប​លើ​ក្រុម​រៀបចំ​ល្បែង​នេះ។

អាជ្ញាធរ​ក៏​បាន​ហាមឃាត់​ស្រុក​មួយ​ចំនួន​មិន​ឲ្យ​​​​បាញ់​គ្រាប់​រ៉ុក្កែត​ផង​ដែរ​ដោយសារ​ក្តីកង្វល់​ថា ​​គ្រាប់​រ៉ុកែ្កត​​អាច​បាញ់​ចំ​យន្តហោះ។

ដោយ​មើល​ឃើញ​ឱកាស​​​​រក​ចំណេញ​ក្រុមហ៊ុន​កម្ពុជា​ដែល​​មាន​លោក ផល សាមុំ ជា​ប្រធាន​ដែល​បាន​បាញ់​គ្រាប់​រ៉ុកែ្កត​​​​ម្តងម្កាល​ចាប់​តាំងពី​ឆ្នាំ ២០១៣ មក​បាន​ពង្រីក​ផ្ទៃដី​ធំ​ដែល​មាន​ចម្ងាយ​តិច​ជាង ១ គីឡូម៉ែត្រ​ពី​​ច្រក​ជាំសាង៉ាំ​ឲ្យ​ក្លាយ​​ជា​កន្លែង​បាញ់​គ្រាប់​រ៉ុក្កែត។

អ្នក​ជំនាញ​ជនជាតិ​ថៃ​កំពុង​ធ្វើ​គ្រាប់​រ៉ុកែ្កត​កាល​ពី​ចុង​ខែ​មុន​នៅក្នុង​ទីតាំង​ដី​ក្រុមហ៊ុន​។
អ្នក​ជំនាញ​ជនជាតិ​ថៃ​កំពុង​ធ្វើ​គ្រាប់​រ៉ុកែ្កត​កាល​ពី​ចុង​ខែ​មុន​នៅក្នុង​ទីតាំង​ដី​ក្រុមហ៊ុន​។ ហេង ជីវ័ន

ក្រុមហ៊ុន ផលសាមុំ ខេមរៈ ឌីវើឡុបមិន ​បាន​យក​កម្រៃ ៥០០ បាត​ពី​​អ្នក​ភ្នាល់​ថៃ​ដើម្បី​ចូល​កន្លែង​នេះ​ដែល​នៅ​កំពូល​ភ្នំ​ដងរែក។ កន្លែង​ធ្វើ​ដំណើរ​តិច​ជាង ៣ នាទី​ពី​ព្រំដែន និង​តែ​ប៉ុន្មាន​គីឡូម៉ែត្រ​ប៉ុណ្ណោះ​ពី​​ផ្នូរ​របស់​ ប៉ុល ពត។ កិច្ច​សន្យា​ដែល​បាន​បង្ហោះ​នៅ​កន្លែង​បាញ់​គ្រាប់​រ៉ុក្កែត និង​ដែល​ចុះ​ហត្ថលេខា​ដោយ​លោក នេត សាវឿន អគ្គ​ស្នងការ​នគរបាល​ជាតិ​របស់​កម្ពុជា​បាន​បង្ហាញ​ថា​ក្រុមហ៊ុន​បាន​​​អាជ្ញា​ប័ណ្ណ​​នៅ​ថ្ងៃ​ទី ៣១ ខែ​កក្កដា ឆ្នាំ​មុន​។

(​នៅ​ខែ​មិថុនា​​ភ្នំពេញ​ប៉ុស្តិ៍​បាន​រាយការណ៍​ថា​ក្រុមហ៊ុន​កំពុង​​ធ្វើការ​សាកល្បង​ដែល​​បាន​​​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ភូមិ​ភ័យ​ខ្លាច​រួច​ទៅ​ហើយ)។ ​ប្រការ​មួយ​ក្នុង​កិច្ច​សន្យា​ចែង​ថា​ក្រុមហ៊ុន «ត្រូវ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ចំពោះ​បញ្ហា​ដែល​​មិន​បាន​រំពឹង​ទុក​ដែល​បង្ក​ការ​ខូចខាត​ដល់​ទ្រព្យ​សម្បតិ្ត​រដ្ឋ និង​ឯកជន​ដែល​​​បង្ក​ឡើង​ដោយសារ​ការ​ប្រកួត​ប្រជែង​នេះ»។

បុរស​ថៃ​ម្នាក់​ដែល​ជា​មេដឹកនាំ​នៃ​ក្រុម​ដំឡើង​គ្រាប់​រ៉ុក្កែត​ដែល​បាន​បដិសេធ​បញ្ចេញ​ឈ្មោះ​បាន​ថ្លែង​ថា៖ «​ពី​មុន​អ្នក​ភ្នាល់​​ធ្វើ​បែប​នេះ​នៅ​ថៃ​ប៉ុន្តែ​ថៃ​ហាមឃាត់​ទើប​គេ​នាំ​គ្នា​មក​ភ្នាល់​នៅ​កម្ពុជា​​»។

លោក​បន្ត​ថា៖ «​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​ទទួល​បាន​ប្រាក់​ប្រហែល ១ សែន​បាត (២៨០៩ ដុល្លារ​) រាល់​ថ្ងៃ​ដែល​គេ​លេង​ល្បែង​នេះ​​»។

ទោះបី​ជា​មាន​ការ​បំផ្លិច​បំផ្លាញ​ទ្រព្យ​នៅ​ខាង​ក្រោម​ក៏​ដោយ ក៏​ព្រឹត្តិការណ៍​នេះ​បាន​​ទាក់ទាញ​ជនជាតិ​ថៃ​រាប់​រយ​នាក់​ឲ្យ​មក​ចូលរួម​ដូច​ពិធី​ជប់លៀង​ដែរ​។

នៅ​វេលា​ម៉ោង ៨ និង ៣០ នាទី ព្រឹក​នៅ​ថ្ងៃ​សៅរ៍​កន្លែង​នេះ​មាន​សកម្មភាព​អ៊ូអរ​ខ្លាំង​។

តុ និង​កៅអី​ប្លាស្ទីក​រាប់​រយ​ត្រូវ​បាន​រៀបចំ​ឡើង​ខណៈ​ដែល​កម្មករ​ប្រញាប់​ដឹក​ជញ្ជូន​សម្ភារ​សម្រាប់​គ្រាប់​រ៉ុក្កែត​ដែល​បាន​ដំឡើង​នៅ​នឹង​កន្លែង។ កម្មករ​អាច​រក​បាន​ប្រាក់​ប្រហែល​ពី ៥០០ បាត (១៤ ដុល្លារ) ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​ដោយ​ដំឡើង​​​ឫស្សី​បាញ់​គ្រាប់​រ៉ុកែ្កត​នៅ​រោង​ជាង​ចំនួន ៣ កន្លែង​។ ប៉ុន្តែ​កម្ពុជា​មិន​ចាំបាច់​សុំ​ការងារ​ធ្វើ​ទេ​បើ​ទោះបី​ជា​​​ក្រុមហ៊ុន​ស្ថិត​ក្រោម​ការ​គ្រប់គ្រង​របស់​បុរស​កម្ពុជា​ក៏ដោយ ក៏​ប៉ុន្តែ​ប្រតិបតិ្តការ​នេះ​មាន​ស្ទើរតែ​ទាំងអស់​គឺ​សុទ្ធតែ​ជា​បុគ្គលិក​ថៃ​ចាប់​តាំងពី​អ្នក​លក់​គ្រឿង​ភេសជ្ជៈ។ ប្រតិបតិ្តការ​ទាំងអស់​ប្រើ​ប្រាក់​បាត​ដោយ​ការ​ប្រើ​បង្គន់​ត្រូវ​ចំណាយ ១០ បាត​ហើយ​ការ​អង្គុយ​លើ​កៅអី​ប្លាស្ទិក​ត្រូវ​ចំណាយ ៥០ បាត​។ នៅ​វេលា​ម៉ោង ១១ ព្រឹក​កន្លែង​នេះ​មាន​​ជនជាតិ​ថៃ​ពេញ​វ័យ​រាប់រយ​នាក់​ភាគច្រើន​មកពី​ខេត្ត​សុរិន្ទ​ស៊ីសាកេត និង​អ៊ូប៊ុន​រដ្ឋ​ចន្ទថានី។

អ្នកស្រី នាផុន អាយុ ២២ ឆ្នាំ​មកពី​ទីក្រុង​ស៊ីសាកេត​បាន​មក​លេង​ល្បែង​​ជាមួយ​នឹង​មិត្តភកិ្ត ៦ នាក់​។ «​ខ្ញុំ​មិន​ធ្វើការ​ទេ។ ខ្ញុំ​គ្រាន់តែ​មក​ទី​នេះ​»។

មុន​ពេល​​បាញ់​គ្រាប់​រ៉ុក្កែត​ទី ១ នៅ​ម៉ោង ១ រសៀល​អ្នក​ចូលរួម​បាន​ប្រមូល​ផ្តុំ​គ្នា​ហើយ​បាន​ចាប់ផ្តើម​គ្រវី​លុយ​។ ការ​ភ្នាល់​បាន​ចាប់ផ្តើម​បន្ទាប់​មក​សំឡេង​​ស្រែក​ហ៊ោ​បាន​បញ្ឈប់​នៅពេល​អ្នក​ប្រកាស​បាន​ចាប់​ផ្តើម​រាប់​ថយ​ក្រោយ។

ជនជាតិ​ថៃ​ជាច្រើន​នាក់​អង្គុយ​រង់ចាំ​ភ្នាល់​ការ​បាញ់​គ្រាប់​រ៉ុកែ្កត​។
ជនជាតិ​ថៃ​ជាច្រើន​នាក់​អង្គុយ​រង់ចាំ​ភ្នាល់​ការ​បាញ់​គ្រាប់​រ៉ុកែ្កត​។ ហេង ជីវ័ន

មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន​បន្ទាប់ពី​រ៉ុក្កែត​ត្រូវ​បាន​បាញ់​ជាមួយ​នឹង​ផ្សែង​ខ្មួលខ្មាញ់​វា​បាន​ហោះ​ទៅ​លើ​មេឃ​ហើយ​មើល​ទៅ​ឃើញ​តូច​ទៅៗ​រហូត​ដល់​​មើល​​​លែង​ឃើញ​ដោយ​ភ្នែក​ទទេ​។ អ្នក​មើល​ដែល​មាន​ពាក់​កែវ​យឹត​​បាន​មើល​អំពី​ចម្ងាយ​ហោះ​ឡើង​នៅពេល​អ្នក​ប្រកាស​កម្មវិធី​បាញ់​បាន​កាន់​មីក្រូហ្វូន​និយាយ​បង្ហាញ​អំពី​ព័ត៌មាន​សំខាន់​ដូចជា​កម្ពស់​ប៉ាន់​ប្រមាណ​​ និង​ប្រវែង​ដែល​វា​​ហោះ​ឡើង​។ អ្នក​លេង​ល្បែង​នេះ​បាន​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​យ៉ាង​ខ្លាំង​ហើយ​អ្នក​ខ្លះ​​ផ្ទុះ​សំណើច​សប្បាយ​។ ដំណើរការ​នេះ​គឺ​ដដែលៗ​ចំនួន​ប្រហែល ១៣ ដង​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​ជា​រៀងរាល់​ថ្ងៃ​សុក្រ​ សៅរ៍​ និង​អាទិត្យ​ហើយ​ពេល​ខ្លះ​ក៏​មាន​បាញ់​នៅ​ក្នុង​ថ្ងៃ​ធម្មតា​ផង​ដែរ​។ នៅ​តាម​ផ្លូវ​ពី​អន្លង់​វែង​​រហូត​ដល់​ព្រំដែន​ឆ្លង​ភ្នំ​កន្ទុយ​រ៉ុកែ្កត​ត្រូវ​បាន​ឃើញ​យ៉ាង​ច្បាស់។ វា​ជា​ការ​មើល​ឃើញ​ដែល​ជនជាតិ​កម្ពុជា​រស់​នៅក្នុង​តំបន់​នេះ​​ដឹង​យ៉ាង​ច្បាស់​។

លោក អ៊ីម ឆឿន អាយុ ៦៦ ឆ្នាំ​ដែល​រស់នៅ​មិន​ឆ្ងាយ​ពី​​ជំរំ​រ៉ុក្កែត​គឺ​កំពុង​នៅ​ខាង​ក្រៅ​​ផ្ទះ​របស់​គាត់​​ហើយ​កំពុង​លក់​គុយទាវ​​នៅ​ជិត​ព្រំដែន​កាលពី​ថ្ងៃ​ទី ១៦ ខែ​តុលា​មួយ​ថ្ងៃ​បន្ទាប់ពី​​បុណ្យ​ភ្ជុំបិណ្ឌ​។ លោក​ថ្លែង​ថា​លោក​សំណាង​ណាស់​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​​។ ​រ៉ុក្កែត​បាន​ហោះ​ឡើង​​ទៅ​លើ​មេឃ​ហើយ​បាន​ផ្ទុះ​ធ្លាក់​លើ​ផ្ទះ​របស់​លោក​ និង​ផ្ទះ​អ្នក​ជិត​ខាង​​ដោយ​បាន​បំផ្លាញ​ដំបូល​ផ្ទះ​របស់​ពួកគាត់។

ភ្លាមៗ​បន្ទាប់ពី​នោះ​តំណាង​​ក្រុមហ៊ុន​បាន​មក​​ជួប​លោក ឆឿន និង​អ្នក​ជិត​ខាង​របស់​លោក​ដោយ​​ផ្តល់​សំណង​ម្នាក់ៗ ២ ម៉ឺន បាត​ (៥៦២ ដុល្លារ)​។

លោក ឆឿន បន្ត​ថា​៖ «​ខ្ញុំ​បារម្ភ​អំពី​កូន​របស់​ខ្ញុំ​នៅពេល​រ៉ុក្កែត​នោះ​ធ្លាក់​មក​ប៉ុន្តែ​តើ​ខ្ញុំ​អាច​ធ្វើ​យ៉ាង​ដូច​ម្តេច​ទៅ?​» «​អាជ្ញាធរ​ស្រុក​ខេត្ត​បាន​យក​លុយ​ពី​ក្រុមហ៊ុន​ថៃ​»។ ទោះ​យ៉ាង​ណា​ក្តី​ចំពោះ​លោក ឆឿន បញ្ហា​នេះ​គឺ​ស្មុគស្មាញ​ដោយសារ​កូន​​ប្រុស​​របស់​លោក​​រក​លុយ​បាន​តាមរយៈ​​រត់​ឌុប​សម្រាប់​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​ថៃ​។ «​យើង​ពិត​ជា​ទទួល​បាន​អត្ថប្រយោជន៍​ពី​កន្លែង​នោះ​»។

ប៉ុន្តែ​ចុះ​ពី​ជ្រលង​ភ្នំ​​ដែល​ជា​កន្លែង​កសិករ​មិន​ទទួល​បាន​អត្ថប្រយោជន៍​​ពី​អ្នក​លេង​ល្បែង​នេះ​ស្រ្តី​ម្នាក់​បាន​និយាយ​ថា​ផល​ដំណាំ​របស់​អ្នក​ភូមិ​ស្ថិត​ក្នុង​ហានិភ័យ​នា​ពេល​ថ្មីៗ​នេះ​​។ ​ចម្ការ​ដំឡូងមី​មួយ​បាន​ឆេះ​រួច​ហើយ​​ដោយសារ​កាំជ្រួច​រ៉ុក្កែត​ទាំងនោះ​។

លោក ឈីម បាយ អាយុ ៥៧ ឆ្នាំ​ដែល​ជា​កសិករ​ម្នាក់​ដែរ​បាន​ថ្លែង​ថា​៖ «​យើង​មាន​ក្តីបារម្ភ​ប៉ុន្តែ​យើង​​មិន​ប្តឹង​ទេ​ពីព្រោះ​ក្រុមហ៊ុន​បាន​ទទួល​ការ​អនុញ្ញាត​ពី​​អភិបាល​ខេត្ត​​រួច​ហើយ​»។

លោក មា ជ្រន់ អាយុ ៦៣ ឆ្នាំ​អតីត​ទាហាន​ខ្មែរ​ក្រហម​ដែល​កំណត់​យក​តម្លៃ​ ២ ដុល្លារ​ពី​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​ដែល​ចង់​ទៅ​មើល​ផ្នូរ​របស់ ប៉ុលពត ដែល​មាន​ចម្ងាយ​ប្រហែល​​មិន​ឆ្ងាយ​ពី​កន្លែង​​បាញ់​រ៉ុកែ្កត​បាន​ថ្លែង​ថា​​ប្រជាជន​មូលដ្ឋាន​មិន​អាច​ធ្វើ​អ្វី​បាន​ទេ​ចំពោះ​ការ​បាញ់​​រ៉ុក្កែត​ទាំងនោះ​។

លោក​បាន​ថ្លែង​ថា​៖ «​​រ៉ុក្កែត​នោះ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ឆេះ​ស្រែ​ហើយ​នៅពេល​ធ្លាក់​ចូល​ទៅក្នុង​ជ្រោះ​វា​បាន​ធ្វើឲ្យ​មាន​ជាតិ​គីមី​ដល់​ទឹក​ដូច្នេះ​ប្រជាជន​មិន​អាច​ផឹក​ទឹក​នោះ​បាន​ទេ​»។

លោក​បន្ត​ថា៖ «​យើង​មិន​អាច​ធ្វើ​អ្វី​បាន​ទេ​ដោយសារ​ថៃ​បាន​បង់​លុយ​ដល់​អាជ្ញាធរ​កម្ពុជា​»។

បើ​ទោះបី​ជា​ប្រតិបត្តិការ​នេះ​ស្រប​ច្បាប់​ក៏ដោយ​ក៏​វា​មិន​ទំនង​ជា​បើក​ចំហ​ជា​សាធារណៈ​​ដែរ​។ វា​មិន​ត្រូវ​បាន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ថត​ហើយ​ភ្នំពេញ​ប៉ុស្តិ៍​ត្រូវ​បាន​សន្តិសុខ​ប្រាប់​ឲ្យ​ចាកចេញ​​ពី​កន្លែង​នោះ​ដោយ​សារ​​ឧត្តមសេនីយ៍​ផ្កាយ​បួន​ម្នាក់​ពី​ខាង​កម្ពុជា​ដែល​មិន​បង្ហាញ​ឈ្មោះ​គ្រោង​នឹង​ចូលរួម​កម្មវិធី​នោះ​។ ពាក្យ​ចចាម​អារ៉ាម​ត្រូវ​បាន​និយាយ​ដដែលៗ​ដោយ​ប្រជាជន​នៅ​ទី​នោះ​​ និង​ដោយ​សន្តិសុខ​ថា​អ្នក​កាសែត​ក្នុង​ស្រុក​ជាទូទៅ​ត្រូវ​បាន​គេ​ឲ្យ​លុយ​ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ចុះ​ផ្សាយ​ព័ត៌មាន​អំពី​រឿងរ៉ាវ​នៅក្នុង​តំបន់​នេះ។

ប៉ុន្តែ​លោក ហ៊ីង ថឹង មេ​ប៉ុស្តិ៍​ត្រពាំង​ព្រៃ​ក្នុង​ស្រុក​អន្លង់វែង​បាន​ការពារ​ចំពោះ​ការ​បាញ់​រ៉ុក្កែត​នេះ​។ លោក​ថ្លែង​ថា​៖ «​លោក​ ផល សាមុំ បើក​ឲ្យ​លេង​ល្បែង​នេះ​ក្នុង​ដី​ខ្មែរ​ដោយសារ​គាត់​​ចង់​ឲ្យ​ប្រជាជន​ខ្មែរ​ទទួល​បាន​អត្ថប្រយោជន៍​ដូចជា​ ម៉ូតូ​ឌុប ឡាន​តាក់ស៊ី ជាដើម​»។​ «​មិន​មាន​របួស​​ ឬ​ការ​ស្លាប់​អ្វី​ទេ​ប៉ុន្តែ​រ៉ុកែ្កត​គ្រាន់តែ​ធ្លាក់​លើ​ដំបូល​ផ្ទះ និង​​ចម្ការ​ដំឡូងមី​។ ប្រសិន​បើ​មាន​បញ្ហា​ក្រុមហ៊ុន​ផ្តល់​សំណង»។

លោក ថឹង បាន​ថ្លែង​ថា​ក្រុមហ៊ុន​ប្រើប្រាស់​កម្មវិធី​បុណ្យ​នេះ​ «​ដើម្បី​ជួយ​ប្រជាជន​ក្រីក្រ​នៅក្នុង​ភូមិ​»។ លោក​បន្ត​ថា​នគរបាល​​មិន​ទទួល​បាន​សំណូក​ពី​ក្រុមហ៊ុន​របស់​លោក ផល សាមុំ ទេ​បើ​ទោះបី​ជា​នគរបាល​ទទួល​បាន​ការ​ផ្តល់​ឲ្យ​នូវ​ប្រាក់​​ខ្លះ​នៅពេល​ពួកគេ​ផ្តល់​សេវា​ចំពោះ​កម្មវិធី​នេះ​ក៏ដោយ​។

លោក​ថ្លែង​ថា​៖ «​ប្រសិន​បើ​នរណា​ម្នាក់​ពី​ការិយាល័យ​របស់​យើង​​ទៅ​ពិនិត្យ​​សន្តិសុខ ឬ​កត់ត្រា​ការ​បាញ់​​នោះ​ពួកគេ​ទទួល​បាន​ប្រាក់ ៥០០ បាត​ក្នុង​ម្នាក់ៗ​ប៉ុន្តែ​ប្រសិន​បើ​យើង​មិន​ទៅ​យើង​នឹង​មិន​ទទួល​បាន​ទេ​»។

ភ្នំពេញ​ប៉ុស្តិ៍​បាន​​ព្យាយាម​ទាក់ទង​លោក ផល សាមុំ ដោយ​ផ្ទាល់​ប៉ុន្តែ​ត្រូវ​បាន​បង្វែរ​ឲ្យ​ជួប​លោក ចាន់ ធី វិញ​ដែល​ជា​អ្នក​កាសែត​របស់​កាសែត​កម្ពុជា​ថ្មី​ដែល​ដើរ​តួជា​អ្នក​នាំពាក្យ​​របស់​​ក្រុមហ៊ុន​។

លោក ចាន់ ធី ថ្លែង​ថា​លោក ផល សាមុំ គឺជា​យោធា​ម្នាក់​ដែល​ទទួល​បាន​ការ​យល់​ព្រម​ពី​អ្នក​ភូមិ​ចំនួន​ ១០០ ​នាក់​នៅ​មុន​ពេល​គាត់​បង្កើត​ប្រតិបត្តិការ​នេះ​។

លោក​ថ្លែង​ថា​៖ «​​ក្រុមហ៊ុន​មិន​ដែល​ទទួល​បាន​បណ្តឹង​​ពី​ប្រជាជន​នោះ​ទេ​ប៉ុន្តែ​ប្រជាជន​រីករាយ​ក្នុង​ការ​រកស៊ី​ជាមួយ​​ភ្ញៀវ​ដែល​ទៅ​លេង​​នៅ​ទី​នោះ​»។

នៅពេល​សួរ​អំពី​​ពាក្យ​ចចាម​អារ៉ាម​ដែល​ថា​អ្នក​កាសែត​ក្នុង​ស្រុក​ត្រូវ​បាន​ក្រុមហ៊ុន​ឲ្យ​លុយ​លោក ធី បាន​ថ្លែង​ថា​លោក​បាន​សរសេរ​តែ​អត្ថបទ​អំពី​ការងារ​សប្បុរស​របស់​លោក ផល សាមុំ នៅក្នុង​សហគមន៍​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។

លោក​បន្ត​ថា​៖ «​​ខ្ញុំ​ទទួល​បាន​​លុយ​ខ្លះ​ប្រហែល​ពី ៤ ទៅ ៥ ម៉ឺន​រៀល​សម្រាប់​ថ្លៃ​សាំង​នៅពេល​ខ្ញុំ​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​សរសេរ​រឿង​អំពី​ក្រុមហ៊ុន​»។ «​ពួកគេ​ឲ្យ​លុយ​តែ​នៅ​ពេល​ខ្ញុំ​ទៅ​​ឆ្ងាយ​ទៅ​សរសេរ​រឿង​ប្រសិន​បើ​​នៅ​ជិត​ពួកគេ​មិន​ឲ្យ​ប្រាក់​ខ្ញុំ​ទេ​»។

លោក ធី ក្រោយ​មក​បាន​ទូរស័ព្ទ​មក​ភ្នំពេញ​ប៉ុស្តិ៍ ដោយ​ព្យាយាម​សុំ​កុំ​ឲ្យ​មាន​ការ​ចុះ​ផ្សាយ​អំពី​ការ​​លេង​ល្បែង​ភ្នាល់​រ៉ុក្កែត​នេះ​។

អគ្គ​ស្នងការ​នគរបាល​ជាតិ​លោក នេតសាវឿន បាន​ថ្លែង​ថា​លោក​នឹង​ «​ពិនិត្យ​» លើ​បញ្ហា​នេះ​​នៅពេល​ទាក់ទង​ដោយ​ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍​​។ លោក​មិន​បាន​ឆ្លើយតប​ចំពោះ​ការ​ទូរស័ព្ទ​ទៅ​នៅ​ពេល​ក្រោយ​មក​ទៀត​ទេ៕ TK/PS

អត្ថបទគួរចាប់អារម្មណ៍