ភ្នំពេញៈ ក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ បានជំរុញឱ្យមន្ទីរការងារទាំងអស់ ចុះទៅណែនាំម្ចាស់សិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ អំពីវិធីការពាររបស់ក្រសួងដើម្បីបញ្ចៀសការកើតមានគ្រោះថ្នាក់ចំពោះកុមារនិងត្រូវហាមដាច់ខាត ការប្រើប្រាស់ទាសភាពបំណុល ដើម្បីចងភ្ជាប់ឲ្យគ្រួសារកម្មករ បន្តធ្វើការងារឲ្យខ្លួនជាមួយនឹងការព្រមានថា ការប្រើពលកម្មកុមារនៅសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋត្រូវប្រឈមនឹងបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌ។
យ៉ាងណាក្តី មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលដែលធ្វើការលើផ្នែកនេះយល់ថា ការណែនាំថ្មីរបស់ក្រសួងការងារនេះនឹងមិនមានប្រសិទ្ធភាពឡើយ ប្រសិនបើមន្ត្រីជំនាញ មិនបានចុះធ្វើអធិការកិច្ច ឱ្យបានជាប់ជាប្រចាំនៅតាមទីតាំងផលិតឥដ្ឋទេនោះ។
បើតាមសេចក្ដីណែនាំរបស់ក្រសួងការងារ ស្ដីពីការហាមក្មេងចូលទៅក្នុងបរិវេណខ្សែចង្វាក់ផលិតកម្ម នៃសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ ចុះថ្ងៃទី ៥ ខែ មិថុនា បានឱ្យដឹងថា ម្ចាស់សិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ ត្រូវរៀបចំដាក់ស្លាកសញ្ញាធំៗ និងងាយមើលឃើញ ដើម្បីប្រាប់ពីការហាមក្មេងចូលទៅក្នុងបរិវេណខ្សែចង្វាក់ផលិតកម្ម ហើយជនណា ដែលនាំក្មេងចូលទៅក្នុងបរិវេណខ្សែចង្វាក់ផលិតកម្ម ត្រូវប្រឈមបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌ ហើយលើសពីនេះ ការប្រើពលកម្មកុមារ នៅសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋក៏អាចប្រឈមនឹងបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌដូចគ្នា។
បន្ថែមពីនេះ ត្រូវហាមដាច់ខាត ការប្រើប្រាស់ទាសភាពបំណុល ដើម្បីដាក់បន្ទុកលើសេរីភាពការងារកម្មករ ហើយម្ចាស់ឡឥដ្ឋ ត្រូវមានអ្នកឃ្លាំមើលជាប្រចាំដើម្បីហាមក្មេងចូលទៅក្នុងបរិវេណចង្វាក់ផលិតកម្ម។ ត្រូវរៀបចំកន្លែងស្នាក់នៅឱ្យឆ្ងាយពីចង្វាក់ផលិតដែលខណ្ឌដោយរបងការពារសុវត្ថិភាព និងការហាមដាច់ខាតរាល់ទម្រង់នៃការកេងប្រវ័ញ្ចពលកម្មកុមារនិងការបង្ខំឱ្យកុមារធ្វើការដើម្បីដោះបំណុល។
ការចេញសេចក្ដីណែនាំនេះ បានធ្វើឡើងក្រោយពីមានកុមារីអាយុ ៩ ឆ្នាំម្នាក់ ឈ្មោះ ឆេង ស្រីភ័ក្រ បានរងគ្រោះថ្នាក់ដាច់ដៃខាងស្ដាំដោយសារចូលក្នុងម៉ាស៊ីនកាត់ឥដ្ឋ កាលពីថ្ងៃទី ៩ ខែ មីនាឆ្នាំ ២០១៩ នៅក្នុងសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋឈ្មោះ លាង ស្រ៊ុន ស្ថិតក្នុងភូមិព្រះប្រសប់ ឃុំព្រះប្រសប់ស្រុកខ្សាច់កណ្ដាល ខេត្តកណ្ដាល។ នៅពេលនោះ ទាំងប្រធានមន្ទីរការងារខេត្តកណ្ដាលនិងស្នងការនគរបាលខេត្តកណ្ដាលអះអាងថា ករណីគ្រោះថ្នាក់នេះគឺដោយសារកុមារីរងគ្រោះបានចូលទៅជួយការងារឪពុកម្ដាយនៅកន្លែងម៉ាស៊ីនកាត់ឥដ្ឋ និងមិនមែនជាករណីបង្ខំ ដើម្បីកេងប្រវ័ញ្ចពលកម្មលើកុមារីរងគ្រោះឡើយ។
ទោះជាយ៉ាងណា ក្រោយចុះអង្កេតផ្ទាល់ របស់ក្រុមមន្ត្រីអធិការកិច្ចក្រសួងការងារបានសម្រេចចាត់វិធានការច្បាប់ចំពោះម្ចាស់សិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ លាង ស្រ៊ុន តាមមាត្រា ៣៦៨ នៃច្បាប់ពីការងារ ដែលផ្ដន្ទាទោសពិន័យជាប្រាក់ពី ៣០ ទៅ ៦០ ថ្ងៃ នៃប្រាក់ឈ្នួលយោងប្រចាំថ្ងៃ ចំពោះនិយោជកប្រើប្រាស់ក្មេងអាយុក្រោម ១៥ ឆ្នាំ និងបានប្ដឹងទៅតុលាការពីបទព្រហ្មទណ្ឌ ពីករណីប្រើប្រាស់ពលកម្មកុមារ និងការខ្វះវិធានការការពារសុវត្ថិភាពកុមារ មិនឱ្យចូលជិតទៅកន្លែងខ្សែចង្វាក់ផលិតកម្ម។
នៅពេលទាក់ទងសុំការបំភ្លឺកាលពីម្សិលមិញ ទៅលោក ប៉េង លាង មេការសិប្បកម្មឥដ្ឋ លាង ស្រ៊ុន បុរសម្នាក់ដែលជាអ្នកលើកទូរស័ព្ទបានឆ្លើយថា លោកលាងបានឡើងមកភ្នំពេញហើយភ្លេចទូរស័ព្ទនៅផ្ទះ។
ភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍ មិនអាចសុំការបំភ្លឺបន្ថែម ពីលោក ធុល នាង ប្រធានមន្ទីរការងារខេត្តកណ្ដាលបានទេ កាលពីថ្ងៃម្សិលមិញ ដោយអ្នកលើកទូរស័ព្ទប្រាប់ថា លោកកំពុងជាប់បំពេញភារកិច្ចនៅក្រៅប្រទេស។
ចំណែកលោក ហេង សួរ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍យ៉ាងខ្លីតាមប្រព័ន្ធតេឡេក្រាមថា លោកមិនមានតួលេខកុមារប៉ុន្មាននាក់ ដែលរងគ្រោះថ្នាក់ នៅក្នុងសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋឡើយ ប៉ុន្តែលោកបានព្រមានថាចំពោះម្ចាស់សិប្បកម្មណាដែលមិនបានអនុវត្តតាមសេចក្ដីណែនាំថ្មីរបស់ក្រសួងនេះ នឹងប្រឈមមុខចំពោះផ្លូវច្បាប់។
លោកថា៖ «ប្រឈមនឹងការពិន័យដោយច្បាប់ ស្ដីពីការងារ និងច្បាប់ព្រហ្មទណ្ឌ»។
លោក អំ សំអាត ប្រធានគ្រប់គ្រងផ្នែកស៊ើបអង្កេត នៃអង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូបានឲ្យដឹងថា គិតចាប់ពីឆ្នាំ ២០០២ មក អង្គការលីកាដូរកឃើញថា មានកុមារម្នាក់ស្លាប់ ក្នុងចំណោមកុមារចំនួន ៥ នាក់ ដែលបានរងគ្រោះថ្នាក់ដាច់ដៃដោយសារសិប្បកម្មឡឥដ្ឋ។
លោក អំ សំអាត យល់ថា កុមារនឹងអាចរងគ្រោះថ្នាក់បន្ថែមទៀត នៅកន្លែងសិប្បកម្មឥដ្ឋ ប្រសិនបើការចេញសេចក្ដីណែនាំថ្មីរបស់ក្រសួងការងារនេះ ពុំមានការចុះធ្វើអធិការកិច្ចជាប្រចាំ នៅតាមសិប្បកម្មផលិតឥដ្ឋ។
លោកថា៖ «ថៅកែឡឥដ្ឋ គេតែងតែបដិសេធថា គេមិនបានប្រើប្រាស់ពលកម្មកុមារទេហើយកុមារភាគច្រើន ដែលក្រសួងលើកឡើងកន្លងមក ថាទៅលេងជិតតំបន់គ្រោះថ្នាក់ហ្នឹង កុមារខ្លះទៀត ម្ដាយឪពុក ឱ្យជួយធ្វើការជាដើមប៉ុន្តែអាហ្នឹងសុទ្ធតែជាការទទួលខុសត្រូវ របស់ម្ចាស់សិប្បកម្មឡឥដ្ឋ ពីព្រោះបើមានរឿងអ៊ីចឹង គាត់ត្រូវបញ្ឈប់ ឬមិនឱ្យធ្វើ ហើយការចេញសេចក្ដីណែនាំ គ្រាន់តែយកទៅបិទ ហើយគ្មានការចុះធ្វើអធិការកិច្ចជាប្រចាំឱ្យគាត់ (ម្ចាស់ឡឥដ្ឋ) គោរពតាមទេ វានៅតែមានគ្រោះថ្នាក់អ៊ីចឹង»៕