ភ្នំពេញៈ មន្ត្រីក្រសួងបរិស្ថានកាលពីថ្ងៃទី ១៩ ខែមករា បានចុះចែកពូជសត្វចិញ្ចឹមដល់ពលរដ្ឋក្នុងសហគមន៍តំបន់ការពារធម្មជាតិកោះឥន្ទជ័យចំនួន ៦២ គ្រួសារក្នុងដែនជម្រកសត្វព្រៃសំបូរ ឃុំបឹងចារ ស្រុកសំបូរ ខេត្តក្រចេះ ដើម្បីឲ្យពួកគាត់កែលម្អជីវភាពរស់នៅ និងចូលរួមការពារធនធានធម្មជាតិឲ្យមាននិរន្តរភាព។
លោក នេត្រ ភក្ត្រា រដ្ឋលេខាធិការ និងជាអ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថានបានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍កាលពីម្សិលមិញថា ការចែកពូជសត្វនេះគឺជាគោលនយោបាយរបស់ក្រសួងបរិស្ថានដែលលើកតម្កើងជីវភាពរបស់ពលរដ្ឋ និងបង្កើតការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចមូលដ្ឋានក្នុងគោលដៅចូលរួមការពារបរិស្ថាន ជាពិសេសការការពារ និងអភិរក្សធនធានធម្មជាតិ។
មុខរបររបស់ពលរដ្ឋដែលរស់នៅក្នុងតំបន់ការពារធម្មជាតិភាគច្រើនគឺពឹងផ្អែកទៅលើព្រៃឈើ ការរកអនុផលព្រៃឈើ និងការបរបាញ់សត្វ។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «អ៊ីចឹងពួកគាត់រស់នៅក្នុងតំបន់ការពារធម្មជាតិនេះដែលយើងចាំបាច់ត្រូវការកាត់ផ្តាច់នូវមុខរបររបស់គាត់ពីការពឹងពាក់ទៅលើធនធានធម្មជាតិ សត្វព្រៃ មកជាការចិញ្ចឹមសត្វ ពឹងពាក់ទៅលើមុខរបរផ្សេង ការបង្កើតមុខរបរឱ្យគាត់។ អ៊ីចឹងជាជំហានដំបូងគឺយើងពង្រឹងជីវភាពរបស់ ពួកគាត់តាមរយៈការផ្តល់ពូជសត្វ ដំណាំដាំផ្លែឈើផ្សេងៗដែលផ្គត់ផ្គង់ទៅលើការប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃរបស់គាត់។ ឥឡូវនេះសម្រាប់ពួកគាត់គឺកាត់បន្ថយការពឹងផ្អែកទៅលើអនុផលព្រៃឈើ បរបាញ់សត្វព្រៃ ពីព្រោះគាត់មានសត្វចិញ្ចឹមនៅក្នុងស្រុកដើម្បីបម្រើការប្រើប្រាស់ ហើយនិងការលក់រកចំណូលដើម្បីគ្រួសាររបស់ពួកគាត់»។
បើតាមលោក នេត្រ ភក្ត្រា ក្រសួងបរិស្ថានមានស្ថានីយបន្សុទ្ធពូជសត្វ ហើយជ្រូកដែលផ្តល់ឱ្យពលរដ្ឋចិញ្ចឹមនេះគឺជាជ្រូកប្រភេទជនជាតិ ឬជ្រូកឦសាន ដែលខុសពីជ្រូកចិញ្ចឹមធម្មតា ព្រោះជាប្រភេទជ្រូកតូចៗដែលហៅថា «ជ្រូកកណ្តុរកន្លាត»។ ប៉ុន្តែវាមានរសជាតិឆ្ងាញ់។
លោក នេត្រ ភក្ត្រា បញ្ជាក់បន្ថែមថា៖ «អគ្គនាយកដ្ឋានសហគមន៍មូលដ្ឋាន (ក្រសួងបរិស្ថាន) គាត់ផ្តល់នូវពូជសត្វ បង្ហាត់បង្រៀន ក៏ដូចជា ផ្តល់នូវវិធីសាស្ត្របច្ចេកទេសផ្សេងៗហើយជាមួយគ្នានេះគាត់ខិតខំប្រឹងប្រែងនៅក្នុងការភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងរវាងប្រជាសហគមន៍ជាមួយនឹងទីផ្សារ។ ទីផ្សារហ្នឹងគឺអាចមានភោជនីយដ្ឋានមួយចំនួនដែលគាត់អាចទិញយកទៅប្រើប្រាស់សម្រាប់ចម្អិនម្ហូបលក់ឱ្យភ្ញៀវ។ ពួកគាត់ក៏មានលទ្ធផលលក់ជ្រូកហ្នឹងចេញមកក្រៅដែរ។ អាហ្នឹងមួយ ១០០ ដុល្លារជិត ២០០ ដុល្លារអីដែរតើ!។ មួយ ១០ គីឡូជាង ២០ គីឡូអីហ្នឹង។ អាហ្នឹងឆ្ងាញ់! សាច់ជ្រូកឆ្ងាញ់!»។
លោក ម៉ឺន មករា អគ្គនាយករងនៃអគ្គនាយកដ្ឋានសហគមន៍មូលដ្ឋានក្រសួងបរិស្ថានត្រូវបានដកស្រង់សម្ដីមកផ្សព្វផ្សាយក្នុងហ្វេសប៊ុកក្រសួងបរិស្ថានកាលពីថ្ងៃ ១៩ មករា ថាមានពលរដ្ឋចំនួន ២៣ គ្រួសារក្នុងសហគមន៍ទទួលបានគោញី ១ ក្បាលក្នុង ១ គ្រួសារ។ រីឯពលរដ្ឋ ២០ គ្រួសារទទួលបានមាន់ពូជចំនួន ១៥ គីឡូក្រាម និងស្បៃបៃតង ១ ដុំក្នុង ១ គ្រួសារ ខណៈ ១៩ គ្រួសារផ្សេងទៀតទទួលបានកូនជ្រូកពូជចំនួន ៣ ក្បាលក្នុង ១ គ្រួសារ។
តាមសម្រង់សម្ដីក្នុងហ្វេសប៊ុកលោក ម៉ឺន មករា បានបញ្ជាក់ថា៖ «ប្រជាពលរដ្ឋមានកាតព្វកិច្ចបន្តចែករំលែកកូនគោកូនជ្រូក និងមាន់ទៅសមាជិកសហគមន៍ដទៃទៀត នៅពេលសត្វដែលពួកគាត់ទទួលបាននៅពេលនេះផ្តល់ផលបន្តបន្ទាប់»។
ក៏ប៉ុន្តែលោក ស ម៉ូរី សហស្ថាបនិកបណ្តាញយុវជនកម្ពុជាដែលធ្វើការជាមួយសហគមន៍ និងយុវជននៅតំបន់ព្រៃឡង់បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ពីម្សិលមិញថា ការផ្តល់សត្វចិញ្ចឹមទៅដល់សហគមន៍នៅតំបន់ការពារធម្មជាតិនេះមានប្រសិទ្ធភាពតិចតួចក្នុងការចូលរួមកាត់បន្ថយការកាប់ព្រៃឈើតាមរយៈការជួយលើកស្ទួយជីវភាពពួកគាត់។
លោកបានបន្តថា បញ្ហានេះដោយសារការអនុវត្តច្បាប់នៅមានកម្រិតដែលធ្វើឲ្យពលរដ្ឋក្រីក្រខ្លះសម្រេចចិត្តទៅកាប់ឈើច្រើនជាង ព្រោះចំណូលបានពីការលក់ឈើខ្ពស់ជាងចំណូលពីការចិញ្ចឹមជ្រូក ១ ក្បាល ឬ ២ ក្បាល ឬពីការដាំបន្លែបន្តិចបន្តួច។
លោក ស ម៉ូរី បានបញ្ជាក់ថា៖ «មធ្យោបាយដែលអាចការពារព្រៃឈើបានឱ្យមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ក្រៅពីការផ្តល់គម្រោងសត្វចិញ្ចឹម ក្រសួងបរិស្ថាន ជាពិសេសមន្ត្រីឧទ្យានុរក្ស និងអាជ្ញាធរដែនដី ត្រូវតែពង្រឹងការអនុវត្តច្បាប់ស្តីពីកិច្ចគាំពារធនធានធម្មជាតិ ច្បាប់ព្រៃឈើ ច្បាប់ដីធ្លីហ្នឹងឱ្យមានប្រសិទ្ធភាព។ ប្រសិនបើនៅតែមានភាពមិនប្រក្រតីនៃការអនុវត្តច្បាប់អ៊ីចឹង ខ្ញុំគិតថា ទោះបីជាផ្តល់គម្រោងចិញ្ចឹមសត្វលើកស្ទួយជីវភាពសហគមន៍ប៉ុនណា ក៏មិនអាចការពារព្រៃបានល្អដែរ»។
បើតាមលោក ស ម៉ូរី ដើម្បីឱ្យពលរដ្ឋឈប់កាប់ឈើលុះត្រាតែពួកគាត់ត្រូវបានផ្តល់នូវមធ្យោបាយផ្សេងដើម្បីប្រកបមុខរបរចិញ្ចឹមជីវិត។ លោកថាតាមរយៈបទពិសោធដែលលោកធ្វើការកន្លងមក ដោយសារការអនុវត្តច្បាប់មានភាពធូររលុងគម្រោងលើកស្ទួយជីវភាពនេះមិនទទួលបានជោគជ័យទេ។
បើតាមក្រសួងបរិស្ថាន បច្ចុប្បន្នមានតំបន់ការពារធម្មជាតិជាង ៦០ កន្លែង ដែលមានផ្ទៃដីសរុបប្រមាណ ៧,៥ លានហិកតា ត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយក្រសួងបរិស្ថានក្នុងនោះមានសហគមន៍តំបន់ការពារធម្មជាតិចំនួន ១៦៨ នៅទូទាំងប្រទេសដែលគ្របដណ្តប់នៅលើផ្ទៃដីព្រៃសរុបចំនួន ២៨៥ ៦០៩ ហិកតា។
រីឯការផ្ដល់ពូជសត្វចិញ្ចឹមនេះដល់សហគមន៍នេះបានធ្វើ ៣ លើកមកហើយ ដែលលើកទី ១ ក្នុងឆ្នាំ ២០១៧ មាន ១០ សហគមន៍ លើកទី ២ ក្នុងឆ្នាំ ២០១៨ មាន ១០ សហគមន៍ និងនៅឆ្នាំនេះមាន ៥ សហគមន៍ បានទទួលទាំងពូជសត្វ សម្ភារ និងបច្ចេកទេសចិញ្ចឹម៕