
ភ្នំពេញៈ ក្រុមគ្រួសារសង្ឃឹមថា សុផាត ស្ថិតក្នុងចំណោមបាតុករ ២៣ នាក់ ដែលគេឃុំឃាំងដោយសម្ងាត់ នៅពន្ធនាគារ ម ៣ នៅខេត្ត កំពង់ចាម ប៉ុន្តែ ក្រុមសិទិ្ធមនុស្សបានថ្លែងថា ពួកគេមិនបានរកឃើញយុវជនរូបនេះនៅទីនោះទេ នៅពេលពួកគេត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យចូលជួបអ្នកទាំងឡាយដែលជាប់ឃុំកាលពីថ្ងៃ ពុធ សប្តាហ៍មុន។
លោកស្រី Naly Pilorge នាយិកាអង្គការសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ បានថ្លែងថា៖ «យើងទាំងអស់គ្នា កំពុងតែស្វែងរកគាត់ ប៉ុន្តែមិនទាន់អាចរកឃើញនៅឡើយទេ ដូច្នេះ ឥឡូវនេះ យើងបានសួរគ្រួសារ ថាតើគេចង់ធ្វើសេចក្តីប្រកាសតាមវិទ្យុ ឬយ៉ាងណា?»។
លោក ចាន់ សុវ៉េត អ្នកស៊ើបអង្កេត នៅអង្គការសិទ្ធិមនុស្ស អាដហុក ដែលក្រុមគ្រួសារ សុផាត បានដាក់ពាក្យបណ្តឹងកាលពីថ្ងៃចន្ទសប្តាហ៍មុន បានថ្លែងថា លោកសូមអំពាវនាវដល់រដ្ឋាភិបាល ធ្វើការស៊ើបអង្កេតលើករណីនេះ។ លោក សុវ៉េត បានបញ្ជាក់ថា៖ «សាកសពគាត់មិនត្រូវបានរកឃើញទេ ដូច្នេះ គាត់អាចចាត់ទុកថា បាត់ខ្លួន។ ប៉ុន្តែយើងអាចនិយាយថា ៩៩ % ច្បាស់ណាស់ថា គាត់មិនរស់ទេ។ ដូច្នេះ គាត់ត្រូវបានដាក់ក្នុងបញ្ជីអ្នកស្លាប់របស់យើង [ដែលមានចំនួន ៥ នាក់គិតចាប់ពីបាតុកម្ម]»។
អង្គការ លីកាដូ បានបន្ថែម ថា លោក សុផាត មិនបានដាក់ចូលក្នុងបញ្ជីអ្នកស្លាប់ទាំង ៤ នាក់ ពីការបង្ក្រាបនោះទេ ហើយអង្គការនេះ កំពុងតែចាត់ទុកគាត់ជាជនបាត់ខ្លួន ខណៈដែលគាត់មិនឃើញនៅ ម ៣ ឬស្ថិតក្នុងចំណោមមនុស្ស ៣៣ នាក់ដែលរងរបួស។
បញ្ជីអ្នកស្លាប់ ៦ នាក់របស់គណបក្សប្រឆាំង ក៏មិនបានដាក់ឈ្មោះរបស់លោក សុផាត ឬឈ្មោះ ក្លែង ដែលគាត់ប្រើដើម្បីទទួលបានការងារធ្វើនៅរោងចក្រ គឺ អ៊ុង ចាន់ធឿន នោះទេ។
យ៉ាងណាក្តី លោក ម៉ក់ ជីតូ ប្រធាននាយកដ្ឋានយុតិ្តធម៌កណ្តាល ក្រសួង មហាផ្ទៃ បានថ្លែងកាលពីថ្ងៃអាទិត្យថា ករណីមនុស្សបាត់ខ្លួន ដែលចាប់យកទៅបាត់ ដោយកងទ័ព និងកងរាជអាវុធហត្ថ គឺគ្រាន់តែពាក្យចចាមអារ៉ាម ដែលផ្សាយចេញពីគណបក្សប្រឆាំងប៉ុណ្ណោះ។ លោកបានថ្លែងថា៖ «យើងមិនបានដឹងទេថា តើវាពិត ឬមិនពិត។ គេគ្រាន់តែនិយាយបែបនោះ ជាពិសេស គឺគណបក្សប្រឆាំង»។ លោកបានស្នើឲ្យឪពុកម្តាយអ្នកបាត់ខ្លួនដាក់ពាក្យបណ្តឹងទៅនគរបាល។
«យើងនឹងរកមនុស្សបាត់ខ្លួនឲ្យពួកគេ ប្រសិនបើគេដាក់ពាក្យបណ្តឹងទៅនគរបាល។ កុំគ្រាន់តែនិយាយ»។
ប៉ុន្តែ គ្រួសារ សុផាត បានថ្លែងថា គេខ្លាចណាស់ មិនចង់ស្នើសុំព័ត៌មាន ពីអាជ្ញាធរទេ ហើយគេនឹងបន្តស្វែងរកកូនប្រុសរបស់ខ្លួនបើទោះបីជាពួកគេទទួលស្គាល់ថា សុផាត អាចស្លាប់ហើយក៏ដោយ។
ឪពុក សុផាត លោក ខឹម សឿន បានថ្លែងថា៖ «ខ្ញុំមិនមានក្តីសង្ឃឹមរកឃើញកូនខ្ញុំនៅរស់ទេ។ កូនប្រុសខ្ញុំបានបាត់ខ្លួនដោយគ្មានដាន។ ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅតែបន្តស្វែងរកគេ»។
វាមានរយៈពេលមួយសប្តាហ៍ហើយ ចាប់តាំងពីគ្រួសាររបស់ លោក ខឹម សុផាត ប្រារព្ធពិធីបុណ្យសពរបស់កូនខ្លួនដែលសង្ស័យថា ត្រូវបានកងកម្លាំងរដ្ឋាភិបាលលើកបោះចូលទៅក្នុងរថយន្តយោធា ខណៈគាត់មានរបួសធ្ងន់ និងហូរឈាមខ្លាំងចេញពីទ្រូងនៅក្នុងអំឡុងនៃការប៉ះទង្គិច គ្នាដ៏ហិង្សារវាងបាតុករ និងកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធរបស់រដ្ឋាភិបាល កាលពីថ្ងៃ ទី៣ មករា។
ដោយមិនមានសាកសពនៅក្នុងមឈូសរូបថតត្រូវបានដាក់នៅមុខមឈូស ដើម្បីជានិមិត្តរូប ចំពោះ សុផាត ដែលមានអាយុ ១៦ ឆ្នាំ។ បើទោះបីជាឪពុកម្តាយរបស់ សុផាត គិតថា កូនរបស់ពួកគាត់បានស្លាប់ក៏ដោយ ក៏គាត់នៅតែខិតខំព្យាយាមស្វែងរកសពកូនដែរ។
ឪពុករបស់ សុផាត លោក ខឹម សឿន អាយុ ៤១ឆ្នាំ បានថ្លែងកាលពីថ្ងៃអាទិត្យ នៅក្រៅបន្ទប់ជួលរបស់កូនប្រុសលោកដែលមានចម្ងាយប្រមាណពីរបីរយម៉ែត្រ ពីរោងចក្រដែលកូនលោកធ្វើការថា៖ «ខ្ញុំស្វែងរកសពកូនរបស់ខ្ញុំនៅតាមវត្តមន្ទីរពេទ្យ និងគ្លីនិក។ កន្លែងណាក៏ដោយ ដែលយើងបានទៅយើងបានសួរអំពីកូនរបស់យើង ប៉ុន្តែយើងមិនបានដំណឹងអ្វីទាំងអស់»។ លោកបន្តថា៖ «យើងគ្រាន់តែចង់ដឹងថា តើអ្វីបានកើតឡើងចំពោះកូនខ្ញុំ ថាតើកូនខ្ញុំ នៅរស់ឬស្លាប់។ ប្រសិនបើស្លាប់យើងត្រូវការឃើញសាកសព»។
ដោយទៅធ្វើការនៅព្រឹកថ្ងៃសុក្រ សុផាត បានឃើញរោងចក្ររបស់ខ្លួនបិទទ្វារ ហើយបានទៅតាមកម្មករដទៃទៀត ទៅផ្លូវ វ៉េងស្រេង ដែលជាកន្លែងកម្មករជាច្រើន បានប៉ះទង្គិចគ្នា ជាមួយកងរាជអាវុធហត្ថ និងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធដទៃទៀតហើយកម្មករមួយចំនួនត្រូវបានចាប់ខ្លួន។
មិត្តភក្តិរបស់ សុផាត ដែលធ្វើការជាមួយគ្នា អាយុ ១៨ឆ្នាំ ឈ្មោះ ស្រី រី បានថ្លែងថា បាតុករផ្សេងទៀតបានគប់ដុំថ្មទៅលើទាហាន នៅពេលទាហានបើកការបាញ់គ្រាប់ពិតមកលើកម្មករ។ នាងបានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ ពីមន្ទីរពេទ្យកាលពីថ្ងៃអាទិត្យថា៖ «ខ្ញុំបានរត់ ដើម្បីការពារជីវិតរបស់ខ្ញុំ និងបានក្រាបហើយនៅពេលខ្ញុំក្រោកឡើងដៃរបស់ខ្ញុំ ត្រូវបានបាញ់ចំ។ អ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំ បានជួយខ្ញុំគេចចេញពីកន្លែងនោះ យកខ្ញុំទៅបន្ទប់ជួល បើមិនដូច្នោះទេខ្ញុំនឹងត្រូវគេចាប់ដាក់ឡានដូច សុផាត»។
នាង រី និយាយបន្តថា៖ «សុផាត នៅចម្ងាយប្រហែល ៣០ ម៉ែត្រពីខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនបានឃើញ សុផាត ត្រូវបានបាញ់ចំដោយផ្ទាល់ភ្នែកទេ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែឃើញគាត់ដេកនៅនឹងដី ដោយមានរបួសធ្ងន់ធ្ងរត្រង់ទ្រូង។ ខ្ញុំឃើញឈាមហូរ។ អ្នកជិតខាងម្នាក់បានព្យាយាមទៅយកគាត់ចេញ ប៉ុន្តែឈាមហូរកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ហើយគាត់បានសុំឲ្យទុកគាត់ចោលនៅទីនោះ»។ «ហើយគាត់ត្រូវបានចាប់ដាក់ឡានទាហាន ហើយដឹកចេញទៅបាត់»៕ PS/TK