The Phnom Penh Post Search

Search form

Logo of Phnom Penh Post newspaper Phnom Penh Post - ច្បាប់​ហាម​ឃាត់​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ភេទ​ដូច​គ្នា​ប៉ុន្តែ​នៅ​មិន​អាច​បញ្ឈប់​ពួកគេ​រៀបការ​ជាមួយ​គ្នា​បាន

ច្បាប់​ហាម​ឃាត់​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ភេទ​ដូច​គ្នា​ប៉ុន្តែ​នៅ​មិន​អាច​បញ្ឈប់​ពួកគេ​រៀបការ​ជាមួយ​គ្នា​បាន

ច្បាប់​ហាម​ឃាត់​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ភេទ​ដូច​គ្នា​ប៉ុន្តែ​នៅ​មិន​អាច​បញ្ឈប់​ពួកគេ​រៀបការ​ជាមួយ​គ្នា​បាន

130521_07
ប្ដីប្រពន្ធដែលមានភេទដូចគ្នាចូលរួមក្នុងទិវាសប្ដាហ៍មោទនភាពកាលពីថ្ងៃអាទិត្យ Scott Howes

ភ្នំពេញៈ ច្បាប់​កម្ពុជា​ហាម​ឃាត់​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ភេទ​ដូច​គ្នា ប៉ុន្តែ​ការ​ហាម​ឃាត់​នោះ​ពុំ​អាច​បញ្ឈប់​អ្នក​ស្រី រស់ រ៉ាវុធ មិន​ឲ្យ​រៀបការ​ជាមួយ​នឹង​អ្នក​ស្រី ស៊ីនួន ដៃ​គូ​យូរ​អង្វែង​សម្រាប់​ជីវិត​សេ្នហ៍​របស់​អ្នក​ស្រី រស់ រ៉ាវុធ បាន។

អ្នក​ស្រី រស់ រ៉ាវុធ អាយុ ៥២ ឆ្នាំ បាន​រស់​នៅ​ជាមួយ​នឹង​អ្នក​ស្រី ស៊ីនួន អាយុ ៣៨ ឆ្នាំ រស់​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​ខ្សាច់​កណ្តាល ខេត្ត​កណ្តាល​អស់​រយៈ​ពេល ២០ ឆ្នាំ មក​ហើយ ចាប់​តាំង​ពី​អ្នក​ទាំង​ពីរ​ទទួល​បាន​នូវ​ការ​អនុញ្ញាត​រៀបការ​ពី​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​មក។

អ្នក​ស្រី រ៉ាវុធ បាន​ថ្លែង​ថា ពេល​អ្នក​ស្រី​ដាក់​ពាក្យ​សុំ អាជ្ញាធរ​បាន​សង្កត់​សួរ​លោក​ស្រី​ថា​តើ​លោក​ស្រី​ពិត​ជា​ចង់​រៀបការ​និង​ថា​តើ​លោក​ស្រី​និង​ប្រពន្ធ​នឹង​រស់​នៅ​ជាមួយ​នឹង​គ្នា និង​ថែទាំ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​រៀង​រហូត​ដែរ​ឬ​ទេ?

លោក​ស្រី​បាន​បញ្ជាក់​ថា៖ «​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​តប​ពួកគេ​ថា ខ្ញុំ​ច្បាស់​ក្នុង​ចិត្ត​ថា ខ្ញុំ​ស្រឡាញ់​ដៃ​គូ​របស់​ខ្ញុំ​។ យើង​នឹង​រស់​នៅ​ជាមួយ​គ្នា​រៀង​រហូត​បើ​ទោះ​បី​ជា​ពួក​យើង​មាន​ភេទ​ដូច​គ្នា​ក៏​ដោយ​»។

មួយ​ខែ​ក្រោយ​មក អាជ្ញាធរ​បាន​ផ្តល់​លិខិត​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​រៀបការ​ដល់​អ្នក​ស្រី ហើយ​ក្នុង​ពេល​ដ៏​ខ្លី អ្នក​ទាំង​ពីរ​បាន​រៀបការ បើ​ទោះ​បី​ជា​មាន​ការ​ជំទាស់​ពី​សាច់​ញាតិ​ក៏​ដោយ។

អ្នក​ស្រី រ៉ាវុធ ដែល​ឥឡូវ​នេះ​ធ្វើការ​នៅ​រោងចក្រ​កាត់​ដេរ​ដើម្បី​ចិញ្ចឹម​ប្រពន្ធ និង​កូន​ចិញ្ចឹម​បី​នាក់​បាន​ថ្លែង​ថា៖ «​យើង​សប្បាយ​ចិត្ត​ណាស់ ហើយ​ភ្ញៀវ​ជា​ច្រើន​បាន​មក​ចូល​រួម​ពិធី​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​របស់​យើង ព្រោះ​ពួកគេ​មិន​ដែល​ចូល​រួម​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ភេទ​ដូច​គ្នា​ទេ​»។

មួយ​ឆ្នាំ​បន្ទាប់​ពី​ពួកគេ​បាន​រៀបការ លោក​ស្រី រ៉ាវុធ និង​ប្រពន្ធ​បាន​ទទួល​សំបុត្រ​អាពាហ៍​ពិពាហ៍។

លោក ស្រ៊ុន ស្រ៊ន អ្នក​សម្រប​សម្រួល​អង្គការ​សហគមន៍​ឥន្ទធនូ​កម្ពុជា (RoCK) ជា​អង្គការ​តស៊ូ​មតិ​ដើម្បី​សិទិ្ធ​មនុស្ស​ភេទ​ទី៣​និង​ជា​អ្នក​រៀបចំ​កម្មវិធី​មោទនភាព​រាជធានី​ភ្នំពេញ ដែល​ចប់​ពី​ថ្ងៃ​អាទិត្យ​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា នៅ​កម្ពុជា​«ស្រី​ស្រឡាញ់​ស្រី​រាប់​រយ​គូ​បាន​រស់​នៅ​ជាមួយ​គ្នា​ជា​ប្តី និង​ប្រពន្ធ​យើង​ស្គាល់​ប្តី​ប្រពន្ធ​ភេទ​ទី៣ ចំនួន ៥០​គូ ក្នុង​ខេត្ត​កំពង់ចាម​»។

លោក​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ទៀត​ថា៖ «ខ្ញុំ​ចង់​និយាយ​ថា មាន​ដៃ​គូ​ភេទ​ទី ៣ ជាង​មួយ​ពាន់​នាក់​នៅ​កម្ពុជា​ប្រសិន​បើ​យើង​ចេញ​ទៅ​រក​ពួកគេ​»។

លោក ស្រ៊ន បាន​ឲ្យ​ដឹង​ទៀត​ថា គូ​ស្នេហ៍​ភេទ​ទី ៣​មួយ​ចំនួន​បាន​រស់​នៅ​ជាមួយ​គ្នា​អស់​ជាង ៤០ ឆ្នាំ មក​ហើយ ហើយ​លោក​ស្គាល់​គូ​ស្នេហ៍​យ៉ាង​ហោច​ណាស់ ១៥ នាក់ ដែល​បាន​ទទួល​សំបុត្រ​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ជា​ឯកសារ​ដែល​កំណត់​ម្នាក់​ជា​ប្តី និង​ម្នាក់​ទៀត​ជា​ប្រពន្ធ។

យោង​តាម​មាត្រា ៦ នៃ​ច្បាប់​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​បច្ចុប្បន្ន​ដែល​ចុះ​ហត្ថលេខា​ឆ្នាំ ១៩៨៩ បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា៖ «​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ត្រូវ​ហាម​ឃាត់​ចំពោះ​ជន​ដែល​មាន​ភេទ​ដូច​ជន​ម្ខាង​ទៀត​»។

ច្បាប់​នេះ​ក៏​បាន​ហាម​ឃាត់​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ជាមួយ​បុរស​ដែល​អសមត្ថភាព​លិង្គ​ផង​ដែរ អ្នក​មាន​ជំងឺ​ឃ្លង់ ជំងឺ​របេង ជំងឺ​មហារីក ឬ​រោគ​សង្គម​ដែល​មិន​អាច​ព្យាបាល​ជា​សះ​ទាំង​ស្រុង​ព្រម​ទាំង​មនុស្ស​ល្ងីល្ងើ និង​អ្នក​ទាំង​ឡាយ​ដែល​មាន​បញ្ហា​ផ្លូវ​ចិត្ត​។

ប៉ុន្តែ លោក ស្រ៊ន បាន​ថ្លែង​ថា រដ្ឋ​ធម្មនុញ្ញ​ឆ្នាំ ១៩៩៣ បាន​ចែង​ជា​ទូទៅ​ថា បុគ្គល​មាន​សិទិ្ធ​ជ្រើស​រើស​ដៃ​គូ​ជីវិត​របស់​ខ្លួន ហើយ​វា​ហាក់​បី​ដូច​ជា​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​កាន់​តែ​ច្រើន​ឡើង​កំពុង​ផ្តោត​លើ​ការ​យល់​ដឹង​អំពី​ការ​រៀប​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ដ៏​ទូលំ​ទូលាយ​នេះ​។

លោក​បាន​បន្ថែម​ថា គូ​ស្នេហ៍​ភេទ​ទី ៣ ជា​ច្រើន​នាក់​ខ្វះ​សំបុត្រ​អាពាហ៍​ពិពាហ៍ ប៉ុន្តែ​ពួកគេ​បាន​រៀបចំ​ពិធី​រៀបការ​តាម​ប្រពៃណី ហើយ​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​បាន​ចេញ​សៀវភៅ​គ្រួសារ​ដល់​ពួក​គេ​ជា​ឯកសារ​ដែល​ច្បាប់​កម្ពុជា​កំណត់​ជា​ចាំ​បាច់​ចំពោះ​គ្រួសារ​ទាំង​អស់​ដើម្បី​កំណត់​អត្តសញ្ញាណ​ប្តី​/ប្រពន្ធ និង​កូន​បង្កើត និង​កូន​ចិញ្ចឹម​។

លោក ស្រ៊ន បាន​បន្ត​ទៀត​ថា ច្បាប់​ស្តី​ពី​សៀវភៅ​គ្រួសារ​ពុំ​បាន​ពិភាក្សា​អំពី​សមាសភាព​សមស្រប​នៃ​គ្រួសារ​មួយ​ឡើយ ដោយ​ផ្តល់​សេរីភាព​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ដល់​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​ជា​ច្បាប់​អាពាហ៍​ពិពាហ៍ ចំពោះ​ការ​ទទួល​ស្គាល់​នូវ​គូ​ស្នេហ៍​ភេទ​ទី​៣។

និន្នាការ​កំពុង​កើន​ឡើង​នេះ​មាន​ន័យ​ថា ចំពោះ​ពិធី​មោទនភាព​ឆ្នាំ​នេះ RoCK អាច​កំណត់​អត្ត​សញ្ញាណ​និង​នាំ​គូ​ស្នេហ៍​ស្រី​ស្រឡាញ់​ស្រី​៧៦ គូ និង​គូ​ស្នេហ៍​ប្រុស​ស្រឡាញ់​ប្រុស ៥ គូ​ពី ១៨ ខេត្ត​មក​រាជធានី​ភ្នំពេញ។

លោក ស្រ៊ន គិត​ថា តួ​លេខ​ខុស​គ្នា​រវាង​គូ​ស្នេហ៍​ស្រី​ស្រឡាញ់​ស្រី និង​គូ​ស្នេហ៍​ប្រុស​ស្រឡាញ់​ប្រុស។ លោក​បញ្ជាក់​ថា៖ «​បុរស​គឺ​ពួកគេ​អាច​ចេញ​ទៅ​ក្រៅ​ពេល​យប់ ដូច្នេះ ពួកគេ​ជួប​មិត្ត​ជា​ច្រើន​នាក់ ហើយ​អាច​ជ្រើស​រើស​ដៃ​គូ​ច្រើន​នាក់​នៅ​ទី​នោះ។​ស្រ្តី​ពុំ​មាន​សេរីភាព​នោះ​ទេ ដើម្បី​ចេញ​ក្រៅ និង​ស្វែង​រក​ដៃ​គូ​ដទៃ​ទៀត​ដូច្នេះ ប្រសិន​បើ​គេ​រក​បាន​ម្នាក់ ពួកគេ​នឹង​រៀប​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​»។

លោក ស្រ៊ន បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ក្នុង​ចំណោម​គូ​ស្នេហ៍ ដែល​ចូល​រួម​ពិធី​មោទនភាព​ឆ្នាំ​នេះ​ចំនួន​ជាង ៧០ ភាគរយ​មាន​សៀវភៅ​គ្រួសារ ហើយ​អ្នក​ខ្លះ​មាន​អត្ត​សញ្ញាណប័ណ្ណ​ដែល​ទទួល​ស្គាល់​ពួកគេ​ជា​គ្រួសារ​ក្រី​ក្រ​ដែល​មាន​សិទិ្ធ​ទទួល​ជំនួយ​ពី​រដ្ឋាភិបាល។

លោក ស្រ៊ន បាន​បន្ថែម​ថា៖ «យើង​រីក​រាយ ដែល​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​ទទួល​យក​ពួកគេ បើ​ទោះ​បី​ជា​គោល​នយោបាយ​ជាតិ​ពុំ​ច្បាស់​លាស់​លើ​ច្បាប់​ក៏​ដោយ​»។

ប៉ុន្តែ​អ្នក​ស្រី សួង ភក្តី អាយុ ៣០ ឆ្នាំ​វិញ ឥរិយាបថ​ពុំ​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​លឿន​គ្រប់​គ្រាន់​ឡើយ។

អ្នក​ស្រី ភក្តី បាន​ជួប​ប្រពន្ធ​ឈ្មោះ ពក សារ៉ាត ក្នុង​ឆ្នាំ ២០០៧​ខណៈ​ពេល​ពួកគេ​ទាំង​ពីរ​នាក់​ធ្វើ​ការ​នៅ​ម៉ាឡេស៊ី​។

អ្នក​ទាំង​ពីរ​បាន​រៀបការ​កាល​ពី​ខែ​កុម្ភៈ​ឆ្នាំ​មុន ក្នុង​ខេត្ត​ព្រះ​វិហារ និង​បាន​ទទួល​សៀវភៅ​គ្រួសារ ប៉ុន្តែ មេ​ភូមិ និង​មេ​ឃុំ​បាន​បដិសេធ​មិន​ផ្តល់​សំបុត្រ​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ដល់​ពួកគេ​ទេ ដោយ​លើក​មូល​ហេតុ​ច្បាប់​អាពាហ៍​ពិពាហ៍ ទោះ​បី​ជា​ពួកគេ​បាន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​អ្នក​ទាំង​ពីរ​រៀបចំ​ពិធី​រៀបការ​ក៏​ដោយ​។

អ្នក​ស្រី ភក្តី បាន​បន្ថែម​ថា៖«ពិធី​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​ដោយ​រលូន ហើយ​យើង​រីក​រាយ ដែល​មាន​ភ្ញៀវ និង​សាច់​ញាតិ​ច្រើន​នាក់​ចូល​រួម ប៉ុន្តែ​យើង​សោក​ស្តាយ​ដែល​ឪពុក​ម្តាយ និង​សាច់​ញាតិ​ខាង​ប្រពន្ធ​មិន​ចូល​រួម​ព្រោះ​ពួកគេ​មិន​ទទួល​យក​ខ្ញុំ​ជា​កូន​ប្រសារ​ប្រុស​ទេ​ហើយ​ពួកគេ​នៅ​តែ​រើស​អើង​មក​លើ​យើង​»។

ដូច​លោក​ស្រី រ៉ាវុធ ដែរ អ្នក​ស្រី ភក្តី ដែល​ជា​ប្តី​ក្នុង​អាពាហ៍​ពិពាហ៍ ដើរ​តួនាទី​បុរស​តាង​នាម​ឲ្យ​ខ្លួន​ឯង​ផង​និង​ប្រពន្ធ​របស់​ខ្លួន​ផង​ក្នុង​បទ​សម្ភាស​។

លោក ស្រ៊ន បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា៖ « ដោយ​សារ​បទដ្ឋាន​វប្បធម៌ មនុស្ស​ម្នាក់​ត្រូវ​តែ​ជា​ប្តី និង​ម្នាក់​ត្រូវ​តែ​ជា​ប្រពន្ធ ដូច​គ្នា​ដែរ​ចំពោះ​គូ​ស្នេហ៍​ប្រុស​ស្រឡាញ់​ប្រុស​»។

ការ​ដើរ​តួនាទី​បុរស​នេះ​មាន​លក្ខណៈ​ធម្មតា​ចំពោះ​អ្នក​ស្រី ភក្តី។ នៅ​សាលា​រៀន​អ្នក​ស្រី​បាន​ស្លៀក​ខោ​ជើង​វែង និង​កាត់​សក់​ខ្លី​ធ្វើ​ឲ្យ​មិត្ត​រួម​ថ្នាក់​សើច​អ្នក​ស្រី​ហើយ​ម្តាយ​បាន​វាយ​អ្នក​ស្រី។

នៅ​ថ្នាក់​ទី៣ អ្នក​ស្រី​បាន​លះបង់​ការ​សិក្សា ដោយ​សារ​តែ​អ្នក​ស្រី​មិន​អាច​ទ្រាំទ្រ​អារម្មណ៍​គេ​មើល​ងាយ​អ្នក​ស្រី​ឡើយ។

អ្នក​ស្រី ភក្តី បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ក្នុង​ឆ្នាំ ២០០៦ ម្តាយ​អ្នក​ស្រី​បាន​បង្ខំ​អ្នក​ស្រី​ឲ្យ​រៀបការ​ជាមួយ​នឹង​បុរស​ប៉ុន្តែ​ដោយ​មិន​ចង់​គេង​ជាមួយ​នឹង​បុរស​នោះ អ្នក​ស្រី​បាន​គេច​ខ្លួន និង​ស្វែង​រក​ការងារ​ធ្វើ​នៅ​ម៉ាឡេស៊ី ហើយ​នៅ​ទី​នោះ អ្នក​ស្រី​បាន​ជួប​អ្នក​ស្រី សារ៉ាត ហើយ​ស្រឡាញ់​គ្នា។ មុន​ពេល​ពួកគេ​រៀបការ អ្នក​ទាំង​ពីរ​បាន​សុំ​កូន​ស្រី​ម្នាក់​មក​ចិញ្ចឹម​ដែល​ឥឡូវ​នេះ​មាន​អាយុ​៥ឆ្នាំ​ហើយ។​ប៉ុន្តែ ថា​តើ​កូន​ស្រី​នេះ​នឹង​អាច​ទទួល​មរតក​ទ្រព្យ​របស់​ពួកគេ​ពុំ​ច្បាស់​លាស់​ទេ។ យោង​តាម​ច្បាប់​ស្មុំ​កូន​ថ្មី​ដែល​បាន​អនុវត្ត​ក្នុង​ឆ្នាំ ២០១១​ប្តី​ប្រពន្ធ​ត្រូវ​តែ​មាន​សំបុត្រ​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ដើម្បី​ស្មុំ​កូន​ស្រប​ច្បាប់ ដូច្នេះ ធានា​ថា ទ្រព្យ​សម្បតិ្ត​របស់​ពួកគេ​នឹង​បាន​ទៅ​កូន​ស្មុំ​នោះ​។

លោក ស្រ៊ន បាន​បញ្ជាក់​ថា ការ​ខ្វះ​សំបុត្រ​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ក៏​អាច​គំរាម​កំហែង​ឱកាស​ទទួល​បាន​មរតក​របស់​ដៃ​គូ​ម្នាក់​ផង​ដែរ​។

ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា លោក​ស្រី ជូ ប៊ុនអេង រដ្ឋ​លេខាធិការ​នៃ​ក្រសួង​មហា​ផ្ទៃ បាន​ថ្លែង​ថា វា​មិន​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​ធ្វើ​វិសោធនកម្ម​ច្បាប់​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ទេ។ លោក​ស្រី​បាន​ថ្លែង​ថា៖ «​ច្បាប់​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​របស់​យើង​ចែង​ថា បុរស និង​ស្រី​ត្រូវ​រៀបការ​គ្នា ប៉ុន្តែ ពេល​មាន​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ស្រី​និង​ស្រី អ្នក​គ្រាន់​តែ​ចុះ​ឈ្មោះ​ម្នាក់​ជា​បុរស និង​ម្នាក់​ទៀត​ជា​ប្រពន្ធ។ យើង​មិន​និយាយ​គាំទ្រ​ពួកគេ​ទេ តែ​មិន​ដែល​ហាម​ឃាត់​ពួកគេ​ទេ»។

លោក​ស្រី​បញ្ជាក់​ថា ការ​លើក​ឡើង​បញ្ហា​នៃ​សិទិ្ធ​របស់​មនុស្ស​ភេទ​ទី៣ គ្រាន់​តែ​ជា​គំនិត​របស់​ប្រទេស​លោក​ខាង​លិច «​បញ្ហា​នេះ​កម្ពុជា​មិន​ធ្ងន់​ធ្ងរ​ទេ ព្រោះ​យើង​បាន​ចែង​ក្នុង​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​ថា យើង​គោរព​សិទិ្ធ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​»។

លោក​ស្រី​បាន​បន្ថែម​ថា៖ «​ខ្ញុំ​មិន​គិត​ថា​ឪពុក​ម្តាយ​សប្បាយ​ចិត្ត​ពេល​ឃើញ​កូន​ចៅ​បែប​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​យើង​គ្មាន​ច្បាប់​ហាម​ឃាត់​ពួកគេ​ទេ​»។

ក្នុង​ឆ្នាំ ២០០៧ លោក​នាយក​រដ្ឋ​មន្រ្តី​ត្រូវ​បាន​ចុះ​ក្នុង​ទំព័រ​សារ​ព័ត៌មាន​អន្តរជាតិ នៅ​ពេល​លោក​ថា លោក​នឹង​កាត់​កាល​កូន​ស្រី​ចិញ្ចឹម​ព្រោះ​នាង​ជា​មនុស្ស​ភេទ​ទី ៣​ហើយ​ទន្ទឹម​នឹង​នេះ លោក​បាន​អំពាវនាវ​ឲ្យ​ត្រា​ប្រណី​ចំពោះ​អ្នក​ភេទ​ទី៣។

លោក ស្រ៊ន បាន​ប៉ាន់​ស្មាន​ថា លោក​នាយក​រដ្ឋ​មន្រ្តី​លើក​ឡើង​អំពី​ការ​ត្រា​ប្រណី​កាល​ពី​ខែ​ធ្នូ​ឆ្នាំ​មុន ដោយ​សារ​ពិចារណា​លើ​ការ​ចូល​ទិវង្គត​របស់​ព្រះ​មហាក្សត្រ នរោត្តម សីហនុ ដែល​បាន​សម្តែង​ការ​គាំទ្រ​ចំពោះ​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ភេទ​ដូច​គ្នា​ក្នុង​ឆ្នាំ ២០០៤។

ដើម្បី​ទទួល​បាន​កម្លាំង​បន្ថែម​ទៀត​សម្រាប់​សិទិ្ធ​អាពាហ៍​ពិពាហ៍ លោក ស្រ៊ន បាន​ថ្លែង​ថា បន្ទាប់​ពិធី​មោទនភាព​លោក​នឹង​អង្គុយ​ចុះ​ជាមួយ​នឹង​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន ដើម្បី​សម្ភាស​គូ​ស្នេហ៍​ភេទ​ដូច​គ្នា​រាប់​សិប​នាក់​ហើយ​ធ្វើ​សេចក្តី​ថ្លែង​ការ​រួម​ដើម្បី​ដាក់​ជូន​រដ្ឋសភា។

លោក ស្រ៊ន បាន​ថ្លែង​ថា៖ «​នៅ​កម្ពុជា​ច្បាប់​បើក​ចំហ ហើយ​គេ​ថា វា​មិន​រើស​អើង​ទេ ដូច្នេះ ខ្ញុំ​ជឿ​ថា វា​នឹង​កើត​ឡើង​ក្នុង​ពេល​ឆាប់ៗ»។

លោក​បាន​បន្ថែម​ទៀត​ថា មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ជា​ច្រើន​រួច​ហើយ​ក្នុង​រយៈ​ពេល​ប៉ុន្មាន​ទសវត្សរ៍​កន្លង​មក​នេះ។ គូ​ស្នេហ៍​ដែល​ជួប​គ្នា​ក្នុង​អំឡុង​របប​ខ្មែរ​ក្រហម​បាន​ផ្តោត​លើ​ឱកាស​សាមញ្ញ​គឺ​ការ​រស់​នៅ​ជាមួយ​គ្នា ជា​ជាង​ពិធី​រៀបការ និង​សំបុត្រ​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​។

អ្នក​ស្រី នយ ស៊ីត្ថា អាយុ ៦១ ឆ្នាំ និង​អ្នក​ស្រី ហុង សារឿន ដែល​មាន​អាយុ​ដូច​គ្នា គឺ​ជា​គូ​ស្នេហ៍​បែប​នោះ។ អ្នក​ស្រី ដែល​កាត់​សក់​ខ្លី បាន​ថ្លែង​ថា៖ «​បន្ទាប់​ពី​របប ប៉ុល ពត ប្រពន្ធ​ខ្ញុំ និង​ខ្ញុំ​រៀបចំ​ពិធី​តូច​មួយ ដោយ​យើង​អញ្ជើញ​ចាស់​ទុំ និង​សាច់​ញាតិ​មក​ធ្វើ​ជា​សាក្សី​ដែល​យើង​ក្លាយ​ជា​ប្តី និង​ប្រពន្ធ​ដូច​ប្តី​ប្រពន្ធ​ដទៃ​ទៀត​»។

អ្នក​ទាំង​ពីរ​ឥឡូវ​នេះ​រស់​នៅ​ជាមួយ​គ្នា​ក្នុង​ខណ្ឌ​ដង្កោ​រាជធានី​ភ្នំពេញ។ អ្នក​ស្រី ស៊ីត្ថា បាន​លើក​ឡើង​ថា៖ «​យើង​មិន​អាច​ទទួល​បាន​សំបុត្រ​អាពាហ៍​ពិពាហ៍​ដូច​ប្តី​ប្រពន្ធ​ដទៃ​ទៀត​ទេ​។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំ​មាន​សៀវភៅ​គ្រួសារ​ដែល​សរសេរ​ថា ខ្ញុំ​ជា​ប្តី ហើយ​ដៃ​គូ​ខ្ញុំ​ជា​ប្រពន្ធ​»។

សៀវភៅ​គ្រួសារ​ក៏​សរសេរ​កូន​បី​នាក់​ផង​ដែរ ដែល​យើង​បាន​ស្មើ​ចិញ្ចឹម​ពី​សាច់​ញាតិ។

លោក​ស្រី ស៊ីត្ថា បាន​បន្ថែម​ថា​៖ «​ខ្ញុំ​មិន​អាច​និយាយ​ថា រដ្ឋាភិបាល​ទទួល​យក​គូ​ស្នេហ៍​ភេទ​ទី ៣ ឡើយ​ព្រោះ​យើង​មិន​ទាន់​មាន​ច្បាប់​រៀបការ​ភេទ​ដូច​គ្នា​ទេ។ យើង​កំពុង​ព្យាយាម​ប្រយុទ្ធ​ដើម្បី​ស្នើ​រដ្ឋាភិបាល​បង្កើត​ច្បាប់​មួយ។ ចំពោះ​ខ្ញុំ ក្តី​សង្ឃឹម​គឺ​ចប់​ហើយ ព្រោះ​ខ្ញុំ​ចាស់​ហើយ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​ខិត​ខំ​ដើម្បី អ្នក​ជំនាន់​ក្រោយ​៕ TK

រាយការណ៍​បន្ថែម​ដោយ ឆាយ ច័ន្ទនីដា​

(សូម​បញ្ជាក់​ថា ឈ្មោះ​មួយ​ចំនួន​ត្រូវ​បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​ដោយ​គោរព​តាម​សំណើ​របស់​អ្នក​ផ្តល់​បទ​សម្ភាស)

អត្ថបទគួរចាប់អារម្មណ៍