.jpg)
មណ្ឌលគិរីៈ តុលាការខេត្តមណ្ឌលគិរីសម្រេចដាក់បុគ្គល ៣ នាក់ ដែលជាតំណាងជនជាតិដើមភាគតិចរស់នៅភូមិឡៅកា ឃុំសុខដុម ក្រុងសែនមនោរម្យ ឱ្យស្ថិតក្រោមការត្រួតពិនិត្យពីបទធ្វើឱ្យខូចខាតដោយចេតនា មានស្ថានទម្ងន់ទោស និងហិង្សាលើអ្នកកាន់កាប់អចលនវត្ថុដោយសុចរិត។
ការសម្រេចយ៉ាងដូច្នេះ ធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីតុលាការបានកោះហៅបុគ្គលទាំង ៣ រូប ដែលមានឈ្មោះ ផ្លឹក ភីរុំ អាយុ ៤០ ឆ្នាំ ផ្លឹក ណាវី អាយុ ៣៧ ឆ្នាំ និង ខ្វើង ទុំ អាយុ ៤៧ ឆ្នាំ ឱ្យចូលបំភ្លឺកាលពីថ្ងៃទី ៩ ខែមីនា ពាក់ព័ន្ធនឹងហេតុការណ៍កើតឡើងកាលពីខែតុលា ឆ្នាំ ២០២០។ ក្នុងពេលចូលបំភ្លឺក៏មានប្រជាពលរដ្ឋនៅភូមិឡៅកាជាង ២០ នាក់បានទៅប្រមូលផ្តុំគ្នានៅមុខតុលាការខេត្តដោយបារម្ភ ខ្លាចតុលាការឃុំខ្លួនតំណាងរបស់ពួកគេ។
សេចក្តីសម្រេចរបស់តុលាការចុះហត្ថលេខាដោយចៅក្រមស៊ើបសួរលោក ប៉ុក ស៊ីនវ៉ាន់ដា នៅថ្ងៃទី ១០ ខែមីនា បានឱ្យដឹងថា ដើម្បីធានាដល់កិច្ចស៊ើបសួរបន្ត និងបង្ការមិនឱ្យជនត្រូវចោទរត់គេចខ្លួន ឬធ្វើសកម្មភាពផ្សេងៗប៉ះពាល់ការស៊ើបសួរ គប្បីតុលាការសម្រេចដាក់ជនត្រូវចោទដែលនៅក្រៅឃុំឱ្យស្ថិតក្រោមការត្រួតពិនិត្យតាមផ្លូវតុលាការ។
សេចក្តីសម្រេចដដែលបញ្ជាក់ថា៖ «ជនត្រូវចោទមិនត្រូវផ្លាស់ប្តូរលំនៅឋានដោយគ្មានការអនុញ្ញាតពីចៅក្រមស៊ើបសួរ។ ត្រូវឆ្លើយតបនឹងការកោះហៅពីគ្រប់បុគ្គលដែលចាត់តាំងដោយចៅក្រមស៊ើបសួរ។ ត្រូវចូលមកបង្ហាញខ្លួននៅសាលាដំបូងខេត្តមណ្ឌលគិរីក្នុង ១ ខែម្តង។ តុលាការ ឬចៅក្រមស៊ើបសួរអាចសម្រេចឱ្យឃុំខ្លួនជនត្រូវចោទបណ្តោះអាសន្នបាន»។
អ្នកស្រី ផ្លឹក ភីរុំ ជាជនត្រូវចោទម្នាក់ប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ថា ការសម្រេចរបស់តុលាការគឺជារឿងអយុត្តិធម៌បំផុត ខណៈកាលពីអំឡុងខែតុលា ឆ្នាំ ២០២០ អ្នកស្រី និងពលរដ្ឋជាង ៧០ នាក់ទៀតបានចូលទៅការពារការហ៊ុមព័ទ្ធរបង ដែលបានធ្វើឡើងលើដីសហគមន៍រួម។ ដីសាធារណៈ និងភ្នំដែលមានទំហំជាង ៧ ហិកតាត្រូវបានបុគ្គលមួយក្រុមចូលហ៊ុមព័ទ្ធ និងកាន់កាប់ដោយពួកគេអះអាងថា មានសិទ្ធិស្របច្បាប់ ប៉ុន្តែជាក់ស្តែង ដីទាំងនេះគឺជាដីដែលជនជាតិដើមភាគតិចបានអាស្រ័យផលរួមគ្នាជាយូរឆ្នាំមកហើយ។
អ្នកស្រីថា៖ «អ្វីដែលពួកខ្ញុំការពាររាល់ថ្ងៃនេះ មិនមែនការពារទ្រព្យសម្បត្តិខ្លួនឯងតែមួយមុខទេ គឺពួកខ្ញុំការពារទ្រព្យសម្បត្តិសាធារណៈរបស់រដ្ឋ ជាពិសេសតំបន់នេះ គឺជាដីរបស់រដ្ឋ ហើយជនជាតិដើមភាគតិចខ្ញុំក្នុងភូមិបានអាស្រ័យផលជាយូរមកហើយ។ តែបែរជាតុលាការ ចោទប្រកាន់ពួកខ្ញុំទៅវិញ។ តុលាការគួរណាស់តែចាត់វិធានការបុគ្គលខិលខូចទាំងនោះវិញ»។
លោក មាស ប្រុស ប្រធានលេខាធិការដ្ឋានរដ្ឋបាលនៃតុលាការខេត្តមណ្ឌលគិរីថ្លែងយ៉ាងខ្លីថា ការសម្រេចនេះគឺជាឆន្ទានុសិទ្ធិរបស់ចៅក្រមស៊ើបសួរ។ លោកថា៖ «ចំពោះការចោទប្រកាន់លើសេចក្តីសម្រេចនេះ ថាលម្អៀង និងធ្វើបាបតែប្រជាពលរដ្ឋនេះគឺរឿងរបស់ចៅក្រមទេ ព្រោះពួកគាត់ចោទលើចៅក្រម។ តែបើចៅក្រម គាត់សម្រេចថាម៉េច ខ្ញុំប្រាប់អ្នកកាសែតថាអ៊ីចឹង ប៉ុន្តែបើថាការសម្រេចនេះលម្អៀងម៉េចខ្ញុំអត់ដឹងទេ»។
លោក គ្រឿង តុលា អ្នកប្រឹក្សាបណ្ដាញសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចខេត្តមណ្ឌលគិរី ទទួលស្គាល់ថា ទង្វើរបស់ពលរដ្ឋដែលបានទៅរុះរើរបងទាំងនោះ កាលពីពេលកន្លងទៅ គឺជារឿងខុសច្បាប់។ ប៉ុន្តែលោកយល់ថា តុលាការ ឬអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានគួរណាស់តែកោះហៅពលរដ្ឋមកណែនាំអប់រំជាមុនសិនព្រោះទង្វើរបស់ពលរដ្ឋទាំងនេះ គឺដើម្បីការពារដីសហគមន៍ដែលពួកគាត់ធ្លាប់អាស្រ័យផលរួមគ្នាប៉ុណ្ណោះ។ «ដីនេះតាំងពីដើមមក គឺជាតំបន់ឃ្វាលគោ ក្របីរបស់ពលរដ្ឋនៅក្នុងភូមិឡៅកា ប៉ុន្តែយើងមិនបានដឹងថា អ្នកណាជាអ្នកលក់ដីទាំងនេះ។ អ្វីដែលសំខាន់ប្រព័ន្ធតុលាការនេះ គួរតែកែប្រែរបៀបនៃការធ្វើការ មិនមែនការពារតែទៅលើអ្នកមានលុយ មានអំណាចដូច្នេះទេ។ ខ្ញុំចង់ស្នើតុលាការ គួរតែគិតឡើងវិញ»។
ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍មិនអាចស្វែងរកប្រភពដើមបណ្តឹង ដែលប្តឹងជនជាតិដើមភាគតិចទាំងនេះបានទេ ខណៈដែលសេចក្តីសម្រេច និងដីកាបង្គាប់ឱ្យចូលខ្លួនរបស់តុលាការគឺមិនបានបញ្ជាក់ពីអត្តសញ្ញាណដើមបណ្តឹងឡើយ។ ប៉ុន្តែបើតាមការអះអាងរបស់តំណាងពលរដ្ឋ អ្នកកាន់កាប់ដីជាង ៧ ហិកតាដែលបានប្តឹងពួកគេគឺមានឈ្មោះ ប៉ែត សុផាន់ណា និងឈ្មោះ សុ ម៉ាណា៕
