មណ្ឌលគិរីៈ ពលរដ្ឋជនជាតិដើមព្នងក្នុងឃុំដាក់ដាំ ស្រុកអូររាំង ខេត្តមណ្ឌលគិរីបានចោទអាជ្ញាធរថា ហាក់ព្រងើយកន្ដើយចំពោះសកម្មភាពឈូសឆាយដើម្បីហ៊ុមព័ទ្ធរំលោភយកដីព្រៃសហគមន៍ដែលជាកន្លែងកប់ខ្មោច និងតំបន់រមណីយដ្ឋានទឹកធ្លាក់ជ្រៃធំ បើទោះបីសកម្មភាពនេះ បានកើតឡើងតាំងពីឆ្នាំ ២០១៧ ហើយបន្តកើត ឡើងមកដល់សព្វថ្ងៃ និងធ្លាប់មានការប្ដឹងពីប្រជាពលរដ្ឋក៏ដោយ។
លោក ច្រូត ខ្លើត ប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅក្នុងភូមិពូឡេះបានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍ម្សិលមិញថា ដីព្រៃសហគមន៍ដែលជាកន្លែងកប់ខ្មោច និងរមណីយដ្ឋានទឹកធ្លាក់ជ្រៃធំមានទីតាំងស្ថិតក្នុងភូមិពូឡេះ ភូមិពូត្រែង និងភូមិពូឆបទំហំសរុប ៣២៨ ហិកតា ត្រូវបានប្រជាពលរដ្ឋនៅខេត្តផ្សេងចូលមកឈូសឆាយរំលោភយកធ្វើជាកម្មសិទ្ធិឯកជនតាំងពីឆ្នាំ ២០១៧ ហើយបន្តឈូសឆាយរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ។ សកម្មភាពនេះ មិនមានអាជ្ញាធរចុះទៅដោះស្រាយឡើយ បើទោះបីធ្លាប់មានពាក្យបណ្ដឹងរបស់ប្រជាពលរដ្ឋដាក់ដល់សាលាខេត្ត និងការតវ៉ាពីប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងតំបន់ក្ដី។
លោកបានបន្តថា ដំបូងឡើយ មានប្រជាពលរដ្ឋមកពីខេត្តផ្សេងបានចូលទៅឈូសឆាយយកដីនៅក្នុងតំបន់សហគមន៍នេះ ហើយបានឃុបឃិតជាមួយអាជ្ញាធរភូមិនិងឃុំដើម្បីចេញលិខិតទទួលស្គាល់ជាដីកម្មសិទ្ធិឯកជន ទោះបី ដីសាធារណៈទាំងនោះ ត្រូវបានក្រុមពលរដ្ឋជនជាតិដើមតែងប្រើប្រាស់សម្រាប់កប់ខ្មោចតាំងពីឆ្នាំ ១៩៧៩ និងមានការទទួលស្គាល់ពីសាលាខេត្តធ្វើជាតំបន់រមណីយដ្ឋានទឹកធ្លាក់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៦ ក៏ដោយ។
លោកនិយាយថា៖ «ពួកខ្ញុំធ្វើនេះមិនមែនយកធ្វើជាកម្មសិទ្ធិឯកជនទេ ដីរបស់សាធារណៈ របស់រួម ប៉ុន្តែគេអត់យល់ សុទ្ធតែថាពួកខ្ញុំចង់ចាប់យកដីហ្នឹង។ តាមចុច GPS មើលទៅ ដីនៅកន្លែងទឹកធ្លាក់ ត្រូវបានគេយកអស់ជាង ៤ ហិកតា និងនៅកន្លែងកប់ខ្មោចអស់ប្រហែល ១ ហិកតាហើយ» ។
ទោះជាយ៉ាងណា លោក សុក សេរ៉ា មន្ត្រីនាំពាក្យសាលាខេត្តមណ្ឌលគិរីបានអះអាងថា សាលាខេត្តមិនធ្លាប់ទទួលបានពាក្យបណ្ដឹងពីប្រជាពលរដ្ឋជុំវិញការរំលោភយកដីសហគមន៍ជាកន្លែងកប់ខ្មោចនិងកន្លែងរមណីយដ្ឋាននៅឃុំដាក់ដាំឡើយ ហើយលោកថា ប្រហែលពាក្យបណ្ដឹងនេះ ដាក់ត្រឹមសាលាស្រុកអូររាំង ប៉ុណ្ណោះ ។
លោកថ្លែងថា៖ «អត់មានឃើញមកដល់ខេត្តទេ ទៅស្រុកមិនដឹងទេហី!។ បើមានពាក្យ បណ្ដឹង ប្រជាពលរដ្ឋជួបប្រទះអ៊ីចឹង ខេត្ត រាល់កិច្ចការគឺមិនដែលនៅស្ងៀមទេ គឺតែងតែចុះពិនិត្យមើលនិងដោះស្រាយតាមជាក់ស្ដែង»។
លោក បូរ៉េត កំពី ជនជាតិដើមម្នាក់ទៀតបានលើកឡើងដែរថា បន្ទាប់ពីមានពលរដ្ឋមកពីខេត្តផ្សេងប្រហែល ៤-៥ គ្រួសារចូលទៅឈូសឆាយយកដីសហគមន៍នេះភ្លាម គឺខាងពលរដ្ឋជនជាតិដើមបាននាំគ្នាដាក់ពាក្យបណ្ដឹងទៅសាលាខេត្តមណ្ឌលគិរីតាំងពីឆ្នាំ ២០១៧ មកម៉េ្លះ និងតែងតែសួរនាំដើម្បីតាមដានអំពីការវិវត្តរបស់ពាក្យបណ្ដឹងជារឿយៗ ហើយក្រោយមកលោកដឹងថា ខាងសាលាខេត្តបានចារលើពាក្យបណ្ដឹងមកឱ្យសាលាស្រុក ជាអ្នកសម្របសម្រួលដោះស្រាយជំនួស។
លោកបន្តថា កន្លងមកធ្លាប់មានមន្ត្រីសាលាស្រុកចុះមកមើលការរំលោភដីព្រៃសហគមន៍នេះជាច្រើនដងដែរ ប៉ុន្តែមិនបានចាត់វិធានការដោះស្រាយអ្វីឡើយ។
លោកបញ្ជាក់ថា៖ «ស្រុកគេមក ២-៣ ដងដែរ តែដោះស្រាយអត់ចេញ ហើយខេត្តថា អត់មានពាក្យបណ្ដឹងយ៉ាងម៉េច ឆ្ងល់ដែរ? ពួកខ្ញុំដាក់ទៅខេត្តហើយ តែខេត្តបានចារឱ្យស្រុកដោះស្រាយ ពាក្យបណ្ដឹងគឺមានថតចម្លងតើ ម៉េចគាត់ថា អត់មានពាក្យបណ្ដឹង?»។
ជុំវិញបញ្ហានេះ លោក នង ទុណ្ណារី អភិបាលស្រុកអូររាំងបានឆ្លើយតបថា អាជ្ញាធរមិនដែលព្រងើយកន្ដើយចំពោះជម្លោះដីនៅក្នុងឃុំដាក់ដាំឡើយ និងដោះស្រាយបានមួយចំនួនហើយ ប៉ុន្តែភាគីក្រុមជនជាតិដើមមិនទាន់ពេញចិត្តប៉ុណ្ណោះ ។
ទោះយ៉ាងណាលោកបន្តថា លោកមិនអាចបញ្ជាក់ថាខាងណាខុសខាងណាត្រូវឡើយ ដោយសារតែភាគីទាំងសងខាងសុទ្ធតែមានឯកសារបញ្ជាក់ពីអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានជំនាន់មុននិងជំនាន់ក្រោយជុំវិញដីជម្លោះនោះ ប៉ុន្តែលោកថា នឹងខំប្រឹងស្វែងរកប្រភពបញ្ហាបន្ថែមទៀតដើម្បីដោះស្រាយ។
លោកនិយាយថា៖ «ដោះស្រាយឱ្យទាន់ចិត្តគាត់ យើងធ្វើអត់ទាន់បានទេ យើងដោះស្រាយបន្តបន្ទាប់។ យើងបានស្នើឱ្យភាគីពាក់ព័ន្ធហ្នឹង ផ្អាកការធ្វើសកម្មភាពលើដីទំនាស់ហ្នឹង មិនមែនព្រងើយកន្ដើយទេ ។ បើប្រើពាក្យអ៊ីចឹង យើងអត់មានយកចិត្តទុកដាក់ ការពិតយើងយកចិត្តទុកដាក់ ចេញសម្របសម្រួលច្រើនលើកច្រើនសាហើយ»។
លោក អ៊ាង ម៉េងលី អ្នកសម្របសម្រួលសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្ស (អាដហុក) ប្រចាំខេត្តមណ្ឌលគិរីមានមន្ទិលជុំវិញមូលហេតុដែលអាជ្ញាធរជំនាន់មុនបានសម្រេចចេញលិខិតបញ្ជាក់អំពីដីរបស់សហគមន៍ទៅជាកម្មសិទ្ធិឯកជន ប៉ុន្តែលោកថា ក្នុងនាមជាអាជ្ញាធរគឺមានសិទ្ធិដកហូតនូវដីណាដែលជារបស់រដ្ឋ ដើម្បីរក្សាទុកជាទ្រព្យសម្បត្តិរួមវិញ។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «កន្លងមក អាជ្ញាធរហាក់មានការរុញទៅគ្នាទៅវិញទៅមក គឺហាក់ពុំមានចេតនាក្នុងការដោះស្រាយសោះ។ អ៊ីចឹង សម្រាប់ទស្សនៈខ្ញុំ គឺជាការគេចវេះក្នុងការដោះស្រាយករណីហ្នឹង»។
បើតាមលោក បូរ៉េត កំពី កាលពីថ្ងៃទី ១៧ ខែឧសភាថ្មីនេះ ប្រជាពលរដ្ឋប្រហែល ៨០ នាក់បាននាំគ្នាចេញតវ៉ាម្ដងទៀតដើម្បីទប់ស្កាត់ការបន្តរំលោភយកដីសហគមន៍ និងទាមទារដីដែលបាត់បង់ត្រឡប់មកវិញ ប៉ុន្តែការតវ៉ានោះ មិនទទួលបានលទ្ធផលអ្វីឡើយ ៕