ព្រះវិហារៈ សាលាដំបូងខេត្តព្រះវិហារ សម្រេចដាក់ក្រុមជនជាតិភាគតិចកួយ និងមន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលប្រមាណជាង ១០ នាក់ ឲ្យស្ថិតក្រោមការត្រួតពិនិត្យពីបទសមគំនិត និងបទចាប់ឃុំឃាំង និងបង្ខាំងមនុស្សដោយខុសច្បាប់ ក្រោយបិទបញ្ចប់ការស៊ើបសួរលើពួកគេ ពាក់ព័ន្ធនឹងជម្លោះដីធ្លីមួយជាមួយក្រុមហ៊ុនចិនឈ្មោះ ឡាន ហ្វេង ដែលមានរយៈពេលជិត៥ឆ្នាំកន្លងមកនោះ។
ជាមួយនឹងការសម្រេចនេះ ក្រុមជនជាតិដើម និងមន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលទាំងនេះ បានអំពាវនាវឲ្យតុលាការ ពិចារណាទម្លាក់បទចោទលើពួកគេ ដោយអះអាងថា ការចោទប្រកាន់នេះបានធ្វើឡើងដោយអយុត្តិធម៌ និងបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់សិទ្ធិរបស់ពួកគេ។
លិខិតជូនដំណឹងស្តីពីការបិទបញ្ចប់ការស៊ើបសួររបស់សាលាដំបូងខេត្តព្រះវិហារ ចេញដោយចៅក្រមស៊ើបសួរលោក ជៀន ស្រស់ កាលពីចុងខែឧសភា ហើយបានដល់ដៃភាគីចុងចោទកាលពីថ្ងៃទី ១២ មិថុនា អះអាងថា ដោយបានឃើញសំណុំរឿងព្រហ្មទណ្ឌ និងបានឃើញដីកាសន្និដ្ឋានបញ្ជូនរឿងឲ្យស៊ើបសួរ បានចោទប្រកាន់ទៅលើឈ្មោះ ប៉ឹក សោភ័ណ និងឈ្មោះ លូត សាំង ដោយសម្រេចដាក់ពួកគេឲ្យស្ថិតនៅក្រោមការត្រួតពិនិត្យពីបទសមគំនិតក្នុងអំពើចាប់ឃុំឃាំង និងបង្ខាំងមនុស្សដោយខុសច្បាប់ ។
ចំណែកឈ្មោះ ប៉ាង សែវ ឈ្មោះ ផុន រុំ ឈ្មោះ ភូ ភេន ឈ្មោះ ណម ថុល ឈ្មោះ ហោ ធាន្នី ឈ្មោះ ថី ហឿន ឈ្មោះ យន់ សន ឈ្មោះ ស្រាល សុឃី និងបក្ខពួក តុលាការសម្រេចឲ្យពួកគេស្ថិតក្រោមការត្រួតពិនិត្យដូចគ្នា ប៉ុន្តែក្នុងបទចោទ ចាប់ឃុំឃាំង និងបង្ខាំងមនុស្សដោយខុសច្បាប់ ប្រព្រឹត្តនៅភូមិបុស្សធំ ឃុំប្រមេរុស្រុកត្បែងមានជ័យ ខេត្តព្រះវិហារ កាលពីថ្ងៃទី ២៩ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៤ ក្នុងបទល្មើសមានចែងក្នុងមាត្រា ២៥៣ នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ។
លិខិតនោះបញ្ជាក់ថា៖ «ប្រាប់មកឈ្មោះ ប៉ឹក សោភ័ណ ជនជាតិខ្មែរ មានលំនៅបច្ចុប្បន្ន ភូមិថ្មី សង្កាត់ប៉ាលហាល ក្រុងព្រះវិហារ ខេត្តព្រះវិហារ ឲ្យបានដឹងថា យើងបានសម្រេចបិទបញ្ចប់ការស៊ើបសួរលើសំណុំរឿងខាងលើនេះ ចាប់ពីពេលនេះតទៅ»។
ជម្លោះដីធ្លីរវាងសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចកួយ និងក្រុមហ៊ុនចិន ឡាន ហ្វេង បានកើតឡើងរហូតដល់មានពាក្យបណ្តឹងពីក្រុមហ៊ុនប្តឹងក្រុមជនជាតិភាគតិចកួយ និងមន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលប្រមាណ ១០ នាក់នេះ បន្ទាប់ពីក្រុមហ៊ុនចិនមួយនេះ ទទួលបានដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចពីរដ្ឋាភិបាល កាលពីឆ្នាំ ២០១១ ក្នុងគោល បំណងដាំដើមកៅស៊ូ អាកាស្យា និងអំពៅ ដែលមានទីតាំងនៅលើទឹកដីដូនតា របស់សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចកួយ។
បើតាមការអះអាងរបស់អ្នកភូមិ និងមន្ត្រីអង្គការពន្លកខ្មែរ ឲ្យដឹងថា តុលាការ បានចោទពួកគេថា បានចាប់និងបង្ខាំងដោយខុសច្បាប់ទៅលើអ្នកបើកគ្រឿងចក្រ ក្នុងហេតុការណ៍ជម្លោះដីធ្លីមួយជាមួយក្រុមហ៊ុនចិន ឡាន ហ្វេង កាលពីខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៤។ ទោះយ៉ាងណាពួកគេ បានបដិសេធថា ខ្លួនមិនបានចាប់បង្ខាំងមនុស្សដូចការចោទប្រកាន់ទេ គឺគ្រាន់តែឃាត់គ្រឿងចក្រកុំឲ្យឈូសដីរបស់ពួកគាត់ប៉ុណ្ណោះ។
អ្នកស្រី តូច គុំ បងស្រីលោក ស្រាល សុឃី ជនជាតិដើមភាគតិចកួយម្នាក់ក្នុងចំណោមជនត្រូវចោទទាំង នោះ ប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ពីម្សិលមិញ ខណៈលោក សុឃី ចុះទៅចម្ការរយៈពេល ២ ថ្ងៃថា ការចោទប្រកាន់ប្អូនគាត់ និងជនជាតិកួយដទៃ ធ្វើឡើងមិនត្រឹមត្រូវនោះទេ។ អ្នកស្ត្រីថា ដីធ្លីនេះជាដីរបស់ពួកខ្លួន ដែលប្រជាពលរដ្ឋទាំងអស់គ្នា បានធ្វើតាំងពីដើមមក ខណៈដែលក្រុមហ៊ុនទាំងនេះ បានដណ្តើមអុកឡុក និងបានប្តឹងពួកគាត់ដែលជាពលរដ្ឋរងគ្រោះដីធ្លីទៅតុលាការ។
អ្នកស្រីបញ្ជាក់ថា៖ «វាមិនសមទេ នៅពេលធ្វើដាក់ប្រជាជនបែបហ្នឹង។ សម្រាប់ខ្ញុំការដាក់ប្អូនខ្ញុំឲ្យស្ថិតក្រោមការត្រួតពិនិត្យនេះ គឺបិទសិទ្ធិសេរីភាពពួកយើង ដែលនៅតែធ្វើការចោទប្រកាន់ ចំពោះប្អូនខ្ញុំ ដែលមិនមានសេរីភាពសម្រាប់យើងដើរទៅណាមកណា ព្រោះស្ថិតក្នុងការគ្រប់គ្រង[របស់]គេ ហើយគេឲ្យយើង ១ ខែ ទៅជួបគេម្តង។ ខ្ញុំសូមសំណូមពរឲ្យលុបចោលពាក្យបណ្តឹងហ្នឹងទៅ ហើយមិនបាច់ឲ្យទៅបង្ហាញខ្លួន រញ៉េរញ៉ៃអីទៀតទេ ឲ្យយើងរស់នៅរកស៊ីរបស់យើងឲ្យមានសេរីភាពខ្លះ។ សម្រាប់ខ្ញុំ គឺមិនពេញចិត្តទេ ដែលគេធ្វើបែបហ្នឹងមកលើពួកយើង»។
លោក ប៉ឹក សោភ័ណ មន្ត្រីអង្គការពន្លកខ្មែរដែលរងបណ្ដឹងដែរនោះ ប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ ពីម្សិលមិញដែរថា វាគឺជារឿងភ្ញាក់ផ្អើលមួយដែលសំណុំរឿងនេះ បន្តអូសបន្លាយពេលវេលា ទើបតែត្រូវបានបិទបញ្ចប់ ខណៈពលរដ្ឋរងគ្រោះដីធ្លី មិនទទួលបានសំណងពីការបាត់បង់ដីដូនតារបស់ខ្លួន ហើយបែរត្រូវមកទទួលបណ្តឹងនៅតុលាការដោយអយុត្តិធម៌ទៀត។
លោក ប៉ឹក សោភ័ណ បញ្ជាក់ថា៖ «ខ្ញុំគិតថា តុលាការលោកនឹងឈរលើស្មារតីយុត្តិធម៌ សច្ចៈទៀងត្រង់រកយុត្តិធម៌ជូនប្រជាពលរដ្ឋទូទៅដោយមិនប្រកាន់និន្នាការអ្វីទេ ប្រសិនលោកមើលឃើញថា វាមិនយុត្ដិធម៌ត្រឹមត្រូវ។
បច្ចុប្បន្ននេះជម្លោះដីធ្លីហ្នឹង ត្រូវបានក្រុមហ៊ុន យកដីដាំអំពៅបានដោយជោគជ័យ ហើយសហគមន៍មិនបានដីស្រែ ចម្ការអីគាត់មកវិញនោះទេ។ ប៉ុន្តែបែរជារបាយការណ៍របស់មន្ទីរដែនដី បានបង្ហាញថា បានដោះស្រាយបញ្ចប់សព្វគ្រប់អស់ហើយ»។
លោកស្រី ជុំ កន្និយ៉ា ប្រធានលេខាធិការដ្ឋានរដ្ឋបាលសាលាដំបូងខេត្តព្រះវិហារ ពីម្សិលមិញ បដិសេធ ធ្វើ អត្ថាធិប្បាយ ដោយអះអាងថា មិនទាន់បានពិនិត្យលើសំណុំរឿងនេះនៅឡើយ៕