.jpg)
សត្វទន្សោងដ៏កម្រមួយក្បាលងាប់ដោយសារជាប់អន្ទាក់នៅខេត្តព្រះវិហារ។ រូបថត ក្រសួងបរិស្ថាន
ព្រះវិហារៈ មន្ត្រីឧទ្យានុរក្សបាននិយាយថា កាលពីម្សិលមមិញថា បទល្មើសដាក់អន្ទាក់សត្វព្រៃ នៅតែជាក្ដីពីព្រួយកង្វល់ ខណៈសត្វទន្សោងដ៏កម្រ ១ ក្បាល ត្រូវបានប្រទះឃើញងាប់ក្នុងព្រៃដោយសារការជាប់អន្ទាក់នៅខេត្តព្រះវិហារ។
លោក ប៊ុន សឿង នាយកដែនជម្រកសត្វព្រៃព្រះរកាបានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ថា ក្រុមមន្ត្រីឧទ្យានុរក្សបានប្រទះឃើញសត្វទន្សោងឈ្មោល ១ ក្បាល ទម្ងន់ប្រមាណជិត ១ តោន បានងាប់ដោយសារជាប់អន្ទាក់ក្នុងព្រៃមួយកន្លែងនៅភូមិសែនរុងរឿង ៣ ឃុំមរកត ស្រុកជាំក្សាន្ត ខេត្តព្រះវិហារ។
លោកបានបន្តថា ការប្រទះឃើញទន្សោងងាប់នេះ គឺក្នុងអំឡុងពេលក្រុមឧទ្យានុរក្សស្នាក់ការចល័តលេខ ៩១ នៃដែនជម្រកសត្វព្រៃព្រះរកាចុះល្បាតរកបទល្មើសបរបាញ់ និងដាក់អន្ទាក់សត្វព្រៃពីថ្ងៃទី ១៩ កុម្ភៈ ឆ្នាំនេះ។
លោក សឿង បានបញ្ជាក់ថា៖ «តាមការសនិ្នដ្ឋានរបស់យើងសត្វទន្សោងនោះបានងាប់ទើបតែបានមួយថ្ងៃមុនពេលយើងប្រទះឃើញតែប៉ុណ្ណោះ ព្រោះស្ថានភាពរបស់វានៅមិនទាន់ហើមស្អុយនៅឡើយទេ។ ជើងស្ដាំរបស់វាមានជាប់ខ្សែអន្ទាក់ ដែលធ្វើឡើងពីខ្សែហ្វ្រាំងកង់»។
បើតាមលោក សឿង សត្វទន្សោងដែលងាប់នោះ ត្រូវបានមន្ត្រីឧទ្យានុរក្សដឹកយកទៅកប់នៅក្បែរស្នាក់ការបរិស្ថានអូរកក់។ ជាមួយគ្នានេះលោកបានប្រាប់ឲ្យដឹងដែរថា ក្នុងរយៈជិត ២ ខែដើមឆ្នាំនេះ ក្រុមមន្ត្រីឧទ្យានុរក្សក្នុងតំបន់ដែនជម្រកសត្វព្រៃព្រះរកាបានស្រាវជ្រាវ និងដោះខ្សែអន្ទាក់ក្នុងតំបន់នេះបានប្រមាណ ៤០០ អន្ទាក់។
ជុំវិញករណីសត្វទន្សោង ១ ក្បាលនេះ លោក នេត្រ ភក្ត្រា រដ្ឋលេខាធិការ និងជាអ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថានបានសរសេរលើ Facebook របស់លោក ដោយបង្ហាញនូវភាពសោកស្តាយចំពោះការបាត់បង់សត្វកម្រនៅលើពិភពលោកនេះ។
លោក ភក្រ្តា បានបញ្ជាក់ថា៖ «ពិតជាមានអារម្មណ៍ក្តុកក្តួលពេលឃើញប្រភេទសត្វកម្រនៅលើពិភពលោកទាំងនេះនៅតែទទួលរងនូវការគំរាមកំហែងបរបាញ់និងដាក់អន្ទាក់។ តើសត្វទាំងនេះឈឺចាប់យ៉ាងណា?»។
ជាមួយគ្នានេះលោកបានអំពាវនាវដល់ពលរដ្ឋ និងគ្រប់ភាគីពាក់ព័ន្ធឱ្យបញ្ឈប់ការបរិភោគសាច់សត្វព្រៃ ដើម្បីចូលរូមកិច្ចការពារអភិរក្សសត្វព្រៃ និងបញ្ឈប់បទល្មើសបរបាញ់ និងដាក់អន្ទាក់យកសត្វព្រៃនៅកម្ពុជា។
គួរបញ្ជាក់ថា ការប្រព្រឹត្តបទល្មើសធនធានធម្មជាតិដូចជាការកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើក្នុងតំបន់ដែនជមក្រសត្វព្រៃការបរបាញ់ ដាក់អន្ទាក់ បំពុលសត្វព្រៃ និងការបរិភោគសាច់សត្វព្រៃត្រូវប្រឈមការផ្តន្ទាទោសជាប់ពន្ធនាគារពី ១ ឆ្នាំទៅ ៥ ឆ្នាំ និងឬ ទោសពិន័យជាប្រាក់ពី ១៥ លានរៀល ដល់ ១៥០ លានរៀល តាមបញ្ញត្តិមាត្រា ៦១ និងមាត្រា ៥៦ នៃច្បាប់ស្ដីពីតំបន់ការពារធម្មជាតិ៕
