.jpg)
តំបន់ដីព្រៃដែលត្រូវបានកាប់រុករានឈូសឆាយ។ រូបថត សហការី
ឧត្តរមានជ័យៈ លោក រិទ្ធី ប៉ាក់ អភិបាលស្រុកចុងកាល់ថ្លែងថា តំបន់គម្របព្រៃឈើមួយកន្លែងដែលក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទស្នើឱ្យខេត្តឧត្តរមានជ័យចាត់វិធានការទប់ស្កាត់ការកាប់រានកាន់កាប់ដីព្រៃដោយខុសច្បាប់គឺជាតំបន់គ្រប់គ្រងជាន់គ្នារវាងខេត្តឧត្តរមានជ័យ និងខេត្តសៀមរាប។
កាលពីថ្ងៃទី ២៦ ខែមេសា រដ្ឋបាលខេត្តឧត្តរមានជ័យបានចេញលិខិតមួយចាត់ឱ្យរដ្ឋបាលស្រុកចុងកាល់ចាត់វិធានការទៅលើសកម្មភាពរំលោភដីព្រៃទំហំ ៤៤២៥ ហិកតាស្ថិតនៅក្នុងឃុំចុងកាល់ ស្រុកចុងកាល់ដែលត្រូវបានកាប់រានកាន់កាប់ស្ទើរទាំងស្រុងនាពេលកន្លងមក។ លិខិតសរសេរថា៖ «បច្ចុប្បន្ន (ដីទាំងនេះ) ត្រូវបានដាំដុះជាចម្ការដំឡូងមី វាលស្រែ ខ្ទមចាំស្រែ និងចម្ការ និងមានបន្សល់ព្រៃរេចរឹលខ្លះតាមដងអូរ»។
លោក រិទ្ធី ប៉ាក់ អភិបាលស្រុកចុងកាល់បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍នៅថ្ងៃទី ២៨ ខែមេសា ថា ដីព្រៃទាំងនេះគឺស្ថិតនៅក្នុងខេត្តឧត្តរមានជ័យតែនៅលើផែនទីប៉ុណ្ណោះ ដោយសារកន្លងមក និងមកដល់ពេលនេះគឺបន្តស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងដោយខេត្តសៀមរាបនៅឡើយទេ។ លោកបន្តថា កន្លងមកខេត្តទាំង ២ ក៏ធ្លាប់បានប្រជុំដោះស្រាយគ្នាអំពីបញ្ហាដីនេះដែរ ប៉ុន្តែមិនទាន់បានដោះស្រាយចេញនៅឡើយ។
លោកថា៖ «ខ្ញុំកំពុងរៀបចំលិខិតមួយតបទៅរដ្ឋបាលខេត្តវិញដោយសារតែកន្លងមកហ្នឹង វាមានបញ្ហាស្មុគស្មាញ ព្រោះវាមានតែនៅក្នុងស្រុកចុងកាល់តែនៅក្នុងផែនទី ប៉ុន្តែតាមពិតស្រុកស្រីស្នំ ខេត្តសៀមរាបទេគឺជាអ្នកគ្រប់គ្រងតាំងពីបង្កើតខេត្តឧត្តរមានជ័យ»។
ខេត្តឧត្តរមានជ័យត្រូវបានបង្កើតចេញពីខេត្តសៀមរាបចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៩៥។ លោកបន្តថា ដើម្បីដោះស្រាយចំពោះការកាប់រានដីព្រៃនេះបានគឺទាល់តែអាជ្ញាធរខេត្តទាំង ២ ធ្វើការងារជាមួយគ្នា ពីព្រោះខាងរដ្ឋបាលស្រុកចុងកាល់ មិនអាចដឹកនាំកម្លាំងចុះទៅធ្វើការងារនេះដោយរំលោភដែនសមត្ថកិច្ចរបស់ស្រុកស្រីស្នំបានឡើយ។
លោក រិទ្ធី ប៉ាក់ បញ្ជាក់ថា ការដាក់លិខិតត្រឡប់ទៅសាលាខេត្តឧត្តរមានជ័យវិញនាពេលខាងមុខគឺដើម្បីស្នើសុំឱ្យមន្ត្រីថ្នាក់ខេត្តឧត្តរមានជ័យ និងសៀមរាបជួបពិភាក្សា និងសម្របសម្រួលគ្នាម្ដងទៀតដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាដីព្រៃនេះ។
ចំណែកលោក សូត្រ ស៊ីសុខឃាង ប្រធានមន្ទីរកសិកម្មខេត្តឧត្តរមានជ័យ បានថ្លែងថា ដីនេះកាលពីឆ្នាំ ២០០២ តំបន់នេះគឺជាដីគម្របព្រៃឈើ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នត្រូវបានពលរដ្ឋភាគច្រើនមកពីខេត្តសៀមរាបចូលទៅកាប់រានកាន់កាប់ដើម្បីដាំដំណាំ។ លោកបន្តថា ដោយសារកន្លងមកខាងខេត្តឧត្តរមានជ័យបានចាត់ទុកថា ជាដីគ្រប់គ្រងដោយខេត្តសៀមរាបទើបអាជ្ញាធរនៅខេត្តឧត្តរមានជ័យពុំដែលបានចុះទៅដល់ដីនេះផ្ទាល់ ឬទប់ស្កាត់កុំឱ្យមានការកាប់រានដីព្រៃឡើយ។
លោកថា៖ «ជាទូទៅប្រសិនបើពលរដ្ឋចូលទៅអាស្រ័យនៅលើដីនេះពិតប្រាកដ គឺរដ្ឋាភិបាលតែងមានការអធ្យាស្រ័យ ដោយមិនបណ្ដេញចេញវិញឡើយ និងប្រគល់ដីទាំងនោះជូនប្រជាជននូវកម្រិតណាមួយដោយមិនផ្ដល់ឱ្យទាំងស្រុងឡើយ»។
លោកបន្តថា ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាដីនេះបានគឺដំបូងខេត្តទាំង ២ ត្រូវញែកឱ្យច្បាស់អំពីទីតាំងភូមិសាស្ត្រដែលត្រូវគ្រប់គ្រងរវាងខេត្តទាំង ២ ហើយបន្ទាប់មកត្រូវកំណត់អត្តសញ្ញាណពលរដ្ឋដែលចូលទៅដាំដុះលើដីនេះជាង ១០០ គ្រួសារថា តើមានប៉ុន្មានគ្រួសារដែលកំពុងអាស្រ័យផលជាក់ស្ដែង ដើម្បីចៀសវាងកុំឱ្យមានអ្នកចាំយាមដីឱ្យឈ្មួញក្នុងបំណងយកដីព្រៃទាំងនោះទៅលក់ដូរ។
លោកថា៖ «យើងនឹងមិនឱ្យដីទាំងនេះយកទៅលក់ទេ អ៊ីចឹងហើយយើងត្រូវមើលអត្តសញ្ញាណ និងគល់បញ្ជីរបស់ពួកគាត់ បើគាត់មានដីកន្លែងផ្សេងយើងអត់ឱ្យទេ បើគាត់អត់ពិតប្រាកដ អាហ្នឹងគាត់មានឱកាសទទួលបានដី»។ បើតាមលោក ស៊ីសុខឃាង ដីព្រៃនេះគឺស្ថិតនៅតំបន់ដាច់ស្រយាលដែលពុំសូវមានអ្នកចូលទៅដល់ឡើយ ដោយសារពិបាកធ្វើដំណើរ និងមានចម្ងាយប្រហែល ២០ គីឡូម៉ែត្រពីផ្លូវជាតិ។
លោកស្រី ណារ៉េន អ្នកសម្របសម្រួលសមាគមអាដហុកខេត្តឧត្តរមានជ័យ បានថ្លែងថា ការចាត់វិធានការលើការកាប់រានដីព្រៃនេះគឺហាក់មិនស្មុគស្មាញឡើយ ព្រោះមន្ត្រីស្រុកចុងកាល់អាចធ្វើការងារដោយផ្ទាល់ជាមួយមន្ត្រីស្រុកស្រីស្នំដោយមិនចាំបាច់ទាល់តែថ្នាក់ខេត្តនោះទេ។
លោកថា៖ «មន្ត្រីតំណាងស្រុកទាំង ២ ហ្នឹងជួបគ្នាទៅ ពីព្រោះចម្ងាយពីស្រុកចុងកាល់ និងស្រុកស្រីស្នំ មិនឆ្ងាយពីគ្នាប៉ុន្មានទេគឺមានចម្ងាយដីប្រហែល ១០ គីឡូម៉ែត្រ។ អ៊ីចឹងអាចណាត់គ្នា ហើយយកផែនទី និងយក GPS កំណត់អំពីទីតាំងដីទៅ។ ប៉ុន្តែខ្លាចតែពួកគាត់គ្មានឆន្ទៈដោយសារតែមន្ត្រីទាំងអស់ហ្នឹងមានផលប្រយោជន៍ អ៊ីចឹងហើយបានជាបណ្ដែតបណ្ដោយឱ្យមានការរុករានព្រៃឈើរបស់រដ្ឋកាន់តែរាលដាលថែមទៀត»។
បើតាមអភិបាលស្រុកចុងកាល់ មន្ត្រីខេត្តឧត្តរមានជ័យ និងមន្ត្រីខេត្តសៀមរាបនឹងអាចជួបពិភាក្សាគ្នាដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាដីព្រៃនេះ នៅពេលដែលជំងឺកូវីដ ១៩ ស្ងប់ស្ងាត់៕
