ភ្នំពេញៈ រដ្ឋ​សភាបាន​ធ្វើ​ការអនុម័ត​ជា​ឯក​ច្ឆន្ទ​ ​លើ​សេច​ក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​​ស្តី​ពីការ​គ្រប់​គ្រង​ប្រេង​កាត និង​ផលិត​ផល​ប្រេង​កាត ដែល​មាន​ ៩ ជំពូក និង​ ៧២​ មា​ត្រា ដោយ​មាន​សំឡេង​គាំទ្រ​ពី​សមា​​ជិក​រដ្ឋ​សភា​ចំនួន ១​០​៨ លើ​ ១០​៨​ សំឡេងស្រប​​ពេ​ល​ដែល​ការអភិវឌ្ឍ​ធនធាន​ប្រេង​កាត ទាំង​ដែន​គោក ​និង​ដែន​សមុទ្រ កំពុង​ដំណើរ​ការ​ទៅ​មុខ​ បន្ទាប់​ពី​មាន​ការ​ពិភាក្សា​ និង​មាន​ការ​ឯក​ភាព​គ្នាជាមួយ​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​រួច​ហើយ។

លោក ហេង សំរិន ​ប្រធាន​រដ្ឋ​សភា បាន​ថ្លែង​​នៅ​ក្នុង​កិច្ច​ប្រជុំ​ពេញ​អង្គ​រដ្ឋ​សភា​ កាល​ពី​ម្សិលមិញ​ថា តាម​ការ​សម្រេច​របស់​គណៈកម្មាធិការ​អចិន្រៃ្តយ៍​នៃ​រដ្ឋ​សភា ដែល​ប្រជុំ​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី ៥ និង​​ថ្ងៃ​ទី​ ១៣ ​មិថុនា​ ឆ្នាំ ២០១៩ សម័យ​ប្រជុំ​លើក​ទី២ នីតិកាលទី៦ មាន​របៀប​វារៈចំនួ​ន​ ៦ ក្នុង​នោះ​រួម​បញ្ចូល​ទាំ​ង​ការ​អ​នុ​​ម័ត​សេចក្ដី​ព្រាង​ច្បាប់​ ស្ដីពីការគ្រប់​គ្រង​ប្រេង​កាត និង​​ផលិត​ផល​ប្រេងកាត​ផងដែរ។

លោក ហេង សំរិន ​បញ្ជាក់​ថា​​៖ «​​​រដ្ឋ​ធម្មនុញ្ញចែង​​ថា ក្រុម​លើស​ពី​ពាក់​កណ្ដាលនៃ​ចំនួន​សមាជិក​រដ្ឋ​សភា​ទាំង​មូល​​ សម្រា​ប់​ការ​អនុម័ត​ទាំង​ឡាយ​ណាដែល​តម្រូ​វ​ឲ្យ​យក​មតិ​ភាគ​ច្រើនដាច់​ខាតនៃ​ចំនួន​សមាជិក​រដ្ឋ​សភា​ទាំងអស់»។

លោក​ស្រី និន សាផុន ប្រធា​ន​គណៈកម្ម​ការ​សាធា​រណ​ការ ដឹក​​ជញ្ជូន ទូរគមនា​គមន៍ ប្រៃសណីយ៍ ឧស្សា​ហកម្ម រ៉ែ ថាម​ពល ពាណិជ្ជកម្ម រៀបចំ​ដែន​ដី នគរូបនីយកម្ម និង​សំណង់ នៃ​រដ្ឋ​សភា បាន​បង្ហាញ​នូវ​របា​យ​​​ការណ៍នៃ​ការពិនិត្យ​សេច​ក្ដី​ព្រាង​ច្បាប់​ ស្ដីពី​ការ​គ្រប់​គ្រង​ប្រេង​កាត និង​​ផលិត​ផល​ប្រេងកាតនៅ​ក្នុង​អង្គ​សភា​ថា សេច​ក្ដី​ព្រាង​ច្បាប់​នេះ​ត្រូវ​បាន​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​​បញ្ជូន​មក​​រដ្ឋ​សភា សុំ​ការ​ពិនិត្យ និង​អនុម័ត​ជាការប្រញាប់កាល​ពីថ្ងៃទី ៥ ខែ មេ​សា ឆ្នាំ ២០១៩ នេះ។

លោក​ស្រី​បាន​ថ្លែង​ថា គណៈ​​កម្មាធិការ​អចិន្រៃ្តយ៍រដ្ឋសភាបា​ន​​បើក​កិច្ច​ប្រជុំ ពិនិត្យ ពិភាក្សា​​លើ​សេច​ក្ដី​ព្រាង​ច្បាប់​នេះកា​លពី​ថ្ងៃទី ២៦ ខែ មេសា ឆ្នាំ​ ២០​១៩ ដោយ​បាន​សម្រេច​ប្រគល់​សេ​ច​​ក្ដី​ព្រាង​នេះជូន​គណៈ​កម្មការ​ទី៩ ​នៃ​រដ្ឋ​សភា ដើម្បី​ធ្វើ​ការ​សិ​ក្សា​ស្រាវ​ជ្រាវក្នុង​ថ្ងៃ​ខែ​ឆ្នាំ​ដដែល​​។ លោក​ស្រី​បាន​បន្ដថា​ គណៈ​កម្ម​ការ​ទី៩ រដ្ឋ​សភា ​បានធ្វើ​ការ​ពិនិ​ត្យ សិក្សា​ស្រាវ​ជ្រាវ និង​បំពេញ​ភារ​​កិច្ច ស្រប​តាម​នីតិ​វិធី​ ដូច​មាន​កំណត់​ក្នុង​រដ្ឋ​ធម្មនុញ្ញ​។ គណៈកម្មការទី ៩ បាន​ពិនិត្យ​ឃើញ​សេច​ក្ដី​ព្រាង​ច្បាប់នេះ មាន​សារៈសំខាន់ មានភាព​ចាំ​​បាច់ ហើយ​គណៈកម្មការ​បាន​សម្រេច​ឯកភាព ស្នើ​សុំ​ ប្រធាន​រដ្ឋ​សភារៀប​ចំ​សិក្ខា​សាលា​មួ​យ ​ដើម្បី​ស្វែង​យល់​លើ​សេចក្ដី​ព្រាង​​ច្បាប់​នេះ។

លោកស្រី សាផុន បញ្ជាក់ថា​៖ «នៅ​​​ថ្ងៃទី ៦ ខែ​ មិថុ​នា ឆ្នាំ ២០១៩ គណៈកម្មការទី៩ បាន​បើក​កិច្ច​ប្រជុំ​បន្ដ​ទៀតដើ​ម្បី​បូក​សរុប មតិ​យោបល់ និង​អនុ​សាសន៍​ផ្សេងៗ ដែល​សមា​ជិក​ក្នុង​អង្គសិក្ខា​សាលា​បាន​លើកឡើងយក​មក​ពិនិត្យ ពិភាក្សា​ផ្ទៃ​ក្នុងលើ​សេច​ក្ដីព្រាង​ច្បាប់​នេះ​ម្ដង​ទៀត ហើយ​ពិនិត្យ​ឃើញថា ពុំ​មាន​អ្វី​ប៉ះពាល់ទៅ​លើ​ការ​កែ​សម្រួល​ខ្លឹម​សារ សេច​ក្ដី​ព្រាង​ច្បាប់​នេះ​ឡើយ​។ គណៈ​កម្ម​ការ​ទី៩ ក៏បាន​ឈាន​ទៅ​សម្រេច​ឯក​ភាព​ រក្សា​ទុក​ខ្លឹម​សារ​ដើម​ទាំង​ស្រុង​របស់​រាជរដ្ឋាភិបាល​ដដែល​។

បើតាម​លោក​ស្រី សាផុន កាល​ពីថ្ងៃទី ១០ ខែ ​មិថុនា​ គណៈ​កម្មការទី៩ បាន​សហការ​ជាមួយ​គណៈកម្មការជំនាញ​នានា ទាំង​អស់របស់​​រដ្ឋ​សភា​ បើក​កិច្ច​ប្រជុំ​ជាមួយ​តំណាង​រាជរដ្ឋាភិបាល ដឹក​នាំ​ដោយ​ លោក ស៊ុយ ស៊ែម រដ្ឋ​មន្រ្ដី​ក្រសួងរ៉ែ និង​ថាម​ពល​ដើម្បី​ពិនិត្យ​ពិភា​ក្សា​លើ​សេច​ក្ដី​ព្រាង​ច្បាប់​នេះ​ជា​វគ្គ​ចុង​ក្រោយ។

លោក​ស្រី​បញ្ជាក់ថា៖ ​«យោ​ង​​​​តាម​បទ​បង្ហាញ​របស់​ថ្នាក់​ដឹក​នាំ​​​របស់​ក្រសួង​រ៉ែ និង​ថាម​ពល​កា​​លពីថ្ងៃ​ទី​ ១៦ ខែ​ ឧសភា ឆ្នាំ ២០​១​​៩ លទ្ធផល​សិក្ខា​សាលាពីថ្ងៃទី​ ៦ ​​ខែ មិថុនា និង​លទ្ធផល​កិច្ច​ប្រជុំ​អន្តរ​គណៈកម្មការជាមួយ​តំណាង​រាជ​រដ្ឋា​ភិបាល កាល​ពី​ថ្ងៃទី ១០ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០​១៩ អង្គប្រជុំ​បាន​គាំ​ទ្រ​សេច​ក្ដី​ព្រា​ង​ច្បាប់​នេះ ដោយ​ពុំ​មាន​លើក​សំណើ​កែ​សម្រួល​លើ​ខ្លឹម​សារ មាត្រា​ណាមួយឬជំពូក​ណា​មួ​យ​ឡើយ​ និង​បាន​​សម្រេច​ឯកភា​ព​ខ្លឹម​សារ​ដើម​របស់​រាជរដ្ឋាភិបាល​ដដែល»។

បើតាម​លោកស្រី សាផុន សេច​ក្ដី​ព្រាង​ច្បាប់នេះ ​ រួម​មាន ៩ ជំពូក ​៧២ មាត្រា និង​មាន​​ឧបសម្ព័ន្ធ​ចំនួន​ ១ ដែល​ជាការ​ពន្យល់​​ វាក្យ​​ខណ្ឌ​បច្ចេក​ទេស​សំខាន់ៗប្រើ​ក្នុង​ច្បាប់​នេះ។

យោង​សេចក្ដី​ប្រកាស​ព័ត៌​​មាន ស្ដីពីលទ្ធ​ផល​សម័យ​ប្រជុំ​រដ្ឋ​សភា ក្រោ​យ​ពី​បញ្ចប់​កិច្ច​ប្រជុំ​ កាល​ពី​ម្សិល​មិញបាន​បញ្ជាក់​ថា​៖ «សម្តេច​អគ្គ​មហា​ពញា​ចក្រី ហេង សំរិន បាន​អាន​ប្រកាស​ ទទួល​ស្គាល់ ការ​ពិភាក្សា និង​អនុម័ត​សេច​ក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​ស្តីពីការ​គ្រប់​គ្រង​ប្រេង​កាត និង​ផលិត​ផល​ប្រេង​​កាត​។ សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​នេះ​ មាន ៩ ​ជំពូក​ និង ៧២ ​មាត្រា​។ អង្គ​សភា​បាន​ពិភាក្សា និង​អនុ​ម័​ត​សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​នេះ​មួយ​ជំពូក​ម្តងៗ​ ដោយ​បាន​អនុម័ត​យល់​ព្រម​លើ​ខ្លឹម​សារ​សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​ទំាង​មូល​ មាន​​ចំនួន​ ១០៨ សំឡេង»។

លោក​ មាស នី អ្នក​សិក្សា​ស្រាវ​ជ្រាវ​ បាន​លើក​ឡើងថា ជាទូទៅ​នៅ​ក្រោម​ការ​គ្រប់​គ្រង​ដោយ​សភា​ «ឯកបក្ស» គឺ​មិន​មាន​ការ​វែក​ញែក​ណាមួយ​ទៅ​លើ​សេច​ក្ដី​ព្រាង​ច្បាប់​​ណា​មួយ​ ឱ្យ​បាន​ច្រើន​នោះ​ទេ។

លោក​ថ្លែង​ថា​៖ «តាមរយៈ​ការ​អនុម័ត​នេះ ខ្ញុំ​មិនមាន​ការ​រំពឹង​ថា មាន​ការ​វែកញែក​អ្វី​ល្អិត​ល្អន់​​ ដូច​កា​ល​ដែល​សភាមាន​គូបដិបក្ខទេ​​។ ប៉ុន្ដែ​អ្វី​ដែល​យើង​ព្រួយ​បារម្ភ​នោះ ត្រង់​ថា តើ​ច្បាប់​នេះបាន​ផ្ដល់​នូវ​យុត្ដិ​ធម៌ និង​សមធម៌ សម្រាប់​សង្គម​មួយ​នេះ​គ្រប់​គ្រាន់​ដែរ​ឬទេ​? បើ​សិន​ជា​ច្បាប់​នេះបាន​ធ្វើ​ឡើង​ ដោយ​មិន​មាន​ការ​ពិភាក្សា​ឲ្យ​បាន​ស៊ី​ជម្រៅ និង​មិន​មាន​គូ​បដិបក្ខ​ក្នុង​ការ​វែកញែក​ច្បាប់​នេះ»។

ទោះ​យ៉ាងណា លោក មាស នី លើក​ឡើងថា ច្បាប់​នេះ មាន​សារៈសំខាន់ ពីព្រោះ​ជា​ច្បាប់​ដែល​​មាន​បំណង​គ្រប់​គ្រង​ធន​ធាន​ធម្មជាតិប្រេង​។ ជា​មួយ​គ្នា​នេះ លោក​​ថ្លែង​ថា ប្រេង​ជាធន​ធាន​ធម្មជាតិ​ ដែល​មិន​អាច​កកើត​វិញ​បានទេ ពេល​យក​វា​​អស់​ គឺ​អស់​ហើយ​ ដែល​ត្រង់​ចំណុច​នេះ ​មាន​ពាក្យ​ ២​ ដែល​ប្រើ​ក្នុង​ប្រទេស​ដែល​ទទួ​លបាន​ប្រេង​នេះថា តើ​វាជា​សំណាង​របស់​ប្រទេស ឬ​ក៏ជា​បណ្ដាសា។

លោក​ថា​៖ «ពាក្យ​នេះ​ ចង់​បង្ហាញថា សំណាង​ត្រង់​ថា ប្រទេស​ដែល​ទទួល​បាន​ប្រេង​នោះ ចេះ​បែង​ចែក​ឲ្យ​មាន​សមភាពសមធម៌​ហើយ​​ធនធាននេះ វា​មិន​មែន​ជាធនធាន​សម្រាប់​ខ្មែរ​ជំនាន់​នេះ​តែ​មួយជំនាន់​នោះទេ គឺជាធន​ធាន​ សម្រាប់​កូន​ចៅ​ខ្មែរ​ជំនាន់​ក្រោយៗ​ទៀត​។ ដូច្នេះ​បើ​ខ្មែរ​ជំនាន់​នេះ មិន​បាន​រៀប​ចំ​ការប្រើ​ប្រាស់​ធន​ធាន​ធម្មជាតិ​ឲ្យ​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ​ទេ នោះ​គឺ​វាអស់​ធន​ធាន​ធម្មជាតិ និង​ការ​អភិវឌ្ឍ​​ប្រទេស​បាត់បង់​តុល្យភាព​»។

យ៉ាង​ណា​ក្តី សេចក្ដី​ថ្លែង​ហេតុ​អំពី​សេច​ក្ដី​ព្រាង​ច្បាប់នេះ​រប​ស់​​រាជ​រដ្ឋាភិបា​​ល​ចុះ​ថ្ងៃ​ទី​ ៥​ ខែ​មេសា​បាន​បង្ហា​ញ​​ថា ព្រះរាជា​ណា​ច​ក្រ​​កម្ពុជា​បាន​ចាប់ផ្តើម​ធ្វើ​សកម្ម​ភាព​​សិក្សា​ស្រាវជ្រាវ ​និង​ការ​ស្វែង​រុករក​ធនធានប្រេងកាត​ដំបូង​តាំង​តែ​​​ពី​អំឡុង​ទសវត្សរ៍ទី ៦០ នៃ​សតវត្សរ៍​ទី ២០ ដោយ​​ក្រុម​អ្នក​ភូគព្ភសាស្ត្រ​ចិន​ និង​ប៉ូឡូញដោ​​​យ​​​បាន​ចង​ក្រង​នូវ​ឯកសារ និង​ផែនទី​ភូគព្ភសាស្រ្ដ​ជា​មូលដ្ឋាន។

​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា បច្ចុប្បន្ននេះ ការផ្គត់ផ្គង់​ផលិត​​ផល​ប្រេង​កាត ​​បម្រើឱ្យ​សេចក្តី​ត្រូ​វការ របស់​ប្រទេស ត្រូវបាន​ធ្វើ​ឡើង​​ដោយ​ក្រុមហ៊ុន​ជាតិ​ និង​អន្តរជាតិ​នានា ដោយ​ពឹង ផ្អែកលើ​ការ​នាំចូល​ទាំងស្រុង ពី​ប្រទេសជិតខាង។ ដោយ​យោង​លើ​ភាព​ចាំបាច់ ដើម្បី​ទាក់ទាញ​អ្នក​វិនិយោគ​ ឱ្យចូល​មក​វិនិយោគ​លើ​ធនធាន​ប្រេង​​កាត និង​ដើម្បី​រៀបចំ​ការ គ្រប់គ្រង និង​អភិវឌ្ឍ​ធន​ធាន​ប្រេង​កាតឱ្យមាន​ប្រសិទ្ធភាព និង​ស្របតាម​បទដ្ឋាន​អន្តរជាតិ អតីត​រដ្ឋ​កម្ពុជា​ បានអនុម័ត​បទ​ប្បញ្ញត្តិ​ប្រេងកាត ដែល​ជា​មូលដ្ឋានគ្រឹះ​ ក្នុងការ​បើកផ្លូវ​ឱ្យ​អ្នក​និយោគទុន​ចូលរួម​ធ្វើ​ការ​ដេញ​ថ្លៃ​ជា​លក្ខណៈ​អន្តរជាតិ​លើក​ទី ១ នៅ​ឆ្នាំ ១៩៩១។

សេច​ក្ដីថ្លែង​ហេតុ​ដដែល​​បញ្ជាក់ថា​ អាស្រ័យ​ដោយ​បទ​ប្បញ្ញត្តិ​ប្រេងកាត​ឆ្នាំ ១៩៩១ ពុំ​អាចឆ្លើយតប​ទៅនឹង​ការវិវឌ្ឍ​នៃ​វិស័យ​ប្រេង​កាលី ក្នុង​បរិបទ​នៃការអភិវឌ្ឍ​សេដ្ឋ​កិច្ចសង្គម និ​​ង​បរិស្ថាន​របស់​ព្រះរាជា​ណា​ច​ក្រ​កម្ពុជា​នាពេល​បច្ចុប្បន្ន ហេតុ​ដូច្នេះហើយទើប​រាជរដ្ឋាភិបា​ល​ បាន​រៀប​ចំ​តា​ក់​តែង​ឡើងវិញ​នូវ​សេចក្តីព្រាងច្បាប់​នេះ​ ដើម្បី​គ្រប់គ្រង​ និង​អភិវឌ្ឍ​ធន​ធាន​​ប្រេងកាត​ ឲ្យ​មាន​ប្រសិទ្ធភាព តម្លាភាព និង​គណ​នេយ្យ​ភាព ទាក់ទាញ​ និង​ផ្តល់​ទំនុកចិត្ត​ដ​ល់​​អ្នកវិនិយោគ​ទុន និង​ដើ​ម្បី​​ជំរុ​​ញ​ការអភិវឌ្ឍ​វិស័យ​ប្រេង​កាត​ប្រកបដោយ​និរន្តរ​ភាព​ និង​ប្រសិទ្ធភាព​ក្នុងការ​រួមចំណែក អភិវឌ្ឍ​សេដ្ឋ​កិច្ច សង្គម និង ​ផល​ប្រយោជន៍ យូរ​អង្វែង​រប​ស់​ប្រទេស​ជាតិ ស្រប​ពេល​ដែល​ការ​ស្វែង​រុករក ​និង​ការអភិវឌ្ឍ​ធនធាន​ប្រេងកាតទាំង​ដែន​គោ​​ក ​និង​ដែនសមុទ្រ កំពុង​ដំណើរ​ការ​ទៅមុខ​ ដែល​​ក្នុងនោះ​ប្លុក​ប្រេងកាត​មួយ​នៅ​ដែន​សមុទ្រ​កំពុង​ឈានទៅរក​ការ​ផលិត​ធន​ធាន​ប្រេង​កាត​លើក​ទី ១​ ក្នុង​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​របស់​​កម្ពុជា​នា​ពេល​ខាងមុខ។

សេ​ចក្ដី​ថ្លែង​ហេតុដដែល​បាន​គូស​បញ្ជាក់​ថា​ សេចក្តី​ព្រាងច្បាប់​នេះ​ ត្រូវបាន​តាក់តែង​ឡើងជា​លើកដំបូង​ ដោយ​ក្រសួ​ង​ឧស្សាហកម្ម រ៉ែ និង​ថា​មពល ដែលជា​សេនាធិការ​របស់​រាជរ​ដ្ឋា​ភិ​បាល​ដោយ​មា​ន​ការជួយឧបត្ថម្ភ​ពី​អ្នកជំនា​ញ​ការ​ច្បាប់​នៃ​ធនាគារ​អភិវឌ្ឍន៍អាស៊ី​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៩៦ និង​មាន​ការ​ពិនិត្យ​បន្ថែមទៀត​ ពី​អ្នកជំនា​ញ​ការ​ច្បាប់​មកពី​ក្រុម​​ហ៊ុន​ជប៉ុន អាយ​ដឹមម៉ុត ស៊ូអ៊ុយ​អ៊ែនហ្គាស។

បើ​តាម​សេ​ចក្ដី​ថ្លែង​ហេតុ​ដដែ​ល​​ចាប់​តាំងពី​ឆ្នាំ ២០០៦ មក​អតី​ត​អាជ្ញាធរ​ប្រេងកាត​ជាតិ​កម្ពុជា​ បាន​យក​សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​នេះ មក​កែសម្រួល​ឡើងវិញ ដោយ​មាន​​ការពិគ្រោះ​យោបល់​ជាមួ​យ​​​អ្នកជំនាញ​បច្ចេកទេស ​និងអ្នកជំនាញ​ផ្នែក​ច្បាប់ជាតិ ​និង​អន្តរ​​ជាតិ​នានា។ ក្រោយ​ពី​អតីត​អាជ្ញា​ធរ​ប្រេង​កាតជាតិ​កម្ពុជា ត្រូវបានធ្វើ​សមាហរណកម្ម​មក​ក្រោមក្រសួង​រ៉ែ​ និង​ថាមព​ល​​ក្នុង​ឆ្នាំ ២០១៣ សេចក្តី​ព្រាង​ច្បាប់​​នេះ​​​ត្រូវបាន​កែសម្រួល​បន្ថែម​ដោយ​បញ្ចូល​បរិបទ​ថ្មីៗ ​មួយ​ចំនួន​ផ្អែកលើ​បទ​ពិសោ​ធ​​​នៃ​បណ្តា​ប្រទេស​ផ្សេងៗដូច​ជា​​ប្រទេស​​ ន័​រវែស អូស្ត្រាលី ជប៉ុ​ន ឥណ្ឌូនេស៊ី ថៃ វៀតណាម ទីម័រ​ខាង​កើត ​ម៉ាឡេស៊ី និង​ប្រ៊ុយណេ ជាដើម៕