.jpg)
កម្មករកំពុងកាត់ដេរក្នុងរោងចក្រមួយនៅរាជធានីភ្នំពេញកន្លងមក។ ហុង មិនា
ភ្នំពេញៈ របាយការណ៍អង្គការ Clean Clothes Campaign ចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី ១០ ខែសីហា បង្ហាញថា កម្មករវិស័យកាត់ដេររាប់លាននាក់នៅប្រទេសអាស៊ីខាងត្បូង និងអាស៊ីអាគ្នេយ៍ មិនទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលទៀងទាត់ ឬមិនទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលតែម្ដង គិតជាទឹកប្រាក់រាប់ពាន់លានដុល្លារក្នុងអំឡុងកើតមានជំងឺរាតត្បាតកូវីដ ១៩ ពីខែមីនា មេសា និងខែឧសភា។
របាយការណ៍អះអាងថា ការមិនទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលទៀងទាត់ និងមិនទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលទាល់តែសោះនេះ គឺបណ្ដាលមកពីការលុបចោលការបញ្ជាទិញពីក្រុមហ៊ុនយីហោសម្លៀកបំពាក់ ការឈប់សម្រាកគ្មានប្រាក់ឈ្នួល និងការកាត់បន្ថយប្រាក់ឈ្នួលដែលកំណត់ដោយរដ្ឋាភិបាលក្នុងអំឡុងពេលមានវិបត្តិកូវីដ ១៩។
អង្គការ Clean Clothes Campaign ប៉ាន់ប្រមាណថា កម្មករក្នុងវិស័យកាត់ដេរ នៅទូទាំងអាស៊ីខាងត្បូង និងអាស៊ីអាគ្នេយ៍ទទួលបាន ៣៨% ទាបជាងប្រាក់ចំណូលជាប្រចាំរបស់ពួកគេ ខណៈនៅតំបន់ខ្លះទៀតក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាទទួលបាន ៥០% នៃប្រាក់ចំណូល។
អង្គការនេះប៉ាន់ប្រមាណទៀតថា ការបាត់បង់ប្រាក់ឈ្នួលរបស់ក្រុមកម្មករ ក្នុងវិស័យកាត់ដេរនៅអាស៊ីខាងត្បូង និងអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ប៉ុន្តែដកប្រទេសមួយចំនួនដែលមានវិធានការល្អប្រសើរចេញ ដូចជាប្រទេសចិនគឺមានទំហំទឹកប្រាក់ចាប់ពី ៣,១៩ ពាន់លានដុល្លារ ទៅដល់ ៥,៧៩ ពាន់លានដុល្លារ។
អង្គការដដែលអំពាវនាវដល់ក្រុមហ៊ុន ម៉ាកសម្លៀកបំពាក់ អ្នកលក់រាយ និងអ្នកលក់តាមប្រព័ន្ធអេឡិចត្រូនិក ទទួលខុសត្រូវដើម្បីធានាថា កម្មករទាំងអស់នៅក្នុងបណ្តាញផ្គត់ផ្គង់របស់ពួកគេ ទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលពេញលេញដែលពួកគេជំពាក់ ស្របតាមច្បាប់ការងារ និងស្តង់ដាអន្តរជាតិ។
អង្គការនេះតម្រូវឱ្យក្រុមហ៊ុនម៉ាកសម្លៀកបំពាក់ ប្តេជ្ញាក្នុងការស្វែងរកថវិកាផ្តល់ការចូលរួមចំណែកដោយផ្ទាល់ និងធ្វើការរួមគ្នាជាមួយភាគីពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀត ដូចជាអង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ ដើម្បីធានាថា កម្មករទាំងអស់ទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលដែលពួកគេជំពាក់។
លោក អាត់ ធន់ ប្រធានសហភាពការងារកម្ពុជាប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍កាលពីថ្ងៃទី ១១ សីហា ថា នៅពេលកើតមានជំងឺរាតត្បាតកូវីដ ១៩ សម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជា គឺរោងចក្រខ្លះដែលប្រកាសបិទមិនបានទូទាត់ប្រាក់សម្រាប់កម្មករឱ្យបានត្រឹមត្រូវឡើយ ហើយរោងចក្រដែលព្យួរការងារ ក៏មិនបានគិតគូរក្នុងការអនុវត្តទៅតាមច្បាប់ដែរ។ លោកបញ្ជាក់ថា ក្នុងចំណោមរោងចក្រចំនួន ៨០ ដែលបានប្រកាសបិទ គឺភាគច្រើនមិនបានបើកប្រាក់ឱ្យបានត្រឹមត្រូវសម្រាប់កម្មករនោះទេ។
លោកថា៖ «និយោជកមួយចំនួនយកឱកាសនៃកូវីដហ្នឹងសម្រាប់កេងចំណេញ ទោះបីជាពួកគាត់មានលុយ ក៏ថាអត់មាន ហើយមិនបានបង់លុយត្រឹមត្រូវឱ្យកម្មករ។ និយោជកខ្លះទៀតអាចមានឧបសគ្គដែរ ប៉ុន្តែនិយោជកល្អៗមិនមានច្រើនទេ។ ក្រុមនិយោជកខូចៗហ្នឹង ចាប់ផ្ដើមបិទក្រុមហ៊ុន ឬព្យួរ ដើម្បីកាត់បន្ថយអត្ថប្រយោជន៍កម្មករគឺមានច្រើនណាស់ ហើយនិយោជកត្រឹមត្រូវ គេព្យាយាមជួយកម្មករដែរ»។
ពីម្សិលមិញ ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ មិនអាចសុំការបញ្ជាក់បន្ថែមពីលោក ហេង សួរ មន្ត្រីនាំពាក្យក្រសួងការងារ និងបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈបានទេ ដោយសារលោកមិនលើកទូរស័ព្ទ។
លោក អ៊ិត សំហេង រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារធ្លាប់បញ្ជាក់កាលពីខែមករា ឆ្នាំ ២០១៩ ថាកម្ពុជាមានរោងចក្រផលិតសម្លៀកបំពាក់ និងស្បែកជើងចំនួន ៦០ និងកម្មករ ៨ ម៉ឺននាក់ ក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៦ ហើយមកដល់បច្ចុប្បន្នបានកើនដល់ជិត ១ ពាន់រោងចក្រ និងកម្មករជិត ៨១ ម៉ឺននាក់។
រដ្ឋាភិបាលបានប្រកាសផ្ដល់ប្រាក់ ៤០ ដុល្លារ ដល់កម្មករក្នុងវិស័យកាត់ដេរ ដែលត្រូវរោងចក្រព្យួរការងារ។ ខាងនិយោជកត្រូវឧបត្ថម្ភចំនួន ៣០ ដុល្លារ។
លោក ខេន លូ អគ្គលេខាធិការនៃសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជាហៅកាត់ថា GMAC និយាយថា រោងចក្រខ្លះកំពុងជួបការលំបាកផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ ហើយពិតជាមានបញ្ហាក្នុងការបង់ប្រាក់ឈ្នួលដល់កម្មកររបស់ពួកគេជាប្រចាំ។
លោកថ្លែងថា៖ «ប្រសិនបើរោងចក្របិទ ឬផ្អាកមិនមានកាតព្វកិច្ចបង់ថ្លៃឈ្នួលណាមួយទេ។ ប្រសិនបើរោងចក្របិទ យើងធានាថាពួកគេបង់ប្រាក់ស្របតាមច្បាប់។ កម្មករអាចនឹងមិនទទួលយក និងទាមទារលើសពីច្បាប់ ប៉ុន្តែមិនមានន័យថា និយោជកមិនបង់ប្រាក់សំណងឡើយ»៕
