ភ្នំពេញៈ អង្គការសម្ព័ន្ធសុខភាពកុមារ និងសុខភាពបន្តពូជ រ៉ាឆា(RACHA) ទទួលបានជំនួយជាង១,២លានដុល្លារអាមេរិកសម្រាប់អនុវត្តគម្រោង«ការបញ្ចូលជាតិដែកក្នុងទឹកត្រីនិងទឹកស៊ីអ៊ីវនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា» សម្រាប់រយៈពេល៥ឆ្នាំ ដែលជំនួយនេះទទួលបានពីអង្គការហ្គេន (GAIN)ដោយមានការទទួលស្គាល់ពីអនុគណៈកម្មការជាតិបញ្ចូលមីក្រូសារជាតិក្នុងចំណីអាហារ។
នៅក្នុងពិធីចុះហត្ថលេខាលើអនុស្សរណៈយោគយល់គ្នារវាងអនុគណៈកម្មាធិការជាតិបញ្ចូលមីក្រូសារជាតិក្នុងចំណី អាហារ អង្គការរ៉ាឆា និងសិប្បករ នៅរាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃម្សិលមិញមានការលើកឡើងថា ការបន្ថែមជាតិដែកក្នុងទឹកត្រី និងទឹកស៊ីអ៊ីវគឺក្នុងគោលបំណងកាត់បន្ថយភាពស្លេកស្លាំង និងកង្វះជាតិដែក និងជីវជាតិអា ឲ្យបាន៣០ភាគរយ ដល់ប្រជាជនគោលដៅ គឺស្រ្តីនិងកុមារស្ថិតក្រោមអាយុ១៤ឆ្នាំ ក្នុងរយៈពេល៥ឆ្នាំ។
លោក ប៉ុល សម្បត្តិ នាយកគម្រោងបញ្ចូលមីក្រូសារជាតិក្នុងចំណី អាហារនៃអង្គការរ៉ាឆា បានថ្លែងកាលពីថ្ងៃម្សិលមិញថា ការធ្វើតេស្តលើកដំបូងត្រូវបានគេធ្វើនៅឆ្នាំ២០០៥ដល់២០០៧ ជាមួយនឹងផលិតកម្មផលិតទឹកត្រី និងទឹកស៊ីអ៊ីវនៅខេត្តចំនួនបី គឺខេត្តកំពត សៀមរាប និងរាជធានីភ្នំពេញ។
លោក ប៉ុល សម្បត្តិ បានបញ្ជាក់ថា គម្រោងនេះ ត្រូវការប្រាក់ជាង៣លានដុល្លារសម្រាប់ដំណើរការរយៈពេល៥ឆ្នាំ ហើយពួកគេនឹងស្វែងរកថវិកាបន្ថែមទៀតដោយមានការគាំទ្របដិភាគខ្លះពីរដ្ឋាភិបាលផងដែរ។
លោកបន្តថា៖ «កង្វះថវិកានេះនឹងមិនអាចធ្វើឲ្យមានការរារាំងស្ទះដល់ដំណើរ ការគម្រោងនេះទេ ព្រោះយើងបានស្វែងរកសក្តានុពលខ្លះហើយ ពីដៃគូផ្តល់ជំនួយមួយចំនួន ហើយជាពិសេសយើងមានបដិភាគគាំទ្រពីរដ្ឋាភិបាល។ យើងត្រូវចំណាយថ្លៃដើមខ្ពស់ ដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលល្អមកវិញ»។
លោក ប៉ុល សម្បត្តិ បានសង្កត់ធ្ងន់ថា ពួកគេមិនបារម្ភអំពីថវិកាទេ ប៉ុន្តែយើងនៅមានកង្វះខាតខ្លះៗលើសម្ភារត្រួតពិនិត្យរហ័ស ដោយយើងចង់ត្រួតពិនិត្យលើរាល់ផលិតផលដែលនាំចូលពីបរទេស។
រ៉ាឆា បានធ្វើការសិក្សាមុននឹងយើងធ្វើគម្រោងសាកល្បង ដោយក្នុងនោះយើងបានដឹងថា ពលរដ្ឋជាង៩០ភាគរយប្រើប្រាស់ទឹកត្រីឬទឹកស៊ីអ៊ីវ ហើយជាមធ្យមមនុស្សម្នាក់ ប្រើទឹកត្រី១០ មិល្លីលីត្រក្នុងមួយថ្ងៃ។
លោក សម្បត្តិ ថ្លែងថា៖ «ស្រ្តីក្នុងវ័យបន្តពូជ អាយុពី១៥ដល់៤៩ឆ្នាំ ខ្វះជាតិដែក៤៤ភាគរយ ហើយកុមារក្រោម៥ឆ្នាំ ខ្វះជាតិដែក៥៥ភាគរយ ដែលជាតួលេខមួយខ្ពស់។ នេះបើយោងតាមការស្ទាបស្ទង់ខាងប្រជាសាស្រ្តនិងសុខភាព (CDHS) នៅឆ្នាំ២០១០»។
លោកបន្តថា ការបញ្ចូលសារធាតុដែកនៅក្នុងទឹកត្រីទឹកស៊ីអ៊ីវនេះ គឺជាមធ្យោបាយមួយដែលគាត់អាចទទួលបានការបំពេញបន្ថែមប្រចាំថ្ងៃ។ មានន័យ ថា យើងបំពេញនូវតម្រូវការនៃការប្រើប្រាស់សម្រាប់រាងកាយរបស់មនុស្សប្រមាណជា១ភាគ៣នៃតម្រូវការប្រចាំថ្ងៃ បន្ថែមលើចំណីអាហារផ្សេងៗ ដែលពួកគាត់បរិភោគ។
លោក បានអះអាងទៀតថា៖ «ក្នុងគម្រោងរបស់យើង គឺត្រូវបញ្ចូលនូវសារធាតុដែក ចូលទៅក្នុងទឹកត្រី និងទឹកស៊ីអ៊ីវឲ្យបាន ៤៤ ផលិតកម្ម ជាផលិតកម្មធំដែលមានលទ្ធភាពអាចបញ្ចូលសារធាតុដែកនៅក្នុងផលិតផល របស់ផលិតផលពួកគេបាន នៅក្នុងចំណោមផលិតកម្មនៅទូទាំងប្រទេសជាង១០០ផលិតកម្ម។ យើងនឹងព្យាយាមដាក់បញ្ចូលធាតុដែកចូលក្នុងទឹកត្រី និងទឹកស៊ីអ៊ីវ ដែលមាននៅក្នុងប្រទេស៤៨ ភាគរយ នាំចូលពីបរទេស៣០ភាគរយនិងជាលក្ខណៈគ្រួសារ២២ ភាគរយ ដែលយើងពិបាកក្នុងការដាក់បញ្ចូលឲ្យគាត់ តែយើងនឹងព្យាយាមជួយទៅលើផលិតកម្មជាលក្ខណៈគ្រួសារនេះ»។
លោក ថ្លែងបន្តទៀតថា គម្រោងនេះ នឹងផ្តល់នូវសម្ភារសម្រាប់លាយវត្ថុធាតុដើមដែលជាម្សៅជាតិដែក បច្ចេកទេស ការត្រួតពិនិត្យតាមដាន និងផ្តល់ការបណ្តុះបណ្តាលជូនពួកគាត់។ ដោយឡែកវត្ថុធាតុដើម អង្គការរ៉ាឆានឹងធ្វើការកាត់បន្ថយជាជំហាន ឲ្យគាត់ចូលរួមទទួលខុសត្រូវតាមលំដាប់នៃឆ្នាំនីមួយៗ។
លោក អ៊ូ ឱហាត រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងផែនការ បានមានប្រសាសន៍ កាលពីថ្ងៃម្សិលមិញថា ការកាត់បន្ថយកង្វះជាតិដែក និងជីវជាតិអាមានសារៈសំខាន់ណាស់ គឺរួមចំណែកក្នុងការកាត់បន្ថយអត្រាស្លាប់របស់ស្រ្តី និងកុមារ។
លោក បានមានប្រសាសន៍បន្តថា៖«ខ្ញុំ សង្ឃឹមថា ក្រសួង ស្ថាប័ន ពាក់ព័ន្ធ ដែលជាដៃគូរបស់រដ្ឋាភិបាល និងក្រុមហ៊ុនផលិតកម្ម នឹងចូលរួមសហការគ្នាជាមួយគម្រោងបញ្ចូលជាតិដែកក្នុងទឹកត្រី និងទឹកស៊ីអ៊ីវដើម្បីធានានូវបរិមាណ និងគុណភាពនៃផលិតផល និងលើកកម្ពស់សុខភាពពលរដ្ឋ»៕ NR
