ភ្នំពេញៈ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ លោក វេង សាខុន បានដឹកនាំកិច្ចប្រជុំបន្ទាន់មួយដើម្បីជំរុញផលិតភាព និងគុណភាពវារីវប្បកម្មក្នុងការឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការទីផ្សារ និងកាត់បន្ថយការនាំចូល ក្នុងខណ:ជំងឺឆ្លងកូវីដ ១៩ កំពុងរីករាលដាលជាសកល។ កិច្ចប្រជុំនេះធ្វើឡើងកាលពីព្រឹកថ្ងៃចន្ទទី ១៤ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ២០២០ នៅក្រសួងកសិកម្ម។
បើតាមទំព័រហ្វេសប៊ុករបស់លោក វេង សាខុន កិច្ចប្រជុំបន្ទាន់នេះក៏ធ្វើឡើងដោយអនុវត្តតាមប្រសាសន៍ណែនាំរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ដែលលោកបានចាត់ទុក វិស័យកសិកម្មជាជីពចររបស់ពលរដ្ឋកម្ពុជា។
ដើម្បីបង្កើតបរិមាណ និងគុណភាពនៃវារីវប្បកម្ម លោករដ្ឋមន្ត្រីកសិកម្មបានប្រាប់ឱ្យរដ្ឋបាលជលផលសហការជាមួយសមាគមវារីវប្បករកម្ពុជា ដើម្បីវាយតម្លៃឱ្យបានច្បាស់លាស់អំពីសមត្ថភាពផលិត ផ្គត់ផ្គង់ក្នុងស្រុក និងតម្រូវការបន្ថែមដោយប្រើយន្តការចុះស្រង់ស្ថិតិកសិដ្ឋានចិញ្ចឹម កន្លែងចិញ្ចឹម និងបណ្តុំអាជីវកម្មផ្សេងៗទៀតរួចកំណត់ចេញអំពីបរិមាណផ្គត់ផ្គង់ និងតម្រូវការច្បាស់លាស់។
លោកជំរុញឱ្យរដ្ឋបាលជលផលពង្រឹង និងពង្រីកការងារផ្សព្វផ្សាយបច្ចេកទេស បែបបទរដ្ឋបាល និងឯកសារគតិយុត្តដែលមានស្រាប់ដល់សមាជិកសមាគមវារីវប្បកម្មកម្ពុជា ព្រមទាំងពង្រឹងការងារទប់ស្កាត់បទល្មើសនាំចូលផលវារីវប្បកម្ម ដោយត្រូវសហការជាមួយភាគីពាក់ព័ន្ធ និងសមាគម។
រដ្ឋបាលជលផលក៏ត្រូវជួយរៀបចំចងក្រងបណ្តុំអាជីវកម្ម ឬបណ្តាញចិញ្ចឹម ដើម្បីងាយស្រួលក្នុងការគ្រប់គ្រងបរិមាណផលិត និងតម្រូវការ ព្រមទាំងសិក្សាស្រាវជ្រាវបន្ថែមទៀតអំពីបច្ចេកទេសចិញ្ចឹម និងការកែច្នៃបច្ចេកទេសចិញ្ចឹមដើម្បីធានាបាននូវសុខុមាលភាព វិបុលភាព និងនិរន្តរភាពនៃវិស័យវារីវប្បកម្មកម្ពុជាក្នុងពេលអនាគតដ៏ខ្លី។
លោករដ្ឋមន្ត្រីក៏បានណែនាំសមាគមវារីវប្បករកម្ពុជាឱ្យរួមសហការគ្នាក្នុងរង្វង់សមាគម បង្កើនផលិតភាពផលិតកម្មចិញ្ចឹមត្រីគ្រប់ប្រភេទ បង្កង កន្ធាយ និងកង្កែបទាំងបរិមាណ និងគុណភាពដើម្បីបង្កើនបរិមាណផ្គត់ផ្គង់ឱ្យទីផ្សារក្នុងស្រុក និង ធ្វើការកាត់បន្ថយការនាំចូល។
សម្រាប់សមាគមវារីវប្បករកម្ពុជា លោកណែនាំឱ្យសមាគមនេះរៀបចំបណ្តុំ ឬបណ្តាញអាជីវកម្មចិញ្ចឹមត្រីឱ្យបានទូលំទូលាយ អនុវត្តបច្ចេកទេសឱ្យបានត្រឹមត្រូវទាំងកម្មវិធីផលិតកូន កម្មវិធីចិញ្ចឹម និងកម្មវិធីទីផ្សារ។ សមាគមក៏ត្រូវសាមគ្គីគ្នាអនុវត្តបែបបទបច្ចេកទេសរដ្ឋបាល និងការអនុវត្តច្បាប់ឱ្យកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព ឆ្លើយតបតាមស្តង់ដាផលិត ដែលជាឱកាសដ៏ល្អសម្រាប់ការប្រកួតប្រជែង។
លោក វេង សាខុន មានប្រសាសន៍ថា៖ «[សមាគមត្រូវ] កាត់បន្ថយភាពអសកម្ម បង្កើនសកម្មភាពជំរុញ លើកទឹកចិត្ត គាំទ្រ និងផ្សព្វផ្សាយអំពីតម្រូវការទីផ្សារ បរិមាណ និងតម្លៃក្នុងរង្វង់សមាគមឱ្យបានទូលំទូលាយ។ [សមាគម] ត្រូវសហការគ្នាឱ្យបានល្អប្រសើរជាមួយរដ្ឋបាលជលផល ដើម្បីលើកស្ទួយវិស័យវារីវប្បកម្មកម្ពុជា និងចូលរួមទប់ស្កាត់បទល្មើសនាំចូលផលវារីវប្បកម្មខុសច្បាប់តាមគ្រប់រូបភាព»។
លោក សុខ រ៉ាដែន ប្រធានសមាគមវារីវប្បករកម្ពុជាបានថ្លែងបន្ទាប់ពីជួបជាមួយលោក វេង សាខុន ថាកិច្ចប្រជុំបន្ទាន់ពីម្សិលមិញក៏ធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីប្រជាពលរដ្ឋចិញ្ចឹមត្រីបានរអ៊ូរទាំអំពីការនាំចូលត្រីពីខាងក្រៅជាច្រើនតោន ដែលធ្វើឱ្យការលក់ចេញផលិតផលត្រីរបស់ពួកគេជួបបញ្ហាប្រឈម។
លោកថ្លែងថា៖ «ដោយសារមានការចិញ្ចឹមផុសផុលច្រើន ហើយប្រជាពលរដ្ឋមានការរអ៊ូរទាំអំពីការនាំចូលត្រីប៉ះចំត្រីដែលយើងមានស្រាប់ គាត់ស្នើឱ្យខ្ញុំក្នុងនាមសមាគម ស្នើទៅរដ្ឋមន្ត្រីដើម្បីទប់ស្កាត់កុំឱ្យមានការនាំចូលត្រីដែលយើងមានស្រាប់ ដូចជាត្រីប្រា ត្រីអណ្ដែង កង្កែប ជាដើម»។
លោក រ៉ាដែន បានរៀបរាប់ថា សមាគមរបស់លោកទើបតែចាប់ដំណើរការនៅខែមិថុនា ២០២០ ដើម្បីអភិវឌ្ឍវារីវប្បកម្មនៅកម្ពុជាដូចជាផលិតត្រី និងសត្វផ្សេងទៀតដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ទីផ្សារក្នុងស្រុក និងអាចនាំចេញទៅទីផ្សារក្រៅប្រទេសនាពេលអនាគត។
លោក រ៉ាដែន បានថ្លែងថា ចាប់តាំងពីបង្កើតមកសមាគមនេះមានសមាជិកសកម្មជាង ២០០ ដែលអ្នកផលិតកូនត្រី អ្នកចិញ្ចឹមត្រី និងផ្គត់ផ្គង់ចំណីត្រី នៅក្នុងខេត្តទាំង ៦ ជុំវិញបឹងទន្លេសាប។ សមាគមនេះចងក្រងអ្នកចិញ្ចឹមត្រីពិតប្រាកដដើម្បីចែករំលែកព័ត៌មាន បទពិសោធនៃការចិញ្ចឹមត្រីដែលធ្វើឱ្យត្រីមានសុខភាពល្អ ទទួលស្គាល់ និងទទួលយកពីទីផ្សារក្នុងស្រុក។
លោកបញ្ជាក់ថា សមាគមលោកធ្វើការលើបច្ចេកទេស និងមិនពាក់ព័ន្ធរឿងនយោបាយទេ។
លោក ហុង វណ្ណៈ អ្នកស្រាវជ្រាវសេដ្ឋកិច្ចនៅរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជាថ្លែងថា វាដល់ពេលវេលាដែលត្រូវមានការចាត់ចែងច្បាស់លាស់លើវារីវប្បកម្មហើយ ព្រោះបច្ចុប្បន្នកិច្ចសហប្រតិបត្តិការរវាងពលរដ្ឋ និងស្ថាប័នរដ្ឋពាក់ព័ន្ធមានដោយអន្លើប៉ុណ្ណោះ។
លោកបានថ្លែងថា៖ «ប្រសិនបើយើងចិញ្ចឹមក្នុងស្រុក ហើយបង្កើនឱ្យទៅជាលក្ខណពិសេសតាមរយៈបច្ចេកទេសចិញ្ចឹមការជំរុញរបៀបរបបនៃការចិញ្ចឹមឱ្យល្អស្របតាមបទដ្ឋានជាតិ ខ្ញុំគិតថាវាល្អជាងការនាំចូលពីក្រៅស្រុកដែលយើងគ្រប់គ្រងមិនបាន។ ក្នុង ១ ថ្ងៃៗតម្រូវការត្រីសាច់នៅក្នុងស្រុកច្រើនណាស់ ហើយកន្លងទៅដូចយើងបានដឹងហើយថា យើងមានកង្វះខាត ហើយមានការនាំចូលសាច់ជ្រូកពីក្រៅ»។
លោក វណ្ណៈ បានថ្លែងដោយលើកទឹកចិត្តឱ្យភាគីពាក់ព័ន្ធ ជាពិសេសក្រសួងកសិកម្មបន្ថែមការផ្សព្វផ្សាយបច្ចេកទេសវារីវប្បកម្មដល់វារីវប្បករឱ្យបានយល់កាន់តែច្បាស់ និងធ្វើយ៉ាងណាឱ្យអ្នកប្រើប្រាស់អាចទទួលស្គាល់ផលិតផលទាំងនោះ។ ការពង្រឹងគុណភាពផលិតផល និងការទទួលស្គាល់របស់អ្នកប្រើប្រាស់គឺជាការជំរុញឱ្យវារីវប្បកម្មកាន់តែរីកចម្រើន និងអាចទប់ស្កាត់ការនាំចូលពីខាងក្រៅបាន៕