.jpg)
អ្នកចូលរួមនៅក្នុងសិក្ខាសាលាកាលពីថ្ងៃទី ៨ ខែកញ្ញា។ ហ៊ាន រង្សី
ភ្នំពេញៈ ក្រុមមន្ត្រីអង្គការសង្គមស៊ីវិលបាននិយាយថា បញ្ហានយោបាយទាំងក្នុង និងក្រៅប្រទេស និងការរីករាលដាលនៃជំងឺឆ្លងកូវីដ១៩បានធ្វើឲ្យមានភាពរាំងស្ទះទៅដល់គុណភាពនៃការពិនិត្យតាមដានការអនុវត្តគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាព ២០១៦-២០៣០ និងផែនការយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍន៍ជាតិ ២០១៩-២០២៣។
ការថ្លែងរបស់មន្ត្រីអង្គការសង្គមស៊ីវិលទាំងនេះធ្វើឡើងក្នុងសិក្ខាសាលាថ្នាក់ជាតិស្ដីពី «ការឆ្លុះបញ្ចាំងលើការអនុវត្តក្របខ័ណ្ឌគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាពកម្ពុជា ២០១៦-២០៣០ និងផែនការយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍន៍ជាតិ ២០១៩-២០២៣» ដែលបានប្រព្រឹត្តទៅនៅភ្នំពេញកាលពីថ្ងៃទី ៨ ខែកញ្ញា។ សិក្ខាសាលានេះមានការចូលរួមពីអង្គការសង្គមស៊ីវិលចំនួន ១៣ និងតំណាងក្រសួងពាក់ព័ន្ធមួយចំនួនព្រមទាំងវិស័យឯកជន និងប្រជាសហគមន៍មកពីរាជធានី-ខេត្តចំនួន ១៥។
លោក សឿង សារឿន នាយកប្រតិបត្តិ អង្គការគណៈកម្មាធិការសហប្រតិបត្តិការដើម្បីកម្ពុជាថ្លែងក្នុងសិក្ខាសាលានេះថា គោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាព គឺជាក្របខ័ណ្ឌអភិវឌ្ឍន៍សកលដែលតម្រូវឲ្យមានសកម្មភាពពេញលេញ និងសមស្រប ដើម្បីបញ្ចប់ភាពក្រីក្រ ការពារភពផែនដី និងធានាថា មនុស្សជាតិនឹងរស់នៅក្នុងសុខសន្តិភាព និងវិបុលភាព។
លោកថា នៅកម្ពុជា គោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាពត្រូវបានធ្វើមូលដ្ឋាននីយកម្ម និងត្រូវបានធ្វើសមាហរណកម្មទៅក្នុងផែនការយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍន៍ជាតិ ២០១៩-២០២៣ ដែលបង្ហាញពីអាទិភាព និងក្របខ័ណ្ឌគោលនយោបាយពាក់ព័ន្ធទៅនឹងវិស័យអភិវឌ្ឍន៍នានា។
លោកបន្តថា គោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាពកម្ពុជា ២០១៦-២០៣០ និងផែនការយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍន៍ជាតិ ២០១៩-២០២៣ អាចសម្រេចទៅបានល្គឹកណាមានកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ និងភាពជាដៃគូរវាងភាគីពាក់ព័ន្ធទាំងអស់រួមមានរដ្ឋាភិបាល វិស័យឯកជន សង្គមស៊ីវិល និងប្រជាពលរដ្ឋ។
ទន្ទឹមនឹងនេះ ការអនុវត្ត និងការត្រួតពិនិត្យតាមដាន គោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាព និងផែនការយុទ្ធសាស្ត្រជាតិនេះទាមទារការចូលរួមរបស់តួអង្គអភិវឌ្ឍន៍ទាំងអស់ដើម្បីប្រើប្រាស់ទិន្នន័យដែលសមស្របក្នុងការធ្វើសេចក្ដីសម្រេចចិត្ត និងប្រែក្លាយភពផែនដីនេះឲ្យរឹតតែស្រស់បំព្រងសម្រាប់អ្នកជំនាន់ក្រោយ។
លោកបញ្ជាក់ថា៖ «កន្លងមក យើងបានពិនិត្យឃើញមានវឌ្ឍនភាពជាវិជ្ជមានគួរឲ្យកត់សម្គាល់លើយន្តការ និងការអនុវត្តគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាព ២០១៦-២០៣០ និងផែនការយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍន៍ជាតិ ២០១៩-២០២៣ ប៉ុន្តែមួយរយៈចុងក្រោយនេះបញ្ហាវិបត្តិនយោបាយ និងការរីករាលដាលនៃជំងឺឆ្លងកូវីដ ១៩ បានបង្កឲ្យមានភាពរាំងស្ទះដល់គុណភាពនៃការត្រួតពិនិត្យ តាមដានអំពីការអនុវត្តគោលដៅ និងផែនការយុទ្ធសាស្ត្រនេះ»។
បើតាមលោក សារឿន ប្រព័ន្ធតាមដានរបស់ក្រសួង និងស្ថាប័នរដ្ឋ ឬសង្គមស៊ីវិលដែលពាក់ព័ន្ធមួយចំនួននៅមិនទាន់មានសង្គតភាព និងភាពបន្ស៊ីត្រឹមត្រូវទៅនឹងក្របខ័ណ្ឌតាមដានត្រួតពិនិត្យថ្នាក់ជាតិ។ ជាពិសេសនៅមិនទាន់មានការកំណត់ច្បាស់លាស់អំពីស្ថាប័ន ឬអ្នកដែលទទួលបន្ទុកលើការត្រួតពិនិត្យ តាមដានអំពីដំណើរការអនុវត្តគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាព និងផែនការយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍន៍ជាតិនេះនៅឡើយទេ។
លោកថ្លែងថា៖ «វិវាទផ្នែកទិន្នន័យ រវាងតួអង្គអភិវឌ្ឍន៍ លើវិស័យរសើបមួយចំនួន បានបង្កឲ្យមានក្ដីព្រួយបារម្ភ និងភាពខ្លាចរអារក្នុងការផ្ដល់ធាតុចូលទៅដល់ដំណើរការ តាមដានត្រួតពិនិត្យ។ ទិន្នន័យខ្លះដែលបានប្រើប្រាស់កន្លងមក នៅមិនទាន់មានលក្ខណៈឯករាជ្យ និងមានចរិតលក្ខណៈនយោបាយនៅឡើយ»។
សិក្ខាសាលាបានពិភាក្សាទៅលើប្រធានបទសំខាន់ ៣ រួមមានប្រធានបទពាក់ព័ន្ធភពផែនដី និងវិបុលភាព, ប្រធានបទពី មនុស្ស, និងប្រធានបទពាក់ព័ន្ធសន្តិភាព និងភាពជាដៃគូ ដែលប្រធានបទទាំង ៣ នេះបានផ្ដោតសំខាន់ទៅលើទិដ្ឋភាពរួមមួយគឺ «ទិន្នន័យល្អប្រសើរជាងមុនសេចក្ដីសម្រេចចិត្តល្អជាងមុន និងជីវិតល្អប្រសើរជាងមុន»។
កញ្ញា វង ស្រីល័ក្ខ តំណាងអង្គការជួយកម្ពុជាដែលបានចូលរួមនៅក្នុងសិក្ខាសាលានេះដែរថ្លែងថា កង្វះទិន្នន័យ និងភាពរអាក់រអួលនៃការបង្កើតច្បាប់ស្ដីពីសិទ្ធិទទួលបានព័ត៌មាន ព្រមទាំងកង្វះសង្គតភាពក្នុងការបង្កើតស្ដង់ដាទិន្នន័យមូលដ្ឋាន និងការផ្ទៀងផ្ទាត់ទិន្នន័យរវាងគ្រប់ភាគីពាក់ព័ន្ធ បានធ្វើឲ្យមានក្ដីបារម្ភ ជុំវិញការប្រមូលធាតុចូលទៅក្នុងគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាពនៅកម្ពុជា។
កញ្ញាបញ្ជាក់ថា៖ «ការអភិវឌ្ឍសហគមន៍មួយ ប្រកបដោយតម្លាភាពចាំបាច់ត្រូវមានការផ្ដល់ទិន្នន័យឲ្យបានច្បាស់លាស់ពីគ្រប់តួអង្គអភិវឌ្ឍន៍ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នប្រជាពលរដ្ឋនៅពុំទាន់ទទួលបានទិន្នន័យច្បាស់លាស់ ឬអំពីផលប៉ះពាល់នៃគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍នៅក្នុងសហគមន៍របស់ពួកគាត់នោះទេ»៕
