.jpg)
រូបថតម្តាយជាប់ពន្ធនាគារ និងកូនតូចៗកំពុងរស់នៅជាមួយពួកគេនៅក្នុងពន្ធនាគារដែលត្រូវបានអង្គការលីកាដូចុះផ្សាយនៅក្នុងរបាយការណ៍របស់ខ្លួន។ រូបថត អង្គការលីកាដូ
ភ្នំពេញៈ តាមរបាយការណ៍ចេញដោយអង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ ពីម្សិលមិញបង្ហាញថា ចំនួនអ្នកជាប់ឃុំបានឡើងដល់កម្រិតខ្ពស់ដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមកដោយធ្វើឲ្យមានភាពចង្អៀតណែន និងពុករលួយ បង្កឲ្យមានផលប៉ះពាល់ទៅលើអ្នកជាប់ឃុំ ផ្តល់ផលវិបាកដល់មន្ត្រីពន្ធនាគារ និងសង្គមជាតិទាំងមូល ប៉ុន្តែមន្ត្រីច្រានចោលការលើកឡើងនេះ ដោយថាការកើនឡើងនេះជាការជួយសង្គម ក្រុមគ្រួសារ និងនីតិវិធីនៃការស៊ើបសួរ។
របាយការណ៍ដែលមានចំណងជើងថា «ដល់ពេលដែលត្រូវដោះលែងឲ្យនៅក្រៅឃុំ៖ បញ្ឈប់ការឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្នមិនចាំបាច់» ដែលបានចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី ១ ខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ ២០១៨ បានលើកឡើងថា ដោយសារតែការមិនទាន់អនុវត្តនីតិវិធីនៃការដោះលែងជនជាប់ចោទឲ្យនៅក្រៅឃុំឲ្យបានពេញលេញ និងដោយសារតែការអនុវត្តការឃុំខ្លួនជនជាប់ចោទបណ្តោះអាសន្នរង់ចាំសវនាការក្នុងរយៈពេលដ៏យូរហួសហេតុបានបណ្តាលឲ្យមានផលវិបាកជាច្រើនដល់ជីវិតរបស់ពួកគេ ក្រុមគ្រួសារ និងសហគមន៍។
របាយការណ៍បន្តថា ផលប៉ះពាល់នៃការឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្នរង់ចាំសវនាការបានបណ្តាលឲ្យបាត់បង់ប្រភពចំណូល និងការបែកបាក់ក្រុមគ្រួសារ ហើយថា អ្នកជាប់ពន្ធនាគារត្រូវបានតុលាការរកឃើញថា គ្មានទោស ប៉ុន្តែអ្នកទាំងនោះត្រូវបានតុលាការឃុំខ្លួនដោយមិនត្រឹមត្រូវក្នុងរយៈពេលមួយដ៏យូររួចទៅហើយ។
របាយការណ៍បញ្ជាក់ថា៖ «ការឃុំខ្លួនបណ្តាលឲ្យបន្សល់នូវស្លាកស្នាមអាក្រក់ ក៏ដូចជាបាត់បង់នូវប្រភពចំណូល និងការបែកបាក់ក្រុមគ្រួសារនៅក្នុងសង្គមមួយដែលមនុស្សជាច្រើនកំពុងរស់នៅក្នុងស្ថានភាពក្រីក្រ និងពឹងផ្អែកទៅលើចំណងគ្រួសារនៅក្នុងករណីមួយចំនួន នៅពេលដែលទោសត្រូវបានសម្រេចដោយតុលាការជនជាប់ចោទគឺត្រូវបានតុលាការឃុំខ្លួនរយៈពេលយូរជាងរយៈពេលទោសនៃបទល្មើសដែលជនទាំងនោះបានប្រព្រឹត្តទៅទៀត»។
របាយការណ៍ដដែលអះអាងថា៖ «នៅក្នុងករណីផ្សេងទៀតអ្នកជាប់ពន្ធនាគារ ត្រូវបានតុលាការរកឃើញថាគ្មានទោស ប៉ុន្តែអ្នកទាំងនោះត្រូវបានតុលាការឃុំខ្លួនដោយមិនត្រឹមត្រូវក្នុងរយៈពេលមួយដ៏យូររួចទៅហើយ»។
ពាក់ព័ន្ធនឹងភាពមិនប្រក្រតីនេះ របាយការណ៍បន្ថែមថាភាពចង្អៀតណែនយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ការឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្ន រង់ចាំសវនាការច្រើនហួសហេតុ ការផ្តន្ទាទោសដោយអយុត្តិធម៌ ការរំលោភបំពានសិទិ្ធជនជាប់ចោទ និងអំពើពុករលួយយ៉ាងរីករាលដាលនៅក្នុងប្រព័ន្ធពន្ធនាគារបានធ្វើឲ្យស្ថានភាពពន្ធនាគារយ៉ាប់យ៉ឺន។
ស្ថានភាពកាន់តែយ៉ាប់យ៉ឺន និងធ្ងន់ធ្ងរនៅពេលការចាប់ផ្តើមយុទ្ធនាការ “សង្គ្រាមគ្រឿងញៀន” របស់រាជរដ្ឋាភិបាលនៅឆ្នាំ ២០១៧ និងបានគូសបញ្ជាក់ថា នៅមណ្ឌលអប់រំកែប្រែទី ១ (ម ១) ដែលជាពន្ធនាគារធំមួយមានផ្ទុកអ្នកជាប់ឃុំចំនួន ៦ ៧១១ នាក់ទោះជាពន្ធនាគារនេះត្រូវបានគេកសាងឡើងដើម្បីផ្ទុកអ្នកជាប់ពន្ធនាគារត្រឹម ២ ០៥០ នាក់ក៏ដោយ។
របាយការណ៍បន្ថែមថា៖ «ពន្ធនាគារនេះកំពុងផ្ទុកមនុស្សជាង ៣ ដងលើសពីចំនួនដែលអាចផ្ទុកបានតាមបទដ្ឋាន។ ស្ទើរតែ ៥០ ភាគរយនៃអ្នកជាប់ពន្ធនាគារទាំងនោះគឺជាអ្នកជាប់ឃុំបណ្តោះអាសន្នរង់ចាំសវនាការដែលភាគច្រើននៃអ្នកទាំងនោះមានលក្ខណសម្បត្តិទទួលបានការដោះលែងនៅក្រៅឃុំ ប៉ុន្តែមិនដែលទទួលបានឱកាសដើម្បីទទួលបានទេ ដោយសារកង្វះខាតជំនួយផ្នែកច្បាប់ ឬព្រោះតែពួកគេមិនបានដឹងអំពីសិទិ្ធរបស់ពួកគេក្នុងការដាក់ពាក្យស្នើសុំ»។
របាយការណ៍ក៏លើកឡើងថាដោយសារយុទ្ធនាការ «សង្គ្រាមគ្រឿងញៀន» របស់រាជរដ្ឋាភិបាលចំនួននៃកុមាររស់នៅជាមួយម្តាយនៅក្នុងពន្ធនាគារបានកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងពីចំនួន ៣០ នាក់នៅចុងឆ្នាំ ២០១៥ កើនដល់ចំនួន ១៣៨ នាក់គិតត្រឹមខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០១៨ ហើយថាកុមារតូចៗទាំងនោះទទួលរងនូវផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានយ៉ាងខ្លាំងនៃការរីកធំធាត់នៅក្នុងពន្ធនាគារ និងថាស្ត្រីមានផ្ទៃពោះជាច្រើនមិនទទួលបានការថែទាំសុខភាពមុន ឬក្រោយពេលសម្រាលកូននោះទេ។
របាយការណ៍នោះក៏លើកឡើងពីស្ត្រីម្នាក់ដែលសុំលាក់អត្តញ្ញាណបានឲ្យដឹងថា នគរបាលបានចាប់ខ្លួននាងដែលកំពុងមានផ្ទៃពោះរយៈពេល ៥ ខែ និងមិត្តភក្តិនាងដាក់ពន្ធនាគារពីបទល្មើសពាក់ព័ន្ធនឹងគ្រឿងញៀន ទោះបីជានាងអះអាងថានាងមិនដែលធ្លាប់ប្រើប្រាស់ ឬក៏លក់គ្រឿងញៀនក៏ដោយ ប៉ុន្តែនគរបាលទាំងនោះមិនបានស្តាប់នាងទេ។
ស្ត្រីរូបនោះលើកឡើងថា៖ «ទោះជានាងខ្ញុំមានផ្ទៃពោះក៏ដោយក៏នាងខ្ញុំមិនត្រូវបានគេផ្តល់អាហារបន្ថែម ឬការថែទាំផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រអ្វីនោះទេ។ នាងខ្ញុំមិនមានកន្ទប ឬសម្លៀកបំពាក់គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់កូនរបស់នាងខ្ញុំនោះទេ។ នាងខ្ញុំមិនដែលទទួលបានសាប៊ូអ្វីដើម្បីលាងសំអាតកូនរបស់នាងខ្ញុំនោះទេ។ ដូចនេះខ្ញុំតែងតែបារម្ភថា កូននាងខ្ញុំអាចនឹងឈឺ»។
លោក ជិន ម៉ាលីន អ្នកនាំពាក្យក្រសួងយុត្តិធម៌ថ្លែងដែរថា មានការកើនឡើងនូវជនជាប់ឃុំបណ្តោះអាសន្ន ដោយសារតែយុទ្ធនាការប្រយុទ្ធប្រឆាំងគ្រឿងញៀនទូទាំងប្រទេសហើយថាចំនួននេះមិនបានបង្កផលប៉ះពាល់ទៅលើអ្នកជាប់ឃុំ ក្រុមគ្រួសារ និងសង្គមជាតិទាំងមូលនោះទេ តែគឺជួយសង្គមជាតិ និងគ្រួសារ។
លោកបញ្ជាក់ថា៖ «គោលបំណងនៃការឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្នគឺដើម្បីថែរក្សាសន្តិសុខសុវត្ថិភាពសង្គម និងរក្សាសុវត្ថិភាពគ្រប់ភាគីដែលពាក់ព័ន្ធព្រមទាំងសាក្សី និងដើម្បីជាប្រយោជន៍សម្រាប់ដំណើរការស៊ើបអង្កេតទៅវិញទេ មិនមែនធ្វើឲ្យប៉ះពាល់សង្គមជាតិ និងក្រុមគ្រួសានោះទេ ហើយប្រសិនបើយើងឲ្យពួកគេនៅក្រៅឃុំ ពួកគេអាចបង្កផលប៉ះពាល់ច្រើនដល់សង្គមជាតិ និងគ្រួសារហើយប៉ះពាល់ដំណើរការនៃការស៊ើបអង្កេតទៀតផង»។
លោកបន្ថែមថា៖ «ការលើកឡើងដែលថាតុលាការរកមិនឃើញថាមានទោសតែបានឃុំខ្លួនយូរនោះក៏មិនត្រឹមត្រូវដែរ ដោយសារតាមផ្លូវច្បាប់ការឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្នគឺមានរយៈពេលកំណត់ដូចជាបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌគឺមានរយៈពេល ៦ ខែ ហើយបើរកមិនឃើញគេអាចពន្យារពេលដល់ ៦ ខែទៀត ដូច្នេះមិនមែនចេះតែឃុំខ្លួនដោយគ្មានការកំណត់នោះទេហើយបើរកមិនឃើញត្រូវតែដោះលែងពួកគេ»។
លោកថា ក្រសួងយុត្តិធម៌កំពុងសិក្សាបទប្បញ្ញត្តិដែលមានក្នុងក្រមព្រហ្មទណ្ឌ ការអនុវត្តទោសនៅពន្ធនាគារដូចជាទោសសហគមន៍ ហើយបន្ថែមគឺមានភាពចាំបាច់ក្នុងការឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្នដើម្បីធានានូវសន្តិសុខ សណ្តាប់ធ្នាប់សង្គម៕
