.jpg)
ដំរីមួយក្បាលបានងាប់នៅស្រុកពេជ្រាដា ដោយសារជំងឺបូសលើខ្នងរ៉ាំរ៉ៃ កាលពីថ្ងៃទី ២០ ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ២០២០។ រូបថត DIA
ខេត្តមណ្ឌលគិរីៈ អង្គការអភិរក្សសត្វដំរីស្រុកក្នុងខេត្តមណ្ឌលគិរី បានសម្ដែងការព្រួយបារម្ភអំពីការធ្លាក់ចុះនៃចំនួនសត្វដំរីស្រុក ហើយអាចនឹងឈានទៅផុតពូជសត្វដំរី បន្ទាប់ពីដំរីឈ្មោល ១ ក្បាលទៀតឈ្មោះ ខាំឃឺន របស់ជនជាតិដើមភាគតិចព្នងក្នុងភូមិពូរ៉ាប៉េត ឃុំក្រង់តេះ ស្រុកពេជ្រាដាបានងាប់កាលពីថ្ងៃទី ២០ ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ២០២០ ដោយសារជំងឺបូសលើខ្នងរ៉ាំរ៉ៃ។
លោក ឃុន ឌីយ៉ូន ប្រធានអង្គការការពារសត្វដំរីហៅកាត់ «ELIE» បាននិយាយថា៖ «ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០១៧ មកសត្វដំរីស្រុកក្នុងខេត្តមណ្ឌលគិរី ត្រូវបានងាប់ជាបន្តបន្ទាប់ ដែលធ្វើឲ្យចំនួនសត្វដំរីស្រុកនៅក្នុងខេត្តនេះមានការថយចុះគួរឲ្យបារម្ភ ខណៈមកទល់ពេលនេះការបង្កាត់ពូជដំរីស្រុកនៅកម្ពុជាពុំទាន់ទទួលបានជោគជ័យនៅឡើយ»។
លោកបន្តថា តាមការអង្កេត និងកត់ត្រាដោយក្រុមការងារនៃអង្គការរបស់លោកនៅក្នុងឆ្នាំ ២០១៧ ដំរីស្រុកចំនួន ៥ ក្បាលបានងាប់ក្នុងនោះសត្វដំរី ៣ ក្បាលបានឈឺងាប់ ខណៈ ១ ក្បាលមានអាការចុះប្រេងអុកឡុកអ្នកភូមិ ត្រូវអាជ្ញាធរបាញ់សម្លាប់ និង ១ ក្បាលទៀត ងាប់ដោយសារដើរធ្លាក់រណ្ដៅខេត្តក្រចេះ។
ចំណែកនៅឆ្នាំ ២០១៨ មានដំរីងាប់ចំនួន ២ ក្បាលក្នុងនោះ ១ ក្បាលឈឺងាប់ និង ១ ក្បាលទៀត មានអាការចុះប្រេងត្រូវម្ចាស់ចងបង្អត់ចំណីរហូតដល់ងាប់។ សរុបគិតពីឆ្នាំ ២០១៧ មកដល់ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០២០ នេះមានដំរីស្រុក ៨ ក្បាលបានងាប់។
បើតាមលោក ឌីយ៉ូន ដំរីស្រុកក្នុងខេត្តមណ្ឌលគិរីកាលពី ២០ ឆ្នាំមុន មានចំនួនច្រើនជាង ៧០ ក្បាល។ ប៉ុន្តែដោយសារតែជំនឿតៗគ្នារបស់ជនជាតិដើមភាគតិចដែលមិនអនុញ្ញាតឲ្យដំរីស្រុកបង្កាត់ពូជ និងការប្រើប្រាស់ជាមធ្យោបាយអូសទាញហួសប្រមាណ ភាពចាស់ជរា និងមានជំងឺបានធ្វើឲ្យដំរីស្រុកនៅក្នុងខេត្តនេះងាប់ជាបន្តបន្ទាប់ ដែលរហូតមកទល់ឆ្នាំ ២០១៩ មាននៅសេសសល់ចំនួន ៣៨ ក្បាល។
លោកបានថ្លែងថា៖ «ក្រោយការស្លាប់របស់ ខាំឃឺន [ដំរីឈ្មោល] បានធ្វើឲ្យចំនួនដំរីស្រុកក្នុងខេត្តមណ្ឌលគិរីនៅសល់ត្រឹម ៣៧ ក្បាល ហើយអាចនឹងឈានទៅរកការផុតពូជដំរីស្រុកពីតំបន់នេះ បើគ្មានការចូលរួមការពារ និងអភិរក្ស និងបើអ្នកភូមិនៅតែបន្តប្រកាន់តាមជំនឿពីដូនតារបស់ពួកគេមិនឲ្យដំរីបន្តពូជតទៅទៀតនោះ»។
ស្រដៀងគ្នានេះដែរ លោក កែវ សុភគ៌ ប្រធានមន្ទីរបរិស្ថានខេត្តមណ្ឌលគិរី បានលើកឡើងថា ការមិនឲ្យសត្វដំរីស្រុកបន្តពូជតាមបែបធម្មជាតិ ពិតជាប្រឈមនឹងការបាត់បង់ពូជសត្វដំរីស្រុក ខណៈចំនួនសត្វដំរីស្រុកដែលនៅសេសសល់មិនដល់ ៤០ ក្បាលនេះមួយចំនួនមានវ័យចំណាស់ស្ទើរតែមិនអាចមានលទ្ធភាពបន្តពូជបាន។
លោកបានថ្លែងថា៖ «នៅពេលនេះយើងកំពុងលើកទឹកចិត្តដល់ម្ចាស់ដំរីឲ្យពួកគាត់ចូលរួមអភិរក្សសត្វដំរីស្រុក តាមរយៈការអនុញ្ញតឲ្យពួកវាបន្តពូជតាមបែបធម្មជាតិ និងបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់សត្វដំរីជាមធ្យោបាយអូសទាញ និងដឹកជញ្ជូន»៕
