.jpg)
ផ្ទាំងសិលាចារអក្សរសំស្ក្រឹតដែលទើបរកឃើញ។ រូបថត អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា
សៀមរាបៈ ក្រុមអ្នកជំនាញអាជ្ញាធរជាតិអប្សរាកាលពីថ្ងៃ ២៤ មិថុនាបានយកសិលាចារឹកចារជាភាសាសំស្ក្រឹតលើផ្ទាំងថ្មភក់ដែលគេតម្រៀបជាគ្រឿងផ្គុំក្រាលមុខខ្លោងទ្វារប្រាង្គកណ្តាលនៃប្រាសាទទន្លេស្ងួតក្នុងតំបន់អង្គរមករក្សាទុកដើម្បីស្រាវជ្រាវ បន្ទាប់ពីរកឃើញនៅទីនោះពេលកំពុងលាងសម្អាត កាលពីថ្ងៃទី ២៣ ខែមិថុនា។
លោក អ៊ឹម សុខរិទ្ធី ប្រធាននាយកដ្ឋានអភិរក្សប្រាសាទក្នុងឧទ្យានអង្គរ និងបុរាណវិទ្យាបង្ការនៃអាជ្ញាធរជាតិអប្សរាបានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍ពីម្សិលមិញថា សិលាចារឹកនេះត្រូវបានយកទៅរក្សាទុកក្នុងទីស្នាក់ការនៃនាយកដ្ឋានអភិរក្សប្រាសាទក្នុងឧទ្យានអង្គរ និងបុរាណវិទ្យាបង្ការ ដើម្បីស្រាវជ្រាវបន្ថែមទៀត។
លោកបានឱ្យដឹងថា ផ្ទាំងសិលាចារឹកនេះអាចពុំមែនជារបស់មន្ទីរពេទ្យទន្លេស្ងួតទេ ប៉ុន្ដែប្រហែលគេយកចេញពីប្រាសាទណាមួយក្នុងតំបន់អង្គរមកប្រើធ្វើជាថ្មកម្រាលដោយរៀបដាក់ផ្កាប់ផ្ទៃមានអក្សរចារឹកទៅក្រោម។
ឯផ្ទៃខាងក្រោយដែលពុំមានអក្សរគេដាក់ផ្ងារឡើងលើតែបានដាប់ធ្វើជាល្បាក់សម្រាប់ទ្រថ្មធ្នឹមទ្វារ។
លោកថា៖ «ករណីនេះបានធ្វើឱ្យបាត់បង់តួអក្សរមួយផ្នែក តែក៏នៅមានសេចក្តីច្រើនដែលអាចសិក្សាស្រាវជ្រាវបន្ថែមបាន ហើយនេះក៏មិនចាត់ទុកជាការបំផ្លាញដែរ ព្រោះគេកាត់តម្រឹមឱ្យត្រូវចន្លោះដើម្បីធ្វើជាកម្រាលក្នុងការកសាងប្រាសាទទន្លេស្ងួតពីបុរាណ។ ការយកថ្មចាស់ពីកន្លែងផ្សេងមកកសាងប្រាសាទថ្មីក៏ជាទម្លាប់ធម្មតានាសម័យបុរាណដែរ»។
លោក សុខរិទ្ធី បានឱ្យដឹងថា លក្ខណពិសេសនៃសិលាចារឹកនេះគឺមានសរសេរសំស្ក្រឹត ៥៥ បន្ទាត់ កម្ពស់ ១០០ សង់ទីម៉ែត្រទទឹង ៤០ សង់ទីម៉ែត្រ និងកម្រាស់ ២០ សង់ទីម៉ែត្រ តែពុំទាន់មានការសិក្សានៅឡើយ។
លោកថា តាមការសន្និដ្ឋានដំបូងលើតួអក្សរឆ្មារៗ និងពិចិត្រដែលប្រៀបនឹងសិលាចារឹកនៅប្រាសាទភ្នំដីខាងជើងប្រាសាទទន្លេស្ងួតអាចស្មានបានថាសិលានេះប្រហែលចារនៅចុងសតវត្សរ៍ទី ១១ ដល់ដើម សតវត្សរ៍ទី ១២ នៃគ្រិស្តសករាជ។
លោក សុខរិទ្ធី បញ្ជាក់ថា៖ «ពេលនេះយើងមិនទាន់ដឹងខ្លឹមសារក្នុងសិលាចារឹកនេះទេគឺត្រូវការពេលវេលាដើម្បីឱ្យអ្នកជំនាញប្រែសម្រួលពីភាសាសំស្ក្រឹតដើម្បីស្វែងយល់ពីរឿងរ៉ាវផ្សេងៗ និងកាលបរិច្ឆេទនៃអក្សរចារឹក ១ ផ្ទាំងនេះ»។
ក៏ប៉ុន្តែលោកថា សិលាចារឹកនេះបានផ្តល់ព័ត៌មានសំខាន់មួយពីប្រវត្តិនៃការសាងសង់ប្រាសាទទន្លេស្ងួត និងភ័ស្តុតាងបុរាណវិទ្យាដែលបង្ហាញអំពីការតាំងទីលំនៅសម័យអង្គរក្នុងរាជព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី ៧ (ពីឆ្នាំ ១១៨១ ដល់ ១២១៨ នៃគ្រិស្តសករាជ)៕
